เพราะฉันเข้าใจผิด

เนื้อเรื่อง

วันนั้นที่ฉันได้พบกับเขาครั้งแรกตอนเข้าค่าย ฉันก็รู้สึกว่าเขาน่ารักดี แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก หลังจากวันนั้นฉันก็ลืมเขาไปแล้ว
  จนใกล้จะถึงวันกีฬาสี หลังเลิกเรียนก็จะมีการแข่งกีฬาก่อนที่จะเข้าไปชิงชนะเลิศในวันกีฬาสีจริง \'เพลง\' ซึ่งเป็นเพื่อนของฉันก็ลงบาส และฉันก็ไปเชียร์เพลงแข่งบาสตอนหลังเลิกเรียน แต่ก่อนที่บาสหญิงจะแข่งก็จะมีบาสชายแข่งก่อน และฉันก็รีบไปจองที่ก่อนเพราะเดี๋ยวไม่มีที่ก็เลยต้องดูบาสชายด้วย และฉันก็ได้เห็นเขาอีกครั้ง ครั้งนี้ที่เขาเล่นบาสเขาดูเทห์กว่าก่อนมาก ฉันก็เลยเริ่มสนใจเขานิดๆ แค่นิดๆนะ พอเพลงแข่งบาสเสร็จก็มาหาฉันที่ขอบสนาม ฉันก็เลยถามเพลงว่า

\"พี่คนนั้นเขาชื่ออะไรหรอ\" พอเพลงเดินมาปุ๊บฉันก็ถามปั๊บเลย
\"ไม่รู้สิ ปรกติเรียกแต่พี่ เดี๋ยวไปถามให้ ว่าแต่มี่ถามไปทำไมหรอ ( ฉันชื่อมี่ ) \" เพลงเริ่มสงสัย
\"ก็แค่อยากรู้\" ฉันตอบกลับทันทีเพราะกลัวเพลงเข้าใจผิด
\"เออ แค่นี้มี่บอกไม่ได้ใช่ไหม\" แล้วเพลงก็ทำเป็นงอนแล้วเดินไปถามชื่อพี่เขา

\"พี่ พี่ พี่ พี่ พี่\" เพลงรีบเรียกรัวเพราะพี่เขากำลังเดินไป
\"อะไรหรอ เพลง\"
\"พี่ ชื่ออะไรอ่ะ\" เพลงถาม
\"ถามไปทำไม\"
\"เพื่อนฝากมาถาม\"
\"ชื่อ เจ\" แล้วเขาก็เดินไป
เพลงก็รีบกลับมาบอกโดยเร่งด่วน ( ที่รู้เรื่องที่เพลงกับพี่เจพูดกันก็เพราะแอบดูอยู่ตลอดเวลา )

พอฉันรู้เรื่องที่เขาชอบเล่นบาสแล้ว ฉันก็ไปแอบดู (อันที่จริงก็ไม่ได้แอบหรอก) พี่เขาเล่นบาสตอนเย็นทุกวัน ยิ่งดูเขามากขึ้นก็ยิ่งชอบเขามากขึ้น ฉันก็เลยให้เพลงไปขอเบอร์โทร แล้วก็วันเกิด เขาก็ถามคำถามเดิมอีกว่า

\"ถามไปทำไม\" เขาถามแบบเก่า
\"เพื่อนฝากมาถาม\" เพลงก็ตอบแบบเก่า
\"เพื่อนคนเดิมหรอ\" เขาถามอีก
\"อืม\" เพลงตอบ แต่เพลงก็ไม่ได้บอกว่าเพื่อนคนไหน
แล้วเขาก็ตอบคำถามที่เพลงถามหมดทั้งเลย ไม่ได้ถามต่อว่าเพื่อนคนไหน และก็ไม่ได้ถามอะไรต่ออีกเลย ตอบอย่างเดียว ฉันก็ดีใจมากที่รู้เรื่องเกี่ยวกับเขามากขึ้นเยอะเลย แต่ได้เบอร์พี่เขามาแล้วก็ไม่กล้าโทรไป เพราะกลัวพี่เขาจะว่า  

