TeLL

เนื้อเรื่อง

วันนั้นเมื่อปีที่แล้วโบกำลังนั่งเรียนหนังสืออย่างตั้งอกตั้งใจมีเสียงหนึ่งเรียกเธอทำลายความเงียบ
\"นี่ๆชื่อโบใช่ป่ะ นั่งด้วยคนได้มั้ย\"  
ไพด์นั่งลงข้างๆโบซึ่งไม่ได้สนใจอะไรเขามากนัก แม้ทั้งสองจะเป็นเพื่อนร่วมห้องกันก็เถอะแต่ทั้งคู่ไม่ได้สนิทกันเท่าที่ควร พอถึงเวลาพักโบกับไพด์ต่างแยกย้ายกันไปหาเพื่อนของทั้งสอง
\"นี่ๆโบย้ายมานั่งข้างเรานะ\"  
ไพด์บอกกับโบที่กำลังวุ่นวายอยู่กับการทำการบ้านที่ยังค้างไว้อยู่
\"อืมๆ ได้แต่ขอทำการบ้านก่อนนะ\"  
โบหันไปพูดกับไพด์สีหน้ายิ้มแย้ม
ทั้งสองได้ย้ายมานั่งข้างๆกันต่างคนต่างคุยกันอย่างสนุกสนานโบเองก็เริ่มมีความรู้สึกดีๆกับไพด์แล้วทั้งคู่จากที่ไม่ค่อยได้คุยกันกลายมาสนิทกันจนเพื่อนๆในห้องต่างเข้าใจผิดว่าทั้งสองเป็นแฟนกัน แต่แท้ที่จริงแล้วไพด์มีแฟนอยู่แล้วเพียงแต่ไพด์ไม่ได้ชอบเขาเลยถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อนของไพด์ยุยงส่งเสริมก็คงไม่คบกันเป็นแฟน ทุกๆวันแฟนของไพด์จะมาหาไพด์ทุกพักหรือทุกครั้งที่มีคาบว่างมันทำให้โบรู้สึกกระวนกระวายใจมาก เป็นเพราะสาเหตุอะไรโบไม่เคยรู้ได้แต่เก็บไว้คิดคนเดียว
\"เฮ้ย โบแกเป็นไรวะเดี๋ยวนี้เงียบๆไปนะ\"  
ชินเพื่อนสนิทที่สุดของโบแต่เรียนคนละห้องที่สนิทกันโดยแปลกประหลาดในความเหมือนที่แตกต่างของทั้งคู่ทำให้ทั้งสองสนิทกัน
\"เราแค่คิดว่า เราคงชอบไพด์แล้วล่ะชิน แต่ไพด์มีตาลอยู่แล้วเราคงทำอะไรไม่ได้เลย\"  
โบหน้าเศร้ากว่าเดิมลงไปอีก
\"อย่าเครียดเลยโบ ทำใจดีกว่าตัดใจเหอะนะ\"  
ชินพาโบมาส่งที่ห้องเรียนก่อนเดินจากไปไม่นานนักไพด์ก็เดินเข้าห้องมาพร้อมกับตาล
\"อ้าวโบ หยิบของในกระเป๋าให้เราหน่อยดิ\"  
ไพด์พูดกับโบก่อนหันไปกอดกับตาลเป็นภาพบาดตาบาดใจที่ทำให้โบแทบจะร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ พอโบส่งของให้ไพด์ไปทั้งไพด์และตาลก็หายไปทั้งคู่
ตกเย็นโบกลับบ้านอาบน้ำเตรียมตัวจะนอน แต่โทรศัพท์ดังขึ้นพอดี
\"ฮัลโหล\"  
โบพูดด้วยเสียงอิดโรย
\"ฮัลโหล โบนี่เราไพด์นะวันนี้เป็นอะไรหรอตอนเย็นทำไมไม่รอลงพร้อมกันล่ะ\"
เสียงไพด์ในโทรศัพท์ดังขึ้นมา
\"ก็เราเห็นว่ายังไงนายกับตาลก็ลงพร้อมกันอยู่แล้วนี่ เราเลยลงพร้อมชิน\"  
โบพูดเสียงเครือๆทำท่าจะร้องไห้
\"เสียงไม่ค่อยดีเลยนะโบ ไม่สบายเหรอ\"  
\"ก็นิดหน่อยน่ะ\"
\"งั้นทานยาด้วยนะเราเป็นห่วงเธอนะแค่นี้ล่ะนะ ฝันดี\"
พอวางสายไพด์ได้สักพักโบก็หลับตาลงนอน


