การกระทำที่น่าเสียดายจนถึงวันนี้

เนื้อเรื่อง

จากวันนั้น  วันที่  12  พฤษาคม   เป็นวันเปิดเทมอวันแรกฉันดีใจที่ได้เจอเขาอีกครั้ง  จากที่ไม่เจอกันาน  แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดฉันต้องร่ำลาจากเขา  เพียงเพราะอารมณ์หนึ่งเท่านั้น    
      กรเป็นเพื่อนชายของฉันเอง   เราสองคนคบกันมา1ปีกว่าแล้ว  ฉันรักเขามาก  และเขาก็น่าจะชอบฉันมากเช่นกัน       ในวันที่12 พ.ค 46                   ในเวลาบ่ายหลังเลิกเรียนกรเดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับพูดว่า   เราจะกลับบ้านกันรึยัง    ฉันยิ้มให้เดขาพร้อมกับพูดขึ้นว่า   กรมีใครคนไหม่ใช่ไหมเอ่อ   กรตอบมาทันทีว่า  ไม่มี  กรมี  ปอยคนเดียว( ปอยคือตัวฉันเอง)   จากนั้นก็มี เสียงกระซิบเบาๆๆว่า    ถามกรสิปอยว่าพี่กิ๊ปคือใคร  นั่นไม่ใช่เสียงใครนอกจาก เม่  เพื่อนเราเอง  ฉันใส่อารมณ์กับกรเต็มที่ พร้อมพูดว่า  ถ้าพี่กิ๊ปไม่ใช่แฟนกร  กรกล้าให้เบอร์พี่เขาไหม   กรตะโกนใส่มาด้วยความโมโหว่า  กรไม่ให้ปอยหรอกเดี๋ยวเธอก็โทรไปด่าเขา       กรพูดแค่นั้นแหละฉันถึงกลับบอก  เลิกเขาไปด้วยความน้อยใจ    
                เราสองคนจบกันจากตรงนั้น  ไม่มีใครแยแสจะหันมามองกันเลยแต่กรกลับบอกใครๆๆว่า    กรไม่อยากเลิกกับปอย  แต่ดูปอยทำสิมันน่าน้อยใจมาก  แต่ในมุมของฉันฉันกลับเบื่อเขา  และคบกับทุกคนไม่เลือก  เป็นการประชดที่น่ารังเกียดมาก       เป็นเวลากว่า4เดือนที่เราไม่หันหน้ามาคุยกัน    และเราต่างก็เสียใจกันทั้งคู่    
               แต่เมื่อมาวันนั้นมาถึง   จีจี้  ดาวเด่นของโรงเรียนกลับวิ่งมาบอกฉันว่า   ปอยกรนิสัยดีไหม   ฉันเริ่มสงสัยในคำพูดของจีจี้  ได้ถามอีกว่ามันเกิดอะไรขึ้น   จี้ตอบอย่างระวังมากบอกว่า  กรมาจีบจี้  จี้เป็นแฟนกร  คำพูดแค่นั้นฉันถึงกลับซึมมาก   และฉันก็เพิ่งเข้าใจว่า  ฉันยังรักกรอยู่รักมากด้วย     แต่มันสายไปแล้ว  ฉันน่าจะขอโทษเขาก่อนที่เขาจะเป็นแฟนจีจี้เพราะ  ฉันไม่มีหลักฐานแต่กลับต่อว่าเขาแบบนั้น  ถ้าบอกแค่ว่า  ขอโทษคงไม่ต้องเสียกรไปถึงทุกวันนี้