รักเธอที่ห้องสมุด

เนื้อเรื่อง อัปเดต 13 ก.ค. 46 / 21:34

เซสึโกะ ซาจิโกะสาววัย15 ปีเรียนอยู่ที่โรงเรียน โคจิบัง จังหวัด k เธอไม่เคยมีแฟนและไม่เค่ยคิดจะมีแฟนด้วยซ้ำ
\"เซสึโกะจัง...\"เสียงเรียกของกาโนะเพื่อนสาวคณะเดียวกันของเธอ
\"มีอะไรเหรอ กาโนะ...เสียงดัง อายเขารู้มั้ย\"เซสึโกะพูดพลางมองรอบๆและยิ้มอย่างเขินอาย
\"มีคนมาหาเธอ นะหนุ่มหล่อเชียว ไหนว่าไม่เคยมีแฟนไม่ใช่เหรอย่ะ ร้ายจิงๆนะเธอ...\"กาโนะพูดอย่างอิจฉา
\"เฮ้ย!!!จะบ้าเหรอ กาโนะ...ผู้ชายที่ไหน ฉันยังไม่เคยมีแฟนจิงๆ\"
\"เอาเหอะๆ จะมีหรือไม่มีเรื่องของเธอ แต่นั้นเห็นมั้ยเดินมานู่น...แล้ว ผู้ชายอะไร หลอ หล่อ\"
นิสัยเจ้าชู้ของกาโนะเริ่มขึ้นแล้ว เธอคนนี้ไม่เคยคบใครเกิน เดือนด้วยซ้ำ เซสึกโกะคิด...เอ๋..คนไหนนะ ที่ยัยกาโนะว่าหล่อนัก หล่อน่า...
\"ไฮ้...เซสึโกะที่ร้ากกกกกกกก\"เคจิ ทาซึงาว่าหนุ่มหล่อของคณะเดินเข้ามาทักอน่างสนิทสนม
พลางโอบไหลน้อยๆของเซสึโกะอย่างไม่มองเห็นสีหน้าของเซสึโกะเลย...
\"เคจิ...เป็นเป็นแฟนกับเซสึโกะจังเหรอ ต๊ายตาย!!!โอ้ยจะเป็นลม เป็นไปไม่ได้...อยากจะกรี้ดดดดดดังๆเลย\"
\"ไม่ใช่นะกาโนะ\"เซสึโกะพูดพร้อมกับพยายามแกะมือของเคจิ\"เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันอย่างสิ้นเชิงเลยย ฉัน
ไม่เคยมีอะไรกับเคจิเลยนะ...ปล่อยฉันนะเคจิ ฉับเจ็บ\"
\"อ่าว...เจ็บเหรอโทดทีๆ ว่าแต่จะไปโกหกเขาทำไมละจ๊ะ ดาร์ลิ้ง...เราเป็นแฟนกันก้อไม่แปลก\"เคจิพูดพลางยิ้มอย่างนึกสนุก
\"เป็นบ้าอะไรขึ้นมาเคจิ นึกว่าสนุกเหรอ...อยู่ดีๆมายุ่งกับชั้นเนี่ย...\"
\"นี้....เอางี้ฉันจะปล่อยเธอ 2 คนอยู่ด้วยกันแล้วกัน ฉันกลับก่อนนะเซสึโกะ ไปนะจ๊ะเคจิบ๋ายบาย ฝากดูเซสึโกะ
ด้วยละ\"
อาไร...กันเนี่ยจะไปแล้วเหรอ กาโนะ\"อย่างพึ่งไปสิ รอฉันด้วยกาโนะ\"
\"จะไปไหนเอยยยย ที่รักอยู่เป็นเพื่อนก่อนสิ แล้วจะไปส่งที่บ้าน...\"
\"เออ...คือ...ฉันนัดพ่อแม่ไว้ จะไปทานข้าวกับท่านนะ ปล่อยฉันไปดีกว่านะ...\"
\"ได้...ฉันจะปล่อยไป แต่...ถ้าฉันบอกให้เธอทำแล้วไม่ทำ ฉันจะบอกทกคนว่าเธอเป็นแฟนฉันเข้าใจ๋มั้ยจ๊ะ\"
เฮ้ยยย!!!บังคับขู่เค็ญนี้น่า...แต่ทำไงได้ละ คงต้องตกลงซะแล้ว...ลำบากหะ
\"อืม...ก้อด้ายฉันตกลง ไปก่อนนะ\"
\"ง่ายนี้มีสนุกซะแล้ว ลัลลา ลั้นล่า\"เคจิเดินกลับบ้านอย่างอารมณ์ดี...

