รักนายนะ!

เนื้อเรื่อง

ในคืนหนึ่งในวันที่ฝนตก
      มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งมองออกไปนอกหน้าตา
      \"ทำไมนะ  ทำไม  เราถึงไม่สมหวังกับคนอื่นซักที\"  เธอคิด  แล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง  มองดูฝนที่กำลังตก
        กริ้งๆ  เสียงโทรศัพท์ในห้องของเธอดังขึ้น  เธอถึงกับสะดุ้ง
      \"สวัสดีค่ะ ไม่...\"  เธอพูดยังไม่จบ  เสียงในโทรศัพท์ก็ขัดขึ้นก่อน
      \"มิโกะหรอ  เราเคนจิโร่นะ\"  เสียงในโทรศัพท์ตอบมา
      \"อืมมีไรหรอ  นี่มันเที่ยงคืนแล้วนะ\"  มิโกะพูด
      \"อ้าว  ทำลืมวันเกิดเธอไม่ใช่หรอ\"  เคนจิโร่พูด
      \"อ๋อ  เราก็ลืมไปเลย\"
      \"Happy  Birthday นะ\"  เคนจิโร่ก็อวยพรให้มิโกะ
      \"ขอบใจนะ  นายเป็นคนดีจัง\"  มิโกะรู้สึกดีที่มีคนจำวันเกิดเธอได้
      มิโกะในขณะนี้  เธอมีความรู้สึกที่ดีๆ  ให้กับเคนจิโร่มาก  จนเธอลังเลว่าเธอชอบเค้าหรือเปล่า
      
      3 เดือนผ่านไป
        กริ้งๆ
      \"สวัสดีค่ะ  ไม่ทราบขอสายใครค่ะ\"  มิโกะรับโทรศัพท์
      \"มิโกะหรอ\"  เสียงเคนจิโร่นั้นเอง
      \"จ้า  มีอะไรหรอเคน\"
      \" คือ เอ่อ  เรามีเรื่องอยากปรึกษาอ่ะ\"
      \"ทำไมหรอว่ามาเถอะ\"  มิโกะเป็นห่วง
      \"ก็คือ เราอ่ะชอบ  โทโมะอ่ะ\"  เคนจิโร่พูดไปก็เขินไป
      \"หรอ\"  มิโกะรู้สึกปวดใจมาก  \"ทำไมนะ\" มิโกะถามตัวเอง  \"เราไม่ได้ชอบเคนจิโร่ไม่ใช่หรอ\"  มิโกะยังถามตัวเอง
      \"แล้วมีอะไรหรอ\"  มิโกะเอ่ยก่อน
      \"เราอยากจะให้เธอเป็นแม่สื่อให้หน่อยอ่ะ\"  เคนจิโร่พูดแล้วก็อาย
      \"อืมๆ  ได้ๆ\"  แล้วเคนจิโร่ก็วางสายไป
      \"ทำไมนะ  ทำไม  ต้องเป็นแบบนี้ด้วย\"  แล้วน้ำตาก็ไหลออกจากตาของมิโกะเป็นสายๆ  มากขึ้นแล้วก็มากขึ้น
      หลังจากนั้น
        กริ้งๆ
      \"มิโกะ  เราทำยังไงดี\"  เคนจิโร่เสียงเศร้า
      \"ทำไมหรอ\"  มิโกะถามด้วยความเป็นห่วงปนความประหลาดใจมาก
      \"ก็...ก็  โทโมะ  เค้าไม่ชอบเราแล้ว  โทโมะทิ้งเรา\"  เคนจิโร่เสียใจมาก
      \"ไม่เป็นไรนะ  อย่างน้อยนายก็มีเราเป็นเพื่อนนะ\"  มิโกะปลอบ  \"นายไม่รู้หรอกว่า  โทโมะเป็นคนแบบนี้แต่ไหนแต่ไรแล้ว\"  มิโกะพยายามพูดให้เคนจิโร่ดีขึ้น
      \"ขอบใจนะมิโกะ\"  เคนจิโร่ขอบคุณ
      \"ไม่เป็นไรหรอก  เรายินดี  ถ้าเคนจิโร่มีความสุข\"  มิโกะยิ้ม  แล้วทั้งสองคนก็คุยกันเรื่องอื่นอีกซักพักแล้วก็วางสาย
      หลังจากนั้นทั้งสองก็สนิทกันมากขึ้น  จนมีบางคนล้อว่าสองคนนี้ชอบกัน แต่เราทั้งสองก็ปฏิเสธตลอด  ทั้งที่ใจของมิโกะเองนั้น  ไม่เลย มิโกะไม่อยากปฏิเสธเลย
      ระหว่างนั้นมิโกะมีคนมาจีบเรื่อยๆ  แต่เธอก็ไม่ได้สนใจใครซักคน  
      
