what i do ? - what i do ? นิยาย what i do ? : Dek-D.com - Writer

    what i do ?

    โดย yellowman

    วิถีชีวิตของบุคคลในการใช้อินเทอร์เน็ต

    ผู้เข้าชมรวม

    325

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    325

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  19 ก.ค. 46 / 20:06 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      \"หมู่นี้เราชักจะลืมวันเวลาไปโดยสิ้นเชิง วันนี้วันอะไรพรุ่งนี้วันอะไร\"

      เสียงเพลงจากลำโพงกำลังบรรเลงขับกล่อม ชายวัยกลางคนคนหนึ่ง
      ท่วงทำนองของเพลงจะเป็นเพลงบรรเลงไม่มีเนื้อร้องและไม่มีคนร้องสิ่งที่เขา
      กำลังเผชิญหน้าอยู่นั้นคือ มอนิเตอร์สีดำแต่ภายในถูกเติมแต่งสีสรรด้วยลูกบอล
      ลายสลับสีเคลื่อนไหวโดยไร้จุดมุ่งหมายและไม่มีทีท่าว่าจะจบสิ้น
      ชายวัยกลางคนนั่งอยู่เหนือเก้าอี้เบาะสีน้ำตาลตัวเก่าของเขา
      ขาของเขาอยู่ในระดับเดียวกับลำตัวโดยมีอ้อมแขนทั้งสองของเขา
      โอบกอดไว้ศรีษะแหงนต่ำไม่มีอวัยวะส่วนใดของเขาได้สัมผัสพื้น
      มันไม่ใช่ท่านั่งที่ดีนักแต่มันคงทำให้เขาสบายใจจากอะไรบางสิ่ง
      บางสิ่ง บางอย่าง ทว่าเขาคิดเรื่องอะไรละ

      นิ้วชี้งอเล็กน้อยสัมผัสใต้จมูกนิ้วโป้งสอดใต้คางนิ้วอื่นๆเรียงกันเป็นระเบียบ
      ศอกตั้งฉากเหนือส่วนขาศรีษะเบือนหน้าออกจากหน้ามอนิเตอร์ไปยังพื้นผนัง
      โล่งกว้างสีขาวเจือปนด้วยคราบสีเทาเล็กน้อยนัยตาจ้องนิ่ง เสียงเพลงจากลำโพง
      บรรเลง อากาศภายนอกถูกสูดเข้าโพลงจมูกอย่างช้าๆ สายตาจับจ้องที่พื้นที่
      ส่วนที่เป็นสีขาวและเริ่มเคลื่อนย้ายลงต่ำเป็นจังหวะ \"อ้า !!\" เสียงนี้หลุดรอด
      มาจากริมฝีปากของ เขา พร้อมกับเบือนหน้ากลับมาที่จอมือขวาสัมผัสเมาส์
      อย่างชำนาญพร้อมกับพูดว่าตรงส่วนล่างเอาแบบนี้ละกัน งานของเขาได้เสร็จ
      ซะทีร่างกายของเขาเริ่มล้าแล้วเขาเหลือบไปดูนาฬิกาตรงแถบล่างขวาภายใน
      หน้าจอมอนิเตอร์ 23:42 คือเวลาที่ปรากฎในขณะนั้น หมู่นี้เราชักจะลืมวันเวลา
      ไปโดยสิ้นเชิงขณะที่เขาดูเวลาอยู่นั้นเขายังไม่แน่ใจว่าวันนี้และพรุ่งนี้คือวันอะไร
      ดูซะหน่อย เขาคิดในใจก่อนที่จะไปเข้านอน วันนี้วันพุธ 13 เหรอ อืม หาววววววววว
      เสียงบอกอากรับกิริยาของเขาเริ่มแสดงออกอย่างชัดเจนว่าร่างกายล้าเต็มทีแล้ว
      เขาปิดคอมพ์อย่างว่องไวในท่าทีอยากเข้านอนเต็มทน รางเขาสัมผัสเตียงหลังจาก
      ไฟในห้องได้ถูกทำให้ดับแล้ว ช่วงเวลาที่อยู่บนเตียงเป็นช่วงเวลาที่ผ่อนคลายที่สุด
      ของสิ่งมีชีวิตอย่างพวกเรา และเป็นช่วงเวลาที่สบายที่สุดเช่นกัน

      .....................................
      .............................................
      ......................................................
      ................................................................
      .............................................
      .....................................

