เรื่องเล่าคุณหมา(โง่สุดๆ) ตอน สักวันฉันกับท้องฟ้าจะเป็น..... - เรื่องเล่าคุณหมา(โง่สุดๆ) ตอน สักวันฉันกับท้องฟ้าจะเป็น..... นิยาย เรื่องเล่าคุณหมา(โง่สุดๆ) ตอน สักวันฉันกับท้องฟ้าจะเป็น..... : Dek-D.com - Writer

    เรื่องเล่าคุณหมา(โง่สุดๆ) ตอน สักวันฉันกับท้องฟ้าจะเป็น.....

    โดย meteora

    ทุกๆวันฉันจะเห็นผักโสมนั่งแหงนหน้ามองท้องฟ้า ฉันเองก็อยากรู้ว่าตอนนี้มันกำลังคิดอะไรอยู่ มันอาจคิดว่า ท้องฟ้านี้สวยจังน่ะ ฉันอิจฉาพวกมนุษย์จังที่ได้มีโอกาสได้ขึ้นไปบนนั้น

    ผู้เข้าชมรวม

    316

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    316

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  27 ส.ค. 46 / 19:29 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      เรื่อง…เรื่องเล่าคุณหมา(โง่สุดๆ)  / ตอน สักวันฉันกับท้องฟ้าจะเป็นหนึ่งเดียวกัน

          ทุกๆวันฉันจะเห็นผักโสมนั่งแหงนหน้ามองท้องฟ้า ฉันเองก็อยากรู้ว่าตอนนี้มันกำลังคิดอะไรอยู่ มันอาจคิดว่า
      “ ท้องฟ้านี้สวยจังน่ะ ฉันอิจฉาพวกมนุษย์จังที่ได้มีโอกาสได้ขึ้ไปบนนั้น ” น่าเศร้าสำหรับหมาตัวหนึ่ง ที่มันเห่าเวลาเครื่องบินๆผ่านอาจเป็นเพราะว่า “ เครื่องบินครับ กรุณาเอาผมขึ้นไปด้วย ได้โปรดมารับผมทีเถอะ….. ” ยิ่งมันเห่าภาวนามากขึ้นฉันก็รำคาญมากขึ้น ยิ่งเห่ามากขึ้นก็รำคาญมากขึ้น ยิ่งเห่ามากขึ้นก็รำคาญมากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น โอ้วได้โปรดเถอะไอ้เบื้อกหยุดเห่าสักทีจะได้ไหมมม…
          ยิ่งมันเห่าถี่ขึ้น ฉันจึงประจักษ์ว่าชาติที่แล้วอาจมีจริง ชาติที่แล้วของผักโสมอาจเป็นเครื่องบินก็ได้มั้ง ผักโสมเป็นหมาที่มีลักษณะ ลักษณะ อืม แบบไหนดีหล่ะ จะว่าไปแล้วมันก็แปลกไม่เหมือนหมา เสียชาติเกิดชะมัด! (แง่ง แง่ง) อ่ะได้ยินด้วยเรอะขอโทษที –มันเป็นหมาที่เหมือนดัมโบผสมวัวแล้วก็เต่ากับปลาสวายในวัด เอ๊ะ ยิ่งคิดก็ยิ่งงงอ่ะ เริ่มน่าเบื่อและ เข้าเรื่องกันดีก่าน่ะ

          สมัยเด็กๆของผักโสม - - - ทุกเช้าคุณพ่อของฉันจะไปทำงานโดยรถส่วนตัวเวลาจะเอารถออกฉันก็จะต้องไปเปิดให้ซึ่งหนักมาก เพราะมันเป็รเหล็ก ระหว่างที่ฉันกำลังวิ่งไปปิดประตู สิ่งที่ฉันเห็น  ยังกับไม่เชื่อสายตาตัวเอง พระเจ้าเป็นไปได้ยังไงเนี่ย มันกำลังลอย กำลังลอย ออกไป  ออกไป ที่ละนิด ที่ละนิด  แม่! มันบิน  มันบินได้  ผักโสมมันบินออกไปนอกบ้านแล้ว พี่ฉันตกใจตาเหลือกค้าง เป็นไปได้ไง หมาบินได้ สงสัยคงอยากเผชิญสู่โลกกว้างมั้ง(ฮา)
          
      หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไปได้ไม่นาน

          สมัยแรกแย้มของผักโสม- - - พ่อซื้อที่ข้างๆบ้านมันเป็นที่บ่อ(มีบัวด้วยน่ะ) อย่างที่เคยเล่าให้ฟังในตอนแรกของเรื่องนี้ คราวนี้ผักโสมหันมานั่งแหงนมองฟ้าที่ท่า ตามันซึ้งมาก   เหมือนกำลังร้องไห้อยู่ฉันหันหลังไปสักพัก ตูม มันบินไปแล้ว มันบินลงไปในบ่อแล้ว และก็ขึ้นมาไม่ได้ ฉันตะโกนเรียกพ่อ “ พ่อ ไอ้โสมมันบินลงไปในบ่อแล้ว ” น้ำในบ่อเละไปด้วยโคลนรู้สึกพ่อจะโมโหมาก เพราะเขาอุตสาดูแลให้บ่อใสแจ่วมาตั้งนาน พ่อดึงมันขึ้นมาแล้วก็จับโยนลงไปอีก “ แกทำบ่อฉันเละแล้วรู้ไหม ” ตลกก็ตลก แต่ก็น่าสงสาร (รู้ไหมพ่อนั้นคือความใฝ่ฝันของมันเชียวนะ)

      ปัจจุบันของผักโสม- - - ทุกวันนี้มันก็ยังแหงนหน้ามองฟ้า แต่กระโดดไม่ได้แล้ว เพราะตัวใหญ่ขึ้นแถมมีทอกตรงอกเหมือนวัวด้วย ว่าไปก็น่าสงสาร






      สักวันฉันกับท้องฟ้าจะเป็นหนึ่งเดียวกัน(โฮ่ง)

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×