      เย็นวันหนึ่ง
        กริ้งๆ  เคนจิโร่โทรมาอีกแล้ว
      \"มีอะไรหรอ  โทรมาเนี่ย\"  มิโกะถามอย่างรู้ใจ  แต่เธอก็มีความสุขที่เคนจิโร่โทรมา
      \"เรามีเรื่องอยากถามความคิดเห็นเธอหน่อย\"
      \"มีอะไรหรอ  ว่ามาสิ\"  
      แล้วเคนจิโร่ก็เล่าพฤติกรรมของ ยูมิ(เธอเป็นคนน่ารักคนหนึ่งในห้อง  เรียนก็เก่ง  มีอะไรที่คล้ายกับมิโกะ  แต่ยูมิเป็นคนที่เงียบกว่า)  เคนจิโร่ว่า  ยูมิมีปฏิกิริยาว่าจะชอบเคนจิโร่
      \"แล้วมิโกะว่าเราจะชอบยูมิดีมั้ย\"
      \"เราไม่ขอออกความคิดเห็นนะ เคนตัดใจเองเถอะ\" มิโกะพูด  \"ทำไมนะ  เราต้องเป็นแบบนี้รู้ว่าเค้า  คงไม่ได้ชอบเราแล้ว   แต่เราก็ยังดันทุรัง\"  มิโกะคิด
      คืนนั้นมิโกะเอาเรื่องนี้ไปนอนคิดแล้วเธอก็ร้องให้  ร้องมากเสียด้วย  ร้องอย่างกับว่าจะให้น้ำตาออกมาให้หมดตัวอย่างนั้นแหล่ะ
      
      ทุกๆวันที่มิโกะเห็นเคนจิโร่คุยเล่นกับยูมิ  เธอก็ต้องเสียใจทุกครั้ง  เธอเศร้า  เพื่อนๆทุกคนไม่รู้ว่าเธอคิดยังไงเพราะเธอไม่เคยแสดงท่าทางออกมาก  เธอเก็บความรู้สึกไว้คนเดียว
      แต่แล้วเมื่อเวลาผ่านไป ยูมิก็ไม่ชอบเคนจิโร่เลย
      \"นี่ก็ใกล้ปิดเทอมแล้วสิ   แล้วเดี๋ยวเราทุกคนก็ต้องแยกย้ายไปโรงเรียนอื่นแล้วสินะ\"  มิโกะคิด  เธอเคยคิดที่จะบอกว่ารู้สึกนี้ให้เคนจิโร่รู้แต่เธอก็ไม่บอก

     แล้ววันปิดเทอมก็มาถึง  
     ในช่วงปิดเทอมนั้น  เคนจิโร่ก็ติดต่อกับมิโกะตลอด  แม่ของมิโกะรู้  แล้วแม่ก็พูดว่า
     \"มิโกะ  เคนจิโร่ เค้าโทรหาหนูบ่อยนะ  แม่ว่าเคนจิโร่เค้าต้องแอบชอบหนูแน่เลย\"
     \"ไม่หรอกค่ะ\"  มิโกะปฏิเสธ
     ตอนนี้มิโกะย้ายโรงเรียน  ไปอยู่โรงเรียน S  ส่วน เคนจิโร่และก็เพื่อนส่วนใหญ่ที่ห้อง  ย้ายไปอยู่โรงเรียน H

      แล้วก็เปิดเทอม
      ในช่วงเปิดเทอมใหม่ๆ  เคนจิโร่ก็มาพูดถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่น่ารัก  ที่อยู่โรงเรียนเดียวกับเคนจิโร่(แล้วเธอก็มาจากโรงเรียนเก่าที่เดียวกันกับมิโกะด้วย)   มิโกะคิดว่า เคนจิโร่ต้องชอบเธอแน่เลย   เธอชื่อ รัน  และแล้วมิโกะก็ทายถูกอีกตามเคย ใช่เคนจิโร่ชอบเธอ
      มิโกะมานั่งคิดทบทวน  ทำไมนะเราต้องชอบเคนจิโร่ด้วย  เค้าคงคิดว่าเราเป็นแค่เพื่อนจริงๆ
      
