รักนี้ให้ใคร

เนื้อเรื่อง

^นัส^เป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึง เธอเรียนอยู่ชั้น ม. 3 ของโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง นิสัยของนัสเป็นคนเงียบๆเฉยๆไม่ค่อยพูดถ้าไม่ใช่กับ

คนที่สนิทจริงๆ จะร่าเริงเฉพาะเวลาอยุ่กับเพื่อนๆเท่านั้น เช้าวันแรกของการเปิดเทอม \" พี่โอมน่ารักโคตรเลยอ่ะ ดูดิ\" นัสเริ่มบทสนทนา  

\"เออ ใช่น่ารักที่สุดเลย โครตชอบเลย\" อุ๋มพูดเสริมขึ้นมา  

อุ๋มเรียกได้ว่าเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของนัสเลยก้อว่าได้ อุ๋มและนัสนั้นแอบปลื้มพี่

โอมมาตั้งแต่ ม.1 แล้ว แต่ไม่เคยกล้าบอก เพราะพี่เค้าก้อมีคนปลื้มเยอะเหมือนกัน

สาเหตุเนื่องมาจากพี่เค้าเป็นคนที่เรียนเก่ง กีฬาก้อเก่ง กิจกรรมก้อเด่นนั่นเอง บวกกับหน้าตาที่น่าหล่อเหลาอีก

ยิ่งทำให้สาวๆกรี๊ดกันเป็นแถว แต่นัสก้อไม่เคยว่าอุ๋มเลยที่อุ๋มปลื้มคนๆเดียวกับนัด ส่วนอุ๋มก้อไม่ว่าไรนัส

ทุกๆวันเราสองคนมักพูดถึงเรื่องของพี่โอมบ่อยพอสมควร ก้อปลื้มเค้านิ เค้าออกจาน่ารักซะขนาดนั้น ไม่ให้ปลื้มได้ไง

และแล้ววันที่ทุกคนรอคอยก้อมาถึง มันเป็นวันวาเลนไทน์นั่นเอง ซึ่งโรงเรียนของฉันก้อจัดกิจกรรมมากมายเลยล่ะ

งานวาเลนไทน์ของโรงเรียนฉันในแต่ละปีจะจัดไม่เหมือนกัน ซึ่งแต่ละปีนั้นก้อสนุกไม่แพ้กันเลยล่ะ

แล้ววันนี้ก้อมีข้อดีอยู่อย่างนึง คือเป็นวันที่พวกเราไม่ต้องเรียนเลยทั้งวัน ฉันมาถึงโรงเรียนตอน7โมงครึ่ง

มาเจอกับอุ๋มเป็นคนแรก \"หวัดดีจ๊ะ นัส\" อุ๋มทักทายฉันด้วยเสียงใส \"อ้าว ว่าไงอุ๋ม\"

\"เอ๊ะ!แปลกแฮะวันนี้อุ๋มมาโรงเรียนเช้าได้ไงเนี่ย ปกติสายทุกวันเลยนิ\" ฉันทักทายตอบไป พร้อมทั้งแซวนิดส์นึง

\"แหมก้อวันนี้วันวาเลนไทน์นิจ๊ะก้อต้องรีบมา เดี๋ยวไม่ได้เจอพี่โอมแต่เช้า\" อุ๋มพูด ปกติแล้วอุ๋มจะชอบพูดกระแทกฉันเสมอแหละ

ก้อเพราะรู้นิว่าฉันก้อชอบพี่โอมเหมือนกัน แต่ไม่เป็นไร ฉันไม่เคยถือสาเพื่อนคนนี้อยู่แล้ว ก้อเพื่อนกันนิ

\"โอย..หิวจังยังไม่ได้กินไรมาเลยอ่ะ ไปโรงอาหารกันเถอะ\" ฉันรีบพูดตัดบท \"อืม..ไปก้อไปเพื่อจะได้ไปเจอพี่โอมที่โรงอาหารด้วย\"

