เรื่องของ เธอ ...ผม ...(หรือใคร?)

เนื้อเรื่อง

เรื่องของ เธอ ...ผม ...(หรือใคร?)

\"เธอคะเธอ เธอเป็นอะไรมากรึเปล่าคะ\" เสียใสใสของใครสักคนลอดเข้าหูของผม พร้อมกับมือนุ่มๆที่จับตัวผมเขย่าเขย่า ไปมา เหมือนกับว่า เหมือนอะไรนะ เหมือนกับว่าเธออยากให้ผมตื่นขึ้น

ผมหลับตาพริ้ม ปล่อยตัวให้เขย่าไปมาตามแรงนั้นอย่างใคร่นึกสนุก

\"เธอ เธอคะ เป็นอะไรมากไหม เธอคะเธอ\" เสียงเธอลอดซ้ายขวาเข้าหูผม พันกันไป เวียนกันมา ผมชอบ แม้เสียงของเธอจะไม่น่ารักดังใจหวัง หากแต่เสียงห้าวห้าว ที่ร้องเรียกอยู่นี้ก็ดูเซ็กซี่อยู่ใช่น้อย พาให้ผมอยากจะแกล้งนอนอยู่อย่างนี้อีกแสนนาน

\"เธอคะเธอ เธอ เธอคะ\" เธอเขย่าเข้าแรง ขึ้นอีก โอ้ โอ้ ใจเย็นเย็นครับ ไม่ต้องแรงครับไม่ต้องแรง อีกเสียสักสามนาทีผมจะตื่นนะจ้ะ

\"เธอคะ เธอ เธออ เธอ เธอคะเธอ เป็นอะไรมากไหม เธอคะ ฉันขอโทษ\" เค้าว่าคนเราเมื่อทำอะไรนานนาน แล้วไม่ได้ผล มักจะเพิ่มครับ เพิ่มเติมให้มันดูสมบูรณ์ขึ้นอีก แม้ว่าครั้งก่อนๆที่ผ่านมา จะดูสมบูรณ์แล้วก็ตาม อย่างงี้ล่ะครับ เค้าถึงว่า คนเรา ไม่รู้จักพอ แต่ก็ดีครับ ยิ่งเธออยากให้ผมฟื้นมากเท่าไร และยิ่งผมนอนนานเข้าเท่าไหร่ ใจเธอจะฟ่อขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับค่าของการลืมตาของผม มากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนว่า เงินสามพันบาทก็ไม่อาจแลกกันได้

\"เธอคะ เธอ เธอ เธอ เธอออออออ ฉัน โอ้ยย ฉันขอโทษจริงจริง ฟื้นขึ้นมาเถอะนะคะ ท่าทางจะเป็นอะไรหนักเชียว เธอคะ เธอ\" เห็นไหมครับ ทั้งที่การลืมตาของผม มันก็คือการลืมตาอยู่วันยังค่ำ ไม่รู้จะต่างอะไร เพียงแต่เวลา ทำให้คนเราเปลี่ยนแปลง อีกนิดนะจ้ะ อีกสัก นาทีครึ่ง ผมจะลืมตาให้คุณได้เห็นโฉม คงไม่ต่างจากเจ้าชายล่ะครับ เจ้าชายนิทรา ในอ้อมกอดของหญิงสาวไร้นาม หรือจะเป็น กบดีครับ ให้เธอได้จุมพิต คงไม่เหมาะ ผมขอเป็นผมคนนี้ดีกว่าล่ะมั้ง

\"เธอคะ เธอ ฮืออออ เธอคะ เธออ\" เอาครับ เมื่อไม่ได้ผล ร่างกายมักจะดื้อ และทนทาน ในเมื่อร้องโวยวายไม่ได้ ก็จะขับสิ่งใสใส ที่เรียกว่าน้ำตา ออกมาให้คลายโมโห เอ๊ะ ทำไมมันเรียกว่าน้ำตานะ เพราะน้ำนี้ไหลออกมาจากตา อย่างงี้ล่ะครับ คนเรามักจะมองสิ่งที่เห็น มากกว่าสิ่งที่เป็น ว่าไปแล้วก็ไม่แคล้วเช่นกับ เธอคนนี้

