ตำนานรักสนามบาส - ตำนานรักสนามบาส นิยาย ตำนานรักสนามบาส : Dek-D.com - Writer

    ตำนานรักสนามบาส

    โดย Lookerer

    สถานที่เริ่มต้นความรักความเข้าใจของคนสองคน อดีตของคู่กัดแต่ตอนนี้กลายเป็นคู่รักหวานแหววที่ใครๆก็อิจฉา (เรื่องจริงนะจ๊ะ จะบอกให้)

    ผู้เข้าชมรวม

    1,484

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    1.48K

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  27 มี.ค. 47 / 14:27 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ตำนานรักสนามบาส
          
           ณ  ร.ร.เรียนมัธยมศึกษาชื่อดังที่หนึ่ง   ในขณะที่ลุค (ผู้หญิงนะจ๊ะ) กำลังเดินเก็บขยะภายใน ร.ร.อยู่นั้น ก็มีลูกบาสขนาดเส้นผ่านศูนย์เท่าไรไม่อาจจะทราบได้(เพราะไม่เคยไปนั่งวัด)  ติดปีก บินมาด้วยความเร็วสูง ศีรษะของลุคต้องรับแรงกระแทกนั้นอย่างจัง สภาพจะเป็นอย่างไรน่ะเหรอ คุณน่าจะรู้ดี คงไม่มีใครอยากจะเจอใช่ไหมล่ะ
      “โอ๊ย    อะไรเนี๊ย นายอีกแล้วเหรอ”  

      “ใช่น่ะดิ”   นายผาตอบมาอย่างไม่คิดเลย ให้ตายสิ! ไม่รู้ตัวซะแล้วว่ามหันตภัยกำลังมาเยือนตน

      “ปากเหรอนั่นน่ะที่พูดอ่ะ สงสัยอยากตาย นี่…………..” พูดแล้วยายลุคก็โยนลูกบาสลูกนั้นไปด้วยแรงสุดแรงเกิดเลย โอ้! พระเจ้า นายผาเป็นไงบ้างเนี๊ย

      “เฮ้ยยยยยยยยยยยย  โครม!!!!!!!!!!!”

      “สมน้ำหน้า ฮ่าๆๆๆๆ” ยายลุคหัวเราะร่าด้วยความสะใจที่สามารถโยนทั้งคนทั้งลูกบาสให้ลงไปนอนแอ้งแม้งกองอยู่บนพื้นได้

             เหตุการณ์ที่ยายลุคกับนายผาสร้างไว้ก็ประมาณนี้ทั้งนั้น น้อยครั้งที่ทั้งสองจะคุยกันด้วยวาจาและคารมที่คนทั่วไปเค้าไม่คุยกัน เฮ่อ!

      “โอ้ย  เบื่อว่ะ ไอ้พวกที่ต่อหน้าทำเป็นกัดกันจะเป็นจะตาย แต่ลับหลังแอบสวีทเนี๊ยมันน่าเบื่อ  จริงป่ะพวกเรา”

      “จริง หนี…….วิดวิ่วฯลฯ” เพื่อนๆทั้งห้องตอบกลับ เพราะพึงพอใจในสิ่งที่นายหินออกความคิดเห็นต่อการกระทำของลุคกับผา

      “ปากเหรอที่พูดน่ะ”ลุคพูดมาด้วยความเขิน ส่วนนายผาก็ได้แต่นั่งอมยิ้มอยู่ที่มุมหลังห้อง  

      “หน้าแดงเลยน่ะลุค นี๊…”  เพื่อนในกลุ่มของลุคก็แซวเธอเช่นกัน  เพื่อนนายผาก็ไม่ยอมน้อยหน้าแซวกันไปแซวกันมาจนทั้งสองคนนั้นไม่กล้าจะมองหน้ากันอยู่แล้ว เฮ่อ!

