ยามเธอจากไป...

เนื้อเรื่อง

แหงนหน้าขึ้นมองฟ้า...
     ฟ้าวันนี้แลดูมืดมิด  ไร้ซึ่งแสงดาวที่เคยพร่างพราวสว่างไสว  ดาวเจ้าทิ้งฟ้าไป  ปล่อยฟ้าไว้ให้มืดมนหม่นเศร้า

     เธอก็เปรียบได้กับดาว  สวยสดงดงาม  ฉันก็เหมือนกับฟ้า ที่โอบกอดเธอไว้ด้วยอ้อมแขนแห่งความรัก  เธอคอยกระพิบส่องสว่างอยู่กลางใจฉัน  เพิ่มเติมแต่งสีสันและความสดใสให้กับฉันที่อ้างว้างไร้แก่นสาร
     ยามที่ฉันแหงนหน้าขึ้นมองฟ้ายามค่ำคืน  ฉันจะเห็นมวลหมู่ดาวมากมายที่ส่งยิ้มให้ฉัน  แต่ท่ามกลางหมู่ดาวร้อยพันนั้น  จะมีดาวอยู่ดวงเดียวที่เปล่งประกายส่องสว่างโดดเด่นเหนือดาวใดๆ  ดาวดวงเดียวที่ส่งยิ้มอย่างอ่อนโยน ละมุนความอบอุ่น  เพียงแค่ได้ยล ก็เป็นสุขเหนือสิ่งใดๆ เวลาที่มองดาวดวงนั้น มันทำให้ฉันคิดถึงเธอ
     แต่แล้ววันหนึ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไป  เธอแปรผันจากฉันไป  ทิ้งฉันไว้ให้อยู่แต่ผู้เดียว  ความฝันที่เคยวาดร่วมกันไว้แตกสลายไปในชั่วพริบตา  สำหรับฉัน ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนหยุดอยู่กับที่แล้วจมดิ่งลงสู่ห้วงเหวแห่งความเศร้า
     ค่ำคืนนั้น ฉันแหงนหน้าขั้นมองท้องฟ้า ด้วยหวังว่าเจ้าดาวดวงน้อยนั้นจะช่วยปลอบโยนฉัน จะช่วยเชื่อมรอยร้าวในใจฉันให้กลับมาชุ่มชื่นดังเดิม
     แต่เจ้าไม่อยู่... เจ้าดาวดวงน้อยหายไปอยู่ไหน  หรือมวลเมฆยามราตรีบดบังเจ้าไว้  หรืออย่างไร ? ฉันไม่อาจรู้เลย
     ยามนี้ฉันต้องการเจ้ามาช่วยปลอบประโลมหัวใจที่แตกร้าว  ยามนี้ฉันเหลือเพียงแต่เจ้าเท่านั้น ที่จะช่วยแต่งความฝันให้ฉันใหม่ แต่เจ้าก็ยังมาทิ้งฉันไปอีกคน
     ฉันคิดถึงดาว  แต่ก็ไม่เท่าที่ฉันคิดถึงเธอคนนั้น  ดาวที่สวยงามของฉัน
     แม้ทั้งคู่จะทิ้งฉันไป  แต่ดาวเจ้าจากฟ้าไปไม่กี่วันก็กลับมากระพริบส่องสว่างดังเดิม  แต่กับฉัน...คงไม่มีวัน ที่เธอคนนั้นจะกลับมา  เธอจากไป  ไกลแสนไกลกว่า ทิ้งฉันไว้ในความเปลี่ยวเหงา  รับรู้รับทราบถึงความรู้สึกที่ต้องอยู่แต่เพียงผู้เดียว  เปล่าเปลี่ยวหัวใจ ไร้ซึ่งเธอเคียงข้าง  ความหนาวเหน็บเข้าเกาะยึดหัวใจ ได้แต่เพียง นั่งมองฟ้ากว้างด้วยหัวใจที่อ้างว้าง...คนเดียว

     แหงนหน้าขึ้นมองฟ้า...
     ฟ้าวันนี้แลดู...