ความรักมันอยู่มุมไหน

เนื้อเรื่อง

หลายครั้งที่ฉันมานั่งแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับพี่สาวถึงเรื่องความรักในด้านมุมมองของความรัก โดยพี่สาวบอกว่าไม่อยากคุยกับฉันถึง

เรื่องนี้ซักเท่าไร เพราะฟังแล้วทำให้วันนั้นโลกของเธอเฉาตามไปด้วย พี่บอกว่าฉันเป็นคนมองความรักในแง่ร้าย
  
ฉันเคยมีความรักและเชื่อว่าทุกคนต่างก็ต้องเคยมีหรือมีความรักแล้วทั้งนั้น ฉันถามพี่ว่ารักแท้นั้นมีจริงๆเหรอแม้ตัวฉันเองเคยมีความรัก ฉันยัง

ตอบตัวเองไม่ได้เลยว่านั่นคือความรักหรือความชอบกันแน่ พี่ถามฉันกลับว่าแล้วคนที่แต่งงานกันอยู่กินดูแลซึ่งกันและกันจนตายล่ะเขาเรียก

ว่าอะไร ฉันตอบโดยความคิดตัวเองเป็นหลักว่า ก่อนที่พวกเขาจะแต่งงานกันจนกระทั่งหลังแต่งงานไปไม่กี่ปีที่ยังหวานชื่นกันอยู่ นั่นเพราะต่าง

มีความชอบให้กัน ต่างยังต้องการค้นหาตัวตนของกันและกันเมื่อทั้งคู่พบแล้ว หลังจากนั้นมันจะแปรเปลี่ยนเป็นความผูกพันหรือว่าเป็นเพื่อนที่

ดีต่อกันนั่นเอง เป็นเพื่อนที่วางใจได้แต่ฉันว่าให้ใจไม่ได้ ฉันคิดว่าโลกใบนี้ไม่มีรักไหนคือรักแท้นอกจากรักของบุพการีเท่านั้น ใครบ้างล่ะที่จะ

สงสัยความรักของท่าน ระแวงว่าท่านรักเราเพราะหวังสิ่งใดหรือเปล่าฉันคนหนึ่งล่ะที่ได้ให้ใจของฉันแก่ท่านตั้งแต่จำความได้ พี่ถามฉันต่อว่า

แล้วคู่ที่เค้าลำบาก โชคร้ายต้องพิการหรือสูญเสียความทรงจำช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ล่ะ ทำไมเขายังดูแลไม่ทิ้งไป ฉันยังคงมีคำตอบจากความ

คิดคัวเองว่า ก็มีหลายคู่ที่เขาก็หนีปัญหาไปถึงแม้จะอยู่กันมานานแค่ไหน แต่สำหรับคู่บางคู่นั้นอาจจะเป็นเพราะจิตที่เขาสำนึกได้บวกกับความ

สงสารทำให้เขาละทิ้งปัญหานั้นไม่ลง

  มาถึงตรงนี้พี่ฉันนิ่งเงียบไปเพราะไม่ชอบกับความคิดของฉัน(ดูจากสีหน้าก็รู้แล้ว) ฉันบอกกับพี่ว่าแต่ถึงยังไงฉันก็ยังคงเชื่อในพรหมลิขิต

ฉันยังคงมีความหวังกับรักแท้ที่เกิดจากคนรักที่ไม่ใช่จากพ่อแม่ ส่วนมุมมองความรักแบบนี้เป็นแค่ความคิดร้ายๆของฉันเท่านั้นเอง

  หากฉันทำให้ใครที่อ่านแล้วรู้สึกไม่ดีต้องขออภัยจริงๆ แต่ฉันก็อยากรู้ว่าใครมีมุมมองความรักกันยังไง ฉันไม่อยากรู้ถึงนิยามของความรัก

ตอนนี้ฉันต้องการมุมมองที่อาจมาเปลี่ยนมุมมองของฉันไปก็ได้ ลองบอกมาบ้างนะ