** @+ ชีพจรความรัก +@ **

เนื้อเรื่อง

{:*@*:}{:*@*:} ชีพจรความรัก {:*@*:}{:*@*:}

\" นี่ๆๆ เฮอร์ไมโอนี่ มาลองเกมส์ใหม่ไหม \" ปราวตีร้องเรียก เฮอร์ไมโอนี่ที่กำลังอ่านหนังสืออยู่
\" เกมส์ใหม่ ? \" เฮอร์ไมโอนี่ทวนคำอย่างงงๆ เงยหน้าขึ้นจากกองหนังสือ
\" มานี่สิ \" ปราวตีดึงเฮอร์ไมโอนี่ออกมาจากกองหนังสือ
\" นี่เอาข้อมือมาสิ \" ปราวตีพูดแล้วดึงข้อมือเฮอร์ไมโอนี่มาจับๆคลำๆ
\" อะไรเหรอ \" เฮอร์ไมโอนี่กำลังงงอย่างแรง อย่างแรง
ปราวตีไม่ตอบได้แต่จับข้อมือเธออยู่นาน
แล้วเธอก็พูดขึ้น
\" เธอชอบเเฮร์รี่ใช่ไหม \"
เฮอร์ไมโอนี่หน้าแดง
\" เปล่านะ ! ไม่..ไม่ใช่ซักหน่อย ! \"
\" อืม... \" แล้วเธอก็เงียบไป แต่ยังคงจับข้อมือเฮอร์ไมโอนี่อยู่ เฮอร์ไมโอนี่มองปราวตีอย่างงงๆ
\" แล้ว.. \" ปราวตีพูดขึ้น \" เธอชอบรอนรึเปล่า \"
เฮอร์ไมโอนี่หน้าแดงอีกครั้ง \" เปล่านะ ! ถามอะไรบ้าๆ ! \"
\" อืม... \" ปราวตีทำท่าคิด \" ใช่ๆ แล้ว เดรโก มัลฟอย ล่ะ \"
เฮอร์ไมโอนี่หน้าแดงอย่างแรง ๆ
\" ทำไม \"
\" ก็ชอบเค้ารึเปล่าล่ะ แหม...ถึงเขาจะท่าทางเย็ยชาแต่เค้าก็เท่ห์ออก ว่าไงล่ะ \" ปราวตีพูด
เฮอร์ไมโอนี่เงียบไป
\" ฉัน...ไม่ได้ชอบเค้าซะหน่อย \" เฮอร์ไมโอนี่พูดเสียงเบา ก้มหน้าก้มตาอย่างอายๆ
\" แน่ใจ๊ ? \" ปราวตีถาม แล้วมองหน้าเธอ
\" กะ..ก็ใช่น่ะสิ คนอย่างหมอนั่นน่ะเหรอ ฉันจะไปชอบ !!! \" เฮอร์ไมโอนี่หน้าแดง
\" อ๊ะ..ไม่ชอบก็ไม่ชอบ \" ปราวตีพูดยิ้ม ๆ
\" มา จะบอกให้นะ ก็เนี่ย พอฉันจับข้อมือเธอ แล้วถามว่าชอบคนนู้นคนนี้รึเปล่า แล้วถ้าชีพจรมันเต้นปกติ ก็แสดงว่าเธอไม่ได้ชอบคนนั้น แต่ถ้าชีพจรเต้นแรง ก็แสดงว่าเธอชอบเค้าไงล่ะ \" ปราวตียิ้มหวาน
\" แล้วไงล่ะ \" เฮอร์ไมโอนี่พูดงงๆ
\" ก็..โธ่...ก็ตอนที่พูดชื่อแฮร์รี่กับรอน ชีพจรมันก็ยังเต้นปกตินะ แต่พอตอนฉันพูดชื่อของมัลฟอย มันก็... \"
\" ก็... \" เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างงงๆ
\" มันก็เต้นแรงไงล่ะจ๊ะ \" ปราวตีหัวเราะ
เฮอร์ไมโอนี่หน้าแดง \" ไม่หรอกม้าง.. \"
\" แม๋..แม๋...แม๋ กลับไปคิดเอาละกันนะจ๊ะ ตัวเอง \" แล้วปราวตีก็เดินจากไป ทิ้งให้เฮอร์ไมโอนี่นั่งอายและงงอยู่คนเดียว