07/8/45/08/8/45/09/8/45/10/8/45/24/2/32/27/9/31/17/6/31/24/7/31/23/4/31/20/8/31/26/8/31/2/11/31/14/7/31/15/5/46/24/2/32


\"นี่ๆโบ มีที่ไลด์แผ่นmp3มั้ยอ่ะ\"  
ไพด์ถามโบท่าทางตื้นเต้นจัด
\"ทำไมจะไลด์ให้ตาลอ่ะดิ รู้ทันน่า\"
โบพูดแทงใจดำตัวเองมันทำให้รู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมา \"ถามไรอย่างนะ ที่นายมาเล่าเรื่องหลายๆเรื่องให้เราฟังเนี่ย เพื่ออะไรเหรอ\"
\"ก็เราไว้ใจเธอไงโบ ถ้าไม่งั้นนะเราคงหังระเบิดไปแล้วล่ะโบช่วยเราได้ตั้งหลายอย่างนะรู้ป่าว\"  
\"งั้นเหรอ นายคงชอบตาลจริงๆแล้วใช่มั้ยล่ะ\"  
\"อืม..คงใช่มั้ง\"  
ไพด์ดูเงียบไปในทันทีและหลังจากนั้นประมาณ1เดือนไพด์ก็เลิกกับตาลอย่างไมรู้สาเหตุ
\"นี่ไพด์ทำไมนายไม่บอกเราเรื่องที่นายเลิกกับตาลแล้วล่ะ\"  
โบต่อว่าไพด์ด้วยความน้อยใจ
\"เราไม่อยากพูดถึงมันอีกนี่\"  
\"แล้วนาย2คนเลิกกันทำไม\"  
\"ตาลไม่ได้ชอบเราแล้วไง ตาลชอบเนชอบมานานแล้วด้วย\"  
คำตอบของไพด์ทำเอาโบอึ้งไปนานแล้วรู้สึกเสียใจที่ตัวเองไปต่อว่าไพด์อย่างนั้น
\"เราขอโทษนะที่ว่านายไปเมื่อกี้นี้\"  
\"ขอบใจนะโบ\"  
ไพด์กอดโบแน่นจนคนรอบข้างมองมันไม่ใช่เรื่องดีแน่ถ้าไพด์กับโบจะมายืนกอดกันต่อหน้าผู้คนนับล้านแบบนี้
\"เฮ้ยๆ ปล่อยเดี๋ยวโดนด่ากันพอดียิ่งตกเป็นข่าวอยู่\"  
โบผลักไพด์ออกก่อนเดินหนีไปกับชินที่หันมายิ้มให้โบนานแล้ว
\"เป็นไงล่ะโบตอนนี้\"  
ชินถามโบล้อๆ
\"อะไรของนายอีกล่ะ ไม่เอาแล้วไม่พูดถึงๆ\"  
\"นี่ๆ โบเมื่อกี้แกกอดกับไพด์เหรอ\"
หนึ่งเพื่อนร่วมห้องชินเดินเข้ามาถาม
\"เปล่าๆๆ เราเปล่านะ\"
โบปัดเต็มที่
\"แม่งๆ อิจฉาแกว่ะโดนไพด์กอดด้วย\"
หนึ่งพูดทิ้งท้ายแบบนี้ก่อนเดินตึงตังออกไป
\"ยัยหนึ่งมันยังชอบไพด์อยู่น่ะ\"  
ชินบอกกับโบที่สีหน้าไม่รับรู้อะไรเลย
\"ไหนเลิกกันแล้วไง\"  
โบถามงงๆ
\"ก็หนึ่งไม่ได้จริงจังกับไพด์นี่ อีกอย่างไพด์ก็ไม่ได้ชอบหนึ่งไม่ใช่เหรอ ถึงได้ไปคบกับตาลไง\"  
\"อ๋อหรอ อืมม ช่างเหอะชิน\"  