             ในกลุ่มเพื่อนของลุคก็คอยซักถามลุคเรื่องของนายผาจนได้รู้ว่า ที่จริงนั้นยายลุคนั้นได้ตกหลุมรักนายผาเข้าอย่างจัง

      “ตอนแรกเราก็ว่าแล้วเชียว ว่าลุคน่ะ แอบชอบผาอยู่รึเปล่าเห็นแกล้งกันไปแกล้งกันมา  เราว่าน่ะ ผาก็ต้องชอบลุคด้วยแน่ๆเห็นเวลาเรียนน่ะ ผาแอบมองลุคอยู่บ่อยๆน่ะ”

      “จริงเหรอ”

      ” เเน่นอนเจ้าค่ะ” เฟิร์นตอบคำถามของลุคด้วยมาดกวนๆชวนน่ารักของเธอ

      “แหม…อยากรู้เชียวน่ะ” ปานช่วยเสริมจนลุคหน้าแดง

           แต่ใครจะรู้ว่าตอนนี้ เมื่อเวลาผ่านไป ความรู้สึกภายในจิตใจของลุคนั้น ได้ซึมซับความรู้สึกดีๆที่ได้รับจากนายผามาจนหมดสิ้น เธอเก็บมาคิดมาฝันทุกคืน เพื่อนๆของเธอและผาก็ช่วยกันเป็นพ่อสื่อแม่สื่อกันสุดใจขาดดิ้น จนทั้งสองคนนั้นไม่ทะเลาะกันอีกแล้ว แต่เหตุผลที่ทั้งสองคนไม่ทะเลาะกันอย่างเดิมนั้น แน่ใจได้หรือว่ามันเป็นเพราะว่าเพื่อนๆช่วยกันเชียร์ เพราะว่า…..นุ๊ก เพื่อนร่วมห้องของลุคได้เข้ามาในวงจรความรักของลุคกับผา   อะไรจะเกิดขึ้น!

      “อย่ามายุ่งกับเราได้ป่ะ” ลุคพูดออกมาด้วนความน้อยใจที่เห็นผากับนุ๊กอยู่ด้วยกันด้วยความคิดที่ว่านุ๊กกับผาเป็นแฟนกัน

      “แต่….”ผาไม่ทันจะพูดจบลุคก็สวนขึ้นมาว่า

      ”เอาของของนายคืนไปเลยน่ะ เราไม่ต้องการมันอีกแล้ว เอาไปให้นุ๊กดีกว่าน่ะ”

      ”เธอต้องการอย่างนั้นเหรอ”   ผาถามลุคด้วยความผิดหวัง

      ”นายน่าจะขอบใจฉันน่ะ  เพราะนั่นมันคือความต้องการของนายไม่ใช่เหรอ”ลุคพูดทั้งน้ำตา

      “ก็ได้”  นั่นเป็นคำพูดสุดท้ายที่ผาพูดกับเธอ

           ลุคไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่เธอกำลังทำ และเธอก็ไม่เคยจะเข้าใจความรู้สึกของผาเลยสักนิด  หลังจากวันนั้นเธอก็ไม่เคยที่จะมองหน้าผาอีกเลย มันกลายเป็นความแค้นและความเจ็บที่ฝังลึกลงภายใต้จิตใจของเธอ แต่เธอก็ไม่มีทางที่จะลืมผาลงได้เลย นุ๊กเคยบอกกับลุคว่าผามาบอกรักเธอ และนั่นแหละคือเหตุผลของทุกสิ่งที่ลุคทำลงไป

          เมื่อเวลาผ่านไปนานเข้า จากสัปดาห์เป็นเดือน จากเดือนเป็นปี แต่ความรักที่ลุคมีต่อผาไม่เคยน้อยลงเลย แต่กลับมากขึ้นตามกาลเวลาที่ล่วงเลยมา ข่าวของนุ๊กกับผาได้เงียบลงแล้ว แต่อยู่ๆวันหนึ่งนุ๊กได้มาบอกกับลุคว่า เธอได้บอกเลิกกับผาแล้ว

      “เราไม่ได้รับเค้าเลยสักนิด แค่คบไว้อย่างนั้นแหละ เอาไว้แก้เหงา” แต่คำที่นุ๊กพูดออกมานั้น มันไม่ได้ทำให้ลุคเกลียดผามากขึ้นตามจุดประสงค์ของเธอได้เลย แต่ลุคนั้นกลับเกลียดนุ๊กมากขึ้นกว่าเดิม ด้วยคำที่ว่า เอาไว้แก้เหงา และเธอก็รู้สึกเป็นห่วงผาขึ้นมาทันที เพราะกลัวว่าผาจะเสียใจ เธอเก็บเอาเรื่องนี้ไปคิด และนำมาปรึกษากับเพื่อนของเธอ