{:*@*:}{:*@*:} ชีพจรความรัก {:*@*:}{:*@*:}

เย็นวันนั้น

ปราวตีมาดักรอมัลฟอยอยู่ที่หน้าหอสลิธิลิน
มัลฟอยเดินมากับแครบและกอยด์ ปราวตีโผล่ออกจากหลังรูปปั้นทันที
\" ขอโทษนะ ขอคุยกับมัลฟอยเป็นการส่วนตัวได้ไหม \" ปราวตีพูดอย่างสุภาพ แล้วมองแครบกับกอยด์
แครบกับกอยด์มองหน้ากัน
\" ได้สิ \" มัลฟอยพูด แล้วบอกแครบกับกอยด์ให้ไปรอที่หอก่อน
\" ว่าไง \" มัลฟอยหันมาทางปราวตี
\" ( หล่อจัง ) ก็คือว่า มีอะไรมาทดสอบเธอน่ะ ยื่นข้อมือมาสิ \" ปราวตีพูดแล้วคว้าข้อมือมัลฟอยมาจับ
\" อะไร \" มัลฟอยพูดแล้วมองข้อมือที่ปราวตีจับอยู่อย่างงงๆ
ปราวตีไม่ตอบ เธอเงียบไปนาน
\" เธอชอบเฮอร์ไมโอนี่รึเปล่า \" ปราวตีถามขึ้นหลังจากเงียบไปนาน
มัลฟอยหน้าเป็นสีชมพู
\" อย่างยัยหัวฟูนั่นน่ะเหรอฉันจะลดตัวลงไปชอบ \" มัลฟอยพูดเสียงดังด้วยความอาย
\" จิงง่ะ \" ปราวตีถามยิ้มๆ
\" ก็เออน่ะสิ ! \"
\" ก็เนี่ย ก็เราจับข้อมือเธอแล้วถ้าเอ่ยชื่อคนไหน แล้วถามว่า \" ชอบรึเปล่า \" แล้วถ้าชีพจรมันเต้นแรง ก็แสดงว่า...แสดงว่า... \"
มัลฟอยขมวดคิ้วอย่างงงๆ
\" ก็แสดงว่า...เธอชอบคนๆนั้นน่ะสิ \" ปราวตีหัวเราะ
\" แล้วเฮอร์ไม...เอ้อ...ยัยเกรนเจอร์... \" มัลฟอยพูดอายๆ
\" ก็พอถามอ่ะนะ.... \" ปราวตียิ้มแฉ่ง \" มันก็เต้นแรงน่ะสิ ฮิๆๆๆ \"
ปราวตีหัวเราะ มัลฟอยหน้าเป็นสีแดง
\" เอาเหอะ เก็บเอาไปคิดละกันว่าใจของตัวเองน่ะ ว่ายังไง
เรื่องของหัวใจมันห้ามกันไม่ได้หรอกนะ อย่าโกหกตัวเองเลย แล้วก็รีบบอกความในใจให้เค้ารู้ซะล่ะ ก่อนที่มันจะสายเกิน.... ราตรีสวัสดิ์จ้ะ \"
ปราวตีทิ้งท้ายแล้ววิ่งกลับหอไป
ทิ้งให้สุดหล่อของฉัน...เอ๊ย ! สุดหล่อของเรายืนเอ๋ออยู่คนเดียว....

