ผจญภัยกับเวลาในอดีต

เนื้อเรื่อง

ที่โรงเรียนประถมแห่งหนึ่งซึ่งใหญ่โตและมีชื่อเสียงดอนซึ่งนักเรียนหญิงคนหนึ่งเดินมาแต่เช้า  โดยที่กลุ่มพวกนักเรียนชายพากันสงสัย  ปกติแล้วดอนจะมาโรงเรียนสายอยู่บ่อยๆ  หยกหัวหน้ากลุ่มพวกผู้ชายจึงสงสัยอย่างหนัก
        \"นี่ดูสิวันนี้มีการบ้านอะไรเรายังไม่ได้ทำเลย\"ที่จริงดอนลืมทำการบ้านมานั่นเอง  ความจริงแล้วเธอไม่ได้เป็นเด็กที่เรียนโง่แต่ว่าเธอนั้นมีปัญหาเรื่องนั้นเรื่องนี้เป็นประจำ
        \"โธ่ คิดว่าต้องเป็นแบบนี้แต่จะว่าไปใครเค้าจะมานั่งลอกการบ้านเพื่อนล่ะ\"ปลาพูด
        เพื่อนๆในห้องต่างรู้ดีว่าพวกหยกกับพวกของดอนไม่ค่อยชอบหน้ากันแต่มีอยู่หนึ่งเรื่องที่น่าสงสัยอย่างมากคือ...................
วันนี้แน๊ต ดอน ปลา และหยกตกลงจะไปร้านเกมคอมพิวเตอร์ด้วยกันหลังจากเย็นวันนั้นแล้ว  ปลามัวแต่นั่งจ้องครูแล้วคิดในใจว่าวันนี้ครูจะให้เลิกชั้นเรียนตอนกี่โมงนะแล้วเมื่อไหร่เราจะได้ไปเล่นเกมRagnarokซักที  ตอนนี้ปลาไม่ต้องนั่งคิดแล้วเพราะคำขอกลับเป็นจริง
        หลังเลิกเรียนในเย็นวันนั้นเด็กทั้ง4คนได้พบกับเหตุการณ์บางอย่างที่ชวนฉงนอย่างมาก  วงกลมสีขาวแดงใหญ่เปิดกว้างสักครู่หลุ่มนั้นก็ได้ดูดสิ่งต่างๆที่อยู่ในบริเวณใกล้ๆเข้าไปหมด  ดอน หยก แน๊ต ปลากำลังลอยอยู่เหนือภาพในอดีตที่เคยเกิดขึ้นกับพวกเค้า ...ตุ๊บ
        เด็กๆหล่นลงมากองกับพื้นดินซึ่งเป็นโคลนเหนียวๆ  สภาพแวดล้อมทุกอย่างดูจะไม่คุ้นตา  เกิดอะไรขึ้นกับพวกเค้า  บ้านไม้ที่ดูจะไม่น่าไว้ใจ  เรือนไม้หลังเก่าตั้งตระหง่านอยู่ข้างหน้าภายในดูจะเหมือนร้านขายของเก่าที่ใช้แล้ว  ฝุ่นต่างๆเกาะบ้านไม้หลังนี้ดูขลังมาก  เด็กๆพยายามตั้งสติกับเรื่องที่เกิดขึ้น  แน๊ตใช้นิ้วของเธอหยิกตัวเองอย่างเอาเป็นเอาตาย
        \"เกิดอะไรขึ้น  แล้วพวกเรามาอยู่ที่นี่ได้ยางงัย\"ปลาถามขึ้นด้วยนํ้าเสียงสั่นเครือจากความตกใจ แต่เมื่อสังเกตูสีหน้าของทุกคนปลาก็เข้าใจว่าเพื่อนๆก็คิดเช่นเดียวกัน
        เด็กทั้ง4จึงชวนกันเดินต่อไปเรื่อยๆ เดินๆๆและก็เดิน  พวกเค้าได้พบกับหญิงชราผู้หนึ่งยืนอยู่หน้าร้านที่เด็กๆพอจะอ่นออกได้ว่า\"ร้านรักการกินขนม\"
        \"คุณยายครับช่วยบอกหน่อยได้มั้ยว่าที่นี่คือที่ไหนครับ\"หยกวิ่งไปถาม
        \"ก็ประเทศไทยงัย ไม่รู้เรื่องเลยนะ\"
        \"แล้ววันนี้วันเดือนปีอะไรคะ\"แน๊ตถามอย่างกับว่าเธอได้ย้อนเวลามาสู่อดีต
        \"11มิถุนา2505ยางงัยล่ะ เป็นเด็กนักเรียนแบบไหนไม่รู้เรื่องเลย\"
       เด็กๆได้เข้าใจตรงกันแล้วว่านี้เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์ยิ่งนักพวกเค้าได้ย้อนเวลากลับสู่อดีต  แต่ทุกคนไม่อยากจะอยู่ที่นี่นานหรอกพวกเค้าคิดถึงบ้านและพ่อกับแม่ของพวกเค้าที่รออยู่  หยกจึงตัดสินใจบอกกับหญิงชราผู้นั้นไปว่าเรื่องมันเป็นอย่างไรเพื่อเธออาจช่วยอะไรได้บ้าง  แต่อย่างไรก็ดีเพราะเธอใจดีและให้ที่พักอาศัยแก่พวกเขา
       เช้าวันต่อมาเด็กๆพอรู้แล้วว่าพ่อกับแม่จะต้องเดือดร้อนอย่างแน่นอนไม่ต้องสงสัยปีที่พวกเค้าอยู่คือ2546แต่ปีที่มาในขณะนี้คือปี2505  ตอนนี้ดอนทำให้ทุกคนมีกำลังใจโยการบอกว่า
       \"สบายใจได้เมื่อเรามาเราก็ต้องกลับได้ไม่ต้องกังวลหรอกนะ\"
                                    


                           โปรดติดตามตอนต่อไปในผจญภัยกับเวลาในอดีตตอนที่2นะคะ  มีคำแนะนําอะไรก็บอกมาได้
                                                          อยากรู้ด้วยว่าเพื่อนๆอยากให้มีตอนที่2หรือเปล่าคะ