{:*@*:}{:*@*:} ีพรวามรั {:*@*:}{:*@*:}
" นี่ๆๆ เฮอร์ไมโอนี่ มาลอเมส์ใหม่ไหม " ปราวีร้อเรีย เฮอร์ไมโอนี่ที่ำลัอ่านหนัสืออยู่
" เมส์ใหม่ ? " เฮอร์ไมโอนี่ทวนำอย่าๆ เยหน้าึ้นาอหนัสือ
" มานี่สิ " ปราวีึเฮอร์ไมโอนี่ออมาาอหนัสือ
" นี่เอา้อมือมาสิ " ปราวีพูแล้วึ้อมือเฮอร์ไมโอนี่มาับๆลำๆ
" อะไรเหรอ " เฮอร์ไมโอนี่ำลัอย่าแร อย่าแร
ปราวีไม่อบไ้แ่ับ้อมือเธออยู่นาน
แล้วเธอ็พูึ้น
" เธออบเเฮร์รี่ใ่ไหม "
เฮอร์ไมโอนี่หน้าแ
" เปล่านะ ! ไม่..ไม่ใ่ัหน่อย ! "
" อืม... " แล้วเธอ็เียบไป แ่ยัับ้อมือเฮอร์ไมโอนี่อยู่ เฮอร์ไมโอนี่มอปราวีอย่าๆ
" แล้ว.. " ปราวีพูึ้น " เธออบรอนรึเปล่า "
เฮอร์ไมโอนี่หน้าแอีรั้ " เปล่านะ ! ถามอะไรบ้าๆ ! "
" อืม... " ปราวีทำท่าิ " ใ่ๆ แล้ว เรโ มัลฟอย ล่ะ "
เฮอร์ไมโอนี่หน้าแอย่าแร ๆ
" ทำไม "
" ็อบเ้ารึเปล่าล่ะ แหม...ถึเาะท่าทาเย็ยาแ่เ้า็เท่ห์ออ ว่าไล่ะ " ปราวีพู
เฮอร์ไมโอนี่เียบไป
" ัน...ไม่ไ้อบเ้าะหน่อย " เฮอร์ไมโอนี่พูเสียเบา ้มหน้า้มาอย่าอายๆ
" แน่ใ๊ ? " ปราวีถาม แล้วมอหน้าเธอ
" ะ..็ใ่น่ะสิ นอย่าหมอนั่นน่ะเหรอ ันะไปอบ !!! " เฮอร์ไมโอนี่หน้าแ
" อ๊ะ..ไม่อบ็ไม่อบ " ปราวีพูยิ้ม ๆ
" มา ะบอให้นะ ็เนี่ย พอันับ้อมือเธอ แล้วถามว่าอบนนู้นนนี้รึเปล่า แล้วถ้าีพรมันเ้นปิ ็แสว่าเธอไม่ไ้อบนนั้น แ่ถ้าีพรเ้นแร ็แสว่าเธออบเ้าไล่ะ " ปราวียิ้มหวาน
" แล้วไล่ะ " เฮอร์ไมโอนี่พูๆ
" ็..โธ่...็อนที่พูื่อแฮร์รี่ับรอน ีพรมัน็ยัเ้นปินะ แ่พออนันพูื่ออมัลฟอย มัน็... "
" ็... " เฮอร์ไมโอนี่พูอย่าๆ
" มัน็เ้นแรไล่ะ๊ะ " ปราวีหัวเราะ
เฮอร์ไมโอนี่หน้าแ " ไม่หรอม้า.. "
" แม๋..แม๋...แม๋ ลับไปิเอาละันนะ๊ะ ัวเอ " แล้วปราวี็เินาไป ทิ้ให้เฮอร์ไมโอนี่นั่อายและอยู่นเียว
{:*@*:}{:*@*:} ีพรวามรั {:*@*:}{:*@*:}
เย็นวันนั้น
ปราวีมาัรอมัลฟอยอยู่ที่หน้าหอสลิธิลิน
มัลฟอยเินมาับแรบและอย์ ปราวีโผล่ออาหลัรูปปั้นทันที