      “นี่  ลุค เราไปถามอิ๊บมาน่ะ อิ๊บบอกว่า นุ๊กไม่เป็นแฟนกับผาซะหน่อย โกหกชัดๆ”  เมย์ เพื่อนสนิทของลุคให้ข่าวกับเธอ สิ่งที่เธอได้รับรู้จากนุ๊กและเพื่อนของเธอ มันทำให้เธอเริ่มสับสนจนร้องให้ ในตอนนี้ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานแล้วความรู้สึกดีๆที่ผามีต่อเธอคงไม่มีเหลืออีกแลัว แต่เธอได้บอกกับตัวเองแล้วว่า เธอต้องสู้ต่อไป ถึงแม้ว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นเช่นไรก็ตาม
      รุ่งเช้า กระดาษโน๊ตแผ่นเล็กๆได้ถูกส่งไปถึงผา ในกระดาษนั้นเขียนข้อความว่า

                                       “ วันนี้ คาบ3 เวลา10.15 เจอกันที่สนามบาส เราอยากคุยด้วย ”  จากลุค

            เมื่อถึงเวลา เธอมาถึงสนมาบาสก่อนเวลาแค่5นาทีเท่านั้น เธอเดินทำใจอยู่สักครู่แล้วเดินมาหยุดอยู่หน้าชายคนหนึ่ง  นั่น!นายผานั่นเอง    เค้ายื่นน้ำให้เธอขวดหนึ่ง แค่นี้เธอก็ประทับใจในตัวของนายผาจะแย่อยู่แล้ว  เธอตั้งตัวไม่ทัน ทำอะไรไม่ถูกแล้ว ลุคพยายามรวบรวมสมาธิเพื่อพูดประโยคที่เธอเองก็อุตส่าห์คิดมาทั้งคืน สักพักเธอก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่ได้รับ จากนายผา ความกล้าก็กลับมาอีกครั้ง เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และก็หลุดหัวเราะออกมาทำให้นายผาคิดจะแกล้งเธอ

      “ไม่มีอะไรใช่มั๊ย นัดมาให้เราเลี้ยงน้ำเนี่ยน่ะ” นายผาพูดพร้อมกับอมยิ้มนิดๆ

      “นี่ เอาค่าน้ำไปก้ได้ไป อ่ะ “ ลุคว่า

      “เฮ้ยไม่ต้อง ล้อเล่นน่า” นายผาปฏิเสธแล้วถามต่อ

      “แล้วมีอะไรล่ะ” ลุคก้มหน้าตอบไป พร้อมกับอารมณ์เศร้าๆเคล้ารอยยิ้ม

      ”กว่าเราจะรักใครได้สักคน มันก็ต้องใช้เวลา แล้วเราก็คิดว่า มันถึงเวลาแล้ว ตอนที่นุ๊กบอกว่าเป็นแฟนกับผาแล้วก็บอกเลิกผาไปแล้ว รู้มั๊ยเราคิดยังไง”

      ”อะไรน่ะ เป็นแฟนกับนุ๊กเหรอ”ผาถามขึ้นด้วยความสงสัย

      ”ใช่ “ลุคตอบ แล้วเธอก็พูดต่อทันที

      “เรารู้สึกเจ็บใจแทนนายน่ะ แต่เราทำอะไรไม่ได้เลย เพราะเราไม่มีสิทธิ พอเราเห็นนายคุยกับใคร เราจะหึง เราจะหวงก็ทำไม่ได้เลย เราอึดอัดน่ะ อยากให้รู้ไว้ด้วย  เราแค่อยากรู้ว่าท่าทีที่นายเคยแสดงออกมามันหมายความว่าไง เราชอบผาน่ะ แต่ผาคิดกับเรายังไงช่วยบอกให้เรารู้ที ถ้าคำตอบออกมาว่าไม่ใช่….เราจะได้ทำใจ   ว่าไงล่ะ คิดยังไงกับเรา ฮึ”  นายผาได้ยินอย่างนั้นก็เกิดอาการงงขึ้นมาทันที เพราะเค้าก็รักยายลุคเช่นกัน

