เช้าวันหนึ่งที่อากาศสดใส  หยาดน้ำค้างที่เกาะอยุ่ตามใบใม้ที่พลิ้วอ่อนไหว แมลงเคล้าคลอเคลียกันอย่างรักใคร่  แสงอาทิตย์ที่อบอุ่นสดใสสาดส่องมายังหน้าต่างบานหนึ่ง.......
    โจเซฟิน เด็กผู้หญิง ผมสีบรอนด์ยาวขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงนอนที่แสนนุ่ม  ด้วยเรื่องตื่นเต้นของวันหยุดนี้ ทำให้โจเซฟินกระตือรือร้นที่จะลุกขึ้นเธอต้องรีบลุกขึ้นเพื่อไปเตรียม
ชุดที่จะไปเที่ยวกับเพื่อนๆ  เธอรีบเปิดประตูห้องออกมา มีเสียงปิดประตูห้องอีกห้องตามมา น้องเธอวิ่งนำหน้าไปแล้ว  โจเซฟินนั่งคิดทบทวนความฝันของเธอขณะอาบน้ำ  เธอฝันว่าเธอได้เข้าไปในเมืองอีกเมืองหนึ่งที่เต็มไปด้วยทองคำ มีรูปปั้นมากมายเรียงรายอยู่หน้าทางเข้า
โจเซฟินเดินเข้าไปข้างในเหมือนเป็นเมืองร้าง มีเพียงร้านน้ำชาเก่าร้านนึงเท่านั้นแล้วเธอก็....... ตื่นขึ้นมา เธอเล่าความฝันนี้ให้แม่เธอฟังขณะทานอาหารเช้า แม่เธอบอกว่าเป็นเรื่องเหลวไหล  เธอกล่าวลาแม่แล้วรีบออกมาจากบ้าน  นี่ก็สายมากแล้วเดี๋ยวจะไปไม่ทันเพื่อน
โจเซฟินคิดในใจ  ซอยของบ้านโจเซฟินยังคงเจิ่งนองไปด้วยฝนเมื่อคืน และปากท่อเก่าๆที่ไม่มีวันซ่อมเสร็จ  โจเซฟินทักทายเพื่อนบ้านอย่างมีอัธยาสัย  พอดีกับที่มีรถคันใหญ่สวนมา
โจเซฟินกลิ้งจนหล่นลงไปในท่อ เธอข่มตาแน่นเธอรู้สึกว่าท่อยาวซัก 10  20  30.......100 เมตรได้ เธอตกลงมาบนพื้นหญ้านุ่มๆ เธอลืมตาขึ้นมา  เธอหลุดเข้ามาอยู่ในโลกไหนกันแน่ เอนั่นเหมือนกับเมองในความฝันของเธอ  เธอเดินผ่านเหล่ารูปปั้นที่เรียงรายอยู่  และนั่นร้านน้ำชา
มีผู้หญิงนั่งอยู่ในร้านนั้นก่อนแล้ว โจเซฟินเดินเข้าไปทักทาย เธอสวมชุดดำทั้งชุด เธอบอกว่าเธอชื่อ  เวโลนิก้า  .......  เธอพาโจเซฟินมาที่บ้านของเธอ ระหว่างทางโจเซฟินพบผู้คนที่สวมแต่ชุดดำมากมายซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นผู้หญิง  เวโลนิก้าเล่าให้เธอฟังว่า
...........นานมาแล้ว เมืองนี้เป็นเมืองที่อุดมสมบูรณ์มาก  มีผู้ปกครองเป็นท่านเซอร์หลายชั่ว
อายุคน  จนกระทั่งถึงท่านเซอร์คนหนึ่ง ภรรยาของท่านเป็นคนที่ชอบปลูกต้นไม้มาก เธอมีต้นไม้พืชพันธุ์มากมาย  แต่ต้นที่เธอชอบมากที่สุดคือ  ต้นทิวลิป  เมื่อภรรยาของท่านเซอร์คนนี้เสียชีวิตไป เล่าลือกันว่าท่านเซอร์เสียใจมาก ท่านทุ่มเททุกอย่างที่ท่านมีเพื่อฟูมฟัก
ต้นทิวลิปที่ภรรยาท่านรักที่สุด เพราะท่านเชื่อว่าภรรยาท่านไปสิงที่ต้นทิวลิป ท่านได้นำทองคำที่ท่านมีอยู่มาหลอมแล้วรดต้นทิวลิปไว้  เมื่อท่านตายไปก็ยังคอยเฝ้าต้นทิวลิปนี้ไว้ มีผู้ชายบางคนที่โลภก็ไปแอบเอามา ท่านจึงสาบให้เป็นหิน และสาบให้ต้นไม้ทุกต้นในเมืองนี้เป็นทองคำหมด เพราะถ้าโดนเข้าจะเป็นหิน  เมื่อผู้คนหวาดกลัวจึงส่งหัวหน้าครอบครัวไปทำลายคำสาปแต่ทุกคนก็เป็นหินไปหมดรวมทั้งพี่ชายของเวโลนิก้าด้วย.....................
เวโลนิก้าก็เริ่มร้องให้  แล้วพาโจเซฟินไปดูพี่ชายของเธอ โจเซฟินตัดสินใจที่จะช่วยเวโลนิก้าทำลายคำสาป ทั้งคู่ไปที่บ้านร้างของท่านเซอร์ในคืนนั้น มีเงาดำทมึนขนาดใหญ่ปรากฎกายขึ้น มันจับเวโลนิก้าและโจเซฟินขึ้น มันโยนเวโลนิก้าไป แล้วยื่นมือมาตีก้นโจเซฟิน เธอดิ้นอย่างสุดแรง “ โจเซฟิน โจเซฟิน ” เธอข่มตาแน่นเอามือปิดหู “ โจเซฟิน โจเซฟิน ตื่นเดี๋ยวนี้นะ” เธอตกใจแต่ไม่กล้าลืมตา  “ โจเซฟิน โจเซฟิน ตื่นเดี๋ยวนี้นะ ไหนบอกมีนัดไง โวยวายซะลั่นเชียว” “โครม!!!” โจเซฟินลืมตาขึ้น เธอเห็นแม่พลางรีบวิ่งไปกอด แต่เอแม่มาได้ยังไง “ ลูกเพิ่งตกจากเตียง เจ็บไหม” ตกเตียงโจเซฟินคิด ถ้าอย่างงั้นเรื่องทั้งหมดเธอก็ฝันไปหรือนี่!!!!!!
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น