" อโทษนะ อุยับมัลฟอยเป็นารส่วนัวไ้ไหม " ปราวีพูอย่าสุภาพ แล้วมอแรบับอย์
แรบับอย์มอหน้าัน
" ไ้สิ " มัลฟอยพู แล้วบอแรบับอย์ให้ไปรอที่หอ่อน
" ว่าไ " มัลฟอยหันมาทาปราวี
" ( หล่อั ) ็ือว่า มีอะไรมาทสอบเธอน่ะ ยื่น้อมือมาสิ " ปราวีพูแล้วว้า้อมือมัลฟอยมาับ
" อะไร " มัลฟอยพูแล้วมอ้อมือที่ปราวีับอยู่อย่าๆ
ปราวีไม่อบ เธอเียบไปนาน
" เธออบเฮอร์ไมโอนี่รึเปล่า " ปราวีถามึ้นหลัาเียบไปนาน
มัลฟอยหน้าเป็นสีมพู
" อย่ายัยหัวฟูนั่นน่ะเหรอันะลัวลไปอบ " มัลฟอยพูเสียั้วยวามอาย
" ิ่ะ " ปราวีถามยิ้มๆ
" ็เออน่ะสิ ! "
" ็เนี่ย ็เราับ้อมือเธอแล้วถ้าเอ่ยื่อนไหน แล้วถามว่า " อบรึเปล่า " แล้วถ้าีพรมันเ้นแร ็แสว่า...แสว่า... "
มัลฟอยมวิ้วอย่าๆ
" ็แสว่า...เธออบนๆนั้นน่ะสิ " ปราวีหัวเราะ
" แล้วเฮอร์ไม...เอ้อ...ยัยเรนเอร์... " มัลฟอยพูอายๆ
" ็พอถามอ่ะนะ.... " ปราวียิ้มแ่ " มัน็เ้นแรน่ะสิ ฮิๆๆๆ "
ปราวีหัวเราะ มัลฟอยหน้าเป็นสีแ
" เอาเหอะ เ็บเอาไปิละันว่าใอัวเอน่ะ ว่ายัไ
เรื่ออหัวใมันห้ามันไม่ไ้หรอนะ อย่าโหัวเอเลย แล้ว็รีบบอวามในใให้เ้ารู้ะล่ะ ่อนที่มันะสายเิน.... รารีสวัสิ์้ะ "
ปราวีทิ้ท้ายแล้ววิ่ลับหอไป
ทิ้ให้สุหล่ออัน...เอ๊ย ! สุหล่ออเรายืนเอ๋ออยู่นเียว....
{:*@*:}{:*@*:} ีพรวามรั {:*@*:}{:*@*:}
ืนนั้น เฮอร์ไมโอนี่นอนิอยู่บนเีย เรื่อีพรอปราวี
" ไร้สาระ " เฮอร์ไมโอนี่พู แล้วพลิัวนอนว่ำพลามอออไปนอหน้า่า
บนท้อยามรารี่าสวยาม ืนนี้มีาวเ็มท้อฟ้า เฮอร์ไมโอนี่ลุาที่นอนรไปที่หน้า่า้าเีย
" สวยั " เฮอร์ไมโอนี่พู แล้วยลอนที่ล็อหน้า่าออ แล้วผลัหน้า่าให้เปิออไป
ลมยามรารีพัมา ผมเฮอร์ไมโอนี่ปลิวไปามลม
เฮอร์ไมโอนี่มอเหม่ออไปนอหน้า่า แล้วเธอ็สัเเห็นบาสิ่ำลัยืนพิำแพอหออยใ้หน้า่าบานที่เธอยืนอยู่
" มัลฟอย... " เฮอร์ไมโอนี่ระิบ แล้วพยยามะโหน้าออไปเพื่อะมอให้ัๆ
เฮอร์ไมโอนี่ะโหน้าออนอหน้า่ามาไปหน่อย ัวอเธอเอนไป้าหน้า เฮอร์ไมโอนี่าหออย....
