คุณค่าของโอกาส

เนื้อเรื่อง

คนบางคนมีโอกาสที่จะมองเห็นโอกาส  เพราะเขามีโอกาสน้อยมากที่จะได้รับโอกาส
คนบางคนไม่มีโอกาสที่จะมองเห็นโอกาส  เพราะเขามีโอกาสที่จะพบแต่โอกาส
บางคนสักแต่พูดว่าตนไม่มีโอกาส  ไม่เคยพบเคยสัมผัสกับโอกาส  ยังกะว่าถ้าได้รับโอกาสแล้วก็จะกรี๊ดเหมือนได้พบดาราคนโปรด  แต่คุณเคยเห็นว่าบางอย่างเป็นโอกาสสำหรับคุณไหมล่ะ  โอกาสอาจจะด้อยค่าเหมือนใบไม้ที่ร่วงหล่นจากต้น  เพราะบนต้นนั้นยังมีใบไม้ที่ยังเขียวสดและเพิ่งผลิใหม่อยู่เต็มต้น  เมื่อปล่อยให้ผ่านไปก็กลายเป็นใบแก่ร่วงหล่นจากต้น  ใครเล่าที่เก็บใบไม้แก่สีน้ำตาลที่ร่วงหล่นแล้วเพราะมันแทบจะไม่มีค่า  แน่อยู่แล้วว่าใคร ๆ ก็ต้องการใบไม้ที่สดและเขียว   คนที่พบแต่ใบไม้ที่ยังเขียวสดอยู่เขาย่อมไม่เห็นคุณค่าของมัน  บางทีเขาเก็บมันไว้เพื่อป้องกันไม่ให้คนอื่นมาเด็ดมัน  นี่เป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่มักจะกระทำกัน  ทำไมน่ะหรือเพราะไม่มีมนุษย์หน้าไหนหรอกที่ไม่เห็นแก่ตัว  คุณอาจจะปฏิเสธล่ะซิ  คิดอยู่แล้ว  เห็นไหมล่ะคุณเคยยอมรับความจริงกันบ้างไหม  ลองดูไหมาล่ะถ้าคุณทำงานใดงานหนึ้งแล้วออกมาแย่แต่เพื่อนคุณทำออกมาได้ดีจนทำให้คุณไม่กล้าที่จะนำงานของคุณขึ้นมาให้คนอื่นดู  แน่นอนคุณคงจะขอให้เพื่อนคุณช่วย  คุณเห็นแก่ตัวจริงไหมล่ะ ทำไมคุณไม่ภูมิใจล่ะที่คุณทำด้วยตัวเอง  หรือถ้ามีคนเผาไฟโยนใส่คุณคุณจะต้องปัดให้เพื่อนคนข้าง ๆ เพื่อให้คุณไม่ต้องร้อนแทนที่คุณจะกำมันไว้อดทนเพื่อให้คนรอบข้างคุณปลอดภัย  หากคุณซื้อขนมคุณแกะถุงแล้วทานแล้วก็ชวนให้เพื่อนทานหรือคูรแกะแล้วให้เพื่อนคุณทานก่อนแล้วคุณจึงทาน  เห็นไหมล่ะคุณเป็นคนเห็นแก่ตัว  ถ้ายังปฏิเสธคุณก็ยิ่งเห็นแก่ตัวคุณคิดแค่จะเอาความดีใส่ตัวแล้วก็ปัดความรับผิดชอบให้คนอื่น