พสุธาจักสาบสูญมลายสิ้น 
ด้วยเล่ห์ลิ้นแห่งปิศาจผู้กระหาย
อนงค์ลักษณ์เทวีแห่งเผ่าพราย 
ได้ย่างกรายหายจากลับสู่นภา
ธรณีสั่นคลอนสะเทือนไหว 
เหล่าปวงเทพร่ำไห้จากฟากฟ้า
บุปผชาติปลิวว่อนทั่วหมู่เมฆา 
แลโลกาจักต้องมอดมลาย
เหตุใดเล่าพระองค์จึงทำเช่นนี้ 
เหล่าชีวีที่ดับสูญต่างสงสัย
พรากวิญญาณ์ข้าจากหฤทัย 
ทิ้งร่างให้แหลกสลายเป็นธุลี
โปรดเถิดองค์พระผู้สูงส่ง 
เสด็จลงโปรดข้าที่ขวัญหนี
ชาวมนุษย์หาไม่แล้วซึ่งชีวี 
ปฐพีมอดไหม้ไปชั่วกาล
สุรเสียงแห่งพระเจ้าก้องโสนต 
เสนาะโสตยิ่งเยี่ยงเสียงเทพขับขาน
มนุษย์เอยตัวเจ้าเองที่ระราน 
คงเพียงพานรองเลือดของธรณี
ระลึกเถิดความทรงจำครั้งแต่ก่อน
เจ้าเสี้ยมสอนรุ่นหลานให้รักแสงสี
สร้างอารามสิ่งอำนวยต่อชีวี 
หากกลับทิ้งปฐพีให้คร่ำครวญ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น