อุบัติรัก

เนื้อเรื่อง

......ปลายฟ้าสาวนักศึกษาปี 1 รูปร่างน่าตาธรรมดาๆ มีที่ไม่ธรรมดาอยู่บางก็ตรงที่ เธอออกจะขี้อายไปนิด และมักจะมีความกล้าไม่มาก โดยเฉพาะเรื่องรักๆ
......นักรบหนุ่มนักศึกษาปี 2 รุ่นพี่ต่างคณะของปลายฟ้า เป็นผู้ชายที่เงียบขรึม ลึกลับ (รึเปล่านะ) ขยันมากๆ ในสายตาของปลายฟ้า   แล้วทั้งสองจะเข้ามาเกี่ยวข้องกันอย่างไร.... เรื่องมันมีอยู่ว่า

        วันเเรกของการเรียนเทอม 2 .....
ปลายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตื่นได้เเล้วมีเรียนเช้าไม่ใช่หรอ เสียงศรีแพรรูมเมทผู้น่ารักเรียกเป็นครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้
จ้าๆๆๆๆ ตื่นเเล้ว โถ ทำไมปลุกเราเเต่เช้าเลยนะ
ตายเเล้วยัยปลายมีเรียน 9 โมงไม่ใช่หรอ นี้มัน 8 โมงแล้วนะ ยังมั่วนอนขี้เซาอยู่ได้
อ้าว....แล้วทำไมไม่บอกอะ แป๊ปนะเดี๋ยวอาบน้ำแล้วไปพร้อมกัน แล้วเล่าขลุ่ยอะ
ตื่นนานแล้วยะ เหลือเธอคนเดียวอะ เร็วๆๆ

ปะเสร็จแล้ว รีบไปกัน หิวจะเเย่แล้วเนี้ย!!!

         ณ โรงอาหาร......
โห...คนเยอะจังอะ เล่าขลุ่ยเอ่ยขึน
นั้นๆๆตรงนั้นว่างพอดีเลยอะ ไปกัน ศรีแพไม่ว่าเปล่า พลางฉุดเพื่อนทั้งสองให้เดินตาม เมื่อได้ที่นั้งต่างคน ต่างเเยกย้ายกันไปหาอะไรใส่ท้อง แล้วก็กลับมานั้งรวมตัวกันที่เดิม
เฮ้อๆๆๆ นั้นพี่เม่านิ(รุ่นพี่ปี 2)น่ารักวะ ศรีแพรเอ่ยขึ้นพร้อมน้ำเสียงที่ฟังดูมีเลศนัยยังไงชอบกล
ปลายๆๆ เป็นไรเนี้ยนั้งนิ่งเชียว ตะลึงความน่ารักของพี่เม่าเค้ารึไงวะ เล่าขลุ่ยเอ่ยเเซวเพื่อนเมื่อเห็นปลายดูเงียบจนผิดปกติ
เออ...เออ ไม่มีไรจ๊ะ ข้าวอร่อยดีเนอะ รีบกินเถอะ จะได้ไปเรียน

\"ปเถอะรบเดี๋ยวเรียนไม่ทัน\" เม่าเอ่ยชวนเพื่อนที่มาด้วยกัน

ว้า...ไปซะเเล้ว ปะงั้นเราก็ไปมั้งดีกว่า
ศรีแพ เล่าขลุ่ย ปลายฟ้า ต่างพากันเก็บข้าวของและรีบเดินไปยังห้องเรียน
นี้ๆ ปลาย เข้าใจตรงนี้ปะอะ ปลายๆๆๆ เป็นไรวะ นั้งเม่อเชียว
เปล่านิ ตั้งใจเรียนอยู่
หรอ...เเล้วศรีแพก็หันไปสนใจอยู่กับการ์ตูนที่ถืออยู่ในมือ หาได้สนใจเพื่อนปลายอีกไม่
ส่วนปลายเอง ก็ใช่ว่าจะสนใจเรียน สมองของปลายเฝ้านึกถึงแต่ สองหนุ่มรุ่นพี่ปี 2 ที่เจอกันในโรงอาหารเมื่อเช้านี้
     รบ รบ รบ ชื่อ รบ เฉยๆรึเปล่านะ รึว่ามีต่ออีก อยารู้จังแฮะ........