      เสียง นาฬิกาปลุก คำรามตามเวลาที่เขาควรตื่น

      เขารู้สึกตัวอีกทีก็เสียบปลั๊กคอมพ์แล้วระหว่างที่รอเปิดนั้นเขาเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระของ
      เขากลับมาอีกทีเขาก็จะได้เห็นกับหน้าจอเก่าๆที่เปิดซ้ำไปซ้ำมาเขาไม่รีรอที่จะต่อเนท
      MSN ICQ และโปรแกรมอื่นๆอีกมากมายเริ่มถูกเปิดมาเรียกใช้งานอย่างรวดเร็วจะว่าไป
      แล้วชีวิตของเขานอกจากจะ แชท เปิดเวป เชคเมล เข้า board ดูรูป ฟังเพลง เล่นเกมส์
      ก็ไม่ค่อยจะออกไปนอกบ้านซักเท่าไหร่นัก จะออกไปก็ตอนไปนัดใครซักคนมาพบกัน
      ช่วงเวลาหมดไปอย่างรวดเร็วบางทีก็ช้า ขึ้นอยู่กับสถานะการณ์ของแต่ละวัน วันนี้ก็เหมือน
      กับทุกๆวัน แชท แชท แชท กลางวัน หาอาหารเข้าท้อง แล้ว แชทต่อจะว่าไปแล้วเขาแชท
      ดังพายุที่บ้าคลั่ง ที่พร้อมจะถล่มบ้านได้ซักหลัง บ้างเบื่อจากแชทก็เปลี่ยนไปเป็นเปิดเวป
      เชคเมลแต่หมู่นี้เขาจะลบเกือบหมดเพราะมีแต่พวกเมลขยะโฆษณานานๆทีก็จะได้รับเมล
      จากสาวๆบ้างถ้อยคำแต่ละคำที่เขาพิมพ์ออกไปนั้นล้วนแต่เป็น ศัพท์ที่สั้นกระชับ อาจจะ
      เป็นศัพท์ที่ใช้ในอนาคตก็ได้เขาคิดบ่อยๆ สิ่งที่ไม่ชอบเลยของเขาคือ เวลาที่แถบล่างขวา
      แต่ก็เป็นสิ่งที่เขาหมั่นมองมันบ่อยๆ เขาไม่อยากให้เวลาเดินไปอย่างรวดเร็ว เพราะเขาคิดว่า
      ยังไม่ทันคุยถึงไหนเลย สามสิบนาทีแล้วเหรอและช่วงเวลาที่น่าเบื่อสุดของเขาคือ เวลาหมด
      ถึงแม้ว่าเขาจะดูเป็นคนไม่มีระเบียบแต่เขาก็ตั้งเวลาให้กับตัวเอง เวลาที่เขาควรนอนคือยังไงก็
      ได้แต่ต้องไม่เกิน เที่ยงคืน ซึ่งเมื่อใกล้ถึงเที่ยงคืนเขาจะปิดเครื่องและเข้านอนวันนี้เวลาก็เดิน
      ไปตามปรกติ เร็วบ้าง ช้าบ้าง 23:59 เป็นเวลาที่ถูกแสดงผลทางด้านขวาล่างของหน้าจอวันนี้
      เขาเล่นเกือบถึง เที่ยงคืนแล้ว พอเขาเหลือบมองก็คิดว่า ไหนๆก็คงเกินแล้วต่ออีกหน่อยละกัน
      ฟังซักเพลงก่อนนอน โปรแกรม Winamp ถูกเรียกขึ้นมาใช้งานอย่างตั้งใจ ทำนองของเพลง
      บรรเลงขึ้นพร้อมกับ ตัวเลขด้านล่างถูกแปรเปลี่ยนไปเป็น 0:01 เขาตั้งใจว่าจบเพลงจะนอนแล้ว
      เขานำเท้าทั้งสองข้างของเขาขึ้นมาวางไว้บนเก้าอี้ที่เขานั่งโดยมีมือทั้งสองข้างโอบกอบไว้ ศรีษะ
      ของเขาก้มลงพิงกับหัวเข่า ทำนองเพลงถูกบรรเลงพร้อมอาการง่วงนอนของเขาเขาเผลอหลับ
      เขารู้สึกตัวอีกทีก็พบว่าหน้าจอของเขาเป็นสีดำและมีลูกบอลลายสลับสีกำลังขยับเขยื้อนภาพใต้
      ความมืดของหน้าจอ เข้าแหงนหน้าขึ้นจากเข่าเล็กน้อย ทำนองเพลงยังคงถูกบรรเลงอยู่ในลำโพง
      สิ่งที่ไม่ชอบเลยของเขาคือ เวลาที่แถบล่างขวาแต่ก็เป็นสิ่งที่เขามองมันบ่อยๆ เวลานี้ก็เช่นกันเขา
      ก็มองมันพลางคิดในใจ กี่โมงแล้วว่ะเนี่ย 23:42 คือเวลาที่ปรากฎในขณะนั้นขณะที่เขาดูเวลาอยู่นั้น
      เขายังไม่แน่ใจว่าวันนี้และพรุ่งนี้คือวันอะไรดูซะหน่อย เขาคิดในใจก่อนที่จะไปเข้านอน วันนี้วัน
      พุธ 13 เหรอ อืม !!?!!?

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×