wait for u

เนื้อเรื่อง

มีหลายคนบอกว่าการรอคอยเป็นสิ่งที่มีความหมาย และเราก็เชื่อในคำนั้นด้วย \"เปิดเทอมแล้วคิดแลัวโคตรมหาปรัยแห่งความเซงเลยวะ\" \"เม่งเซงฉิบหาย\" \"โว้ย! เซง\" นั้นเป็นคำแรกที่ที่น.ร.ตอนเปิดเทอมคุยกัน กลุ่มของชั้นก็ไม่ได้ต่างอะไรกันมาก \"การบ้านปิดเทอมเอามาลอกหน่อยซิวะ\" \"มีงนั่นเหละเอามาให้กูลอก อย่างน้อยมีงก้อทำมาบ้าง แต่กูนะยังไม่แตะเลย\" \"โวัย! เอาของฉันไปลอกไป้\" นี่เหละค่ะกลุ่มของชั้น กลุ่มของชั้น มีด้วยกัน 5 คน ชาย 3 คือ กาพย์ นาม กิตต์ หญิงอีก 3 คือ ชั้นแล้วก้อ เอ แต่ตอนนี้เรากำลังจะมีสมาชิกใหม่ค่ะ \"น.ร.ค่ะวันนี้มีเพื่อนย้ายเข้ามาใหม่ แนะนำเพื่อนด้วยนะค่ะ\" บลูเป็นน.ร.ที่ย้ายเข้ามากลางเทอมและเข้ามาอยู่ในกลุ่มของเรา เดิมบลูออกจาแปลกกว่าตรงที่ค่อนข้างเก็บตัว ไม่พูดคุยกับใคร \"หวัดดี ชื่อไรอ่ะ\" กาพย์เป็นคนแรกที่เขัาไปทัก \"บลู\" \"งั้นกระผมขอแนะนำตัวขอรับ กระผมชื่อ กาพย์ขอรับ\" \".....\" \"ไม่ตลกเหรอ เศร้าจัง\" \".....\" \"อย่าทำหน้ามุ้ยมากมากนะ เดี๋ยวแก่เร็วไม่รู้นา\" \"เหรอ\" \"เที่ยงนี้ไปกินข้าวดัวยกันนะ\" \".....\" \"O.K. นะจ๊ะ\" \"อือ\" ตอนแรกบลูแทบจะไม่พูดกับพวกเราเลย แต่บางทีพวกเราก้อแอบเห็นรอยยิ้มเล็กๆของบลู ที่มาจากคำพูดของกาพย์ \"อ้า บลู ผมมีคำถามจะถาม\" \".....\" \"คัยหล่อที่สุดในตอนนี้\" \" ??? \" \"ก้อผมงัย\" \"แวะ\" (บลูแอบยิ้ม) หลังจากนั้นบลูก้อสดใสขึ้น เพราะใครน่ะเหรอ พวกเราที่เหลือคิดว่าไม่ใช่คัยนอกจากกาพย์ \"หวัดดีจ๊ะบลู\" \"จ๊ะ\" \"หวัดดีบลู คิดไรอ่ะ รึว่าคืดถึงผม\" \"บ้า\" (ตอนนี้เหละที่ชั้นแอบเห็นบลูหน้าแดง) \"ก้อไม่แน่นะ ผมออกจะหล่อขนาดนี้\" \"แวะ หลงตัวเองจังนะ\" \"ก้อแน่นอน\" ตอนนั้นเราเปิดเทอมม.5เทอม2 เรานัดกันไปเรียนพิเศษเพื่อเตรียมเอ็นท์ พอเรียนเสร็จพวกเราก้อจะมีร้านประจำที่สำหรับนั่งคุยกัน \"นี่นามแกจะเอ็นท์เข้าไหนวะ\" \"อย่างชั้นนะไม่มีมหา\'ลัยหนัยคู่ควรพอ\" \"โห ไอบ้า\" \"ที่ไม่มีเพราะเคัาไม่รับซักที่ต่างหาก\" \"โถ บลู ไม่น่าทำกันได้เลย\" \"555+\" \"แล้วบลูละจะเรียนอะไร\" ทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องนี้ บลูก้อจะตอบอย่างมีความสุข \"เราจะเรียนสัตวแพทย์\" \"นั่นสินะบลูนะรักสัตว์จะตาย\" \"ดี ดี เรียนจบเมื่อหรั่ยกลับมารักษาปากไอกิตต์ดัวยนะ\" \"อ้าวไอนาม\" \"เรียกทำไม\" \"เด่วแกโดน\" ตอนนั้นพวกเราแทบไม่คิดกันเลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป ห้องที่เราเรียนพิเศษมีผู้หญิงอยู่คนนึงจัดว่าน่ารักมากพวกเราทุกคนสังเกตเห็นว่ากาพย์จะมองตามทุกครั้งที่เธอเดินผ่านและพวกเราที่ว่านั้นก้อรวมถึงบลูด้วย