ดอกไม้ต้นเล็ก ๆ ต้นหนึ่งที่ดูไม่มีค่าอะไร

เนื้อเรื่อง

ต้นไม้ต้นเล็ก ๆ ต้นหนึ่ง ที่ดูไม่มีค่าอะไร มีใบสีเขียวเล็ก ๆ ต้นและรากก็ดูไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ มันอยู่ในกระถางใบน้อย ๆ ที่มีหินหลากสีอยู่รอบ ๆ มันถูกวางอยู่ตรงที่ที่หนึ่ง ที่มีผู้คนมากมาย เพื่อน ๆ ของมันเติบโตเต็มที่และมีดอกที่สวยงาม ก็ได้ถูกผู้คนนำกลับบ้านไปหมด วันแล้ววันเล่า เจ้าต้นไม้ก็ไม่มีใครจะสนใจ แต่แล้ววันหนึ่งก็มีคน ๆ นึงได้เดินเข้ามาและหยุดมองที่มัน จับใบของมันอย่างระมัดระวัง และมันก็ถูกยกขึ้นนำใส่กล่อง ตอนนั้นเจ้าต้นไม้รู้แค่เพียงว่า ตอนนี้มีคนเลือกมันเหมือนต้นไม้อื่น ๆ แล้ว และต่อไปนี้มันจะมีเจ้านายเป็นของตัวเอง ไม่ต้องทนน้อยใจอีกต่อไป เช้าตรู่ของวันต่อมาเจ้าต้นไม้ตื่นขึ้นมาพร้อมกับแสงแดดที่อบอุ่น และมีหยดน้ำใส ๆ ที่ค่อย ๆ ไหลลงมาที่ใบของมัน ความชุ่มชื่นนี้มาจากเจ้านายของมัน ทุก ๆ เช้าเจ้านายของมันจะมารดน้ำและนำมันไปอยู่ในที่ที่มีแสงแดดอ่อน ๆ เจ้านายของมันเป็นคนร่าเริง บางครั้งก็จะพูดคุยกับมัน และมันก็จะรับฟังอย่างมีความสุข ต้นไม้รู้สึกรักและผูกพันกับเจ้านายคนนี้มาก ยิ่งนานวันไปมันก็ยิ่งรักมากกว่าเดิม เพราะในทุก ๆ วันเจ้านายจะให้น้ำและพูดคุยกับมัน บางครั้งก็เปลี่ยนกระถางพรวนดินให้บ้าง มันรู้สึกดีถ้าทุก ๆ วันเจ้านายของมันมีความสุข ทุกเดือนต้นไม้น้อยก็เริ่มเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ และมันก็รู้ว่าทุกครั้งที่มันโตเจ้านายของมันจะดีใจมาก มันจึงพยามที่จะโตไว ๆ เพื่อให้เจ้านายของมันมีความสุข ต้นไม้เริ่มงอกงามเติบโตขึ้นมากกว่าเดิม กลายเป็นต้นไม้ที่สมบูรณ์เต็มที่ มันเริ่มมีสิ่ง ๆ หนึ่งงอกออกมาตรงยอดกิ่งของมัน เป็นดอกไม้ดอกเล็ก ๆ ที่ยังไม่ผลิดอก
      รุ่งเช้าเจ้านายของมันก็ไปรดน้ำให้เหมือนเดิม และสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของมัน เจ้านายของมันจับที่ตรงดอกอย่างเบา ๆ เค้าค่อย ๆ นำปุ๋ยใส่ไปในกระถางเล็กน้อย พรวนดินและรดน้ำให้มันอีกนิดหน่อย และยิ้มอย่างดีใจ จากการดูแลเอาใจใส่นี้ ทำให้ต้นไม้รู้สึกได้ถึงความรักที่เจ้านายมีให้ต่อมัน มันอยากตอบแทนเจ้านายที่เลี้ยงมันมาอย่างดี และมีเพียงวิธีเดียวคือ มันจะต้องผลิดอกที่บานสวยออกมาให้ได้ ตอนเช้าเจ้านายของมันก็มารดน้ำให้เหมือนกับทุก ๆ วัน แต่ต้นไม้สังเกตเห็นความแปลกไปของเจ้านายมัน เจ้านายของมันเป็นคนร่าเริง และดูมีความสุขเวลาที่รดน้ำให้มัน แต่ในวันนี้เจ้านายของต้นไม้ดูหมองเศร้า ท่าทางอิดโรยเบื่อหน่าย ทำให้ต้นไม้คิดว่าเป็นความผิดของมันที่ออกดอกช้า เจ้านายจึงไม่พอใจ ตอนฟ้าเริ่มมืด ต้นไม้ได้ยินเสียง ๆ หนึ่งที่มันไม่คุ้นเคยมาก่อน เป็นเสียงสะอึกสะอื้นของเจ้านายมัน มันไม่เข้าใจว่าทำไมเจ้านายจึงส่งเสียงแบบนี้และมีน้ำใส  ๆ ไหลออกมาจากในตาด้วย มันไม่เคยเห็นเจ้านายมันเป็นแบบนี้มาก่อน ดอกไม้รู้สึกว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรเลย มันไม่สามารถช่วยเจ้านายให้หายจากความทุกข์ได้ มันได้แต่มองเจ้านายของมันและภาวนาให้ดอกของมันเบ่งบานซักที... ต่อมาอีกไม่นานนัก ในเช้าวันรุ่งขึ้นดอกไม้ตื่นขึ้นและมันก็สมหวังเพราะดอกของมันเบ่งบานเป็นสีสดใส ต้นไม้รู้สึกดีใจมากและมันก็อยากให้เจ้านายของมันเห็นไว ๆ มันรอคอยให้เจ้านายมารดน้ำให้มันเหมือนทุก ๆ วัน จนพลบค่ำ... ต้นไม้รู้สึกแปลกใจมากที่เจ้านายของมันหายไปไม่เหมือนปรกติ 7 วันมาแล้วที่ต้นไม้รอคอยเจ้านายของมัน ความอ่อนล้าเริ่มเกิดขึ้นใบที่มีสีเขียวชอุ่มกลับกลายเป็นสีน้ำตาลอมเหลือง ต้นไม้เริ่มรู้ตัวว่าอีกไม่นานนักดอกของมันก็คงจะเหี่ยวแห้ง และมันก็คงเป็นต้นไม้ที่ไร้ค่าเหมือนเดิม มันวิงวอนขอให้เจ้านายของมันกลับมา กลับมาเพื่อที่จะได้เห็นในสิ่งเดียวที่มันสามารถตอบแทน ในสิ่งดี ๆ ที่เจ้านายของมันได้พยามเลี้ยงดูจนมันเติบโต สักพักก็มีคนแปลกหน้าเดินเข้ามาหามัน และยกมันไปในที่ ๆ มันไม่รู้จัก ระยะทางช่างไกลเหลือเกินมันรู้สึกระแวงทุก ๆ อย่างที่เข้ามาใกล้ กลัวว่าสิ่งเหล่านั้นจะทำให้ตัวของมัน บอบช้ำเสียหายเพราะนานมาแล้วเจ้านายของมันไม่เคยพามันออกไปไหนเลย และคนแปลกหน้าก็นำมันมาอยู่ในที่แห่งหนึ่ง มันรู้สึกอึดอัดจากอุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน แต่มันก็สามารถปรับตัวได้ คนแปลกหน้าพามันมาที่ห้อง ๆ หนึ่ง มันเห็นเจ้านายของมันนอนหลับอยู่บนเตียงสีขาว บรรยากาศรอบ ๆ ดูสบาย มันถูกนำไปวางไว้ข้าง ๆ เตียงของเจ้านาย และคนแปลกหน้าก็ปลุกเจ้านายของมันให้ตื่นขึ้น ในตอนนั้นเจ้าต้นไม้ยังรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก เจ้านายของมันลุกขึ้นมานั่งมองดูมัน นำน้ำจากแก้วใบใสรินใส่กระถางพร้อมกับพูดชื่นชมและเค้าก็บอกสิ่งที่เค้าไม่เคยพูดให้ต้นไม้มาก่อน เจ้านายได้บอกกับต้นไม้ว่าตอนนี้เค้าคงจะอยู่กับต้นไม้ได้อีกไม่นาน มีเวลาแค่ตอนนี้เท่านั้นและเค้าอยากจะให้ต้นไม้นั้นไปอยู่กับคนแปลกหน้าหลังจากเค้าจากไปแล้ว... ต้นไม้ไม่อยากจะเชื่อที่เจ้านายของมันพูด เพราะมันไม่คิดว่าเจ้านายของมันจะจากไปเร็วขนาดนี้ แต่ทุกอย่างจะต้องไปตามทางของมันต้นไม้รู้ดีและมันก็พยามทำใจ และสุดท้ายเจ้านายของมันก็จากไป หลังจากนั้นไม่นานต้นไม้ก็ได้มีเจ้านายคนใหม่ เจ้านายคนใหม่ของมันก็คือคนแปลกหน้าคนนั้น เค้านำต้นไม้มาเลี้ยงดูตามคำสั่งเสียของเจ้านายคนเก่าของมัน แต่ถึงอย่างไรเจ้าต้นไม้ก็ไม่สามารถเรียกคนแปลกหน้าคนนี้ว่าเจ้านายได้อย่างเต็มปาก เพราะทั้งชีวิตของมันมีเจ้านายเพียงคนเดียวเท่านั้น ไม่มีใครสามารถแทนที่เจ้านายของมัน และไม่ว่าคนแปลกหน้าจะพยามเลี้ยงดูมันให้ดีขนาดไหนก็แล้วแต่ ก็ไม่ได้ช่วยให้ต้นไม้นั้นเจริญงอกงามเหมือนดั่งเดิม
      ในทุก ๆ วันต้นไม้เฝ้าแต่คิดถึงเจ้านายคนเก่าของมัน มันอยากได้ยินเสียงเจ้านายเวลาที่คุยกับมัน อยากให้ทุกวันกลับมาเป็นเหมือนเดิมโดยมีเจ้านายของมันอยู่ร่วมชีวิตกับมัน และทุก ๆ วันผ่านไปอย่างเดียวดาย ต้นไม้เริ่มแห้งเหี่ยว ไม่นานนักเจ้าต้นไม้ก็เหลือเพียง ซากกิ่งก้านแห้ง ๆ ในกระถางใบเก่า ๆ และไม่นานมันก็ถูกโยนทิ้งลงไปในถุงขยะสีดำเพื่อนำไปทิ้งในถังขยะอีกที...