นายปิ่นโต VS นางสาวกาละแมร์ ^ 0 ^ …......……………. ( 2 )

เนื้อเรื่อง

เช้าวันใหม่ที่สดชื่น วันนี้เป็นวันเสาร์เป็นหยุดเรียนของกาละแมร์
“ กาละแมร์ วันนี้ลูกต้องอยู่บ้านนะ อย่าไปไหนละ”     เสียงแม่กาละแมร์พูดขึ้น
  กาละแมร์อ่านหนังอยู่ได้ยินเสียงแม่ก้อละสายตาจากตัวหนังสือเงยหน้าขึ้นมาพูดกับแม่
“ มีอะไร รึ ป่าวแม่ ทำไมต้องให้กาละแมร์อยู่บ้านด้วยละ”
“ ก้อวันนี้คุณป้าแจ่มจรัสนะ เค้าจะชวนแม่ไปเข้าร้านเสริมสวยหน่อย”
กาละแมร์เมื่อได้ยินก้อนึกถึงคุณป้า        “คุณป้าแจ่มจรัส  …………. อ๋อ คนที่ทำตัวเว่อร์ๆ ใช่ป่ะ แม่
  แล้วมันเกี่ยวอะไรกับกาละแมร์ละ แม่อยากไปแม่ก้อไป ดิ ตัวไม่ได้ติดกันสะหน่อย”
“ ก้อแม่อยากจะให้กาละแมร์ไปกับแม่ด้วยนะ  จะได้รู้จักกับคุณป้าด้วยไง”
“ ก้อกาละแมร์ไม่อยากไป นิ ไม่ไปไม่ได้เหรอ แม่ ”
“ ไม่ได้   กาละแมร์ต้องไปกับแม่   ไป   ไป   ไปแต่งตัว เดี๋ยวคุณป้าก้อมาแล้ว”
“โธ่    แม่ อ่ะ”      กาละแมร์พูดด้วยอารมณ์เซ็ง แล้วไปแต่งตัวทันที



