ในที่สุดก็เลิกเรียน...
ทำอะไรเสร็จซะที
ผมกำลังจะกลับบ้าน.........
นี่ก็เย็นมากแล้ว สมควรแก่เวลา หากผมกลับช้ากว่านี้ มีสิทธิ์โดนเทศนา 13 กัณฑ์โดยมารดาแน่ๆ
ผมกำลังจะกลับบ้าน..........
ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาผม และบอกว่า
\"ช่วยอะไรเราหน่อยได้มั้ย\"
โอ้........ช่วยอยู่แล้ว เพราะ 1. ผมเป็นสุภาพบุรุษ 2. ผู้หญิงคนนั้นน่ารักมากกกก........
ผมจึงตอบตกลง (แม้จะเสียงต่อการโดนด่าที่กลับบ้านช้าก็ตาม)
และถามเธอว่า
\"จะให้ช่วยอะไรเหรอครับ\"
เธอยิ้ม และบอกว่า
\"ตามมาเถอะค่ะ\"
..................................................
เธอพาผมขึ้นไปที่อาคารเรียนชั้น 7 ซึ่งเป็นชั้นดาดฟ้า
บนชั้นนี้ ในด้านหลังจะมีประตูเหล็กอีกด้านซึ่งปิดตายไว้ แต่จะมีทางเข้าไปได้คือต้องขึ้นบันไดอีกด้านหนึ่งของตึก
อีกฟากหนึ่งของประตูเหล็กเป็นที่พักบันได และมีห้องเล็กๆ เป็นห้องกระจก เอาไว้เก็บของ แต่ไม่ค่อยมีใครขึ้นมานัก นอกจากช่วงกีฬาสี เพื่อมาเอา/เก็บของในนี้ และนอกจากคุณต้องการมาทำอะไรที่ไม่อยากให้ใครรู้
เช่น โดดเรียน แอบสูบบุหรี่ เล่นยา ข่มขืน.....เป็นต้น
เนื้อที่มันก็ไม่กว้างมากนัก ประมาณ 3 คูณ 3 เมตร ไม่รวมห้องกระจก
ผมถามเธอว่า \"จะไปไหนน่ะ\"
เธอตอบมาด้วยเสียงเย็นๆ พอกับเวลาเย็นๆในตอนนี้ว่า
\"ต..า...ม...ม..า..เ..ถ..อ...ะ..น่..า.....\"
ผมเสียวสันหลังวูบ
นี่ผมหลวมตัวตามเธอมาได้ไงเนี่ย
ตอนที่เธอมาขอความช่วยเหลือ เสียงเธอไม่ได้เป็นอย่างนี้นี่
แต่ผมก็ตามเธอมาจนถึงชั้น 7 จนได้...
............................................................
เรายืนกันอยู่ที่บันไดขั้นสุดท้าย
ด้านขวามีประตูเหล็กปิดตาย กั้นระหว่างดาดฟ้ากับที่ๆผมยืนอยู่นี่ และก็มีกองซากศพของโต๊ะและเก้าอี้
ซึ่งระเกะระกะไปหมด มีสมุดหนังสือเรียนด้วย ฝุ่นนี่หนาขนาดที่ว่า เห็นโต๊ะเป็นสีเทาเลย
ด้านซ้ายเป็นห้องกระจก
ซึ่งรกมากๆ มืดๆ แต่ก็พอจะมองอะไรเห็นบ้าง
นี่ก็เย็นแล้ว...
ไฟก็ไม่มี..
หน้าต่างก็ไม่มี....
มันมืดๆทึมๆ ไม่มีแสง บรรยากาศให้มาก...............ให้สยอง !!
\"มาทำอะไรที่นี่อ่ะ\"
\"ช่วยเข้าไปยกของในห้องนี้ที\"
ในห้องมันมืดๆ แต่เมื่อมองฝ่าความมืดเข้าไป
ผมเห็นอะไรบางอย่าง...
กองอยู่บนพื้นซึ่งเต็มไปด้วยของวางระเกะระกะ
เมื่อเพ่งพินิจดู...
มันเหมือนกับซากศพอะไรซักอย่างที่เละๆ
กองอยู่เหมือนเศษขยะ...
เศษผ้ากับเศษเนื้อ...
เศษเนื้อ!!!
เนื้อเละๆมีสีแดง........ด้วยเลือด!!!
\"...!!!..\"
ผมผง่ะ ทั้งอึ้งทั้งตกใจ จะหาคำไหนมาบอกความรู้สึกผมในตอนนั้นคงไม่มี
ผมหันไปมองที่เธอ....
เธอยังยืนอยู่อย่างสงบ...
ไม่ได้ตกใจกับสิ่งที่อยู่ในห้อง หรืออย่างน้อย...ตกใจกับท่าทางของผม
เหมือนเธอรู้อยู่แล้วว่ามีอะไรอยู่ในห้อง...
รู้ว่าอะไรเป็นอะไร...
เธอพูดกับผม.........
เธอพูดกับผมว่า
\"ช่วยเอาร่างเราลงไปทีนะ\"
......................................
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น