แค่พี่หรือคนรุใจ

เนื้อเรื่อง

******เจสาวน้อยอยู่รร ในเมืองแห่งนึง เรียนอยู่ชั้นปอ5 กุ่มของเทอเป็นกลุ่มที่หย่ายพอสมควรและโด่งดัง จน พี่ปอ6รุจักกานหมด วันๆๆนึงเจและเพื่อนๆมักนั่งคุยกันหรือเล่นสนุกๆไปวันๆในเวลาหลังจากเรียนพิเศษเสร็จแล้ว******จนวันนึง**เจ**เป็นที่ชื่นชอบของพี่คนนึงที่อยู่ปอ6ในกุ่มของพี่น้ำ พี่คนนี้มีชื่อว่าพี่*กิ้บ*  พอดีเลยที่ช่วงนั้นที่กุ่มของพี่น้ำเริ่มทำความรุจักและสนิทสนมกับกุ่มเจมากขึ้นเรื่อยๆๆ
และเจเองก้ได้เรียนรู้คำบางอย่างคำนั้นคือคำว่า *หม้อ* ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงที่หุ้งต้มนะ แต่หมายถึง**หลอกให้รัก เจเองรุสึกมาตลอดว่าคำว่าหม้อเป้นเรื่องยากที่จะเกิดขึ้งกะเจเอง  และแล้วในที่สุด***วันนั้นเองหลังจากเลิกเรียนพิเศษแล้วกุ่มของเจก็มาเจอกันที่เก่าเช่นเดิม ผ่านไป1นาทีกุ่มของพี่น้ำค่อยๆๆเดินลงมาจากบันไดแลเดินตงมายังที่ๆเรานั่งอยู่และในตอนนั้นเอง**พิม**เพื่อนซี้ของเจก็เหลือบไปเห็นกุ่มของพี่น้ำเดินตงมาทางนี้พิมเลยพูดขึ้นว่า*นั้นมันกุ่มพี่น้ำนี่หน่า*ตอนนั้นเองพี่กิ้บก้เดินตงมาหาเจและพูดกับเพื่อนๆๆว่า*เนี่ยๆเราชอบน้องคนนี้อ่ะ*


              
รุสึกตอนนั้นเจยังมะเคยชอบพี่เค้ามาก่อน และไม่รุจักพี่คนนี้แม้แต่น้อย  หลังจากนั้นเองเจก้อจะได้รับจดหมายจากพี่กิ้บบ่อยๆและ***เจเองก้อเริ่มเชื่ออจนสนิทใจซะแล้วว่าพี่คนเนี่ยคือคนที่เจคิดว่าเค้าเป็นคนที่ดีที่สุดจิงๆๆๆ      นานวันเข้าเจยิ่งชอบพี่เค้าและคิดว่าพี่เค้าเองก้ต้องชอบเจเหมือนกัน จวบจนใกล้ๆๆวันที่จะมีงานรรพี่เค้าเริ่มทำตัวห่างออกไปเรื่อยๆๆไม่มีจดหมายมาให้เวลาทักทายกันก้ทำท่าทีแปลกๆๆ เจเองเริ่มไม่สบายใจเลยลองไปถามพิมเพื่อจะได้คำตอบอะไรบ้าง พิมฟังรื่องราวแล้วจึงบอกว่า**เจฟังดีๆๆนะพี่เค้านะหม้อเจซะแล้วแหละ**ประโยคนั้นทำให้เจไม่ใช่คนเดิมอีกเลย

                และแล้วเมื่องานรรเสร็จสิ้นลงเจมะเคยที่จะเชื่อใจไคอีกเลยมีหลายคนเข้ามาจะจีบเจ แต่เจก้ทำท่าทีเฉยๆๆไม่เชื่อใจไคอีกเลย  
จนกระทัง*******พิมเพื่อนที่แลนดีของเจมีงานที่พิมต้องออกไปประกวดนอกรร และมีโอกาดได้ไปอยู่ทีมเดียวกะพี่ปอ6คนนึงชื่อว่าพี่ปริม

     และคนที่ชื่อว่าพี่ปริมได้ทำให้ชีวิตของเจหันเหไปอีกครั้ง** พี่ปริมเนี่นนะเค้าเป็นคนดีจิงๆๆนะเนี่ยไม่เห้นนิสัยไม่ดีอย่างที่ไคๆเค้าพูดกันเลยนะ คำพูดของพิมตอนนั้นยังมะค่อยมีไคเขื่อยซะเท่าไร เจเองก็มะเชื่อเช่นเดียวกัน เจเองก้เอมเอสเอ็นและมีโอกาดำด้เจอกัพี่ปริมด้วยพี่ปริมเองก็รุสึกชอบเป้ขึ้นมาหน่อยๆๆแต่งมะกล้าบอกไค (เกือบลืมบอกไปว่าพี่ปริมเรียนอยู่รรเดียวกะเจนะ) เจเองมะเคยเห้นพี่เจที่รรเลยพี่ปริมจาบอกให้ว่าที่จิงแล้วเจก้ชอบพี่ปริมเช่นเดียวกัน แต่ตอนนั้นที่รรกุ่มของเจมีปากมีเสียงกะกุ่มของพี่ปอ6อยู่ด้วย วันนึงพิมได้บอกความจิงว่าเออๆเอยากบอกแกมานานแล้วว่าคนที่แกทะเลาะด้วยเค้าคือพี่ปริมรุรึป่าว  ตอนั้นเจเองข่อนอข้างออกไปในอึ้งมักมาย เย็นวันนั้นเจรีบไปเล่นเอมและคุยกะพี่ปริมและเริ่มถามถึงประมานว่าพี่รุจักกุ่มนี้ไม๊หลายๆอย่างจนสรุปว่าคนที่เจทะเลาะด้วยทุกๆวันคือพี่ปริม  หลังจากนั้นพี่ปริมกับเจสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆๆเขียนจดหมายถึงกันบ่อยๆๆทั้ง2คนเริ่มชอบกัน คุยกันอย่างสนุกจนวันนึงจดหมายที่ส่งถึงมือกลายเป็นที่บอกรักไปในตัวเพราะว่าพี่ปริมได้ส่งจดหมายมาฉบับนึงและเขียนว่าตกลงน้องเจชอบพี่ใช่ป่าว เจมะรุจาตอบอไงดีเลยตอบไปว่าชอบคร่ะ                  

             *****นับตั้งแต่นั้นมาคนนี้ก้เป็นแฟนกันมาโดยตลอดโทหากันบ่อยๆๆและไปถ่ยรูปที่ เสชิสด้วยกัด้วย    

     *********แต่งปายง้านแหละ***********************