ห่วงใย

เนื้อเรื่อง

ป่านนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง                                                                                  ลืมไปชั่วขณะว่าเกลียด
      
       คนทางนี้อ้างว้างและเปล่าเปลี่ยว                                                                         กำลังเครียดห่วงเธอเป็นนักหนา

            เวลาที่ฉันต้องอยู่คนเดียว                                                                                 ภาวนาให้เธอรีบกลับมา

       นั่งเหงาเปล่าเปลี่ยวรอเธอกลับมา                                                                         พรนำพาให้เธออย่าเป็นอะไร







            ฝนจ๋าทำไมตกแรงอย่างนี้                                                                    กลับมาซะทีเถอะที่รัก

                เบาเสียทีตอนนี้จะได้ไหม                                                                       ฉันประจักษ์แจ้งแก่ใจแล้วตอนนี้

                    ใครบางคนที่ทุกข์เพราะห่วงใย                                                                    ถ้าเธอมาจะได้บอกเธอซักที

                          จะได้เบาหัวใจลงเสียที                                                                             ทุกนาทีที่ผ่านมาฉันรักเธอ