รักทางอินเตอร์เนต - รักทางอินเตอร์เนต นิยาย รักทางอินเตอร์เนต : Dek-D.com - Writer

รักทางอินเตอร์เนต

โดย mori

ไม่รู้ทำไม แค่เราได้คุยกัน และสนิทกันทำให้เราผูกพันกันมากมาย ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยเจอหน้ากันเลย

ผู้เข้าชมรวม

290

ผู้เข้าชมเดือนนี้

2

ผู้เข้าชมรวม


290

ความคิดเห็น


3

คนติดตาม


0
เรื่องสั้น
อัปเดตล่าสุด :  22 ก.ค. 47 / 20:19 น.


ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เหตุการณ์ที่เราจะเล่าดังต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงของเราที่เกิดขึ้นเมื่อต้นปีนี้เอง

    เหตุการณ์นี้ได้อุบัติขึ้นเมื่อต้นปี 2547 ตอนนั้นเราเรียนอยู่ ปวช 3 โรงเรียนพณิชย์ชื่อดังในจังหวัด
    กรุงเทพมหานคร ลืมบอกไป เราชื่อหญิงนะ เราเป็นคนไม่ค่อยเล่นอินเตอร์เนตหรอก เพราะเราเล่นไม่เป็นก้อว่างั้นเถอะ ตอนนั้นเรามีแฟน แฟนเราชื่อเบิร์ด เรารักกันมาตั้งแต่ ปวช 1แล้ว เบิร์ดเป็นรักแรกของเราเลยล่ะ รักแรกของเราเกิดขึ้นตอน ปวช 1 วันปฐมนิเทศน์ เราเห็นผู้ชายคนนึงแล้วเรารู้สึกสะดุดตามากเลย เราได้แต่มองเค้า เราไม่รู้ว่าเค้าชื่ออะไรเลยถามเพื่อนของเรา เพื่อนเราบอกว่าชื่อเบิร์ด  ตั้งแต่นั้นมาเบิร์ดก้อเค้ามาอยู่ในหัวใจเรา เบิร์ดจัดเป็นผู้ชายที่หล่อเอาการเลยล่ะ สาว ๆ ทั้งโรงเรียนมองเค้าและอยากได้เค้ามาเป็นแฟน แค่นั้นเราก้อท้อแล้วล่ะ หน้าตาเราก้อไม่สวยจะไปสู้อะไรกะเค้าได้ อยู่มาวันนึง วันนั้นเรากำลังจะไปทานข้าว อยู่ ๆ เบิร์ดก้อเดินมาหาเราและบอกว่าเค้ามีเรื่องที่จะต้องคุยกะเรา ตอนแรกเราตกใจมากทำอะไรไม่ถูกแต่เราก้อยอมไปกะเค้าโดยดี เค้าสารภาพว่าเค้าแอบรักเรามาตั้งแต่วันแรกที่เค้าเห็นเราแล้ว เค้าบอกว่าเราเป็นผู้หญิงที่ไม่เหมือนใคร ไม่เหมือนผู้หญิงที่คอยตามตื้อเค้า เมื่อได้ยินคำพูดของเบิร์ด หัวใจเราก้อหลอมละลายทันที หลังจากนั้นเราก้อเป้นแฟนกัน ไปรับไปส่งกันทุกวัน วันเสาร์อาทิตย์ก้อไปเที่ยวด้วยกัน มันทำให้ฉันมีความสุขมาก จนเวลาล่วงเลยมา 2 ปีครึ่ง ตอนเราคบกันใหม่ ๆ หวานกันมาก แต่เดี๋ยวนี้เค้าดุเปลี่ยนไป ดูเย็นชากว่าที่เคย บางทีแค่เราไปหาเค้าก้อทำหน้าไม่พอใจบ้าง เพื่อนเราบางคนบอกว่าเห็นเค้าให้ผู้หญิงซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซด์ ตอนแรกเราก้อคิดว่าคงเป็นแค่น้องสาวของเค้า  วันที่ 6 มกราคม 2547 เป็นวันที่เราเจ็บที่สุด เจ็บจนแทบแตกสลาย วันนั้นเราโทรไปหาเค้าตอนกลางคืน เค้าบอกว่ารำคาญมาก ๆ เค้าอยากมีเวลาส่วนตัว แล้วสักแปปนึงเค้าก้อมาบ้านเราพร้อมกับของที่เราให้เค้า เค้าบอกว่า \" หญิง เบิร์ดมีคนใหม่แล้วนะ เราคงไปด้วยกันไม่ได้หรอก\" แค่นั้นแหละ เราตกใจและช๊อก เราเลยถามเค้าว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร เค้าบอกว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นเพื่อนในห้องเดียวกับเค้าชื่อเจน วันนั้นเราทั้งกินไม่ได้ เอาแต่ร้องไห้ วันรุ่งขึ้นเราก้อไม่ไปเรียนเพราะจับไข้ พอเราหายแล้ว ก้อไปเรียน ตอนพักเที่ยง ผู้หญิงชื่อเจนแฟนใหม่เบิร์ดมาบอกว่า ต่อไปนี้ห้ามยุ่งกะเบิร์ดอีกและบอกว่ายังไง ยังไงก้อสู้เจนไม่ได้หรอก