   มีอยู่วันนึงฉันก็เห็นเพื่อนข้างห้องของฉันคนนึงซึ่งรู้จักกับเพื่อนของฉันไปเล่นบาสกับเขา ก็เลยพยายามไปตีสนิทกับเพื่อนคนนี้ไว้ เพื่อนของฉันคนนี้ชื่อ\'บิ๋ม\' พอฉันเริ่มสนิทกับบิ๋มมากหน่อย ฉันถามเรื่องพี่เจกับบิ๋มบ่อยมาก จนในที่สุดบิ๋มก็รู้ว่าฉันชอบพี่เขา บิ๋มก็เลยไปบอกกับพี่เขาว่าฉันชอบพี่เขา เขาก็เลยถามเบอร์ของฉันจากบิ๋ม บิ๋มก็บอกไป แล้วคืนนั้นเขาก็โทรมา เขาถามอีเมลล์ของฉันด้วย เขาบอกว่าเดี๋ยวจะเมลล์มาหาบ่อยๆ แล้วฉันกับเขาก็ผลัดกันถามประวัติส่วนตัวกัน จนไม่มีอะไรจะถามอีกแล้ว พอวางสายไปฉันก็ดีใจมากและรู้สึกรักเขามากขึ้นด้วย เพราะเขาคุยด้วยดีมาก คุยกันเหมือนสนิทกันมานานแล้วทั้งๆที่เป็นการคุยครั้งแรก และเขาก็เมลล์มาหาแทบทุกวัน ส่งเพลงมาให้ฟังตลอด ช่วงไหนที่ไม่ได้ส่งนานหน่อยเขาก็จะเมลล์มาขอโทษ พร้อมบอกเหตุผลที่หายไป พอถึงวันวาเลนไทน์เขาก็ซื้อดอกไม้มาให้  เราคุยกันในโทรศัพท์ ในอีเมลล์ตลอด แต่ไม่เคยคุยกันตรงๆเลย พอเจอหน้าก็มียิ้มให้กันบ้างแล้วเขาก็เดินผ่านไป จะเป็นอย่างนี้ตลอดจนถึงปิดเทอม แต่ปิดเทอมก็ยังคุยกันทางเมลล์เหมือนเก่า

   จนถึงวันที่ 2 เมษา 2546 เวลาประมาณ 3 ทุ่งครึ่ง เขาก็โทรมาหา ถามสารทุกข์สุกดิบ ตามภาษาคนที่ไม่ได้เจอหน้ากันนาน และเขาก็บอกว่า
\"เออมี่ พี่ของพี่จะคุยด้วย\" เขาบอกและก็ยกโทรศัพท์ให้พี่ของเขา
\"น้องมี่หรอคับ\" พี่ของเขาเริ่มพูดก่อน
\"ค่ะ\" ฉันตอบ
\"น้องมี่ฟังดีดีนะคับ คือเจเขาอยากขอมี่เป็นแฟน\" แล้วฉันก็อึ้งไปนานมากๆ จนเขาต้องถามต่อ
\"ตกลงน้องมี่จะว่าไงคับ\" เขาถามเพราะฉันเงีบยไปนาน
\"ก็ อืมตกลง\" คือตอนนี้เราไม่อยากเล่นตัว เพราะยังไงเราก็รักเขามากอยู่แล้ว
\"น้องมี่ตกลงแล้วนะคับ\" พี่เขาถามเพื่อความแน่ใจ
\"ค่ะ\" ฉันไม่ได้ตอบอะไรมากเพราะกำลังตื่นเต้นตกใจสุดๆ ไม่คิดว่าพี่เขาจะชอบฉันเหมือนกัน
\"งั้นตอนนี้น้องมี่ก็เป็นแฟนกับเจแล้วนะคับ\" เสียงของพี่เขาดูดีใจกว่าฉันอีก
\"ค่ะ\" ฉันยังยืนยันคำตอบเดิม  
\"งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ เจเขาอายหน้าแดงแล้ว\" พี่ของเขาบอก ซึ่งเขาคงไม่รู้หรอกว่าหน้าฉันก็แดงมากเหมือนกัน    
\"แล้ววันหลังพี่จะโทรไปหาใหม่นะคับ หวัดดีคับ\" แล้วเขาก็วางสายไป
คืนนั้นฉันนอนยิ้มนอนหัวเราะทั้งคืน ถ้าใครมาเห็นคงคิดว่าฉันเป็นบ้าแน่ แต่ฉันไม่เคยดีใจเท่านี้มาก่อนเลย คงเพราะไม่มีใครเคยมาขอเป็นแฟนเลยมั้ง และก็ไม่คิดว่าเขาจะชอบฉันด้วย ( คือตอนแรกก็คิด แต่ไม่อยากเข้าข้างตัวเองให้มากเกินไป )