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


หลังจากนั้นวันๆไพด์ก็คลุกอยู่กับโบไม่ค่อยไปไหนถ้าไปก็จะดึงโบไปด้วยจนทั้งคู่ตกเป็นข่าวฉาวอีกครั้งหลังจากเงียบไป 2 -3 เดือน
\"นี่ๆโบมานี่หน่อยดิมีอะไรจะถาม\"  
หนึ่งเรียกโบที่กำลังนั่งคุยอยู่กับชิน
\"มีไร\"  
\"แกคบกับไพด์แล้วเหรอ\"  
\"จะบ้าเหรอหนึ่ง เป็นเพื่อนกันเฉยๆไม่มีอะไรสะหน่อยมั่วแล้วล่ะ\"  
โบพูดแสร้งหัวเราะมันก็ทำให้หนึ่งรู้สึกสบายใจไปด้วย
คืนนั้นเองหนึ่งได้โทรไปหาโบเพื่อคุยเรื่องไพด์ หนึ่งก็ได้บอกกับโบว่าโบเป็นที่ปรึกษาที่ดีในเรื่องของไพด์ ทั้งสองคุยกันจนดึกดื่น
เช้าวันต่อมาหนึ่งก็ลากโบไปนู้นมานี้ทั้งโรงเรียน
\"โบฝากนี้ให้ไพด์ด้วยนะ\"
หนึ่งยื่นกระดาษใบเล็กๆให้โบ
\"อ๋อ ได้ไปล่ะ\"
โบเดินหน้าไม่รับบุญเท่าไหร่เข้าห้องเรียน
\"อ้าวโบไปไหนมาอ่ะ\"  
วาเพื่อนในกลุ่มถามโบเมื่อเห็นโบเดินมาหน้าซีดๆ
\"ไม่ได้ไปไหน\"  
\"เออ แกรู้ป่ะไอ่กอล์ฟมันชอบไอ่หนึ่งอ่ะ\"  
\"หา!!!!\"  
โบร้องออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจสุดๆ เท่าที่โบรู้มาคือกอล์ฟกับหนึ่งค่อนข้างสนิทกันแต่ไม่ถึงกับตกเป็นข่าว แต่นึกไม่ถึงว่ากอล์ฟจะชอบหนึ่ง
\"กอล์ฟมันให้เรามาถามไพด์ว่ายังชอบหนึ่งอยู่หรือเปล่า แกถามให้หน่อยดิโบ\"  
\"เออๆได้\"  
ในขณะที่เรียนโบมีท่าทีแปลกๆจนไพด์รู้สึกถึงความผิดปกติของโบ
\"โบวันนี้เธอเป็นอะไรมากป่ะเนี่ย\"  
ไพด์เอามือมาจับหน้าผากโบ \"ไข้ก็ไม่ขึ้นนี่หว่า มีอะไรหรือเปล่า\"  
\"มี..หนึ่งฝากมาให้\"
โบยื่นกระดาษให้ไพด์
\"ไพด์ เราถามนายตอบเรามาตรงๆนะ นายชอบหนึ่งอยู่หรือเปล่า\"  
\"อืม..ไม่รู้สิ เราบอกไม่ถูกอ่ะชอบก็ชอบนะแต่ตอนนี้เรายังไม่ตอบได้มั้ย\"
ไพด์มองหน้าโบที่ดูเหมือนกับว่าโลกถล่มทลายไปแล้ว
\"อืม..แต่หนึ่งมันยังชอบนายอยู่นะ\"
โบลุกออกไปทันทีทิ้งให้ไพด์นั่งคิดอยู่คนเดียว ตัวโบเองนับวันยิ่งเสียใจมากขึ้นวันๆก็ได้แต่คิดว่าทำไมต้องมาชอบคนๆเดียวกับเพื่อนด้วยเนี่ย
\"เฮ้ย โบ\"  
ชินนั้นเอง
\"มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้อ่ะ มีเรื่องให้คิดอีกแล้วเหรอไง\"
\"ตรงนี้มันสบายนะ ไม่เหมือนกับเราเลยชิน ไม่สบายเลย\"  
โบก้มหน้าร้องไห้ทั้งๆที่ไม่อยากจะร้องแต่มันก็ไหลออกมาเอง
\"อย่าร้องเลยโบ มันไม่คุ้มกันหรอกถ้าเธอยิ่งรักก็ยิ่งเสียใจ ถ้าเราขอให้เธอเลิกรักไพด์เธอจะเลิกมั้ยโบ\"
ชินถามโบตรงๆ
\"ไม่ล่ะชิน เพราะฉันพยายามมาตลอดถ้าฉันทำได้ฉันคงสบายไปนานแล้ว\"  
\"เราไม่รู้จะพูดกับเธอยังไงดีนะโบ แต่เราเองไม่สบายใจเลยถ้าเห็นเธอเป็นแบบนี้\"  
\"ขอโทษนะชินที่ทำให้เธอไม่สบายใจไปด้วย แต่ถ้าเราเลิกได้ตั้งแต่ไพด์คบกับตาลก็คงดี แต่เราทำไม่ได้\"  
โบร้องไห้หนักกว่าเดิมเรื่อยๆ