เราทุกคนรู้ดีว่าบลูคิดยังงัยกับกาพย์ยกเวันตัวกาพย์เอง \"มองจนเค้าจะสึกอยู่แล้วไอกาพย์\" \"เม่งแซวกู เด่วมึงตาย\" \"กลัวแล้วจ้า\" ชั้นสังเกตเห็นสีหน้าบลูตอนนั้นดูแย่มาก ตอนนี้เราแต่ละคนแต่ละคนไม่ค่อยมีเวลาได้คุยไดัเล่นเหมือนแต่ก่อนเพราะตอนนี้เราอยู่ม.6กันแล้ว แต่ละคนตั้งหน้าตั้งตาเรียนเพื่อเป้าหมายของตัวเอง นามกะเอ........หวังจะติดศิลปศาสตร์ กิตต์.........ตั้งหน้าอ่านหนังสือเพื่อเอ็นท์นิติศาสตร์ กาพย์...............ตั้งใจจะให้ติดวิศวะ บลู........จะเรียนสัตวแพทย์ตามที่ตั้งใจแต่ต้น ส่วนชั้นก้อคิดจะเรียนดีไซค์ หลังจากการเอ็นทรานส์เสร็จสิ้นเราก้อนัดกันมาคุยกันที่ร้านประจำ \"เออเด่วเรา4คนไปเดินซื้อของเด่วมา กาพย์ดูบลูดัวยนะท่าจะไม่สบาย\" คือเราตั้งใจให้บลูกะกาพย์อยู่กันตามลำพังอ่ะ แต่เราแอบดูอยู่ค่ะ \"บลูเป็นไรอ่ะ หนัาซีดๆนะ\" \"ไม่เป็นไรหรอกแค่เศร้าที่เราต้องแยกย้ายกันแล้ว\" \"โห แค่นี้เองเดี๋ยวนัดเจอกันก้อได้ ไม่ได้จากกันไปไหนไกลนี่\" กาพย์ปลอบพร้อมกับเอามือลูบหัว \"อือเนาะ ไม่ได้จากไกลนัดกันคงได้\" ตอนนั้นพอเรานั่งกันอยู่ครบบลูก้อประกาศว่า \"ขอโทษนะที่ไม่บอกล่วงหน้า คือเราจะไปเรียนต่อที่อังกฤษนะ\" \"หาาาาาาาาาา\" \"เราจะไปมะรืนนี้\" \"ฮีอออออออออ\" \"ทำไมไม่รีบบอกล่ะ\" เป็นครั้งแรกที่ชั้นเห็นหน้ากาพย์ตกใจขนาดนี้ \"ขอโทษนะ\" \"............\" \"............\" \"............\" \"............\" \"ไปไฟล์ไหนเดี๋ยวเราจะส่ง\" เอถามทำลายความเงียบ \"ไม่ต้องไปส่งหรอก\" \"ทำไม\" \"ขอร้องเถอะนะ ไม่ต้องไปส่ง เรากลัวเราทำใจไม่ได้\" \"แต่......\" \"เถอะนะ\" \"..............\" \"นะ\" \"อือ ก้อได้\" \"งั้นวันนี้ขอเลี้ยงส่งละกัน\" \"O.K. จ๊ะ\" \"กาพย์ไปส่งบลูนะ\" \"ไม่ต้องหรอก\" \"นะกาพย์\" \"อีอ ได้อยู่แล้ว\" \"ให้กาพย์ไปส่งนะ\" \"อีอ\" (ขอโษนะเราแอบตามไปอีกแย้ว) \"กลับไปเถอะ\" \"หือ\" \"กลับไปเถอะนะ\" \"แวะสวนสาธารณะก่อนนะ\" \"เราไม่อยากให้กาพย์เห็น\" \"ทำไมเพิ่งบอก\" \"ฮึ อะไรนะ\" \"ทำไมเพิ่งบอกว่าจะไป ทำไมไม่เพื่อให้คนเค้าทำใจบ้าง\" \"บอกก่อนหลังก้อคงทำใจกันได้อยู่แล้ว พวกเราใจแข็งกันจะตาย\" \"............\" \"เรากลับนะ\" ตอนนั้นกาพย์ดีงบลูเข้ามากอด \"ทำไมไม่คิดนะ\" \"อะไร\" \"ทำไมไม่คิดว่าเราจะรู้สึกยังงัย\" \".............\" \"รู้มั้ยตอนเราได้ยิน เรารู้สึกเหมือนโดนไฟช็อต\" \"ก้อคงใจหายที่เพื่อนจะจากไปนะซิ\" \"แค่เพื่อนเหรอ\" \"ก้อคงใช่\" \"ถ้าแค่เพื่อนจากไปคงไม่ช็อกขนาดนี้หรอก\" \"ก้อคงเป็นเพื่อนสนิทนะสิ\" \"ไม่เขัาใจเลยเหรอ\" \"............