ความหลังในลมร้อน

เนื้อเรื่อง

\"นี่ก็ผ่านมา1ปีแล้วสินะที่เธอจากไป แต่ฉันก็ยังคอยคอยเธอกลับมาหาฉัน แม้จะรู้ว่าเธอไม่มีวันกลับมาแล้ว ฉันจะไม่ไปไหนจะขอรอเธออยู่ตรงนี้...ตลอดไป\"
ชายหนุ่มคนหนึ่งยืนมองทะเลสีฟ้าสดใส ในฤดูร้อน  ฟังเสียงคลื่นกระทบฝั่ง แล้วหวนนึกถึงเรื่องราวที่เขาไม่อาจลืมได้ เรื่องๆนี้เกิดขึ้นที่ตรงนี้...........แล้วมันก็จบลงที่ตรงนี้..........
    1ปีที่แล้วมีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเล่นตามชายหาดยามเช้า รับลมร้อน ดูปูลม ฟังเสียงคลื่นทะเล อากาศในวันนั้นมันชั่งดีเหลือเกิน แต่เขาก็ยังไม่มี ใครซักคนมาเดินเล่นด้วย มาคอยดูแลหัวใจ ทำให้เขาต้องเดินเหงาๆไปกับใจที่ขาดคนดูแล เพียงลำพัง
     แต่แล้วก็เหมือนกับเทวดาแกล้งเขา เมื่อเขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินเล่น อยู่ที่ชายหาด แต่ทันใดนั้นเธอคนนั้นก็เป็นล้มฝุบลงไป
ชายหนุ่มคนนั้นตกใจมาก เขารีบวิ่งไปพยุงตัวเธอขึ้นมาพร้อมกับถามด้วยความเป็นห่วง
     \"นี่คุณครับ เป็นอะไรหรือปล่าว..\"
    เธอคนนั้นหันมาแล้วตอบกลับไป \"ฉันไม่เป็นไรหรอกค่ะ...ฉันเป็นยังงี้ของฉันอยู่บ่อยๆมันเป็นเหมือนโรคประจำตัวค่ะ\"เธอเงียบซักพัก
ก่อนเอ่ยอีกว่า\"ขอบคุณนะคะที่เข้ามาช่วย...แต่ฉันก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะคะ...ขอตัวกลับโรงแรมก่อนนะคะ\"แล้วเธอคนนั้นก็เดิน
จากไป ปล่อยให้ชายหนุ่มโบกมืออำลาอยู่เพียงคนเดียว
     คืนนั้นชายหนุ่มคนนั้นนอนไม่หลับเพราะเขาคิดถึงเรื่อง เมื่อเช้า เขาหลงรักเธอคนนั้นเข้าให้แล้ว......
   ตั้งแต่นั้นมา เขาก็จะออกมาเดินเล่นตามชายหาดทุกวัน เขาเจอเธอคนนั้นและพูดคุยกันทุกวัน นานวันความรักของทั้งสองก็ค่อยๆ
ก็ตัวขึ้นมา จนในที่สุดชายหนุ่มก็คิดที่จะขอเธอแต่งงาน และเรื่องแสนเศร้าก็เกิดในคืนที่เขานัดหญิงคนรักออกมานัดขอแต่งงานนั่นเอง
       คืนวันนั้นเป็นคืนที่จันเต็มดวง ทะเลมืดครึม สายลมร้อนพัดผ่านร่างของเขาทั้งสอง ก่อนที่ชายหนุ่มจะเอ่ยปากบอกความในใจ
    \" นิด ผมมีเรื่องจะบอกคุณ....เราก็เป็นเพื่อนกันมานานแล้วนะ...แต่..ผมไม่อยากให้เราสองคนเป็นแค่เพื่อนกัน....กรุณา....
  แต่งงานกับผมเถอะคับ ผมรักคุณนะนิด\"
       เธอเงียบไปซักพักก่อนกล่าวคำที่ค้างคา\" ฉันก็รักคุณค่ะ....วิชัย \"
   ชายหนุ่มไม่รอช้าคว้าหญิงคนรักเข้ามากอด พร้อมจูบเธอ......แต่ไม่นานนักก็มีเสียงปืนดังขึ้น เปรี้ยง!!
   ชายหนุ่มรู้ทันทีว่า ต้องเป็นพวกแก๊งอันตพาลที่คุมพื้นพี่แถวนี้แน่นอน เขารีบจับมือคนรักวิ่งหนีทันที แต่ขณะที่พวกเขาจะวิ่ง
เข้าโรงแรมนั้น กระสุนปืนนัดหนึ่งวิ่งเข้าไปกลางหลังนิดคนรักของเขาทันที \"นิด!!ไม่นะ!!!!!\" เขาตะโกนออกมาเหมือนคนบ้า
เมื่อเจ้าของโรงแรมเห็น ก็เรียกรถพยาบาลทันที \"นิด...คุณรอก่อนนะ..คุณอย่างเพิ่งเป็นอะไรไปนะ..อย่าทิ้งผมไป\"
   นิด..ยกมือขึ้นสัมผัสใบหน้าของหนุ่มคนรักของเขา ก่อนที่จะเอ่ยพูดทั้งน้ำตา        
  \"วิชัยคะ...ฉะ..ฉัน..ไม่..ไหวแล้ว...ต่อไปนี้ไม่...มีฉัน..คอยพูดคุยด้วย..คุณคง
   จะเหงาน่าดูนะ..คะ..วิชัยคะ..\"
    \" อะไรเหรอคับนิด..\" เขาเอ่ยถามคนรักทั้งน้ำตา
    \"ฉัน..รัก..คุณ..ที่..สุด..ใน...โลก..เลย..นะ...คะ\" หมดประโยคสุดท้ายมือของนิด
ร่วงจากใบหน้าของวิชัย
     \"นิดฟื้นขึ้นมาสินิด!!!ฟื้นขึ้นมาคุณจะทิ้งผมไปอย่างงี้ไม่ได้นะนิดฟื้นขึ้นมา!!\"
  ไม่มีเสียงใดๆตอบกลับมา....นิดไปแล้ว...
       วิชัยกอดร่างไร้วิญญาณของนิดร่ำไห้เหมือนคนเสียสติ..........
    1ปีต่อมา ที่ชายหาด ที่ๆวิชัยเคยเดินเล่นกับนิด วิชัยได้กล่าวคำๆหนึ่งขึ้นมา
    \"นิดคุณรู้มั้ย...วันนั้นมันผ่านมา1ปีแล้วสินะ ผมไม่เคยลืมคุณเลย และผมจะไม่มีวันมีใครนอกจากคุณ...
      ตลอดไป..........................\"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    ลองเปลี่ยนแนวมาแต่งเรื่องเศร้าบ้างอ่ะคับ