*****************************   20 นาทีผ่านไป   **************************


“ กาละแมร์เสร็จยัง  จะแต่งตัวกันไปถึงไหนเนี่ย  ไม่ได้ไปเล่นลิเกนะลูก  ลงมาได้แล้ว  คุณป้ากำลังจะมา ”  
    แม่เรียกกาละแมร์ที่อยู่ข้างบน
กาละแมร์เดินลงมาจากบันไดด้วยใบหน้าที่ บึ้งตึง
“ ก้อกาละแมร์ไม่อยากไป นิ  แม่ไปคนเดียวเถอะ นะ  นะ ”  กาละแมร์อ้อนผู้เป็นมารดา
“ ไม่ได้…………………….อ้าว  นั่นไงคุณป้ามาแล้ว  ไปไป ลูกไป ”
แม่รีบกระฉากแขนกาละแมร์ไปทันที
เมื่อแม่ของกาละแมร์แล้วคุณป้าแจ่มจรัสเจอกันก้อทักทายด้วยความเป็นกันเอง   แม่ของกาละแมร์เริ่มทักขึ้น      
    “ สวัสดี ค่ะ คุณพี่แจ่มจรัส”
“สวัสดีค่ะคุณน้อง มารศรี …..    นั่นคือ  หนูกาละแมร์ใช่ไหม ค่ะ”  แจ่มจรัสเริ่มสนใจในตัวกาละแมร์
“ อ๋อใช่ค่ะ   อ้าว  กาละแมร์มานี่สิลูกมาไหว้คุณป้าเข้าสิ”
กาละแมร์เดินเข้าไปใกล้แม่          “ สัวสดีค่ะคุณป้า”    พูดพลางพร้อมยกมือไหว้แจ่มจรัส
“ สัวสดีจ๊ะ  หนูกาละแมร์  โตขึ้นเยอะเลยนะหนู แถมสวยซะด้วย”
“ ขอบคุณค่ะ”             ^ - ^
แม่กาละแมร์พูดขึ้น          “ คุณพี่มาคนเดียวเหรอค่ะ”
“อ๋อ เปล่าหรอกจ๊ะ  พาลูกชายมาด้วยนะ  นั่งอยู่ในรถนะ     โต   โต  ลงมานี่สิ  มาไหว้คุณมารศรี สิลูก ”        
  แจ่มจรัสเรียกผู้ที่นั่งอยู่ในรถ
ชายหนุ่มก้าวขาลงมาจากรถ       “ สวัสดีครับคุณน้า”    พูดจบก้อเงยหน้าขึ้นมองคุณป้า
“ เฮ้ย……….นาย !!! ”      เสียงกาละแมร์อุทานออกมาด้วยความตกใจ
ชายหนุ่มหันไปมองหน้าอีกฝ่าย นึง               “ เฮ้ย …………เธอ!!! ”  
“ อ้าว       รู้จักกันแล้วเหรอ ลูก ”      แจ่มจรัสพูดขึ้น
“ ค่ะ/คับ”      ทั้ง 2 พูดพร้อมกัน  ใบหน้าของแต่ละคนดูจะไม่ค่อยสดใส
“ นี่คือ   ปิ่นโตใช่ไหมค่ะ คุณพี่ ดูสิ โตเป็นหนุ่มเชี่ยว  แถมหล่อสะด้วย”  แม่กาละแมร์พูดยอปิ่นโต
“ แหวะ …………”       กาละแมร์หมั่นไส้ปิ่นโต
“ เป็นอะไร รึ เปล่า หนูกาละแมร์ ”           แจ่มจรัสพูดกับกาละแมร์
“ อ๋อ   เปล่าหรอก ค่ะ ไม่เป็นไร ”  กาละแมร์พูดยิ้มๆให้แจ่มจรัส
“ เอ่อ   เราไปกันได้ รึ ยัง ค่ะ คุณน้อง”  แจ่มจรัสพูดขึ้น
“ ค่ะ  ไปสิ ค่ะ ”  มารศรีตอบกลับ

