About a Love

เนื้อเรื่อง

“ รัก “ คือคำที่คนทุกคนปรารถนาและต้องการที่จะได้มาเพื่อ
ให้ได้สัมผัสกับความสุขที่มาจากใจของคนสองคน
แต่ในกลุ่มคนที่มีความรักนั้น ก็ยังมีคนอีกกลุ่มซึ่งไม่เคยได้สัมผัสกับคำว่ารัก
ถึงแม้พวกเขาจะพยามขวนขวายหรือเสาะหาเท่าไหร่มันก้อไม่เคยเข้ามาทำให้เขาได้รู้สึกว่า
นี่แหละคือความสุขที่เขาต้องการ


คนบางคนความรักเข้ามาหาโดยไม่ได้ไขว่คว้าแต่มันเข้ามาเอง
ซึ่ง. . .มันแตกต่างกับหลายๆคนที่พยามไขว่คว้าแต่ความรักกลับหนีเขาไป
สิ่งที่พวกเขาต้องการคือใครคนนึงที่จะสามารถคุยกับเขาตอนที่เหงา
คอยให้คำปรึกษาเวลาไม่สบายใจ เดินจับมือเวลาไปเที่ยวกันสองคน
คอยพูดจาหวานๆใส่กัน . . . . . . แค่นั้นก้อสามารถทำให้หัวใจพองโตได้แล้ว




ความรัก ความคิดถึง ก็เหมือนกับคลื่นในทะเลถึงแม้ว่าคลื่นจะไม่แรงแต่มันก้อพัดเข้ามาหาฝั่งตลอดเวลา
ไม่เคยหายไป และถ้าเมื่อไหร่ที่คลื่นไม่พัดเข้าหาฝั่ง มันก็จะเหมือนกับความรักไม่มีในโลก
และเมื่อไหร่ที่ความรักไม่มีในโลกคนทุกคนในโลกก็จะไม่สามารถอยู่ได้อย่างมีความสุข


ความรัก มีอยู่ 2 อย่าง
1.    สมหวัง
2.    ผิดหวัง

*สมหวังก็คือการที่คนสองคนมีความคิดเห็นตรงกันชอบคอกัน
เข้ากันได้ เข้าใจกันและกันและต้องการที่จะได้ใครอีกคนเข้ามาเพื่อที่จะเติมชีวิตให้เต็ม    
คนที่สมหวังก้อไม่มีอะไรต้องอธิบายมากเพราะมันมีความสุขในตัวของมันเองอยู่แล้ว


**คนที่ผิดหวัง มีหลายกรณี อาจจะเป็นเพราะว่าหลงรักเขาข้างเดียว หรือว่าคนที่ชอบมีคนรักอยู่แล้วซึ่งนั้นก้อเป็นสิ่งที่บอกว่าเป็นเรื่องยากที่เราจะสมหวังกับคนที่เราชอบเรารัก

คนบางคนพยายามที่จะแสดงออกเพื่อที่จะให้คนที่เขารักนั้นมาสนใจ
มาเข้าใจว่าที่เขาทำไปทั้งหมดนั้นเขาต้องการที่จะบอกว่ารักผู้หญิงคนนั้นมาก
แม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะไม่สนใจ เขาก้อจะพยาม ทำ พยามรอต่อไปหวังว่าสักวัน
คนที่เขารักจะมองเขาบ้าง แต่นั้นมันก็เป็นแค่ความฝัน
แค่ความคิดเท่านั้นเพราะในโลกแห่งความเป็นจริงมันไม่ได้เป็นอย่างที่เขาต้องการ
คนทุกคนต้องการเลือกสิ่งที่ดีกว่าให้กับตนเอง
ใครละจะมาเลือกสิ่งที่ตัวเองไม่เคยต้องการ

มีคนหลายคนที่คิดว่าเอาน่าเรารอเขาเดี๋ยวเขาก้อคงเห็นเราเองแหละ
มันคือสิ่งที่ไม่เป็นความจริงถ้าเขาไม่รักเราจะทำยังไงทำอะไรดีแค่ไหนเขาก้อจะไม่สนใจ
ยิ่งถ้าเราตื้อก็เหมือนสร้างความรำคาญ ให้เขา นั่นก็ทำให้เราไม่สบายใจด้วย