    หลังจากนั้นมา เราไม่สนใจอะไรทั้งนั้น มุ่งหน้าแต่อ่านหนังสือสอบเอ็นทรานซ์อย่างเดียว เพราะคิดว่าถ้าเราสอบเอ็นติดเราคงไม่ต้องเรียน ปวส ที่ รร เก่า แต่ถ้าเราไม่ติดก้อต้องเรียน ปวส รร เก่า และก้อต้องเจอเบิร์ดกะเจนมีความสุขกัน ซึ่งเป็นเรื่องที่เรารับไม่ได้ เราจึงตั้งหน้าตังตาอ่านหนังสือและเรียนพิเศษ  วันนั้นแม่ของเราได้เงินก้อนนึง เค้าเห็นเราตั้งใจเรียนเลยซื้อคอมให้เครื่องนึง ตอนนั้นเราดีใจมากเลยเพราะเกิดมาในชีวิตยังไม่เคยมีคอม และเราก้อใช้เวลาว่างจากการอ่านหนังสือมาเล่นคอม ท่องโลกโซเบอร์ ตอนนั้นคนนิยมเล่น msn หรือ messeger เป็นโปรแกรมแชท แต่เราเล่นไม่เป็นเลยได้แต่สมัครเมล์เอาไว้ก่อนไง มีอยู่วันนึงเราเข้าไปที่เว็ปเราเพื่อไปเชีคเมล์ก้อเห็นเมล์ของใครก้อไม่รู้ที่ไม่รู้จัก เป็นข้อความทำความรุ้จัก เค้าบอกว่าเขาชื่อนัด เขาไปได้อีเมล์เรามาจากเวปเกมส์ เวปนึงที่เราเค้าไปเล่น และเค้าก้อเกิดอยากรู้จักเราขึ้นมาเพราะเราเป็นผู้หญิงที่ไม่เหมือนกัน  เราส่งเมล์หากันเรื่อยมา เพราะว่าดิฉันเล่น msn ไม่เป็นเลยไม่ได้คุยกะนัด แต่นัดก้อไม่ได้ว่าอะไร หลังจากนั้นเราก้อแลกเบอร์กัน นัดเป็นคนที่คุยสนุกมาก ตอนคุยกันแรก ๆ เราเกร็งหมดเลยเพราะไม่เคยคุยกะผู้ชายที่ไม่รู้จัก นัดบอกว่า นัดไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเลย เค้าคิดว่าความรักจะทำให้คนเจ็บ และเค้าบอกว่าสิ่งที่เค้าสนใจมากที่สุดคือเรื่องบอล เค้าเป็นคนที่เช็ดกับความรักเหมือนกับเรา หลังจากที่คุยกันไปความรู้สึกแปลก ๆ ก้อแล่นผ่านเข้ามาที่หัวใจ เหมือนกันมีมือเย็น ๆ มาเกาะกุมหัวใจ เราหลงรักเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ก้อไม่รู้ วันไหนเขาไม่โทรมา จะรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกเลยล่ะ นัดก้อเหมือนกะเราเหมือนกัน และเราก้อเริ่มคุยกันบ่อยขึ้น นัดเล่นทุกอย่างที่เกี่ยวกะตัวนัดให้เราฟัง นัดบอกว่านัดรักเรามาก เราถามนัดด้วยว่าเพราะอะไร นัดบอกว่า นัดก้อไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง หลังจากนั้นเราก้อนัดเจอกันที่มาบุญครอง เดทครั้งแรกของเรา เราปล่อยให้นัดรอตั้ง 2 ชั่วโมงเพราะเราติดสอบ ซึ่งเราก้อไม่รู้เหมือนกันว่าเขานัดสอบ แต่นัดไม่โกรธเราเลย เค้าบอกว่าสักวันเราต้องได้เจอกันอยู่ดี นัดครั้งที่ 2 เราไปเจอกันที่ หน้าจุฬา วันนั้นเราไปรอเค้า แต่เค้ากลับติดธุระ เราไม่โกรธเพราะครั้งแรกเราก้อทำให้เค้ารอ และก้อมาถึงนัดครั้งที่ 3 วันนั้นเราแต่งตัวสวยมาก ๆ เราทำทุกอย่างเพื่อให้เค้าประทับใจเราเมื่อเจอกันครั้งแรก ตอนนั้นเรานัดเจอกันหน้ามาบุญครอง เรานัดกัน 10 โมง เรามา 10 โมงเป๊ะ ๆ เลย แต่นัดกลับมารอก่อนอีก ตอนแรกก้อหาเค้าไม่เจอเพราะไม่เคยเห็นหน้า แต่อาศัยการโทรศัทพ์เลยหาเจอ นัดมารอเราตั้งแต่ 9.30 เราดีใจมาก ตัวจริงของนัดหน้าตาดีมาก ๆ ผิดกับที่คุยกันทางโทรศัทพ์เค้าบอกว่าเค้าไม่หล่อ หลังจากนั้นเราก้อนัดกันทุกวัน และคบกันเป็นแฟน เค้าเป็นคนขี้หึงมาก ๆ ๆ ๆ ที่สุดเลยล่ะ แต่เราก้อรักเค้านะ และแล้ววันประกาศผลเอ็นทรานซ์ก้อมาถึงตอนแรกเราก้อนึกว่าเราคงจะเอ็นไม่ติด แต่เราก้อต้องตกใจมาก เราเอ็นติด มันเป็นวันที่เราดีใจที่สุดเลยล่ะ แต่คณะไม่ตรงกะที่เราเรียนมานะสิ นัดเค้าซื้อกระปุกออมสินรูปหัวใจให้เรา ตอนแรกเราก้อหัวเราะแต่เค้าบอกว่าอยากให้เราเก็บเงินเอาไว้นะ แต่เราก้อดีใจนะ ตอนนั้นเราหันไปทางอื่น อยู่ดี ๆ นัดก้อมาหอมแก้มเราเฉย เราตกใจมาก ๆ เลยล่ะ ตอนแรกก้อจะตบแต่ไม่อยากทำเพระาความรัก  
          และแล้ววันที่เราคาดไม่ถึงก้อมาถึง วันนั้นเราไปเที่ยวกะนัดที่สยาม อยู่ ๆ ก้อเจอ เบิร์ด(แฟนเก่า) ตอนแรกเราทำเดินหนี แล้วเบิร์ดก้อเข้ามาทักเราบอกว่า อยากจะกลับไปคืนดีกะเราอีกครั้ง แต่เราบอกเบิร์ดว่า มันสายตั้งแต่เบิร์ดเดินไปกะผู้หญิงคนนั้นแล้ว และเราก้อบอกอีกว่าเรามีแฟนแล้ว อย่ามายุ่งกะเราอีก และคืนนั้นเบิร์ดก้อโทรมาพยายามจะให้เราคืนดีให้ได้แต่เราไม่รับสาย  เราเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้นัดฟัง นัดบอกว่าถ้าเรารักเบิร์ดก้อให้กลับไปหาเบิร์ดเถอะ ไม่ต้องห่วงนัดหรอก  เราตกใจที่นัดพูดแบบนี้ เราเลยบอกว่าเรารักนัดคนเดียว แต่นัดก้อเอาแต่พูดคำนี้ซ้ำอีก เราเลยตัดสินใจว่าเราต้องไปคุยกะเบิร์ดให้รู้เรื่อง แต่ยังที่เราไม่ทันจะคุยกะเบิร์ดอยู่ดี ๆ เบิร์ดก้อกอดเรา นัดแอบตามเรามา เห็นภาพนั้นก้อตกใจ เราเห็นนัดเราเลยรีบไปบอกนัดว่าเป็นการเข้าใจผิด แต่นัดกลับบอกให้เรากลับไปหาเบิร์ด หลังจากนั้น นัดก้อไม่โทรหาเราอีก ไปหาที่บ้านก้อไม่รู้บ้าน เราโทรไปนัดก้อไม่รับ
        เราอยากจะบอกว่าสิ่งที่นัดเห็นวันนั้นมันเป็นเรื่องเข้าใจผิด เราไม่ได้เต็มใจซักนิด ถ้านัดได้อ่านข้อความนี้ขอให้นัดรู้ว่าเรารักนัดคนเดียวนะ อยากให้เรากลับไปเป็นอย่างเดิม ถึงแม้ว่านัดจะลืมเรา แต่เราก้อจะรักนัดตลอดไป

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น

    ×