ศรี ปลาย ไปเล่นบาสกัน ขลุ่ยเอ่ยชวนสองสาว
ไปๆ ปลายเอ่ย
เอ...ปกติชวนไม่เคยไปนิน่า ไมวันนี้เกิดจะไปขึ้นมาอะ มีไรรึเปล่านะเพื่อนเรา ขลุ่ยเเซว
บ้าดิ ก็อยากไปอะ
แน่หรอ ศรีพูดขึ้นบ้าง
เเน่จ้า

                  สนามบาส....
อ้าว...ว่าไงเรา วันนี้มาพร้อมน่าพร้อมตาเลยนะ พี่เม่าเอ่ยถาม
คะ...แต่คงมีขลุ่ยเล่นคนเดียวเหมือนเคยเเหละพี่ พวกนั้นคงนั้งดูเฉย

นั้นพี่รบนี้นา...เล่นเก่งจังเนอะปลาย ศรีเอ่ย
อืมเก่ง น่ารัก เท่ห์ดี...
อะไรนะ ปลายว่าไงนะ
เออ...เปล่าจ๊ะ เราว่าพี่เค้าเก่งดี
ไม่อะได้ยินมากกว่านั้น อย่าบอกนะว่า.....
ว่าไร ศรี พูดมานะ
อ้าว หน้าแดงทำไมละนั้น ชอบพี่เค้ารึไงจ๊ะ แหม!!! รู้หรอก
..................
ไม่ตอบอีก ว่าไงละ
ก็ดี...
เเสดงว่าใช่
ไม่เบาเลยนะ เพื่อนเรา
ก็พี่เค้าน่ารักดี เงียบ เรียบร้อย ขยัน ....
พอๆ จ๊ะ เข้าใจเเล้ว ว่าแต่จะทำไงต่อไปละ กล้าเข้าไปคุยกับพี่เค้าหรอ???
.... ไม่อะ อาย
อ้าว แล้วเมื่อไหร่จะรู้เรื่องอะ มัวอายยังงี้อะ
ไม่เป็นไรหรอ มองอย่างเดียวก็ได้
ได้ไงอะ เข้าไปคุยเลย นั้นๆ เดินมาทางนี้เเล้ว
ไม่เอาๆๆ ไปดีกว่า หิวน้ำละ ไปนะ

อ้าว...ปลายเดินไปไหนแล้วอะ ศรี ขลุ่ยถาม
มันเขินวะ 5555
เขินเรื่องไร
ปลายมันชอบพี่รบเค้า
อะไรนะ พี่นักรบ นะหรอ ศรี
ใช่ๆ ใช่เลย

หลังจากนั้น ทุกๆ วัน ปลายฟ้า จะค่อยเฝ้าส่งสายตาสื่อความหมายมองพี่นักรบของเธออยู่ตลอด โดยที่พี่นักรบหารู้ไม ว่ามีใครคนหนึ่งแอบสนใจอยู่ แถบจะทุกครั้งที่เจอพี่นักรบ ก็จะมีเงาของปลายฟ้าอยู่ด้วยไม่ไกลนัก และก็แถบทุกครั้ง พี่นักรบก็ไม่รู้เลยว่า มีสายตาคู่หนึ่ง ค่อยด่อมๆมองๆ โดยที่ไม่กล้าแม้แต่จะเดินเข้าไปทัก ไม่แต่แอบทักอยู่ในใจทุกครั้งว่า \"สวัสดีค่ะ พี่รบ มองมาหน่อยได้ไหม\"


       แล้วเหตุการณ์จะดำเนิดอย่างไรต่อไป ปลายฟ้าจะมีโอกาวได้คุยกับนักรบหรือไม่แล้วนักรบเองจะรู้ไหมน๊าว่ามีสาวน้อยรุ่นน้องแอบชอบอยู่ ทั้งคู่จะลงเอยเช่นไร ติดตามได้ในเรื่องต่อ ของเรื่องนี้

ป.ล ฝากด้วยนะคะกับผลงานชิ้นเเรก อาจไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เเต่เรื่องต่อๆไป จะพยายามคะ ติชมเข้ามาได้นะคะ ขอบคุณมากคะ