{:*@*:}{:*@*:} ชีพจรความรัก {:*@*:}{:*@*:}

คืนนั้น เฮอร์ไมโอนี่นอนคิดอยู่บนเตียง เรื่องชีพจรของปราวตี
\" ไร้สาระ \" เฮอร์ไมโอนี่พูด แล้วพลิกตัวนอนคว่ำพลางมองออกไปนอกหน้าต่าง
บนท้องยามราตรีช่างสวยงาม คืนนี้มีดาวเต็มท้องฟ้า เฮอร์ไมโอนี่ลุกจากที่นอนตรงไปที่หน้าต่างข้างเตียง
\" สวยจัง \" เฮอร์ไมโอนี่พูด แล้วยกกลอนที่ล็อกหน้าต่างออก แล้วผลักหน้าต่างให้เปิดออกไป
ลมยามราตรีพัดมา ผมเฮอร์ไมโอนี่ปลิวไปตามลม
เฮอร์ไมโอนี่มองเหม่ออกไปนอกหน้าต่าง แล้วเธอก็สังเกตเห็นบางสิ่งกำลังยืนพิงกำแพงของหอคอยใต้หน้าต่างบานที่เธอยืนอยู่
\" มัลฟอย... \" เฮอร์ไมโอนี่กระซิบ แล้วพยยามชะโงกหน้าออกไปเพื่อจะมองให้ชัดๆ
เฮอร์ไมโอนี่ชะโงกหน้าออกนอกหน้าต่างมากไปหน่อย ตัวของเธอเอนไปข้างหน้า เฮอร์ไมโอนี่ตกจากหอคอย....
\" กรี๊ดดดดดดดดดดดด !!!!!!!! \" เฮอร์ไมโอนี่กรีดร้องด้วยความตกใจ
มัลฟอยเงยหน้าขึ้นมา เฮอร์ไมโอนี่ดิ่งลงมาจากหอคอย
\" วิงการ์เดียม เลวีโอซ่า !!!! \"
มัลฟอยชักไม้กายสิทธิ์ออกมาทันเวลาพอดี พอดีกับที่หน้าของเฮอร์ไมโอนี่อยู่ห่างจากมัลฟอยไม่กี่เซน...
\" เอ่อ... ขอบใจ \" เฮอร์ไมโอนี่พูด
แล้วมัลฟอยก็เอาเธอลง
\" มาทำอะไรดึกดื่น... \" เฮอร์ไมโอนี่ถามมัลฟอย
\" แล้วเธอล่ะ \" มัลฟอยย้อน
\" ก็ฉันเห็นเธอ... \"
แล้วบรรยากาศก็เงียบสนิท
\" มัลฟอย/เกรนเจอร์ \" ทั้งสองคนพูดขึ้นมาพร้อมกัน
\" เธอพูดก่อน \"
\" นายมีอะไรล่ะ \"
แล้วก็เงียบกันไปอีก
เฮอร์ไมโอนี่ค่อยๆเขยิบเข้าไปใกล้มัลฟอย
\" คือ... \"
\" ไม่ต้องพูด... \" มัลฟอยพูดอย่างแผ่วเบา แล้วเขยิบเข้ามาใกล้ๆเฮอร์ไมโอนี่ แล้วก้มลงจูบเธออย่างแผ่วเบา
เฮอร์ไมโอนี่หลับตาลง...
มัลฟอยจูบเฮอร์ไมโอนี่อย่างแผ่วเบา แต่นาน...
\" เฮอร์ไมโอนี่... \" มัลฟอยเรียกชื่อของเธอ
\" ฉัน...รักเธอ \" มัลฟอยกระซิบอย่างแผ่วเบา


ลมหนาวพัดมา.... แต่ที่ตรงนี้จะอบอุ่น เพราะมีความรักของคนสองคน....

บอกแล้ว...เรื่องของหัวใจมันห้ามกันไม่ได้...
ฉะนั้น...รักใครชอบใครก็รีบๆบอกเค้าไปซะนะ
ขอให้คู่รักและคนกำลังจะเป็นคู่รักกันมีความสุขนะ...



Story End...