สถานีรถไฟ
อาาศร้อนอบอ้าว
หิสาวนั่บนฟุบาท สถานีรถไฟเียวัน สอ้าวาเธอายหนุ่มยืนมอฟ้า เหม่อลอย รถไฟำลัแล่นมา ูเื่อ้าแ่ว่อไว
ร่าอเาเอนไป้าหน้าราวหมเรี่ยวแร เสี้ยววินาทีนั้น เธอร้อเรียสุเสียอย่าหวาลัว ายหนุ่มสะุ าอี้าพลัน้าวยันพื้นทันที่ะประอร่าอ่อนแร
สถานีรถไฟ
ถนนแ่แ้ม้วยสีแเหลือน้ำาลอใบไม้ปลิวราวมีีวิ
เานั่บนฟุบาท มือถือล้อสีำสนิท ัเอร์ลั่นามเธอที่วิ่ามปุยอเมเปิลที่ทรัวามลม
สถานีรถไฟ
ผู้นหายใเป็นไอสีาว ลมรอบ้าเยือเย็นและโหร้าย ยามพัผ่าน ลม่าเหมือนใบมีบาเียบที่เือนเอาไออุ่นออาร่า
เธอนั่บนฟุบาท เานั่เีย้า มือเาโอบอเธอา้านหลั เธอัวีาวามเย็น เาูบที่แ้มเย็นเยือ
สถานีรถไป
ทุแห่ถูแ่้วยสีเียว ธรรมาิลับมามีีวิ
เธอและนั่บนฟุบาท มือู่หนึ่ประสานันแนบแน่นราวับลัวว่ามือใะหยุออไป เธอใส่แหวนเินวเล็ที่นิ้วนา้า้าย เาเ่นัน แหวนทีู่อย่าไร็ไม่ให้ราาเท่าไหร่นั แ่แหวนที่เป็นพยายานอวามรัและวามผูพันที่แสนลึึ้ในานะายและหิ
สถานีรถไฟ
สายฝนระแทพื้นราว้อารทะลุลไป
เธอนั่บนฟุบาท เานั่เีย้า ฝนพาน้ำาเธอไปามสายน้ำ เายืนเยหน้ารับสายฝนที่บาลบนผิวทุหยาเม็
ระาษสีาวประทับราลินิท้อถิ่นถูน้ำะไปามทา หน้าแรระบุวิธีูแลรร์เบื้อ้น
สถานีรถไฟ
ท้อฟ้าสีใส แส่อ้า อาาศอบอ้าวอีรั้
เานอนบนฟุบาท อม.สีแส้มวาไว้้าศีรษะอายที่หมสิาแอลอฮอล์ สถานีรถไฟเียวัน สอ้าวาเา เธอยืนมอฟ้า เหม่อลอย รถไฟำลัแล่นมา ูเื่อ้าแ่ว่อไวร่าอเธอเอนไป้าหน้าอย่าหมเรี่ยวแร แ่เสี้ยวสินาทีนั้นไม่มีเสียเรีย เายัไม่รู้สึัว เธอหัวมายิ้มอย่าอ่อนโยน แล้วร่าเบาบาอเธอ็ถูรถไฟสีเินเ้ามาบบั
สถานีรถไฟ
ท้อฟ้าสีสับแ้าเร่าร้อนลับมาเยี่ยมเมือนี้อี นี่เป็นรั้ที่เท่าไหร่แล้วนะหลัาเรื่อวันนั้น
ายหนุ่มวัยลานสวมสูทสีเทาอ่อนนั่บนฟุบาทลำพั ระเป๋าเอสารประทับรา Exclusive CEO ระเป๋าในสุมีอม.สีแส้มที่่าเป็นราบรอยน้ำา ในอนั้นมี้อวามว่า “ั้นมีวามสุที่นี่ ที่นี่ทำให้ั้นไ้พบเธอ ำไ้ไหมั้นให้ีวิเธอรั้หนึ่แล้ว ั้นะไม่ทำให้มัน้อบลเพราะั้น ั้นรัเธอ “เรา”รัเธอ ั้นะมีวามสุที่ะเห็นีวิอนหนึ่ที่อยู่่อไป้วยวามสุ และั้นแน่ใว่าลูเราะิเ่นเียวัน”
รถไฟยัแล่น่อไป บวน่อบวน วัน่อวัน นำพาีวิอผู้นผ่าน่อไป านี้นราบนานเท่านาน
ยอดวิวรวม
205
ยอดวิวเดือนนี้
0
ยอดวิวรวม
205
อัปเดตล่าสุด : 19 พ.ค. 47 / 12:08 น.
