เด็กน้อย....
เด็กน้อยคนหนึ่งเดินไปตามหาดทราย
เด็กน้อยเดินเตาะเเตะๆไปเรื่อยๆ
เด็กน้อยเดินไปเรื่อยๆวันเเล้ววันเล่า
เดินไปข้างหน้าโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
ทั้งที่มองไปข้างหน้ามีเพียงทะเลอันกว้างใหญ่เท่านั้น
เด็กน้อยยังคงก้าวไปเรื่อยๆอย่างมั่นคง
เเต่เเล้วสิ่งหนึ่ง
เด็กน้อยพบสิ่งใหม่ๆที่เเปลกตา
สิ่งนั้นทำให้เด็กน้อยหยุดชะงักลง
เปลือกหอยสีสวยเเวววาวระยิบระยับจับตา
เด็กน้อยดีใจมากที่พบเปลือกหอย
เด็กน้อยถอดหินโมราทิ้งไป
เเล้วนำเปลือกหอยมาประดับเเทน
โดยไม่รู้เลยว่าหินโมราจะเสียใจเพียงใด
เด็กน้อยชื่นชมเปลือกหอยที่ได้มา
เด็กน้อยยังคงเดินต่อไป
เด็กน้อยเดินได้ช้าลงเพราะมัวหลงชื่นชมเปลือกหอยของเธอ
เด็กน้อยยังคงชื่นชมต่อไปวันเเล้ววันเล่า
จนกระทั่งเธอสะดุดหกล้มลง
เปลือกหอยได้เเตกเป็นเสี่ยงๆ
สิ่งนั้นทำให้เด็กน้อยรู้ว่า
สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเด็กน้อยคืออะไร
เด็กน้อยเริ่มนึกถึงหินโมราอันมีค่าของเธอ
ิหินโมราที่เเข็งเเกร่งเเละคงทน
ถึงจะไม่สวยระยิบระยับจับตาก็ตาม
เเต่มันก็มีคุณค่าทางจิตใจสำหรับเด็กน้อยมาก
เด็กน้อยวิ่งตามหาหินโมรา
เเต่สายไปเเล้ว
เด็กน้อยคิดเช่นนั้นเพราะเมื่อมองย้อนกลับไป
ก็มีเเต่เพียงพื้นทรายที่ราบเรียบ
เด็กน้อยหยุดชะงักนั่งลงเเละเริ่มร้องไห้
เมื่อคิดได้อีกครั้ง...
เด็กน้อยปาดนำ้ตาเเละเริ่มค้นหาต่อ
เเต่ก็พบเพียง...
หินที่เหมือนโมราเเต่มันก็ไม่สามารถทดเเทนกันได้
เด็กน้อยเสียใจมากทั้งเหนื่อยเเละล้า
เด็กน้อยจึงได้เเต่นั่งรอเเละหวังว่าสักวัน.......
หินโมราจะให้อภัยเธอเเละย้อนกลับมา......
*หินโมราเป็นหินสีมีค่าชนิดหนึ่ง
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น