****************************  30  นาที  ผ่านไป    ****************************
ถึงร้านเสริมสวย

“ ปิ่นโต   กว่าแม่จะเสร็จคงอีกนาน  ลูกพาน้องไปเที่ยวก่อนได้ ไหม”  แจ่มจรัสพูดกับปิ่นโต
“ หา !!   แม่ให้ผม พายัยกาละมัง  เอ้ย   ยัยกาละแมร์ เนี่ย นะไปเที่ยว”
“ ก้อใช่นะ สิ  นะ ลูกนะ ”       แจ่มจรัสพยักหน้ากับลูกชาย
มารศรีพูดขึ้น         “ เอ่อ   คุณพี่ค่ะ จะรบกวน ปิ่นโต ไป รึ เปล่า ค่ะ”  
“ อ๋อ  เปล่าหรอกค่ะ ”
“  ก้อได้ คับ ”           ปิ่นโต รับคำ
“ งั้นกาละแมร์ไปเที่ยวกับพี่เค้านะลูก แล้วตอนเย็น  ค่อยมารับแม่กับคุณป้านะลูก”    
    มารศรีหันไปพูดกับกาละแมร์ที่มีสีหน้า บึ้ง
“  แต่แม่ ค่ะ…………..………..”
มารศรีไม่ฟังคำแก้ตัวของกาละแมร์   “  โอเค  นะค่ะ  แล้วเจอกันตอนเย็น นะ ลูก”
แจ่มจรัสและมารศรี รีบลงจากลงทันที  
“  แม่ค่ะ”        กาละแมร์ยังเรียกแม่ไว้แต่ไม่ทันแล้ว    ในรถก้อเหลือแค่ ปิ่นโตและกาละแมร์
“ นี่เธอมานั่งข้างหน้า สิ  ชั้นไม่ใช่คนขับรถเธอนะ”            ปิ่นโตหันไปพูดกับกาละแมร์
กาละแมร์ไม่พูดอะไร ลงจากรถแล้วไปนั่งข้างหน้าทันที  สีหน้าบึ้ง  เชี่ยว
“ แล้วเราจะไปไหนกันเนี่ย ”        ปิ่นโตพูดกับกาละแมร์
“……………………………..”         กาละแมร์นั่งเงียบ    หน้า บึ้ง
“ นี่ เธอ ชั้นถามว่าจะไปไหน ”       ปิ่นโตเริ่มพูดดังขึ้น
“ นี่ นายถ้าจะพูดดังขนาดนี้ ทำไมไม่เอาลำโพงมาเลยละ    อยู่กันแค่เนี่ยพูดเสียงดังไปทำไม ”    
กาละแมร์ตวาดใส่ปิ่นโต
“ อ้าว       ชั้นก้อนึกว่าเธอ หูหนวก นิ ”     ปิ่นโตพูดขึ้นหน้าตาเฉย
“ นายอ่ะดิ หูหนวก    นี่จะไปไหนก้อไปเลยไป”          กาละแมร์สวนกลับกาละแมร์สวนกลับด้วยความโมโห
“ โอ เค ”          ปิ่นโตสตารท์รถแล้วขับไปด้วยความเร็ว
“ นี่นาย ที่บ้านเค้าไม่เคยให้ขับรถเลย รึ ไงทำไมต้องขับเร็วด้วยเนี่ย ”     กาละแมร์นั่งตัวแข็งทื่อ
“ เอ่อ น้า    เธอนั่งเฉย เถอะ  ไม่ต้องบ่นได้ ไหม ”
“ บ้า   นายจะให้ชั้นนั่งเฉยๆได้ ไง   โรคจิตป่าวเนี่ย ”          กาละแมร์ตวาดปิ่นโต
“ นี่ ยัยกาละมัง เธอ นั่งเงียบๆ ได้ไหม บ่นเป็นคนแก่อยู่ได้”  
“ นายเรียกชั้นกาละมังอีกแล้วนะ  ชั้นบอกว่าชั้นชื่อ กา ละ แมร์  ยะ”  กาละแมร์เริ่มโมโห
“ อ้าว     เหรอ   ยัยกาละมัง”         ปิ่นโตยวนโมโหกาละแมร์
กาละแมร์โมโหขึ้น          “ อึ๋ย             ไอ้ปิ่นโตบ้า   ไอ้ปิ่นโตหน้าผี  หน้าปลาช่อน
ไอ้ไข้หวัดนก  ไอ้โรคซาร์  ไอ้ผู้ชายบ๋อง   ต๋อง  ไอ้ เอ๋อ…….”  
กาละแมร์ด่าปิ่นโตร่วนไม่หยุดด้วยความโมโห
ปิ่นโตเริ่มโมโห จึงแบลกรถดังมาก       อี๊กกก …………….....…เสียงรถแบลก
“ นี่เธอ หยุดด่าชั้นได้ยัง”        ปิ่นโตหันไปพูดกับกาละแมร์ด้วยสีหน้าเครียด
“ ยัง ”           แล้วกาละแมร์ก้อยังด่าต่อ        
   “ ไอ้คนชื่อโบราณ  ชื่อโบราณไม่พอหน้าโบราณอีก   ไอ้มนุษย์ต่างดาวกลายพันธุ์……….”
“ ถ้าเธอไม่หยุดด่า ชั้น ชั้น จะจูบ เธอ!!! ”          ปิ่นโตพูดขึ้นอย่างเอาจริงเอาจัง
“ เอ้อ     ไม่หยุด เว้ย!!!!!!! ”        กาละแมร์ท้าทายปิ่นโต
“ ไม่หยุดใช่ไหม!!!!  ”        ปิ่นโตไม่รอช้าเข้าไป จูบ กาละแมร์ ด้วยความนิ่มนวล  ทันที
  จุ๊บ!!!!!!  ………………^ - ^……………….. กาละแมร์ตาค้าง ชาไปทั้งตัว
แล้วทันใดนั้นกาละแมร์ก้อเป็นลมลงทันที
“  เฮ้ย !!!!!!!!       กาละแมร์ เธอเป็นไร อ่ะ”      ปิ่นโตสีหน้าตกใจ


