>>>>....ืนวันนั้น ันับยายนัุ่ยันริมระเบียถึเรื่อในอี
>>>>>วัยเพีย 12 ปี ทำให้ันนั่ฟัยายเล่าไ้ไม่นาน สัพั
>>>>>ัน็ยุยิอยาะไปเล่นับเพื่อน
>>>>>
>>>>>ยายว้ามือันไว้ มือเหยี่วย่นน่าลัวเหมือนหนัายา
>>>>>สายายายุันแ่เหม่อลอย มอหน้าันเหมือนไม่ไ้มอ
>>>>>ันนั่้ายายอย่าหวาลัวในิริยา แล้วฟัเรื่อเล่าาปา
>>>>>
>>>>>ยายเล่าว่า สมัย่อนเมื่อผู้ให่ในบ้านาย ผู้ให่ะนำมะพร้าว
>>>>>ฝรั่ มะม่วในสวนมาบนเ้าที่ ไม่ให้ผู้ายมารับัวเ็ ๆ ในบ้าน
>>>>>ไปอยู่้วย
>>>>>
>>>>>ยายถามันว่าถ้ายายายไปแล้ว ลับมารับันให้ไปอยู่ในโลอีโล
>>>>>้วยันะไปับแไหม? ันหัวเราะในวามมาย นแ่็อย่านี้
>>>>>พยัหน้าเสียหน่อยไม่ให้แน้อยใ แล้วัน็รีบเินไปเล่นับเพื่อน
>>>>>
>>>>>ยายหัวเราะอยู่นเียวเือบรึ่ั่วโม...
>>>>>
>>>>>อี 7 วัน่อมาแ็เสียีวิแบบประหลา ลาึืนสุท้าย ยายลุ
>>>>>พรวพราึ้นมาาเสื่อที่ปูนอน ปาะโนเสียแหบว่า ไม่เอา
>>>>>ันไม่ไป
>>>>>ไม่เอา ันไม่ไป ไม่เอา ันไม่ไป แล้วหวีร้อเหมือนปีศา
>>>>>ทำให้พ่อับแม่
>>>>>อันใ้อรีบุะเียเป็นารให่
>>>>>
>>>>>บ้านริมน้ำอเราใ้ะเียเป็นวไฟ
>>>>>และใ้ยาันยุแบบุม้วนเพื่อไล่ยุ
>>>>>
>>>>>ห่มผ้าให้ยายแล้วัน็นอนอยู่้า ๆ ัวแสั่นุั ลอหันไปู
>>>>>าแลืมโพล
>>>>>น้ำหมาไหลย้อยออมาาปาอนนอน ัวเย็นื ทสอบหยิไปที่หลัมือ
>>>>>ยาย็ไม่อบสนอ
>>>>>
>>>>>ทุนรีบมาูอาาร แล้วลวามเห็นว่ายายาพวเราไปแล้ว
>>>>>
>>>>>หลัืนสวศพ 3 วัน ันนอนบนเสื่อับพื้นระาน
>>>>>ลมแม่น้ำพัีเ้าบ้านเย็นสบาย
>>>>>ลุ่มาวส่อประายระยิบระยับ
>>>>>แว่วเสียไม้ระานลั่นเหมือนมีนเิน
>>>>>น้ำหนัมือ ลบนหน้าอันะนอนหาย เสียแหบแห้อยายถามัน้า
>>>>>ๆ
>>>>>
>>>>>"ไปอยู่ับยายนะลูเอ๊ย..." ร่าเร็แ็พยายามยมือมาพนมลาอ
>>>>>
>>>>>"ไปอยู่ับยายนะลูเอ๊ย..." เสียแหบโหยัแผ่ว้ำมาอีรั้
>>>>>
>>>>>น้ำาไหลอาบแ้ม ริมฝีปาหมุบหมิบสวาถานะโมสามบ
>>>>>ระท่อนระแท่นเ็มที
>>>>>เพราะวามหวาลัวแล่นึ้นสมอ
>>>>>น้ำหนัทับบนหน้าอหนัึ้นทุทีที่สวมน์บาบ
>>>>>
>>>>>น้ำหนัยายไม่เิน 45 ิโล แ่ที่ทาบทับบนหน้าออนนี้
>>>>>็น่าะปาเ้าไป 60 ิโลแล้ว
>>>>>ระูับปอรทรวอถูบทับนรวร้าว
>>>>>ันอร้อยายว่าอย่าเอาันไปเลย
>>>>>ให้เวลาอีนิ
>>>>>รอให้ันสนุับเพื่อนฝูนเ็มราบ่อน่อยลับมารับ
>>>>>
>>>>>เสียยายหัวเราะ้าหู ันนลุู่ทั่วัว
>>>>>ลิ่นน้ำหมาละลุ้นเสียวสันหลั
>>>>>แล้วน้ำหนัที่อัแน่นลบนทรวอ็่อยถ่ายออทีละน้อย
>>>>>ยายหัวเราะหมายถึว่าล...
