ศั พ ท์ ส นุ ก วั น ล ะ คำ - -

เนื้อเรื่อง

1. รถเมล์ = รถประจำทางสำหรับผู้รักการผจญภัย และ พาหนะที่มักจะไม่มาเมื่อคุณรอ
และวิ่งให้ว่อนเมื่อไม่ต้องการ
2. พขร. = พนักงานแข่งรถ
3. พกส. = พนักงานเก็บเงินผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด มีอำนาจสั่งการให้ผู้โดยสารไปไหนก็ได้
และเป็นคนเดียวที่คุยกับ พขร. รู้เรื่อง
4. ผู้โดยสาร = บุคคลผู้เจียมเนื้อเจียมตัว บางครั้งถูกเปรียบให้เป็นปลา (กระป๋อง)
5. นายตรวจ = คนเดียวที่ พกส. กลัว
6. ค่าโดยสาร = จำนวนเงินที่ต้องจ่าย กรุณาจ่ายเป็นเศษสตางค์
ไม่รับแบงค์ใหญ่กว่า 100 ผ่าฝืนอาจถูกสรรเสริญจาก พกส.
และอาจจะลามไปถึงบุพพารีที่นอนอยู่กับบ้านได้
7. ป้าย = ไป (สันนิษฐานว่าเลยไปเลย สังเกตจากพกส.จะพูดคำนี้ทุกครั้งเมื่อถึงป้าย)
8. ที่นั่งสำหรับ ภิกษุ สามเณร = ที่นั่งสำหรับป้าตาถั่ว หรือตาบอดสี โดยเฉพาะสีเหลือง
9. ที่นั่งสำหรับ คนพิการ = ดูข้อ 8 (คล้าย ๆ กัน)
10.เด็ก สตรี และคนชรา = ประชาชนส่วนใหญ่ที่ประชาชนส่วนน้อย
ต้องเอื้อเฟื้อจึงมักจะ (ดูต่อข้อ 11)
11. แกล้งหลับ = วิธีหลีกเลี่ยงจากข้อ 10
12. คนดีมีน้ำใจ = คนประหลาด ในสายตาข้อ 11
13. กริ่ง = กดสองที ฟรีสองป้าย
14. รถไฟฟ้า = เครื่องช่วยหายใจของคนกรุง สามารถไปได้ทุก ๆ ที่ ยกเว้นบ้านคุณ
15. เรือด่วน = เครื่องช่วยหายใจอีกอย่าง เหมาะสำหรับคนว่ายน้ำเป็นและน้ำหนักตัวน้อย
16. แท็กซี่ = พาหนะที่พาคุณอ้อมไปจากเส้นทางจริง
17. สามล้อ = พาหนะสำหรับผู้มีสุขภาพปอดดี เคลื่อนที่ทุก ๆ ครั้งที่มีที่ว่างมากกว่า 2 นิ้ว
18.ไมโครบัส = สูงสุดคืนสู่สามัญ (จากราคา 15 เป็น 20 เป็น 25
เป็น 30และกลับมาเป็น 20 และเป็น 25 ในปัจจุบัน)
19. ครีมน้ำเงิน = วิธีการรีไซเคิล เพื่อให้ได้ประโยชน์สูงขึ้น (จากเดิม 2.50 บาท ปัจจุบัน 5 บาท)
20.ยูโร = วิธีการขึ้นราคาค่าโดยสารแบบมัดมือชก ราคามากกว่าแต่คุณภาพ…….เหมือนเดิม