\"โบ!!!\"  
ไพด์ร้องด้วยน้ำเสียงตกใจเมื่อเห็นโบนั่งร้องไห้อยู่กับชิน
\"นายทำอะไรโบ\"  
ไพด์ถามชินด้วยความโมโห
\"ฉันเปล่าทำ นายถามโบเองดีกว่าว่าใครทำ ไปก่อนล่ะ คาบต่อไปเรียนฟิสิกซ์\"
ชินเดินจากไปทิ้งให้โบอยู่กับไพด์สองคน
\"ใครทำอะไรเธอโบ\"
\"ไม่มีใครทำอะไรเราหรอกเราแค่อยากร้องไห้ก็เท่านั้นเอง\"  
\"อย่าร้องเลยนะ เดี๋ยวตาบวมไม่สวยนะ\"
ไพด์ลูบหัวโบเบาๆก่อนกอดโบมันยิ่งทำให้โบร้องไห้หนักกว่าเดิม
\"โบกับไพด์ไปไหนมาน่ะ โดนเช็คขาดทั้งคู่เลย\"
เพื่อนๆในห้องต่างแย่งกันตะโกนบอกทั้งสองเมื่อเห็นทั้งสองเดินเข้ามาในห้องเรียน ครูเองก็มองสองคนด้วยสายตาที่ไม่น่ามอง
\"เฮ้ย วาดูตาโบดิบวมๆป่ะ\"
บีคู่หูนินทาของวาพูดขึ้น
\"เออใช่\"  
วาพูดยิ้มอย่างมีแผน
วันต่อมานั้นเองความจริงทุกอย่างถูกเปิดเผยโดยสองคู่นินทาระดับชาติ กอล์ฟได้สารภาพรักกับหนึ่งทำเอาหนึ่งไม่กล้าเข้าใกล้กอล์ฟอีกนับจากนั้น หนึ่งโทรคุยกับโบทุกวันจนสนิทกันแต่เมื่อวารู้ว่าโบจะช่วยไพด์กับหนึ่งให้คบกันอีกครั้ง ก็คอยขัดขวางทุกวิถีทาง โบจึงจับได้ว่าวาเองก็ชอบไพด์เหมือนกัน แต่ด้วยความที่วาเป็นคนที่แย่ทั้งทางกาย วาจา ใจ โบไม่คิดจะช่วยแต่อย่างใด
คืนนั้นเองหนึ่งได้โทมาคุยกับโบอีกครั้ง
\"โบทำไงดี พวกนิว กับจอยไม่ให้เราคบกับไพด์ มันบอกว่ามันเกลียดไพด์\"  
\"ทำไมอ่ะ ไพด์ไปทำอะไรให้ตอนไหนอ่ะ\"
\"ก็ตอนที่ไพด์อยู่ๆก็ไปคบกับตาล ตอนนั้นแกก็รู้ใช่ป่ะว่าเราไม่ได้จริงจังอะไรกับไพด์เลย เค่ว่าไอ่นี้มันน่ารักดี แต่ว่าเพื่อนเรามันไม่เข้าใจอ่ะ\"
\"อืม..ก็แอบๆไปก่อนล่ะกัน เดี๋ยวเราจัดการให้ งั้นแค่นี้ก่อนนะเราต้องไปอาบน้ำ\"  
โบวางสายจากหนึ่งก็กดหาชินทันที