>>>>>
>>>>>เวลาผ่านไปสอปี ารเล่นับเพื่อนลน้อยล
>>>>>หันไปอ่านหนัสือมาึ้นเพื่อ
>>>>>พันาผลารเรียน ันลืมเรื่อยายไปเสียสนิท
>>>>>มาเมื่อืนวานันปิไฟนอน
>>>>>หลับาสวมน์สามาบ แล้วแผ่ส่วนุศลให้ผู้ล่วลับ พอลืมามอเพาน
>>>>>ในห้อมื หาาัน็มอเห็นยายนั่อยู่้า ๆ
>>>>>
>>>>>ไปอยู่ับยายนะลูเอ๊ย..." เสียแหบโหยัแผ่ว้ำับเมื่อรั้อี
>>>>>
>>>>>ันแทบเป็นบ้า ร่ายายเ็มไป้วยน้ำเลือน้ำหนอ
>>>>>วาหลุหายไปหนึ่้า
>>>>>น้ำหมาับเศษฟันหัร่วหยแหมะ ๆ เปรอะที่นอนเ็มไปหม ลิ่นเหม็น
>>>>>อผีายาอบอวลเ็มห้อ ราวนี้ยายเอาริแน่
>>>>>
>>>>>"หนูไม่ไปับยายหรอ" ันส่ายหัว มือประบพนมไหว้สิ่ศัิ์สิทธิ์
>>>>>ยายนั่นิ่ า้าที่ยัเหลืออยู่มอันอย่ารวร้าวเ็บ้ำ
>>>>>
>>>>>ไม่มีเสียหัวเราะาปาแ
>>>>>เพียเสี้ยววินาทีแปราึ้นมานั่ทับอันบนเีย
>>>>>มือเหยี่วุ้มบีบอและพยายามล้วเ้าไปในปาันเรี่ยวแรเหมือนผีสิ
>>>>>ันแทบสู้แไม่ไหว
>>>>>
>>>>>"ยาย เอานอื่นไปแทนหนูไ้ไหม? เอาเพื่อนหนูไปแทนไ้ไหม๊ะ?"
>>>>>ันเอ่ยถามทาวิ
>>>>>"....................." แนิ่เียบ
>>>>>"ยายเอาัวเพื่อนหนูที่อ่านเมลล์นี้ไปนะ
>>>>>ถ้าอ่านเมลล์นี้แล้วไม่ส่ไปให้เพื่อนนอื่นๆ่อน่ะ
>>>>>อนลาืน เ้านอนหลับ ยายเ้าไปล้วปาินเรื่อใน
>>>>>ินวิาเ้าเลยนะ๊ะ ยาย๋า..."
>>>>>
>>>>>เสียยาย้มลมาหัวเราะริมหูัน... ยาวและนานเหมือนับว่าสะใ
>>>>>ใน้อเสนอ่อนะหายัวไป...
ยอดวิวรวม
287
ยอดวิวเดือนนี้
0
ยอดวิวรวม
287
อัปเดตล่าสุด : 14 พ.ค. 47 / 21:06 น.