เคยมีคนบอกไว้ว่า   “ถ้าหากเรารักใครเราควรปล่อยให้เขามีความสุข”
คำๆนี้มันก้อเป็นแค่คำที่เอามาปลอบใจตัวเองเท่านั้นในความเป็นจริงในชีวิต
ไม่มีใครหรอกที่ไม่อยากจะมีความสุข ความสุขคือรากฐาน คือกำลังใจที่ทำให้เราสามารถอยู่ไปได้
แต่เคยคิดรึป่าว ถ้าเราไม่มีกำลังใจเราจะอยู่ไปเพื่ออะไร

แต่กลับมาคิดกลับอีกที ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามบนโลก
เป็นสิ่งที่สร้างมาเพื่อให้คนทุกคนมีความสุข
เพราะฉะนั้นเราจะไปเสียใจกับความรักทำไม
เราควรปล่อยวางบ้างอย่ายึดติดเมื่อถึงเวลาสิ่งเหล่านั้นจะมาหาเราเองโดยไม่ต้องไขว่คว้า


แต่….ยังมีคนหัวดื้อที่คิดว่า  ทำไมละ? ทั้งที่เราก็ทำดีกับเค้าขนาดนี้ทำไมเขาไม่เห็นสนใจเราบ้าง
เขาเอาแต่สนใจคนที่ที่เขาชอบ โดยทิ้งเราไว้ขางหลัง
โดยที่ไม่เคยรู้ว่าเรารู้สึกยังไงกับเขาเศร้ามากเพียงไหนเมื่อเห็นเขาเย็นชา
สิ่งนี้เป็นเหตุผลส่วนตัวของแต่ละบุคคลซึ่งทุกๆคนควรทำความเข้าใจ


คนบางคนใกล้ชิดกันมากจากที่กลายเป็นเพื่อนก็อยากที่จะใกล้ชิดกว่านั้น
โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าคนอีกคนอยากจะหยุดความสัมพันธ์เราไว้เพียงคำว่า “ เพื่อน “
ความผูกพันสามารถเจริญเติบโตได้ก็เหมือนกับต้นไม้ยิ่งถ้าเราปลูกดีเท่าไหร่มันก็จะสวยงามเท่านั้น
แต่ว่าความผูกพันที่ปราศจากความรักมันก็คงเป็นต้นไม้ที่งอกงามแต่ได้รับการปลูกแบบผิดวิธี
ซึ่งส่งผลให้ระบบต่างรวนตามกันไป ก็เหมือนกับความรักซึ่งหากระบบไม่ครบถ้วนสมบูรณ์
ความรักที่เติบโตมาด้วยความผูกพันก็จะไม่สามารถเกิดขึ้นได้




คนบางคนที่เฝ้ารอคนที่รักมานานแล้วนาน   นานจนคิดว่าคงถึงเวลาซะทีที่ต้องเลือก
มันเหมือนกับว่าเราเดินมาเป็นระยะทางยาวไกลและเดินมาเจอทางแยกสายหนึ่ง
ซึ่งเราต้องเลือกว่า เราจะเดินต่อไปหรือว่าถึงเวลาแล้วที่จะต้องเลี้ยวไปทางซ้ายหรือทางขวาบ้าง
สิ่งที่ทำให้เขาคิดว่าจะเดินต่อไปดีหรือจะเลี้ยวดีนั่นก็คือกำลังใจและความเชื่อมั่น
กำลังใจไม่ต้องหาที่ไหนเพราะมันขึ้นอยู่กับคนที่เขารอนั่นเอง
แต่ถ้าคนที่เขารอไม่เคยให้ความมั่นใจหรือกำลังใจเลยเขาก็จะคิดว่าจะเดินตรงต่อไปทำไม
ในเมื่อหนทางอยู่ที่ไหนเราก็ไม่รู้จะเดินให้เหนื่อยต่อไปจะทรมานตัวเองเพื่ออะไร

คนทึ่คิดว่าสามารถที่จะรอต่อไปได้นานยังไงก็รอคนๆนั้นเป็นคนที่มั่นคงที่สุด
และคิดว่าถ้าใครได้คนๆนี้เป็นแฟนหรือคนรัก เขาก็จะรักคุณเท่ากับหรือมากกว่าเวลาที่เขารอคุณ

                    The end        Credited by  * JmY