อุ๋มพูด แล้วฉันก้อเดินไปโรงอาหารกับอุ๋ม โอว..พระเจ้าจอร์จเป็นอย่างที่อุ๋มพูดไว้จริงๆเจอพี่โอมจริงๆด้วย

อุ๋มมองเห็นพี่โอมจึงส่งยิ้มให้พี่โอม พี่โอมมองมาที่อุ๋มแล้วก้อยิ้มตอบมา  ขณะที่นั่งกินข้าว

\"เออ..อุ๋ม เธอว่าวาเลนไทน์ปีนี้เค้าจะจัดงานในรูปแบบไหนอ่ะ\" ฉันถามอุ๋ม

\"อืม..ไม่รู้ดิ เดาไม่ถูกเหมือนกัน แต่รู้ว่าต้องสนุกว่าปีก่อนๆนี้แน่นอน\"อุ๋มแสดงความคิดเห็นในขณะที่ยังเคี้ยวข้าวไม่หมดเลย

เราสองคนนั่งทานกันจนเสร็จ แล้วก้อไปเข้าแถวเคารพธงชาติ หลังจากเข้าแถวเสร็จเค้าก้อปล่อยให้นักเรียนเดินชมงาน มีทั้งสุ้มต่างๆมากมาย

มันมีอยู่สุ้มนึงอ่ะที่พี่โอมเค้าจัดด้วยแหละ ฉันรีบเดินเข้าไปทันทีที่เห็นพี่โอมนั่งขายดอกไม้อยู่ พอดีตอนนั้นอุ๋มไม่อยู๋ด้วยสิ

อุ๋มไปเข้าห้องน้ำ ถ้าอุ๋มอยู่ก้อคงชวนอุ๋มไปด้วยแหละ \"พี่คะกุหลาบขายดอกละเท่าไหร่คะ\"ฉันถามด้วยน้ำเสียงหวานหยดเยิ้ม

\"5 บาทคับน้อง \" พี่โอมตอบอย่างเป็นมิตร \"อืม..งั้นเอาสามดอกค่ะพี่\" ฉันบอกกับพี่โอม

พี่โอมมองมาที่ฉันด้วยสายตาอันเจ้าชู้พร้อมกับพูดว่า\"น่ารักๆอย่างน้องเนี่ย พี่คิดแค่ 5 ดอก 20 ก้อได้จ้ะ\"  ฉันถึงกับอมยิ้มเล็กน้อย

แล้วพูดว่า\"งั้นเอา 5 ดอกก้อได้ค่ะพี่โอม\" พี่โอมส่งดอกกุหลาบให้ฉันแล้วอมยิ้มมองมาที่ฉัน \"แล้วมาอุดหนุนบ่อยๆนะจ้ะน้อง\" พี่โอมพูด

\"จะอุดหนุนบ่อยได้ไงอ่ะพี่ ก้อพี่ขายแค่วันเดียวเองนี่\"ฉันตอบกลับไป \"ก้อม่ายเป็นไรจ้ะพอดีที่บ้านพี่ก้อขายกุหลาบ ไปอุดหนุนที่บ้านพี่ก้อ

ได้\"  พี่โอมแซวกลับมา ฉันได้แต่ยิ้มแล้วเดินหนีไป  เดินไปจ๊ะเอ๋เข้ากับอุ๋มพอดี  

*************^^***************^^****************
ติดตามตอนต่อไป พอดีวันนี้ง่วงแล้วอ่ะ
ไปนอนก่อนเดี๋ยวมาเขียนใหม่^_^
บ๊าย..บายจ้ะ

\"นี่ยัยนัส ไปไหนมาอ่ะ ไหนบอกจะรอหน้าห้องสมุดไง\" อุ๋มพูดด้วยสีหน้าไม่ดีนัก  \" ก้อพอดีนัสไปซื้อดอกไม้มาให้อุ๋มไง\" ฉันพูด