\"ว่าไง มีเรื่องเครียดอีกแล้วล่ะสิ\"  
ชินพูดอย่างรู้ทัน
\"อืมใช่ เราคงต้องโกหกตัวเองไปเรื่อยๆล่ะชิน ไม่อย่างนั้นไพด์คงไม่พูดกับเราแน่ๆ\"  
\"ทำไม เธอคิดจะไม่สารภาพกับไพด์เลยเหรอ\"
\"อืม..ฉันกลัวว่าจากที่สนิทกันจะกลายเป็นมองหน้ากันไม่ติดเหมือนกอล์ฟกับหนึ่ง\"
\"อืม..ถ้าไม่เหมือนเดิมเธอคงแย่ไปกว่านี้ใช่มั้ยโบ\"
ชินถอนใจเฮือกนึงก่อนพูดต่ออีกว่า
\"ถ้าเธอคิดว่าเป็นแบบนี้ดีอยู่แล้วล่ะก็ ทำต่อไปเหอะ แต่ขอแค่อย่าทุ่มไปมากกว่านี้เลย ยิ่งเธอทุ่มมากเธอก็ยิ่งเสียใจมากก็เท่านั้น เราไม่อยากเห็นเพื่อนที่เรารักที่สุดเสียใจไปมากกว่านี้หรอกนะโบ\"  
\"ขอบใจนะชิน\"
โบร้องไห้ออกมาอีกครั้งด้วยความอัดอั้น
เช้าวันต่อมาก็เจอไพด์เดิมยิ้มตรงเข้ามาหาเธอแต่ไกลเลย
\"โบ!!!ไปเดินเล่นกัน\"
ไพด์จับมือโบเดินไปเดินมารอบโรงเรียนเหมือนกับว่ามีอะไรจะพูดแต่ไม่พูดเอาแต่ยิ้มอย่างเดียว
\"วันนี้นายเป็นอะไรเดินยิ้มอยู่ได้\"
\"ก็เปล่านี่\"  
\"อืม..นายจะคบกับหนึ่งอีกครั้งมั้ย ฉันจะช่วยเอง\"  
\"หา!!งั้นเหรอเธอจะช่วยงั้นเหรอ อืมก็ได้\"
ไพด์ปล่อยมือโบก่อนเดินนำไปอีกทาง
\"โบ มายืนทำอะไรตรงนี้คนเดียวล่ะ\"  
ชินนั้นเองโบจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้ชินฟัง
\"อย่างงั้นเหรอ อืม..ไม่มีอะไรหรอกมั้งโบขึ้นห้องเถอะ\"  
ชินกับโบเดินขึ้นห้องเรียนด้วยกันวันนั้นทั้งวันไพด์ไม่มาวุ่นวายกับโบเลยจนโบรู้สึกผิดสังเกต
\"เฮ้ย ไพด์เป็นอไรไม่พูดไม่จาทั้งวันเลย\"  
\"ก็เปล่าแค่ไม่รู้จะคุยอะไร\"  
\"งั้นเหรอ\"  
โบเงียบไปในทันทีไพด์ก็หันมามองโบเป็นพักๆเหมือนกับว่ามีอะไรจะพูดอยู่ดี
\"โบ ถ้าเกิดว่ามีคนมาบอกเธอว่าชอบแต่เธอคิดกับเขาแค่เพื่อนเธอจะทำตัวยังไง\"  
อยู่ๆไพด์ก็ถามขึ้นมา
\"ก็คงทำตัวไม่ถูก คงไม่เหมือนเดิมจากที่สนิทกันคงไม่สนิทกันอีก\"  
โบตอบแบบไม่คิดอะไร
\"อืม..เราก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน\"  \"แหมๆไพด์มีใครมาสารภาพรักเหรอ\"  
โบถามล้อๆแบบไม่คิดเช่นเดิม
\"บ้าๆไม่มีแค่สงสัยเฉยๆ\"  
\"แหมๆ ฮ่าๆๆๆ\"  
ทั้งสองพูดคุยหัวเราะกันอย่างสนุกสนานไม่วายจะอยู่ในสายตายของคูหูนินทาอยู่ดีน่ะแหละ