*******************************    พัทยา    ******************************

กาละแมร์เริ่มกระดิกตัว      “ กาละแมร์เธอฟื้นแล้วเหรอ”      ปิ่นโตรีบเข้ามาดูอาการกาละแมร์ด้วยความเป็นห่วง
กาละแมร์เริ่มลืมตาขึ้นทีละน้อย   “ ที่นี่   ที่ไหน”    กาละแมร์พูดเสียงเบาๆ
“ พัทยา”          ปิ่นโตตอบขึ้น
กาละแมร์ได้ยินก้อรีบลุกขึ้นด้วยตกใจ         “ พัทยา !!! ”
“ นายพาชั้นมาที่นี่ ทำไม  หรือว่านายจะ   ……”       กาละแมร์หน้าเสียขึ้น
“ ชั้นไม่ทำอะไรเธอหรอก  นอนพักผ่อน เถอะ”         ปิ่นโตพูดอย่างสุภาพ
กาละแมร์เริ่มมีสีหน้าดีขึ้น          “ แล้วแม่กับคุณป้าละ ”
“ ชั้นโทรไปบอกเค้าแล้ว ละ ”            ปิ่นโตบอกกับกาละแมร์
“ แล้วคืนนี้ ชั้นกับนายต้องนอนที่นี่ เหรอ ”
“ ฮืม        ก้อใช่ สิ  หรือว่าจะไปนอนกันที่วัด เอา ป่ะ”
“ ไม่อ่ะ     แล้วทำไมต้องนอนที่นี่ด้วย”
“ เธอนี่ ขี้สงสัยจริงๆ เลย   คือว่าตอนเธอสลบนะ  ชั้นก้อขับรถเล่นไปเรื่อยๆ
พอดี รถมันก้อเกิดเสียขึ้นมาซะงั้น  ชั้นก้อเลยพารถไปซ่อม แล้วก้อพาเธอมาพักที่โรงแรมนี่แหละ ”    
ปิ่นโตอธิบายให้กาละแมร์ฟังอย่างละเอียด
“แล้วทำไม นายต้องมานอนห้องเดียวกับชั้นด้วย ”             กาละแมร์ยังไม่หายสงสัย
“ ก้อคือว่า ห้องมันเต็ม เธอจะให้ชั้นไปนอนที่ไหนละ”  
“แล้วทำไม..….”        กาละแมร์ยังคงสงสัยอยู่แต่ปิ่นโตพูดขัดขึ้น
“ ชั้นว่าเธอนอนพักผ่อนเถอะ นะ แล้วไม่ต้องสงสัยอะไรทั้งสิ้น ชั้นจะไปซื้อ อะไรมาให้ทาน  โอ เค้ ”      แล้วปิ่นโตก้อเดินไป
“ เดี๋ยวก่อน  ดิ”        กาละแมร์เรียกไว้
“ มีอะไรอีกละ”        ปิ่นโตหันกลับมาอีกครั้ง
“ คือว่า       เอ่อ…………คือ     ชั้นกลัวอ่ะ   ให้ชั้นไปด้วยนะ”     กาละแมร์เริ่มมีสีหน้าหวาดหวั่น
ปิ่นโตเดินเข้าไปปลอบกาละแมร์     “ เธอไม่ต้องกลัวอะไรนะ  ไม่มีอะไร หรอก  แล้วชั้นจะรีบกลับมา ”  
“ รีบกลับมานะ ”  กาละแมร์พูดขึ้นด้วยสีหน้าเหมือนจะร้องไห้
ปิ่นโตยิ้มให้กาละแมร์    พร้อมกับพยักหน้า