\"ไปซื้อที่ร้านไหนอ่ะ สวยจัง\"อุ๋มถาม \"แล้วอีก 2 ดอกอ่ะเก็บไว้ให้ใครล่ะ\" อุ๋มถามต่อ \"เอ่อ....\" ฉันไม่ทันจะตอบ อุ๋มก้อพูดขึ้นมาว่า

\"ให้พี่โอมอ่ะดิ รุ้นะ\" ฉันไม่พูดอะไร \"เออๆนี่ดอกไม้เนี่ยนัสซื้อมาจากร้านพี่โอมล่ะ\"ฉันพูดอวดบ้าง

\"จิงเหรอ หือ...ไม่ชวน\" อุ๋มพูดอย่างเสียดาย     \"ก้อเธอไปเข้าห้องน้ำนิจ้ะ\"   ฉันพูดและยิ้ม

อุ๋มแสดงท่าทีว่าเสียดายอย่างแรง แต่ไม่พูดอะไรต่อ

เสียงดนตรีดั่งสนั่นในหอประชุม ฉันและอุ๋มจึงวิ่งเข้าไปดู เป็นวงดนตรีของพี่ม.6 นั่นเอง แต่ไม่ใช่วงของพี่โอมนี่

คอนเสิร์ตดำเนินไปจนจบ และแล้ววงของพี่โอม ใช่วงของพี่โอมจิงๆด้วยแหละ โอโห..น่ารักจังเลย ฉันคิดในใจ

\"กรี๊ด...\" เสียงกรี๊ดของผู้คนดังสั่น เมื่อวงของพี่โอมออกมาแสดง อุ๋มรีบฉุดมือฉัน แล้ววิ่งไปข้างหน้า

\"โห..พี่โอมร้องเพลงเพราะเนอะ\"อุ๋มพูด    \"ใช่ๆ เสียงดี๊..ดี..\" ฉันตอบ

ฉันจึงเอาดอกกุหลาบที่เหลือ 2 ดอก ยื่นให้พี่โอม พี่โอมรับแล้วมองมาที่ฉันด้วยสายตาที่เป็นมิตร

แต่ดูท่าทางพี่โอมจะจำฉันไม่ได้ ก้อนัสไปซื้อกุหลาบที่ร้านพี่ไง จำไม่ได้เหรอ ? ฉันคิดในใจ

เมื่อคอนเสิร์ตจบลง ก้อมีกิจกรรมอีก 1 อย่าง คือ ให้คนที่เป็นขวัญใจนักเรียน มาร้องเพลง ซึ่งโรงเรียนฉันมีอยู่ 6คนที่ป๊อปปูล่ามากๆๆๆๆ

พี่โอมก้อเป็นหนึ่งในนั้นด้วย หลังจากนั้นก้อให้ 6 คนเนี้ย เอาดอกไม้ให้คนที่ตัวเองชอบ เพื่อเป็นการเซอร์ไพรส์

พี่คนอื่นๆก้อต่างเอาไปให้คนที่ตัวเองชอบกันทั้งนั้น แต่พี่โอมนี่สิฉันอยากจะรู้มากเลยว่าเค้าจะเอากุหลาบไปให้ใคร

ผู้หญิงคนนั้นคงเป็นผู้หญิงที่โชคดีมากๆเลยสินะ   \"พี่โอมเค้าจาให้ใครนะ\"  อุ๋มบ่นพรึมพรำ อย่างลุ้นๆ

ฉันเองก้อพรอยลุ้นไปด้วย  ทันใดนั้นพี่โอมเดินมาที่อุ๋ม แล้วยื่นกุหลาบให้อุ๋ม   \"พี่ให้น้องคับ\" พี่โอมพูด

โอ๊ย!!!!!เจ็บ มันเจ็บมาก เสียงหัวใจฉันร้อง พี่โอมชอบอุ๋มเหรอเนี่ย  ฉันคิดในใจ

ฉันไม่รู้จะทำหน้ายังไงดี ส่วนอุ๋มก้อยิ้มไม่หุบเลยล่ะ  

***เย็นวันนั้น***

พี่โอมกลับบ้านพร้อมกับอุ๋ม ส่วนฉันก้อได้แต่เดินตามหลังเขาทั้งสองคน เฮ้อ...เวง กำ  คิดแล้วก้อเศร้า