  หลังจากนั้นพี่ของพี่เจก็เมลล์มาหาบ้าง แต่ตัวพี่เจไม่เคยเมลล์มาหาอีกเลย เมลล์ไปหาก็ไม่ตอบ ไม่โทรมาด้วย โทรไปหาก็ไม่ติด ฉันก็ไม่เข้าใจเขาเหมือนกัน ว่าเขาคิดยังไง ก็เลยเมลล์ไปถามพี่เขาพี่เขาก็บอกว่าไม่รู้สิไม่ได้เจอตั้งนานแล้ว เพราะอยู่คนละบ้านกัน จนถึงวันเปิดเทอม
  เพื่อนฉันก็ชวนฉันไปเล่นบาสด้วย ฉันก็ไปเพราะอยากเจอหน้าเขามาก เขาก็ยังยิ้มให้เหมือนเดิม และก็ไม่คุยเหมือนเดิมด้วย ตอนแรกก็ว่าจะไปถามว่าทำไมไม่ตอบเมลล์เลย แต่ก็ไม่กล้าเพราะเราไม่เคยคุยกันตรงๆเลย ก็เลยได้แต่เก็บมันไว้ข้างใน ผ่านไปประมาณ 2 เดือน เขาก็ยังเป็นแบบเก่า
  มีอยู่วันนึงพี่แอร์ ( พี่ที่เล่นบาสด้วยกัน ) มาบอกว่าพี่กุล ( เพื่อนของเจ ) บอกว่าพี่เจเป็นแฟนกับ\'พี่ตาล\' ฉันก็งงมากว่าทำไมอยู่ดีดีเขาก็ไปเป็นแฟนกับพี่ตาลได้ เพราะพี่ตาลคือเพื่อนของพี่เจคนแรกที่ฉันรู้จัก พี่ตาลเคยมาหาฉันและชวนฉันไปงานวันเกิดของพี่เจ พี่ตาลเป็นเพื่อนของพี่เจคนเดียวที่ฉันว่าไม่หยิ่งหรือหยิ่งน้อยสุด
  เพื่อความแน่ใจของตัวฉันเอง ฉันก็เลยให้พี่แอร์ไปถามพี่กุลอีกครั้งว่า ตกลงเรื่องพี่เจกับพี่ตาลเป็นยังไง พี่กุลก็บอกแบบไม่คิดเลยว่า \"ก็ไม่มีอะไรมาก แค่เจเป็นแฟนตาล\" ฉันก็อึ้งเพราะพี่กุลก็รู้เรื่องของฉันกับพี่เจดี และก็รู้ด้วยว่าฉันรักพี่เจแค่ไหน แต่เขาก็พูดแบบไม่กลัวว่าฉันจะเสียใจเลย ฉันก็เลยกลับไปนอนคิดทั้งคืน คิดว่ามันจะเป็นอย่างโน้น คิดว่ามันจะเป็นอย่างนี้ คิดจนหลับไปเลย พอถึงพรุ่งนี้ฉันทนไม่ไหว เลยให้พี่แอร์ไปถามพี่เจดูว่า เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า เพราะฉันขี้เกียจเดา ขี้เกียจคิดอยู่ฝ่ายเดียว พี่แอร์ก็ตกลงจะช่วยไปถามให้ แล้วพอพี่เจมาพี่แอร์ก็ถามว่า
\"เจเป็นแฟนกับตาลจริงหรือเปล่า\" พี่แอร์เปิดฉากถามก่อน
\"ก็...ใกล้ๆ...เกือบๆ...จะๆ...แล้วหล่ะ\" พี่แอร์บอกว่าพี่เจประมาณนี้ แต่ก็ไม่ค่อยแน่ใจเพราะเขาพูดไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่
\"แล้วมี่หล่ะ ไม่สงสารมี่บ้างหรอ\" พี่แอร์ถามต่อ
\"สงสารทำไม ก็ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย\" เขาบอกอย่างหน้าตาเฉย

  พี่แอร์ก็อึ้งกับคำพูดของพี่เจเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้ถามต่อ เพราะพี่แอร์ไม่รู้เรื่องซักเท่าไหร่ พี่แอร์ก็เลยกลับมาเล่าให้ฉันฟัง ฉันฟังแล้วก็เริ่มคิดนู่นคิดนี่ ในที่สุดก็เลยโทรไปหาพี่ของพี่เจ
\"ฮัลโหล พี่บุ๊คหรอ นี่มี่นะ\"
\"น้องมี่มีเรื่องอะไรหรอครับ\" เขาคงสงสัยเสียงของฉัน เพราะเสียงของฉันมันเศร้ามาก
\"คือมี่อยากจะถามพี่ว่า ครั้งนั้นที่พี่บอกว่าพี่เจขอมี่เป็นแฟน พี่จำได้ไหม\"
\"จำได้คับ มีอะไรหรอคับ\"
\"คือ เขาให้พี่พูดจริงหรือเปล่า\"
\"ก็คือเจเขาเอาเรื่องของมี่มาเล่าให้พี่ฟัง พี่ก็เลยอยากคุยกับมี่\"
\"แล้วตกลงเขาให้พี่พูดจริงหรือเปล่า\"ฉันถามย้ำเพราะอยากได้คำตอบไวไว
\"คือเขาไม่ได้บอกให้พี่พูด แต่ก็คุยๆเรื่องนี้กันอยู่ มี่ถามทำไมหรอ\" ฉันก็เลยเล่าเรื่องที่พี่แอร์ไปถามพี่เจครั้งนั้นให้พี่บุ๊คฟัง เขาฟังแล้วเขาก็บอกว่า
\"หรองั้นเดี๋ยวพี่ไปคุยกับมันให้\"
\"ไม่เป็นไรหรอก งั้นแค่นี้นะ\"
\"คับ หวัดดีคับ\"

   พอวันรุ่งขึ้นฉันก็เล่นบาสเหมือนเดิม เขาส่งบาสให้พี่ตาลคนเดียว ทั้งๆที่ทั้งทีมไม่ได้มีคนเดียว ถ้าพี่ตาลทำบาสหลุด เขาจะบอกว่าไม่เป็นไรแล้วไปเก็บบาสมาให้ เมื่อก่อนถ้าฉันได้บาสเขาจะปล่อยให้ฉันได้ ไม่แย่งแต่อย่างใด แต่ปัจจุบันนี้ถึงกับตบบาสออกจากมือเลย เขาเปลี่ยนไปจริงๆ

   ฉันเข้าใจเรื่องนี้ทั้งหมดแล้ว เรื่องทั้งหมดคือฉันเข้าใจผิด เข้าใจผิดว่าเขารักฉัน เข้าใจผิดว่าเขามาขอเป็นแฟน เข้าใจผิดทุกอย่าง เรื่องทั้งหมดเป็นเพราะความเข้าใจผิดของฉัน ถ้าฉันไม่เข้าใจผิดเรื่องนี้คงไม่เกิดขึ้น แต่ฉันไม่เข้าใจว่า ถ้าเขาไม่รักฉันแล้ววันวาเลนไทน์เขาจะซื้อดอกกุหลาบให้ทำไม เขาจะขอเบอร์ของฉันทำไม เขาจะโทรมาหาทำไม เขาจะเมลล์มาคุย ส่งเพลงมาให้ฟังบ่อยๆทำไม ฉันไม่เข้าใจเขาจริงๆ ถ้าเขาไม่ทำดีกับฉัน ฉันก็คงแค่ชอบเขา คงไม่ถึงกับรักเขาขนาดนี้