\" \"เราคิดกับบลูมากกว่าเพื่อนนะ\" \"อย่าพูดเล่นสิ รู้มั้ยถ้าไปพูดกับคนอื่นเข้าเค้าจะคิดจริงจังนะ\" \"ไม่พูดเล่นหรอก\" \"ฮึ\" \"เรื่องแบบนี้เค้าไม่พูดเล่นกันหรอก\" \"ขอโทษนะ เราไม่เข้าใจหรอก กลับก่อนนะ\" แล้วบลูก้อเดินออกไป \"เราชอบบลูนะ\" \"เราชอบบลูได้ยินมั้ย เรารักบลู บลูเข้ามาตอนแรกเราก้อสนใจบลูแต่บลูเอาแต่เหม่อ ไม่ยอมยิ้ม เราอยากเห็นบลูยิ้ม พอเราทำให้บลูยิ้มได้เราก้อมีความสุข \" \"ไม่ขำหรอกนะ อย่ามาแกล้งให้ดีใจอย่างนี้ซิ\" \"เราไม่กล้าบอกบลูเพราะเรากลัวบลูจะปฎิเสธเรา เราทนไม่ได้หรอกที่ต้องได้ยินคำนั้นนะ แต่วันนี้บลูจะจากเราไปนานเราก้อทนเสียบลูไปไม่ได้ ตอนนี้บลูอาจจะยังไม่เชื่อเรา แต่..... \" \"เราเชื่อนะ\" \"ฮะ\" \"เราบอกว่าเราเชื่อ\" \"งั้นเราขอคำตอบนะ\" \"เราเชื่อกาพย์นะ แต่เราไม่อยากผูกมัดกาพย์ไว้กับเรา เราต้องไปเรียนอีกหลายปี เราไม่อยากให้......\" \"ไม่เชื่อเราเหรอ\" \"เชื่อ แต่......\" \"ไม่ต้องรีบตอบก้อได้ เราจะรอรอจนบลูกลับมาให้คำตอบเรา\" \"แต่......\" \"ไม่เชื่อเราตอนนี้ไม่เป็นไร แต่เราจะ.......\" \"ไม่ต้องพูดแล้วนะ เราเชื่อกาพย์ เชื่อมาตั้งแต่แรกแล้ว เราดีใจมาก งั้นกาพย์รอนะ วันที่เรากลับมาเราจะใหัคำตอบนะ รอได้ป่าวละ\" \"แน่นอน\" \"เด่วเราไปส่งนะ\" \"อือ\" จากวันนั้นบลูก้อไปเรียนต่อที่อังกฤษ โดยที่ไม่กลับมาเมืองไทยเลย จนวันนี้การรอคอยของกาพย์จะสิ้นสุด เพราะวันนี้แล้วละที่บลูจะกลับมา \"หวัดดีจ๊ะ อยู่กันครบเลยนา\" \"แน่นอนบลูกลับมาทั้งที\" \"เราปล่อยให้เค้าอยู่กันตามลำพังเถอะ\" \"หวัดดีบลูเป็นงัยบ้าง\" \"อือ สบายดี\" บลูยื่นไดอารี่เล่มหนึ่งให้กาพย์ \"อ่านเลยนะ\" \"อืม\" กาพย์อ่านไดอารี่พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า \"ขอบคุณมากบลู ขอบคุณจริงๆ\" \"ผมรอคอยเธอมาตลอดเพื่อรอคำตอบของเธอและวันนี้เหละที่การรอคอยของผมจะสิ้นสุดอย่างมีความหมาย\" \"วันนี้เราได้รู้จักกับคนๆนึง ชื่อกาพย์ รู้สึกแปลกๆงัยก้อไม่รู้\" \"เจอเค้าแล้วใจเต้นแรงจัง\" \"กาพย์ดีจัง สงสัยเราชักชอบเค้าเข้าแล้วสิ\" \"วันนี้เราจะร้องไห้ โชคดีนะที่ไม่ปล่อยออกไป สงสัยกาพย์เค้าจะชอบผู้หญิงคนนั้นแน่เลย\" \"เราจะต้องไป ถ้าบอก กาพย์จะรู้สึกยังงัยนะ อยากรู้จัง\" \"ดีใจมากเลย กาพย์บอกว่าชอบเราละ\" \"คิดถึงกาพย์จัง\" \"กาพย์ทำไรอยู่นะ\" \"กาพย์กินข้าวยังนะ\" \"พรุ่งนี้เราจะกลับแล้ว ดีใจจัง\" \"อยากเจอกาพย์เร็วๆ\" \"บันทึกหน้าสุดท้าย อยากบอกกาพย์ว่ารักกาพย์นะ รักมากด้วย และความรู้สึกนี้ก้อจะคงเดิมตลอดไป\"\" The end