\"เธอคะ ฉันขอโทษจริงจริง ฮือออ โอ้ยจะทำยังไงดีให้คุณฟื้น เธอคะ... ฮือออ\" แรงเขย่าเพิ่มขึ้นอีกครับ ไม่รู้ว่าการตัดสินใจเขย่าผมครั้งนี้ เป็นอารมณ์ หรือ เป็นความเชื่อนะครับ แต่ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็แล้วแต่ ณ ตอนนี้ แขนของผมสัมผัสกับความเปียกชื้น รู้สึกอุ่นๆนะครับ เป็นความเปียกชื้นที่อุ่น เค้าว่ากันว่า ความเปียกชื้นส่วนใหญ่ที่เราสัมผัสมักจะมากจากความเยือกเย็น เอ ไม่รู้ความเปียกชื้นนี้ของผม จะมากจากเยือกเย็น หรือ ร้อนแรงนะครับ แต่ก็ว่าไป ความเปียกชื้น ก็เป็นความเปียกชื้นอยู่วันยังค่ำล่ะครับ จะมาจากไหน มันก็คือความเปียกชื้นที่ฝังอยู่ ใช่ไหมล่ะครับ

\"เธอคะ ฮือออออ ฮือออ เธ- ฮืออออ ...ฮือออออ\" เมื่อไม่สำเร็จ ก็เป็นอย่างที่เห็นครับ คุณว่าผมจะลืมตาดีไหม ก่อนที่จะนานเกินไป จนเธอจะเดินจากผมไปเสีย เอ เหลืออีกสิบวินาทีเห็นจะได้ครับ เรามานับถอยหลังกันดีกว่านะ เอาให้ตื่นเต้นเล่น การรอคอยมักจะเติมเต็มความรู้สึกบางอย่างลงไปได้

สิบ

เก้า

แปด

เจ็ด
หก
ห้า
สี่

อย่านับเร็วสิครับ ให้มันเป็นไป ตามที่มนุษย์เราตั้ง หนึ่งวินาที ก็คือ หนึ่งช่วงเวลา เอาใหม่ไหมครับ เอาครับผมเอา คุณไม่เอา คงต้องยอมรับนะ เพราะผมคือคนดำเนินเรื่อง เสียใจด้วยหากไม่ได้ดังใจหวัง จะโมโหหรือกลั้นเก็บเป็นความเปียกชื้นดีล่ะครับ ฮื้ออ?

สิบ

เก้า

แปด

เจ็ด

หก

ห้า

สี่

สาม

สอง

เอ๊ะ เค้าสิ่งรอคอย จะยิ่งมั่นคง นี่จริงไหมครับ คล้ายๆกับต้นไม้ เมื่อมีดินมาทับถมมากเท่าไหร่ มันก้จะปลูกฝังยึดติดกับแผ่นดินได้มากขึ้น แล้วนานนานเข้า รากก็จะเติมโต ใหญ่ขึ้น หยั่งลึกติดกับแผ่นดิน จนดูคล้ายกับว่า ต้นไม้นั้นเป็นส่วนหนึ่งของแผ่นดินนะครับ แต่มองอีกแง่สิ เพราะการรอคอย ก็คือความหวั่นไหว ความไม่มั่นคง เอ๊ะ ผมก็ไม่รู้นะครับ รู้แต่ว่า เสียงผู้หญิงที่นั่งข้างๆกายผมนี้ ยังคงชัดเจน เสียง ฮืออออ ฮือออ ฮือออ น่ะครับ หนักแน่นเสียกว่าตอนแรกอีก อ้าวว นับถึงไหนแล้วนะครับ ลืมไปเล่น หากผิดพลั้ง มักจะเริ่มต้นใหม่ได้ ถ้าใจเราพร้อม พ่อผมสอนเช่นนี้เสมอ ทุกครั้งที่แข่งแพ้บอลมา ไม่รู้จริงไหม เพราะครั้งครั้งสุดท้ายที่ผมลงแข่ง ก็แพ้ สาม-ศูนย์ อยู่ดี เห้ออ พ่อนะพ่อ ผมรักพ่อครับ แม้ว่าพ่อจะจากไปแล้ว

สิบ

เก้า

แปด

เจ็ด

หก

ห้า

สี่

สาม

สอง

\"คัตตต คัตต คัตต เอ้าไปพักกันได้ เก่งมากคุณแจ็ก ขอบคุณมากครับ เดี๋ยวไปรับค่าตัวดารารับเชิญกับพี่เหมียวเลยนะ\"
\"น้องเจน แบบเมื่อกี้ดีมาก เดี๋ยวไปเปลี่ยนชุด รอฉากต่อไปเลยจะ... เอ้ายัยแม้วว จัดการน้องเจนหน่อย\"
\"นี่หมู ผมว่าฉากจะกี้ ใส่เพลงลงไปหน่อย ดีกว่า รู้สึกมีแต่เสียงน้องเจน ร้องถามแจ้ก มันจะเต่อๆไปนะ จัดการที เอาเพลงเบาๆ เศร้าเศร้าหน่อย คุณว่าดีมะ\"

อ้าว ยังนับไม่ถึงหนึ่งเลยนะครับ ผมล่ะกะอะไรมักจะไม่แม่น ไว้มาคุณกันต่อนะครับ ไปรับค่าตัวก่อนครับ

written by B^^
23-03-05