อะไรคือความรักนะ??

เนื้อเรื่อง

อะไรคือความรักกันแน่?? อยากเจอ อยากคุย อยากกอด อยากสนิทสนม
แต่ไม่ทำซะที??

สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกคน เรา...ซึ่งได้สมัครมาเป็นนักเขียนใหม่ในเว็บเด็กดีนี้ อยากจะมาทำความรู้จักกับเพื่อนๆทุกคนนะคะ เมื่ออ่านจบอยากให้เพื่อนๆช่วยแลกความคิดเห็นต่อเรื่องที่เราได้เขียนซึ่งออกมาจากความรู้สึกจริง ..ขอบคุณค่ะ

...ข้อความที่พิมไว้ข้างต้นเลยคือความรู้สึกที่เราลังเลว่า นี่ใช่ความรักหรือเปล่านะ เราอยากเจอเค้า อยากคุยกับเค้า เราเป็นคนนึงที่ชอบคนด้วยหน้าตาเป็นอันดับแรก เรายังไม่รู้จักนิสัยเค้าเลย เพราะเราไม่กล้าที่จะคุยด้วย จึงทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับเค้านั้นเป็นแค่ คนเจอกัน ไม่มีอะไรคืบหน้าเลย...

จนผ่านไปซัก2สัปดาห์ เราเริ่มรู้จักเค้ามากขึ้น โดยได้รับความเสนอแนะจากเพื่อนคนนึงซึ่งเป็นเพื่อนสนิทขิงเค้าว่าเราชอบ เราก็ไปคุยเลย เค้าไม่ว่าหรอก ..อืม เราเลยโทไป เจอกันก็ทัก จนความสัมพันธ์ที่ว่าเป็นแค่ \"คนเจอกัน\" ก็กลับกลายเป็น \"คนรู้ใจ\"..

แต่คนรู้ใจในที่นี้ไม่ได้หมายความว่าเราเป็นแฟนกันนะคะ แต่หมายถึงการที่เราเข้าใจเค้า รู้ใจเค้าเท่านั้นเอง อาจจะจริงที่ว่าเราคงได้แต่รักเค้าอยู่ข้างเดียว เพราะในฐานะที่เราเป็นคนรู้ใจเค้า แต่เค้าเองก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว...บางครังเค้าก้มาพูดให้ฟังว่าเค้าทะเลาะกับแฟน ซึ่งทะเลาะกันบ่อยมาก เราช่วยอะไรแทบไม่ได้ ได้แต่คอยปลอบได้แนะว่า ไปขอโทด แล้วปรับความเข้าใจกันเถอะ แต่ในที่สุดเค้าก็เลิกกัน.... แต่ความสัมพันธ์ของเค้ากับเรานั้นก้เพิ่มขึ้นกลายเป็นแฟนกัน ดีใจนะที่เราสมหวังในความรัก แรกๆก็ดีอยู่หรอก แต่ช่วงหลังเริ่มเห็นเค้าใส่แหวนที่แฟนเก่าเค้าให้ กรอบรูปที่มีรูปเราอยู่ หลังรูปเราก้เป็นรูปแฟนเก่าเค้า ..เค้าคงเห็นเราเป็นตัวแทนของแฟนเก่าเค้าเท่านั้น เค้าไม่ได้รักเราจริงๆใช่มั้ย??ความคิดนี้ผุดมาเรย นี่เราทุ่มเทรักเค้า ห่วงเค้า แคร์เค้าอยู่ข้างเดียวนั้นหรอ เอ๊ะ! หรือว่าเราหลงเค้ากันแน่ เพราะเมื่อเราเห็นความเปลี่ยนไปของเค้า เราอึ้งนะ แต่เล็กน้อยเท่านั้น สักพักก็เป็นปกติ...

แสดงว่า นี่ไม่ใช่ความรัก.......
ตอนนี้เราเลิกกับเค้าแล้ว เพราะเห็นว่า จริงๆเราหลงเค้าเท่านั้น เพราะเค้าหน้าตาดี เก่ง สเปกเลยว่าได้..
*แต่เค้าน่ะสิ กลับเสียใจ ทำให้เรางงว่า เค้าแคร์เราหลอที่เราจากเค้าไป.. ตอนที่เราบอกเลิกเค้า เราพยายามหาคำที่ทั้ง2ฝ่ายมีความรู้สึกดีดีต่อกัน ไม่เกลียดกัน และยังเป็นเพื่อนกันได้

แต่เค้าไม่คิดอย่างนั้นสิ เลิกคือเลิก เค้าแทบไม่คุยกับเราเลย ร้องไห้.. เราปลอบก็หาว่า ใครล่ะที่ทำให้เค้าต้องเป็นแบบนี้...
ก็ในเมื่อ ตอนที่เราคบเค้า เราลังเลไม่เชื่อใจเค้าแล้ว ทะเลาะกัน ..
ถ้าในเมื่อการที่เราคบกันแล้วต้องมานั่งขึ้นเสียงกัน ทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน กับถ้าเราลดความสัมพันธ์มาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เข้าใจกัน อย่างไหนจะดีกว่าล่ะ

เราบอกเค้าไปแบบนี้ แต่เค้าจมกับอดีต เค้าเข้าใจเรานะ แต่เค้ากลับปักอยู่กลับอดีต เรื่องของแฟนเก่าเค้า จะมาฟูมฟายร้องไห้กับเรื่องแค่นี้เองงั้นหรือ แทนที่จะดีใจที่แฟนเก่าเค้าไปมีคนใหม่ที่ดีอาจจะดีกว่าเราก็ได้ อยู่ด้วยและมีความสุข
แต่เค้ากลับมาบ้าบอกลับการเสียน้ำตา..........

เราอยากจะบอกเธอนะ ว่าถึงเราจะเลิกกัน แต่เราก็เป็นเพื่อนกันได้เสมอ
ส่วนเรื่องแฟนเก่าของเธอน่ะ เค้ามีคนใหม่ แต่ใช่ว่าเค้าไม่แคร์ ไม่ห่วงเธอเหมือนเดิมนะ..
เค้าถามไถ่เรื่องเธอ เค้าก็ห่วงเธอรู้มั้ย...และเลิกคิดความคิดโง่ๆได้แล้วนะ ว่าการที่เราเลิกกันจะคุยกันไม่ได้

*เพราะยังงัยเธอก็ยังเป็นเพื่อนเรา ,,เลิกปักตัวกับอดีตซะที มีอะไรใหม่ๆให้ทำอีกเยอะนะ