" รี๊ !!!!!!!! " เฮอร์ไมโอนี่รีร้อ้วยวามใ
มัลฟอยเยหน้าึ้นมา เฮอร์ไมโอนี่ิ่ลมาาหออย
" วิาร์เียม เลวีโอ่า !!!! "
มัลฟอยัไม้ายสิทธิ์ออมาทันเวลาพอี พอีับที่หน้าอเฮอร์ไมโอนี่อยู่ห่าามัลฟอยไม่ี่เน...
" เอ่อ... อบใ " เฮอร์ไมโอนี่พู
แล้วมัลฟอย็เอาเธอล
" มาทำอะไรึื่น... " เฮอร์ไมโอนี่ถามมัลฟอย
" แล้วเธอล่ะ " มัลฟอยย้อน
" ็ันเห็นเธอ... "
แล้วบรรยาาศ็เียบสนิท
" มัลฟอย/เรนเอร์ " ทั้สอนพูึ้นมาพร้อมัน
" เธอพู่อน "
" นายมีอะไรล่ะ "
แล้ว็เียบันไปอี
เฮอร์ไมโอนี่่อยๆเยิบเ้าไปใล้มัลฟอย
" ือ... "
" ไม่้อพู... " มัลฟอยพูอย่าแผ่วเบา แล้วเยิบเ้ามาใล้ๆเฮอร์ไมโอนี่ แล้ว้มลูบเธออย่าแผ่วเบา
เฮอร์ไมโอนี่หลับาล...
มัลฟอยูบเฮอร์ไมโอนี่อย่าแผ่วเบา แ่นาน...
" เฮอร์ไมโอนี่... " มัลฟอยเรียื่ออเธอ
" ัน...รัเธอ " มัลฟอยระิบอย่าแผ่วเบา
ลมหนาวพัมา.... แ่ที่รนี้ะอบอุ่น เพราะมีวามรัอนสอน....
บอแล้ว...เรื่ออหัวใมันห้ามันไม่ไ้...
ะนั้น...รัใรอบใร็รีบๆบอเ้าไปะนะ
อใหู้่รัและนำลัะเป็นู่รัันมีวามสุนะ...
Story End...
" นี่ๆๆ เฮอร์ไมโอนี่ มาลอเมส์ใหม่ไหม " ปราวีร้อเรีย เฮอร์ไมโอนี่ที่ำลัอ่านหนัสืออยู่
" เมส์ใหม่ ? " เฮอร์ไมโอนี่ทวนำอย่าๆ เยหน้าึ้นาอหนัสือ
" มานี่สิ " ปราวีึเฮอร์ไมโอนี่ออมาาอหนัสือ
" นี่เอา้อมือมาสิ " ปราวีพูแล้วึ้อมือเฮอร์ไมโอนี่มาับๆลำๆ
" อะไรเหรอ " เฮอร์ไมโอนี่ำลัอย่าแร อย่าแร
ปราวีไม่อบไ้แ่ับ้อมือเธออยู่นาน
แล้วเธอ็พูึ้น
" เธออบเเฮร์รี่ใ่ไหม "
เฮอร์ไมโอนี่หน้าแ
" เปล่านะ ! ไม่..ไม่ใ่ัหน่อย ! "
" อืม... " แล้วเธอ็เียบไป แ่ยัับ้อมือเฮอร์ไมโอนี่อยู่ เฮอร์ไมโอนี่มอปราวีอย่าๆ
" แล้ว.. " ปราวีพูึ้น " เธออบรอนรึเปล่า "
เฮอร์ไมโอนี่หน้าแอีรั้ " เปล่านะ ! ถามอะไรบ้าๆ ! "
" อืม... " ปราวีทำท่าิ " ใ่ๆ แล้ว เรโ มัลฟอย ล่ะ "
เฮอร์ไมโอนี่หน้าแอย่าแร ๆ
" ทำไม "
" ็อบเ้ารึเปล่าล่ะ แหม...ถึเาะท่าทาเย็ยาแ่เ้า็เท่ห์ออ ว่าไล่ะ " ปราวีพู
เฮอร์ไมโอนี่เียบไป
" ัน...ไม่ไ้อบเ้าะหน่อย " เฮอร์ไมโอนี่พูเสียเบา ้มหน้า้มาอย่าอายๆ
" แน่ใ๊ ? " ปราวีถาม แล้วมอหน้าเธอ