****************************  20นาทีผ่านไป    ********************************


ปิ่นโตเปิดประตูเข้ามาในห้อง        “ กาละแมร์ชั้นกลับมาแล้ว”
แต่ไม่มีเสียงตอบรับปิ่นโตเดินเข้าไปในห้องนอน  เห็นกาละแมร์นอนหลับอยู่บนเตียง
“ อ้าว   หลับสะแล้ว”         ปิ่นโตเดินเข้าไปใกล้เตียงนอนยืนมองกาละแมร์หลับ
แล้วปิ่นโตก้อยิ้มขึ้น เอาผ้าห่มมาห่มให้กาละแมร์  ปิ่นโตก้อค่อยๆก้มลงหอมแก้มกาละแมร์
“นอนหลับฝันดีนะ ยัยตัวร้าย”           ปิ่นโตพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มขึ้น แล้วก้อเดินออกไป



************************************    รุ่งเช้า   *********************************


กาละแมร์ตื่นขึ้นมาอย่างสดชื่น แล้วก้อ บิดขี้เกียจ นิดหน่อย
เมื่อหันไปที่โซฟาก้อเห็นปิ่นโตที่กำลังนอนหลับอยู่  กาละแมร์เห็นปิ่นโตไม่มีผ้าห่ม
จึงเอาผ้าห่มของตนไปห่มให้ปิ่นโต  กาละแมร์ยืนมองปิ่นโตหลับแล้วก้อยิ้มขึ้น คิดในใจว่า        
“ หมอนี่ ก้อหล่อเหมือนกันแฮะ”
ปิ่นโตตื่นขึ้นมาก้อเห็นกาละแมร์ยืนยิ้มอยู่จึงเรียก  “ กาละแมร์เธอยิ้มอะไรอ่ะ”
กาละแมร์สะดุ้งรีบแก้ตัวทันที
“ ปะ  ป่าว  ไม่มีอะไร นายตื่นแล้วเหรอ งั้นเดี๋ยวชั้นไปทำข้าวต้มมาให้ทานนะ”      
แล้วก้อกาละแมร์ก้อรีบเดินไปทันทีกลัวปิ่นโตจะรู้ว่าเธอคิดยังไงกับปิ่นโต   ปิ่นโต งง
ในการกระทำของกาละแมร์                    “อะไรของเค้า วะ เนี่ย ”
กาละแมร์ทำข้าวต้มเสร็จ           “ ปิ่นโตนายมาทานข้าวต้ม ดิ ”      กาละแมร์เรียกปิ่นโตที่กำลังอยู่ในห้องน้ำ
“ ฮืม           เดี๋ยวไป”       ปิ่นโตขานตอบไป
เมื่อทั้งสองมานั่งทานข้าวต้มด้วยกันปิ่นโตเอยปากชม ฝีมือของกาละแมร์
“ อร่อย ดีอ่ะ ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างเธอที่ออกจะแก่น ทำกับข้าวกับเค้าเป็นด้วย”
“ นายว่าชั้นแก่นเหรอ ”       กาละแมร์พูดขึ้น           ^ 0 ^
“ อ้าว       ก้ออยู่กัน 2 คนเธอให้จะให้ชั้นว่าผู้จัดการโรงแรมนี้มั้ง”
“ นายนี่มันพูดกวนประสาท ชักมัด เดี๋ยวก้อไม่ให้กินข้าวต้มเนี่ย”  
  กาละแมร์พูดพลางพร้อมจะดึงจานข้าวต้มจากปิ่นโต
“ เอ่อ  น่า ขอโทษ ”        ปิ่นโตพูดพลางก้อดึงจานข้าวต้มกลับ เมื่อมือของทั้ง 2 มาประสานกัน
จนทำให้กาละแมร์ถึงกับหน้าแดง แล้วก้อรีบเอามือออกมาก่อน รีบทานข้าวต้มทันทีทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ กาละแมร์ เอ่อ  คือ  ว่า          เรื่องเมื่อวานชั้นอยากขอโทษเธออ่ะ”
กาละแมร์ได้ยินก้อนึกถึงเรื่องที่เธอโดนปิ่นโตจูบ ความรู้สึกของกาละแมร์ตอนนั้นร้อนไปทั้งตัว
“…………………………………….”  กาละแมร์เงียบ
“ เธอยังโกธรชั้นเหรอ     ชั้นขอโทษนะ”          ปิ่นโตพูดอย่างอ้อนวอน
“ ฮืม………..”      กาละแมร์ตอบอย่างสั้นๆ  แล้วก้อเดินไปเก็บจานทันที
“ เดี๋ยวก่อน ดิ กาละแมร์”         แต่กาละแมร์ก้อเดินไปแล้ว