\"เราจะเลิกชอบไพด์แล้วนะ โบ\"
หนึ่งบอกกับโบในโทรศัพท์
\"ทำไมอ่ะ\"  
\"เพื่อนเราสั่ง\"
\"อะไรกันแค่นี้เนี่ยนะทำไมบังคับแกจังเลยวะ\"
\"เราเขียนเพลงให้ไพด์เป็นแผ่นสุดท้ายเสร็จแล้วนะพรุ่งนี้ฝากเอาไปให้ไพด์ด้วยนะ\"
\"อืมๆ..เออได้ๆ\"  

เช้าวันรุ่งขึ้นหนึ่งก็ฝากจดหมายให้โบมาให้ไพด์อีกที ทันทีที่หนึ่งยื่นจดหมายให้ ไพด์ก็เปิดอ่าน
\"จริงๆเหรอโบ ที่หนึ่งเขียนมาเป็นอย่างนั้นจริงเหรอ\"
ไพด์ถามโบสีหน้ากังวล
\"อืม..เป็นจริงทุกอย่างเลย\"
โบจับไหล่ไพด์เชิงปลอบก่อนลุกเดินไปนั่งหน้าประตูเงียบๆคนเดียวเหมือนกับคิดอะไรอยู่
\"โบ เรารู้สึกไม่ดีที่ทำอะไรแบบนั้นไป\"  
ไพด์กอดโบที่นั่งหันหลังให้
\"แต่เราทำอะไรไม่ถูกเลย\"  
\"ไม่เป็นไรไพด์ ยังไงเราก็ช่วยนายอยู่แล้วนะ\"  
โบจับมือไพด์แน่นสิ่งที่เธอพูดไปทำให้ใจของเธอแทบสลายเธอไม่น่าพูดแบบนี้เลยแต่ทำยังไงได้ล่ะเพื่อคนที่เธอรักมีความสุขเธอยอมเสียใจแทนที่เขาจะได้รับรู้ถึงความรู้สึกของเธอกลับยิ่งทำให้เธอยิ่งเก็บมันไว้ พระเจ้าช่างเข้าใจแกล้งเธอยิ่งนัก แกล้งให้เธอได้รับรู้ถึงความเสียใจอย่างหาที่สุดมิได้ ทันใดนั้นเองไพด์ฉวยโอกาสหอมแก้มโบโดยไม่ได้ตั้งตัว
\"โบ!!!\"  
เสียงชินดังมาแต่ไกลทำเอาโบกับไพด์แยกกันแทบไม่ทัน
\"อ้าว ไปพักกัน\"
ชินยื่นมือมาจับมือโบก่อนเดินจากไปโดยมีไพด์เดินตามหลังมองทั้งคู่สายตาไม่วาง
ผ่านมาตลอดหลายเดือนที่โบช่วยหนึ่งกับไพด์ได้สมหวังกันอีกครั้งมีปัญหาอยู่ตลอดแต่โบก็ช่วยแก้ปมปัญหาของเรื่องได้ทุกครั้ง โบกับหนึ่งกลายเป็นเพื่อนสนิทกันไปโดยปริยาย โบนั่งนับปฏิทินอย่างใจจดใจจ่อจะครบปีแล้วสินะที่เธอยังมั่นต่อไพด์ ถึงแม้จะมีคนผ่านเข้ามาในชีวิตเธอแต่เธอก็ไม่ได้มอบหัวใจเธอให้กับเขาไปแต่ใจเธออยู่กับไพด์หมดแล้ว เปิดปีการศึกษาใหม่ ไพด์กับหนึ่งอยู่คนละห้องกัน แต่ก็ยังสนิทกันอยู่ ไพด์กับหนึ่งคบหาดูใจกันได้ 3 เดือนแล้ว มีปัญหาเข้ามาอยู่เรื่อยๆทั้งการเข้าใจผิดของไพด์และของหนึ่ง โบจึงต้องคอยแก้ปัญหาให้ตลอดโดยไม่คิดจะเลิกช่วยเลยเพียงแค่ความหวังที่จะให้ไพด์คือคนที่เธอรักมากที่สุดมีความสุขเท่านั้น จนบัดนี้เธอยังไม่สารภาพความในใจของเธอให้ไพด์ได้รู้เลย หนึ่งเองก็เล่าเรื่องไพด์ให้โบฟังทุกเรื่อง ยิ่งนับวันก็ดูเหมือนไพด์ยิ่งห่างจากโบมากขึ้น
\"ยังคิดจะสารภาพอยู่อีกมั้ยโบ\"
ชินถามโบเชิงหยั่งรู้
\"นายก็น่าจะรู้นี่ชิน ฉันจะไม่ทำให้ไพด์มีปัญหากับหนึ่งเป็นอันขาดถึงแม้ฉันจะเจ็บแค่ไหนฉันยอมได้เสมอเพื่อไพด์\"  
\"อืม..รักมากเสียมากเป็นวัฏจักรของความรักอยู่แล้วล่ะ ถ้าเธอพอใจจะรักก็รักต่อไปเถอะ\"  
ชินหันไปยิ้มให้โบ
\"มันสายเกินไปแล้วล่ะ ที่ฉันจะเอ่ยคำว่ารักกับไพด์ มันคงไม่มีคำนี้อีกแล้วที่จะหลุดปากออกไป หมดโอกาศของฉันแล้วล่ะ\"  
โบยิ้มอย่างทำใจได้แล้ว