      “แค่นี้ดูไม่ออกเหรอ” นายผาถาม

      “ก็หลายคนนี่ ไม่แน่ใจ” ยายลุคพึมพัม ออกมา

      “อะไรน่ะ” นายผาถามด้วยความไม่แน่ใจในสิ่งที่ยายลุคพูด

      “เปล่านี่” ลุคว่า  เหตุการณ์กลับเข้าสู่ความเเงียบอีกครั้ง ยายลุคทนไม่ไหวแล้วจึงถามนายผาอีกครั้ง

      “ว่าไงล่ะ ชักช้าจริงๆเลย”

      \"ไรอะไรล่ะ” นายผาแกล้งตอบ ยายลุคค้อนใส่นายผาวงใหญ่ เค้าแอบยิ้มด้วยความสบายใจ

      “แล้วจะให้พูดว่าไง” คราวนี้ยายลุคแกล้งทำหน้าบึ้งแถมค้อนใส่นายผาวงใหญ่กว่าเดิมอีก เฮ่อ!

      “ชอบก็ชอบดิ นิสัยก็น่ารักดีน่ะ” นายผาว่า ยายลุครีบหันกลับมาถามด้วยความไม่แน่ใจในสิ่งที่ฝ่ายตรงข้ามพูด

      ”ไรน่ะ” นายผามองหน้าแล้วหัวเราะ

      “ฉันไม่บอกเธอเป็นครั้งที่สองหรอกน่า  รู้น่ะว่าได้ยิน” นายผาบอก ยายลุคยิ้มแก้เขิน      

        ”แหะๆ”  นายผาหันกลับมาถามอีกครั้งว่า

      “แล้วชอบเราตรงไหนเนี๊ย เราก็ขี้เล่น เรียนก็งั้นๆแต่หน้าตาดี” ยายลุคส่ายหน้า

      “แหวะ พอเถอะ หล่อแย่เลยน่ะ เราชอบผาตรงในเหรอ บอกไม่ถูก ก็มันชอบอ่ะ  นี่ บอกตามตรงน่ะ ชอบตอนไหนยังไม่รู้เลย แต่ก่อนน่ะ หน้ายังไม่อยากจะมองเลย”ยายลุคตอบด้วยความเขิน

      “อ้าว…..” นายผาพูดออกมา
          

           ในตอนนี้ทั้งสองคนก็เข้าใจกันดีแล้ว แม้เวลาจะผ่านมาสองปีกว่าแล้วนับจากวันที่ทั้งสองคนเจอกันครั้งแรก ตอนนี้นายผาก็เป็นนักบาสของ ร.ร. และยายลุคก็เป็นนักร้องและมือกีต้าร์ของวงดนตรีวงหญิงวงเดียวภายใน ร.ร. ในเวลานี้ ทั้งสองคนก็เป็นคู่รักอีกคู่หนึ่งที่อยู่ในสายตาของเพื่อนๆที่รักพวกเค้าตลอดมา แต่ในอนาคตนั้นจะเป็นอย่างไรไม่มีใครล่วงรู้ได้ รู้แต่ว่า เค้าและเธอจะต้องบำรุงต้นรักที่ช่วยกันปลูกขึ้นนี้ให้เจริญงอกงามให้มากที่สุด ไม่ว่าจะมีพายุโหมกระหน่ำแรงสักเพียงใด ให้รู้เอาไว้ว่า ด้วยสองมือ สองกายของคนที่รักและเข้าใจกัน จะมีพลังมากพอที่จะพยุงต้นรักของตนให้ยืนหยัดด้วยความสง่างาม และอยู่รอดต่อไปได้ เพียงแค่ใช้สองใจดูแล





      Lookerer

      ผู้เขียน




      ...................>>>>>>>>>>>>>>>>>>> zzzzzzzzzzzzzzzz  เฮ้อ ดีนะทุกท่าน อากาศเริ่มร้อนแล้ว  เซ็งชะมัดเลย   อยากนอนอยู๋ห้องแอร์เย็นๆมั้งวันแต่ว่า แบบว่า มันยาจก อะ แต่ก็อุตสาห์ไปกินแอร์ที่ห้างจนได้ เหอะๆๆ ( เมย์-โอ้พระเจ้า ( จอร์จ) เราเป็นไรไปแล้วกินแอร์ได้ด้วย ).......

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×