" ะ..็ใ่น่ะสิ นอย่าหมอนั่นน่ะเหรอ ันะไปอบ !!! " เฮอร์ไมโอนี่หน้าแ
" อ๊ะ..ไม่อบ็ไม่อบ " ปราวีพูยิ้ม ๆ
" มา ะบอให้นะ ็เนี่ย พอันับ้อมือเธอ แล้วถามว่าอบนนู้นนนี้รึเปล่า แล้วถ้าีพรมันเ้นปิ ็แสว่าเธอไม่ไ้อบนนั้น แ่ถ้าีพรเ้นแร ็แสว่าเธออบเ้าไล่ะ " ปราวียิ้มหวาน
" แล้วไล่ะ " เฮอร์ไมโอนี่พูๆ
" ็..โธ่...็อนที่พูื่อแฮร์รี่ับรอน ีพรมัน็ยัเ้นปินะ แ่พออนันพูื่ออมัลฟอย มัน็... "
" ็... " เฮอร์ไมโอนี่พูอย่าๆ
" มัน็เ้นแรไล่ะ๊ะ " ปราวีหัวเราะ
เฮอร์ไมโอนี่หน้าแ " ไม่หรอม้า.. "
" แม๋..แม๋...แม๋ ลับไปิเอาละันนะ๊ะ ัวเอ " แล้วปราวี็เินาไป ทิ้ให้เฮอร์ไมโอนี่นั่อายและอยู่นเียว
{:*@*:}{:*@*:} ีพรวามรั {:*@*:}{:*@*:}
เย็นวันนั้น
ปราวีมาัรอมัลฟอยอยู่ที่หน้าหอสลิธิลิน
มัลฟอยเินมาับแรบและอย์ ปราวีโผล่ออาหลัรูปปั้นทันที
" อโทษนะ อุยับมัลฟอยเป็นารส่วนัวไ้ไหม " ปราวีพูอย่าสุภาพ แล้วมอแรบับอย์
แรบับอย์มอหน้าัน
" ไ้สิ " มัลฟอยพู แล้วบอแรบับอย์ให้ไปรอที่หอ่อน
" ว่าไ " มัลฟอยหันมาทาปราวี
" ( หล่อั ) ็ือว่า มีอะไรมาทสอบเธอน่ะ ยื่น้อมือมาสิ " ปราวีพูแล้วว้า้อมือมัลฟอยมาับ
" อะไร " มัลฟอยพูแล้วมอ้อมือที่ปราวีับอยู่อย่าๆ
ปราวีไม่อบ เธอเียบไปนาน
" เธออบเฮอร์ไมโอนี่รึเปล่า " ปราวีถามึ้นหลัาเียบไปนาน
มัลฟอยหน้าเป็นสีมพู
" อย่ายัยหัวฟูนั่นน่ะเหรอันะลัวลไปอบ " มัลฟอยพูเสียั้วยวามอาย
" ิ่ะ " ปราวีถามยิ้มๆ
" ็เออน่ะสิ ! "
" ็เนี่ย ็เราับ้อมือเธอแล้วถ้าเอ่ยื่อนไหน แล้วถามว่า " อบรึเปล่า " แล้วถ้าีพรมันเ้นแร ็แสว่า...แสว่า... "
มัลฟอยมวิ้วอย่าๆ
" ็แสว่า...เธออบนๆนั้นน่ะสิ " ปราวีหัวเราะ
" แล้วเฮอร์ไม...เอ้อ...ยัยเรนเอร์... " มัลฟอยพูอายๆ
" ็พอถามอ่ะนะ.... " ปราวียิ้มแ่ " มัน็เ้นแรน่ะสิ ฮิๆๆๆ "
ปราวีหัวเราะ มัลฟอยหน้าเป็นสีแ
" เอาเหอะ เ็บเอาไปิละันว่าใอัวเอน่ะ ว่ายัไ
เรื่ออหัวใมันห้ามันไม่ไ้หรอนะ อย่าโหัวเอเลย แล้ว็รีบบอวามในใให้เ้ารู้ะล่ะ ่อนที่มันะสายเิน.... รารีสวัสิ์้ะ "
ปราวีทิ้ท้ายแล้ววิ่ลับหอไป
ทิ้ให้สุหล่ออัน...เอ๊ย ! สุหล่ออเรายืนเอ๋ออยู่นเียว....