\"อ้าว..น้องคนนี้นี่เอง ที่ไปซื้อกุหลาบพี่อ่ะ\" พี่โอมหันมามองพร้อมทุกฉัน

\"อ๋อ...ค่ะ\"  ฉันได้แต่ทำหน้าเหรอหรา ก้อเค้าชอบเพื่อนเรานี่ อกหักแย้ว ฮือ...ฮือ...ๆๆๆๆๆๆๆๆ

แต่ก้อยังดีนะที่เค้าอุตส่าจำฉันได้อ่ะ แต่ยังไงก้อเหอะ จำเราได้แต่ยังไงเค้าชอบอุ๋มอยู่ดีแหละT_T

***คืนนั้น***

เสียงมือถือดังขึ้นตอน 3 ทุ่มครึ่ง

\"ฮัลโหล..\"  ฉันกรอกเสียงใสลงไป

\"นัสเหรอ..ว่าไง ยังไม่นอนเหรอ\" อุ๋มถาม

\"ยังหรอก\" ฉันตอบ  \" นี่นัสรู้มั้ยอุ๋มเพิ่งจะว่างสายจากพี่โอมเมื่อกี้นี้เอง\" อุ๋มพูดอวดใหญ่เลย

\"อืม..เหรอ  แล้วไง\" ฉันถาม ที่จิงฉันไม่อยากมานั่งฟังเธอพูดถึงพี่โอมเลยนะเนี่ย ยัยบ้าเอ๊ย!!!! -_-*

\"พี่โอมเค้าคุยสนุมากเลยนะ อุ๋มไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้ ดีใจที่สุดเลย\"

\"เหรอ.........\"

\"นัสจะไม่ดีใจกับอุ๋มหน่อยเหรอ วันนี้นัสยังไม่แสดงความยินดีกัยอุ๋มเลยนะ\"  ฉันเงียบไป

\"นัส นัส\"  เสียงอุ๋มเรียก

\"ฮะ..อ๋อ  ดีใจด้วยนะอุ๋ม  เธอนี่โชคดีจัง\"  ฉันพูดอย่างไม่เต็มใจเลยซักนิด แล้วก้อไม่รู้สึกดีใจกัยอุ๋มด้วย\"__\"

\"แค่นี้ก่อนะอุ๋ม นัสง่วงแล้ว\" ฉันรีบตัดบท

\"เดี๋ยวก่อนสิ นัส อุ๋มขอถามอะไรหน่อยสิ\" อุ๋มรีบรั้งฉัน

\"ถามไรเหรอ ถามมาสิ\"

\"นัสยังชอบพี่โอมรึป่าว\" อุ๋มถาม คำถามของอุ๋มมันทำให้ฉันถึงกับอึ้งไปเลย ฉันเงียบไปพักนึง แล้วจึงกลั้นใจตอบไปว่า

\"ไม่หรอก พี่โอมเป็นแฟนอุ๋ม นัสจะชอบพี่โอมได้ไง\"  ฉันตอบ ไม่รุ้เป็นอะไร อารมณ์ของฉันตอนนี้มันเศร้าเหลือเกิน เศร้าอย่างบอกไม่ถูก

\"นัสพูดจิงป่าว อุ๋มไม่อยากเชื่อเลย\"  ฉันเงียบไป   น้ำตาเริ่มคลอ  T_T  ก่อนที่อุ๋มจะพูดต่อว่า

\"นัสหลอกอุ๋มไม่ได้หรอกนะ ฟังเสียงนัส อุ๋มก้อรู้แล้ว\"     อุ๋มรู้ได้ไงเนี่ย  เออ...ใช่สิ  เรามันคนเก็บความรู้สึกไม่เก่งซะด้วย