****************************************************************************************************************************************************************

ขอฝากไว้นะค่ะว่า  

/* อย่าคิดจะเลิกถ้าเรายังรัก ให้คิดสะว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ดีอยู่แล้ว ความรักมันก็เหมือนดอกกุหลาบที่มีหนามพิษคอยทำให้เราเจ็บปวดได้อยู่ตลอดถ้าเรารู้จักทะนุถนอมมัน เราจะไม่เสียมันไปได้โดยง่าย และคำสัญญาที่ให้ไว้ ถ้าสัญญาแล้วทำไม่ได้อย่าได้เอ่ยคำว่าสัญญาออกมาเลยนะค่ะ  ทุกคนมีสิทธิที่จะรักค่ะ มีสิทธิที่จะพูสารภาพ เพราะฉะนั้นถ้ารักเขาจงบอกเขาว่ารักเถอะ อย่าเก็บไว้ก่อนที่มันจะสายเกินไปจนเราไม่เหลืออะไร นอกจากความเสียใจที่กัดกินความรู้สึกที่เคยมีมาตลอดจนหมด

*** ยังเหมือนเดิม ยังไงก็ยังอย่างนั้น เวลาไม่เคยเปลี่ยนฉัน ที่มันยังมีแต่เธอทั้งใจ ยังเก็บเธอไว้อย่างดี ยังมีรักเดียวเสมอ ทุกอย่างยังเหมือนว่าเธอไม่จากไปยังอยู่กับรักที่มีไม่เคยคิดจะเปลี่ยนใจ ฉันยังซื่อสัตย์ยังไม่อาจรักใครยังรักได้แค่เธอ