{:*@*:}{:*@*:} ีพรวามรั {:*@*:}{:*@*:}
ืนนั้น เฮอร์ไมโอนี่นอนิอยู่บนเีย เรื่อีพรอปราวี
" ไร้สาระ " เฮอร์ไมโอนี่พู แล้วพลิัวนอนว่ำพลามอออไปนอหน้า่า
บนท้อยามรารี่าสวยาม ืนนี้มีาวเ็มท้อฟ้า เฮอร์ไมโอนี่ลุาที่นอนรไปที่หน้า่า้าเีย
" สวยั " เฮอร์ไมโอนี่พู แล้วยลอนที่ล็อหน้า่าออ แล้วผลัหน้า่าให้เปิออไป
ลมยามรารีพัมา ผมเฮอร์ไมโอนี่ปลิวไปามลม
เฮอร์ไมโอนี่มอเหม่ออไปนอหน้า่า แล้วเธอ็สัเเห็นบาสิ่ำลัยืนพิำแพอหออยใ้หน้า่าบานที่เธอยืนอยู่
" มัลฟอย... " เฮอร์ไมโอนี่ระิบ แล้วพยยามะโหน้าออไปเพื่อะมอให้ัๆ
เฮอร์ไมโอนี่ะโหน้าออนอหน้า่ามาไปหน่อย ัวอเธอเอนไป้าหน้า เฮอร์ไมโอนี่าหออย....
" รี๊ !!!!!!!! " เฮอร์ไมโอนี่รีร้อ้วยวามใ
มัลฟอยเยหน้าึ้นมา เฮอร์ไมโอนี่ิ่ลมาาหออย
" วิาร์เียม เลวีโอ่า !!!! "
มัลฟอยัไม้ายสิทธิ์ออมาทันเวลาพอี พอีับที่หน้าอเฮอร์ไมโอนี่อยู่ห่าามัลฟอยไม่ี่เน...
" เอ่อ... อบใ " เฮอร์ไมโอนี่พู
แล้วมัลฟอย็เอาเธอล
" มาทำอะไรึื่น... " เฮอร์ไมโอนี่ถามมัลฟอย
" แล้วเธอล่ะ " มัลฟอยย้อน
" ็ันเห็นเธอ... "
แล้วบรรยาาศ็เียบสนิท
" มัลฟอย/เรนเอร์ " ทั้สอนพูึ้นมาพร้อมัน
" เธอพู่อน "
" นายมีอะไรล่ะ "
แล้ว็เียบันไปอี
เฮอร์ไมโอนี่่อยๆเยิบเ้าไปใล้มัลฟอย
" ือ... "
" ไม่้อพู... " มัลฟอยพูอย่าแผ่วเบา แล้วเยิบเ้ามาใล้ๆเฮอร์ไมโอนี่ แล้ว้มลูบเธออย่าแผ่วเบา
เฮอร์ไมโอนี่หลับาล...
มัลฟอยูบเฮอร์ไมโอนี่อย่าแผ่วเบา แ่นาน...
" เฮอร์ไมโอนี่... " มัลฟอยเรียื่ออเธอ
" ัน...รัเธอ " มัลฟอยระิบอย่าแผ่วเบา
ลมหนาวพัมา.... แ่ที่รนี้ะอบอุ่น เพราะมีวามรัอนสอน....
บอแล้ว...เรื่ออหัวใมันห้ามันไม่ไ้...
ะนั้น...รัใรอบใร็รีบๆบอเ้าไปะนะ
อใหู้่รัและนำลัะเป็นู่รัันมีวามสุนะ...
Story End...