\"เชื่อนัสเถอะอุ๋ม นัสเป็นเพื่อนอุ๋มนะ เชื่อใจกันหน่อย\"

\"นัสสัญยามั้ย ว่าจะไม่คิดกับพี่โอมเหมือนเดิม\"    

\"อืม..นัสสัญญา\"

\"จ้ะ..นัส รับปากอุ๋มอย่างนี้อุ๋มค่อยสบายใจหน่อย\"

\"แค่นี้ก่อนนะ นัสง่วงแล้ว บาย\"   ตู๊ดๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ     หลังจากวางสายไป  น้ำตาที่กลั้นไว้ก้อเริ่มไหลคลอ อาบแก้มของฉัน

หลังจากร้องได้ซักพักฉันก้อเช็ดน้ำตา เอ๊ย ? นี่ฉันเป็นอะไรไป ร้องทามไมเนี่ย ก้อแค่ผู้ชายคนนึงที่ฉันยังไม่รู้จักดี เคยคุยกันแค่ไม่กี่คำเอง

เว่อร์เกินไปแล้วเรา   ทันใดนั้น  ^^^ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด^^^    เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

หน้าจอโชว์เบอร์ เป็นเบอร์ของ เฟิร์ส เพื่อนคนนึงของฉันเอง ปกติแล้วเฟิร์สจะโทรหาฉันบ่อยๆแทบทุกคืนก้อว่าได้

\"ฮัลโหล\"  ฉันกรอกเสียงลงไป  เสียงฉันตอนนี้ซึ่งเหมือนคนเป็นหวัดไม่มีผิด

\"นัสเหรอ...เป็นไรรึป่าว ไม่สบายเหรอ\" เฟิร์สถามอย่างเป็นห่วง

\"ป่าว..ไม่เป็นไร\"

\"เรื่องพี่โอมใช่มั้ย  นัสบอกเฟิร์สมาเถอะ เฟิร์สจะช่วยนัสเอง\"

\"ป่าว..นัสไม่ได้คิดเรื่องพี่โอมซะหน่อย\"

\"นัสหลอกคนอื่นได้ แต่หลอกเฟิร์ส่ไม่ได้หรอก

\"อืม...ใช่\"    ฉันพูดน้ำตาเริ่มคลออีกครั้ง

\"นัสควรทำยังไง เฟิร์ส ควรตัดใจใช่มั้ย\" ฉันถาม

\"ไม่ต้องหรอกนัส ความรู้สึกคนเรามันห้ามกันไม่ได้หรอก\"   ฉันอึ้ง งงกับคำตอบของเฟิร์ส

\"แต่นัสควรเก็บความรู้สึกดีๆนั้นไว้\"   ฉันเงียบแล้วฟังต่อไป

\"นัสไม่ควรบอกอุ๋มนะรู้มั้ย เพราะอุ๋มเป็นเพื่อนนัส ถ้านัสทำอย่างนั้น นัสอาจจะต้องเสียอุ๋มไปก้อได้\"

\"อืม..ขอบใจนะ เฟิร์ส\"  ฉันเช็ดน้ำตา

\"คุยกับเฟิร์สแล้วสบายใจขึ้นเยอะเลย\"  ^_^

\"งั้น...แค่นี้ก่อนนะ นัสง่วงแล้ว\"

\"จ้ะ...บาย\"

หลังจากนั้นฉันก้อสนิทกับเฟิร์สมากขึ้น เพราะเฟิร์สสามารถให้คำปรึกษากับฉันได้ทุกเรื่อง ส่วนฉันกับอุ๋มก้อยังคงเหมือนเดิม

เป็นเพื่อนที่สนิทกันเหมือนแหละ อุ๋มกับพี่โอมคบกันประมาณ 4 เดือนแล้ว

***ช่วงใกล้สอบ****

ช่วงนี้พี่โอมจะทะเลาะกับอุ๋มบ่อยมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อุ๋มมักโทรมาขอคำปรึกษากับฉันบ่อยๆ