กาละแมร์และปิ่นโตต้องอยู่ที่โรงแรมก่อนเพราะรถของปิ่นโตยังซ่อมไม่เสร็จ


“ กาละแมร์ ไปเล่นน้ำทะเลกันป่ะ”          ปิ่นโตพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“ ฮืม      ไปดิ  เบื่อยู่พอดี”          แล้วทั้ง 2 ก้อเดินไปทะเลด้วยกัน
เมื่อมาถึงทะเล  ปิ่นโตก้อพูดขึ้น           “ กาละแมร์  ชั้นชอบเธอ!!! ”            
กาละแมร์ได้ยินคำพูดที่พูดกับตน กาละแมร์หันไปอย่าง อึ้งๆ  
“ นายชอบชั้น    ทำไมอ่ะ ”         กาละแมร์ถามอย่างสงสัย        ^ ? ^
“ ก้อชั้นชอบเธออ่ะ  ชอบเธอตั้งแต่แรกเห็น  เธอเป็นตัวของเอง  เธอไม่เหมือนใคร
และไม่มีใครเหมือนเธอ”                ปิ่นโตพูดอย่างยิ้มๆ
“ นายจะว่าชั้นหรือจะชมกันแน่”       กาละแมร์เริ่มงอน
“โอ้ แต้ ช้า แต้  ชมครับ     แล้วเธอละชอบชั้นป่าว”      ปิ่นโตถามออกมาอย่างตรงๆ
“  ………………… ^ - ^  ………………………”          กาละแมร์เงียบเพราะไม่รู้จะตอบกลับยังไง
   เอาแต่ยืนนิ่งเขินขึ้นมาหน้าแดงเชี่ยว         ^ - ^
“ ว่าไงล่ะ      ถ้าเธอไม่ตอบ แสดงว่าเธอก้อชอบชั้นนะ”      ปิ่นโตรีบสรุปทันที
“ เฮ้ย       ได้ไง อ่ะ”        กาละแมร์รีบแก้ตัว
“ เอ่อ น้า      ไม่ต้องพูดอะไร ไปเล่นน้ำกันดีกว่า”       ปิ่นโตจับมือกาละแมร์แล้วก้อพาวิ่งลงทะเลกัน
ทั้ง 2 เล่นน้ำด้วยกันอย่างหนุกหนาน       ^ - ^




เมื่อทั้ง 2 กลับมาถึงกรุงเทพความรักของพวกเค้า พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ
จากที่เคยเป็นคู่กัด  ก้อเปลี่ยนมาเป็นเพื่อน  จากที่เคยเป็นเพื่อน ก้อเปลี่ยนมาเป็น แฟน  
จนทั้ง 2 เปลี่ยนโรงเรียน  (เรียนจบแย้ว)   มาอยู่มหาลัย ความรักของพวกเค้าเกิดอุปสรรรคบ้าง
แต่ก้อไม่มีใครหันหลังให้กัน  หันหน้าเข้ามาพูดกันดีๆ  
เวลาผ่านไปหลายปี    จนทำให้เค้าทั้งสอง ต้องใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน  อย่างมีความสุข              
เพราะเค้าลิขิตมาให้เค้าทั้ง 2 ต้องครองรักกันไปตอลดกาลนาน




                                                    บาย ค๋า แล้ว พบ กัน เรื่อง ต่อ ไป นะ ค่ะ