กลับมาเถอะ..กลับมาเป็นเหมือนเดิม (อีกครั้ง)

เนื้อเรื่อง

>\"คันนะจังคันนะจา~ง\"เสียงเด็กหนุ่มเรียกคันนะหลังจากที่ทั้งคู่รุจักกันไม่ถึงวัน\"ไรหรอ\"คันนะหันไปถาม เเละได้เห็นที่มาของเสียงว่าเป็นไคชิคุงนั่นเอง.ไม่มีไครรู้เลยว่าเธอชอบเขาตั้งเเต่นาทีเเรกที่ได้พบกัน แต่เพราะเขามีกลุ่มของเขา ทําไห้เธอไม่กล้าเดินไปคุยด้วย \"ลืมหลอดน่ะ!ไม่เอาไปหรอ แล้วเจเล่อ่ะจะกินยังไง\"เขาพูดพร้อมยื่นหลอดมาไห้\"\"เออ จิงด้วย ขอบคุน\"ตอนนี้ไนไจของคันนะคิดว่าเขาช่างดีจัง สนไจแม้กระทั่งเรื่องหลอด!นี่ล่ะมั้ง ที่ทําไห้เธอชอบเขามากขึ้น ระหว่างกินข้าว เธอไม่ได้สนไจกับข้าวที่อยู่ตรงหน้าเลย เธอเหม่อมองไปที่ไคชิและกําหลอดที่เขาหยิบยื่นไห้ไว้แน่น ไคชิอยู่กับกลุ่มเพื่อนของเขา\'เขาช่างดูเด็กและร่าเริงจังเลยทั้งๆที่อยู่ม.ต้นปี3แล้ว\'คันนะคิดพลางยิ้ม   \"เป็นอาไรไปหน่ะ\"เพื่อนของคันนะถาม \"ปล่าววซักหน่อย\"\"\"มีอาไรก็บอกได้นะ\"\"เรื่องอะไรจะบอกล่ะ ฮะๆๆ\"
>\"เฮ่ออ\"เสียงถอนหายไจของคันนะทําลายความเงียบของห้องสมุด ในใจของคันนะตอนนี้เต็มไปด้วยความสับสนและผิดหวัง เธอคิดถึงสิ่งที่เขาเคยพูดกับเธอ ตอนที่ทั้งคู่ได้ไช้เวลาอยู่ร่วมกัน  แต่ตอนนี้ไคชิไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ไคชิคนเดิมที่เล่นกับเธอไนขณะที่คนอื่นไม่แม้กระทั่งพูดคุย   ไคชิที่เธอ\'รัก\'และตั้งไจที่จะหยุดหัวไจไว้ที่เขา ไคชิเปลี่ยนไปจากที่เธอเคยเห็น เขาไม่สนไจเธออีก\".\"ไช่สิ เราไม่ดีพร้อมเหมือนมิจินิ่\"
       ตั้งแต่มิจิเข้ามา คนที่ถูกลืมก็คือ..คันนะ..ความพยายามที่จะบอกเขาว่ารักได้หมดไปอย่างรวดเร็ว \'การที่เราเห็นคนที่เรารักมีความสุขก็น่าจะพอไจแล้วนะ\'ทั้งที่เธอคิดในแง่ดี แต่ทําไมนะ ทุกครั้งที่เธอคิดนําตาจะลงมาอาบแก้มเธอ ขณะที่คิด ไคชิก็เดินเข้ามาพร้อมกับสนไจมิจิเป็นพิเศษ สิ่งที่คันนะทําได้ ก็เพียงแค่มอง แต่เธอยังอยากเห็นรอยยิ้มน่ารักของเขาและบอกไห้เขารู้ว่า\"กลับมาเหมือนเดิมได้มั๊ย...เราอยากไห้นายกลับมาเล่นกับเราอีก.....เหมือนเดิม\"