พี่โอมเองก้อโทรมาหาฉันบ่อยเช่นกัน

***คืนหนึ่ง***

^^^ติ๊ด ติ๊ด^^^ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

\"ฮัลโหล\"  ฉันพูดด้วยน้ำเสียงใส

\"ฮือ...ฮือ...ๆๆๆๆๆ   นัสพี่โอมอ่ะ\"   เสียงอุ๋มสะอึกสะอื้น

\"ทำไม พี่โอมทำไม\"

\"เดี๋ยวนี้พี่โอมไม่เหมือนเดิมเลย เค้าไม่ค่อยสนใจอุ๋ม ชอบเดินหนี แล้ววันนี้เค้ายังตะคอกอุ๋มอีก\"

\"ใจเย็น อุ๋ม\"

\"นัส หรือว่าพี่โอมเค้าไม่รักเราแล้ว\"

\"ไม่ใช่นะอุ๋ม นัสว่าไม่ใช่อย่างนั้นหรอก พี่โอมเค้าไม่น่าจะเป็นคนอย่างนั้นนะ\"

\"อุ๋มใจเย็นนะ ลองเปิดใจคุยกับพี่โอมดูนะ

\"อืมๆ T_T งั้นแค่นี้ก่อนนะ อุ๋มง่วงแล้ว บาย\"

หลังจากที่วางสายจากอุ๋ม ก้อมีเสียงโทรศัพท์เข้ามาอีก  ^^^ติ๊ดๆ^^^ติ๊ดๆ

\"ฮัลโหล\" ฉันพูด

\"ฮัลโหล นั่น นัสใช่มั้ย\"

\"อืม..แล้วนี่ใครอ่ะ\"

\"พี่โอมเองนะ พี่มีเรื่องปรึกษา\"

หลังจากนั้นพี่โอมก้อคุยกับฉันเรื่องอุ๋มตั้งนาน ฉันก้อให้คำปรึกษาอย่างเต็มที่

ทำไมนะ ทำไม่ฉันถึงต้องมาเป็นที่ปรึกษาให้กับคนที่ฉันรัก ในเวลาที่เค้าทะเลาะกับคนรักของเค้าด้วยนะ เฮ้อ...คิดแล้วเศร้าT_T

นับจากวันนั้นฉันสังเกตุเห็นพี่โอมกับอุ๋มดูไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่นัก ถึงจะคบกันอยู่ก็เหอะ ดูพี่โอมไม่ค่อยสนใจอุ๋มเลย

****ตอนเที่ยง****

ฉันเดินไปชนกับพี่โอมเข้า  \"อ้าว น้องนัส เป้นไรมากมั้ยคับ\"  พี่โอมถามด้วยความห่วงใย

\"ไม่เป็นไรค่ะ\" พี่โอมยิ้มให้ฉัน แต่รอยยิ้มนั้นดูแปลกไป ไม่เหมือนพี่โอมคนเดิม

หลังจากนั้นฉันก็ขึ้นเรียน  ขณะที่นั่งเรียนในห้องอุ๋มดูแปลกไป  นั่งเหม่อลอยตลอดคาบเลย

ถามอะไรก็ไม่ค่อยพูด สงสัยต้องทะเลาะกับพี่โอมแน่เลย ฉันคิดในใจ

****เย็นวันนี้****

ฉันอยู่ทำรายงานที่โรงเรียนกับเฟิร์สจนค่ำ  โอ๊ยเมื่อยจังเลย.. ฉันคิด

\"นัสเดี๋ยววันนี้เฟิร์สไปส่งนัสที่บ้านนะ\"

\"อืม........แล้วจะมาบอกทำไมละปรกติเฟิร์สก็ไปส่งนัสทุกวันอยู่แล้วนี่\"