      มิโกะพยายามตัดใจ  แล้วเธอก็ทำได้มากแล้วด้วย

      วันหนึ่ง เธอเล่น msn กับเคนจิโร่
      ทั้งสองคนคุยเรื่องทั่วๆไป  แต่มิโกะก็คิดแกล้งแหย่เคนจิโร่เล่น
      \"ถ้าเราชอบเคนจิโร่  แล้วนายจะคิดยังไงหรอ\"  มิโกะพูด
      \"ก็ไม่คิดอะไรหนิ\" เคนจิโร่ตอบ
      แล้วมิโกะก็มองลงไปข้างล่างจอแล้วเห็นว่าเคนจิโร่กำลังเขียนข้อความอยู่  แต่เขาก็ลบทั้ง  ไม่ได้ส่งมา  มิโกะเลยถามว่า
      \"ทำไมไม่ส่งข้อความมาหล่ะ\"  
      \"ก็......\"  เคนจิโร่อ้ำอึง
      \"ก็อะไรหรอ\" มิโกะถาม
      \"งั้นเราจะพูดนะ\"   \"เราชอบมิโกะมากนะ  ชอบมาตลอดด้วย  ชอบมาตั้งนานแล้ว  เราไม่กล้าพูด  เรากลัวว่าเธอจะไม่พูดกับเราอีก  แต่เราก็ทำใจได้แล้วหล่ะ  เราเป็นแค่เพื่อนกัน\"
      \"งั้นก็น่าเสียดายนะ\"  มิโกะอึ้งไปซักพัก  แล้วก็พิมพ์ตอบกลับไป
      \"น่าเสียดายอะไรหรอ\"  เคนจิโร่ถามขึ้น
      \"เราก็อยากบอกนายมานานแล้วเหมือนกันว่า  ที่ผ่านมาเราก็ชอบนายมากๆเลยรู้มั้ย\"  มิโกะพูดออกไปแล้ว  \"เราพูดออกไปแล้วจริงๆ\"มิโกะคิด
      \"จริงหรอ\"  เคนจิโร่ถาม
      \"จริงสิ\"  มิโกะพูด
      \"รู้มั้ยเราดีใจมากนะที่มิโกะก็ชอบเรา  เราดีใจมากๆเลย\"  เคนจิโร่บอก
      \"แล้วเรื่องรันหล่ะ\"มิโกะถาม
      \"รันหรอ  เราจะไม่สนรันแล้วหล่ะ  จริงๆแล้วดูไปดูมา  รันก็ไม่ได้ชอบเราซักหน่อย\"  \"เราก็เลิกยุ่งกับรันได้เพื่อมิโกะ  รู้มั้ย\"  มิโกะหน้าแดงขึ้นมาหน่อย
      \"แล้วต่อไปเราจะอยู่ในฐานะอะไรหล่ะ\"  มิโกะถาม  ตอนนั้นเธอหน้ากลายเป็นมะเขือเทศไปแล้ว
      \"แล้วแต่สิ\"  
      \"เราให้นายตัดสินอ่ะ\"  มิโกะอายจนทำอะไรมาถูกแล้ว
      \"งั้นแฟนนะ\"
      \"อืม  เราชอบนายมาตลอด  เราเสียใจก็เพราะนายหลายครั้งรู้มั้ย\"  มิโกะบอก  
      \"งั้นเราขอโทษนะ\"  เคนจิโร่รู้สึกผิด  \"ต่อไปเราจะไม่ทำให้มิโกะเสียใจอีกแล้วนะ  เชื่อเรานะ\"
      \"เราเชื่อจ้ะ\"  มิโกะดีใจ  \"รู้มั้ยเรารักนายมาก  รักมากเท่าที่กับผู้หญิงคนหนึ่งจะรักผู้ชายคนหนึ่งได้เลยหล่ะ\"
      
-----เป็นยังไงบ้างค่ะ  ไม่รู้สนุกหรือเปล่า  ถ้าควรปรับปรุงอย่างไรก็ช่วยบอกกันด้วยนะค่ะ  จะได้ปรับปรุงให้ดีขึ้นค่ะ พอดีก็แต่จะความรู้สึกอ่ะค่ะ  ไม่ได้ใส่อะไรที่คิดว่า  หวานๆเข้าไปเลยอ่ะค่ะ  ขอบคุณค่ะสำหรับความคิดเห็น-----------------------------------------------------------