\"เฟิร์สมีอะไรจะให้น่ะ\"  ฉันเงียบไปครู่หนึ่ง

\"นัสลืมไปแล้วเหรอว่าวันนี้เป็นวันอะไร\"  อ๋อ.... วันนี้วันเกิดของฉันนี่  ฉันลืมไปได้ไง  เออะ? แต่เฟิร์สจำได้ด้วยเหรอ

\"ว่าไง....คิดออกยัง\"

\"อือ....นึกออกแล้วแหละ..ว่าแต่เฟิร์สจะให้อะไรนัสหรอ\"

\"ยังไม่บอกหรอกรอดูเอาเอง\"  เฟิร์สพูดกับฉันแล้วอมยิ้ม   จะว่าไปแล้วเฟิร์สก็ดีกับฉันมากเลยนะเนี่ยไม่เคยมีเพื่อนคนไหนห่วงฉันขนาดนี้

เลย ^_^

*********เฟิร์สเดินไปส่งฉันจนถึงหน้าบ้าน**********

\"อะ...เฟิร์สให้\"  เฟิร์สพูดพร้อมกับหยิบกล่องของขวัญมาให้ฉัน โอวว้าว...กล่องของขวัญใหญ่จัง

\"ขอบใจนะ เฟิร์ส\"  *_*  

ฉันเดินเข้ามาในบ้าน \"คุณหนูคะ มีคนเอาของมาให้ค่ะ\" ป้าแช่มคนใช้ที่บ้านพูดขึ้นพร้อมกับยื่นตุ๊กตาหมีตัวใหญ่มาให้

\"ของใครคะป้า\" ฉันถาม  \"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เมื่อเช้านี้ พอคุณหนุออกไปได้ซักพัก ก้อมีคนส่งมาให้ที่บ้านค่ะ\" ป้าแช่มบอก

ฉันได้แต่   อ้อ..มีการ์ดด้วยนิ \"สุขสันต์เกิดนะนัส ขอให้มีความสุขมากๆ จากเฟิร์ส\" เฮ้อ..ที่แท้ก้อของเฟิร์สนี่เอง นึกว่าของใคร

แล้วทามไมถึงไม่ให้กับตัวเองล่ะ จะส่งมาให้ที่บ้านทำไม \"_\"

นอกจากเฟิร์สแล้วไม่มีใครจำวันเกิดของฉานได้เลยเหรอเนี่ย หึ มันน่าน้อยใจนัก

*****ตอนเช้า*****

ฉันมาโรงเรียนแต่เช้าเจอกับพี่โอมเข้า ฉันพยายามหลบหน้าเค้า เพราะฉันได้สัญญากับอุ๋มไว้แล้วว่าจาไม่ยุ่งกับพี่โอมอีก

\"หวัดดีจ้ะ น้องนัส\" พี่โอมเห็นฉันจนได้ อุตส่าหลบแล้วนะเนี่ย -_-

\"ค่ะ หวัดดีค่ะพี่โอม\"

\"นัสคับ เมื่อวานนี้เป็นวันเกิดของนัสใช่มั้ย อ่ะนี่คับของขวัญ เมื่อวานนี้พี่ลืมให้\"

ฉันอึ้งจนพูดไม่ถูก ไม่คิดว่าพี่โอมจะสนใจวันเกิดของฉันด้วย  เอ๊ะ..แล้วพี่โอมเค้ามาสนใจฉานไมเนี่ย

\"ขอบคุณค่ะพี่โอม\" ฉันพูด พร้อมกับยื่นไปรับดอกกุหลาบสีขาวช่อใหญ่ ซึ่งมันสวยมาก

ฉันชอบกุหลาบสีขาวมากที่สุดเลยพี่โอมรู้รึป่าวเนี่ย ทามไมถึงซื้อได้ถูกใจขนาดนี้นะ *_*

คิดว่านอกจากเฟิร์สแล้วจะไม่มีใครจำวันเกิดของฉันได้ซะอีก ที่แท้ก้อพี่โอมคนนี้นี่เอง รักพี่ที่สุดเลยค่ะ ฉันได้แต่คิด

เอาวะ แฟนเพื่อนก้อแฟนเพื่อน ขอแค่ได้คิอก้อยังดีวะ

\"น้องนัสๆ เป็นไรไปคับ\" พี่โอมทักหลังจากที่ฉันยืนยิ้มอยู่คนเดียว

\"ปะ ป่าวค่ะ\"  ฉันยิ้มและทำหน้าเหรอหรา

\"งั้นไปก่อนนะ เดี๋ยวคืนนี้พี่โทรหา\" พี่โอมพูดแล้วเดินไป ฉันอึ้งในคำพูดของพี่โอมมากเลย

วันนี้ฉันเหมือนเป็นคนบ้าเลย นั่งยิ้มทั้งวัน

ปลื้มกับของขวัญที่ได้มามากๆๆๆๆๆๆๆ อุ๋มเดินเข้ามาถามฉัน \"ใครให้มาเหรอ นัส\"

\"เอ่อ เด็กห้อง 1ให้มาอ่ะ\"  ฉันโกหกซะอย่างงั้นแหละ

\"จิงเหรอ นัส ดีจังเลยเนอะ ฉันนึกว่านายเฟิร์สแฟนเธอให้มาซะอีก\"

\"นี่..หยุดพูดนะ เฟิร์สไม่ใช่แฟนนัสซะหน่อย\"

\"ไม่ใช่ก้อเหมือนใช่แหละ ก้อเห็นสนิมสนมกันซะขนาดนั้นนิ\"

\"บอกว่าไม่ใช่ไงเล่า\" ฉันฉุนขึ้นมาทันที ทุกคนในห้องต่างลือกันว่า ฉันกับเฟิร์สเป็นแฟนกัน อาจเป็นเพราะความที่สนิทสนมกันล่ะมั้ง

แต่ฉันก้อไม่เคยคิดกับเฟิร์สมากกว่าเพื่อนเลย

\"เออๆ ไม่ใช่ก็ไม่ใช่\" อุ๋มพูด

\"ของฉันนะ ช่อใหญ่กง่านี้กว่านี้อีก ที่พี่โอมให้มาอ่ะ\" อุ๋มพูดอวด ด้วยสีหน้าที่แกล้งฝืนทำเป็นมีความสุข

แต่ฉันดูออกเลยล่ะว่าอุ๋มไม่ได้มีความสุขหรอก ตอนนี้อุ๋มทุกข์ตะหาก ถึงอุ๋มจะแกล้งทำเป็นสุขแต่ก้อปิดบังสีหน้าอมทุกข์ไว้ไม่ได้หรอก

ตอนเย็นฉันกลับบ้านพร้อมกับเฟิร์ส  \"กุหลาบสวยมั้ยเฟิร์ส พี่โอมเค้าให้มาอ่ะ\"  ฉันถามเฟิร์ส

\"อืม..สวยดีพี่โอมให้เหรอ\"  เฟิร์สพูด แต่ดูสีหน้าเฟิร์ส เศร้าไปนะ แปลกจัง เฟิร์สเป็นไรไปเนี่ย

\"เฟิรสเป็นไรรึป่าว\" ฉันถามด้วยความห่วงใย

\"ป่าว ไม่เป็นไรจ้ะ\"

****คืนนั้น

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

\"ฮัลโหล\" ฉันพูดด้วยเสียงใส

\"ฮัลโหล นัสเหรอ\"  เสียงพี่โอมดังขึ้น

\"สุขสันต์วันเกิดนะ\"  พี่โอมอวยพรฉัน

\"ค่ะ ขอบคุณค่ะ\"  ^_^

\"นัสพี่ เอ่อ..จาว่าไรมั้ยถ้าพี่จะบอกว่า...\"

\"บอกไรเหรอคะ\"

^^^^โปรดติดในภาค 2 นะคะ^^^^^

                บายค่ะ  

    ขอบคุณล่วงหน้านะคะ  สำหรับท่านที่มาอ่านค่ะ