- - - -เช้าวันต่อมา- - - - -

\"อรุณสวัสดิ์ทุกๆคนจ๊ะ...\"เซสึโกะทักอย่างร่าเริง ลืมเรื่องเมื่อวานไปเสียซะนิด
\"แหม...เสียงใครเอ่ยยย ก้องกังวานใสเชียว\"เสียงของเคจิดังมาจากข้างหลัง เซสึโกะสะดุ้งเฮือก!!!ตายล่ะ ทำไงดี...อยู่ข้างหลังซะแล้ว เดินหนีดีกว่า ใช่เดินหนี เร็วๆด้วยเซสึโกะรีบเดินหนีออกมานั่งที่ตนเอง
ตุบ...เสียงของอะไรสักอย่างบนโต๊ะเธอดังขึ้นมา เศษกระดาษเหรอ...ของใครกันเขียนว่า\"กลางวันนี้พบกันที่ห้องสมุด เวลา12.30น.นะจ๊ะดาร์ลิ้ง.... k i s s\"ไม่จิง...เคจิเหรอ เธอหันไปมองข้างหลัง เห็นเคจิยิ้มแล้วขยับปากว่า...เดียวเปิดเผยนะ...เอาไงดี เซสึโกะคิด...ไม่อยากเลย นี้เราตกที่นั่งลำบากใช่มั้ยเนี่ย เวรกรรมของเราสินะ...คงต้องไปละ ไปเคลียร์ซะให้เสร็จ...เราจะได้สบาย ...พักเที่ยงแล้วหรือนี้....เร็วจิงๆกี่โมงแล้วนะ...เซสึโกะมองนาฬิกา 12.25น. อีก 5 นาทีเท่านั้น เธอรีบวิ่งไปที่ห้องสมุด ตึกๆๆๆๆเฮอะ 12.30 พอดีเลย รอดตัวแล้วเราแหลอแต่เคลียร์ซะให้รู้เรื่อง
\"มาไวจิงนะ เซสึโกะ...\"เสียงผู้ชายดังขึ้น เธอผวาเสียงนั้นมาก เสียงของเคจิ
\"ก้อ...ก้อมาตามนัดแล้วนี้...ฉันเป็นคนตรงเวลานะอยากจะบอก...ว่าแต่นายมีอะไรก็รีบๆพูดมาเถอะ ฉันมีเวลาไม่มากนัก\"เซสึโกะพูดอย่างรีบร้อน และรั่วเร็ว
\"แหม...จะรีบไปไหนละเซสึโกะ เธอควรมีเวลาให้ฉันบ้างนะ\"เคจิพูดพร้อมกับเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้เซสึโกะ
\"นายจะทำอะไรนะ\"....
\"ปล่าวนี้ จะหยิบหนังสือ ฮึบ...นี้ไงฉันชอบมากที่สุดเลยเล่มนี้ มันสนุกอ่านเท่าไรก้อไม่เบื่อ ที่เรียกมานี้ อยากให้เธอได้ลองอ่าน ว่าแต่...เธออ่านหรือยัง\"
เซสึโกะมองหนังสือให้มือของเคจิ...ห้วงเวลาแห่งความรัก...เคจิอ่านหนังสือแบบนี้ด้วยเหรอ ไม่อยากจะเชื่อ หึๆๆ เซสึโกะหัวเราะออกมา\"เคจิ...นายอ่านเรื่องนี้ด้วยเหรอ ฉันชอบนะ...ชอบมากเลยสนุกจิงๆ เนี่ยตอนที่ย้อนเวลากลับไปนะ สนุกมากเลย\"ทั้ง 2 คนคุยเรื่องนี้อย่างเข้าใจและสนุกสนานมาก จนทั้งสองไม่รุว่าตนเองได้หลงรักทีกฝ่ายเข้าให้แล้ว...

\"พี่เสซึโกะค่ะ\"เสียงเล้กๆดังมาจากข้างกลังเซสึโกะ เสียงใครกันนะอ๋อ รุอินี้เอง เธอเป็นรุ่นน้องอยู่ ม.1
\"พี่สนิทกับพี่เคจิใช่มั้ยค่ะ\"เธอถาม...
\"ใช่จ๊ะ...มีอะไรหรือเปล่า\"เซสึโกะสงสัย
\"คือ....ช่วยส่งจดหมายนี้ให้พี่เคจิหน่อยได้มั้ยค่ะ\"รุอิพูดอย่างเขินอาย...นี้คือจดหมายรักนี้ ทำไม...ทำไมมันเจ็บที่อกยงงี้ เซสึโกะชะงัก
\"พี่ค่ะ พี่ว่าไงค่ะ ได้หรอเปล่า\"
\"อ๋อ..ได้จ๊ะแล้วพี่จะส่งให้เขานะ....สบายใจได้\"
\"ขอบคุนค่ะ หนูไปนะค่ะ\"เธอกลายเป็นกามเทพแล้วหรือนี้ เธอต้องส่งจดหมายนี้ให้กับคนที่เธอรักเหรอ...ได้ยังไงกัน มันลำบากมากรู้มั้ย...
\"เซสึโกะ เป็นอะไรหรือเปล่า หน้าซีดๆหรือหึง เธอจะให้เขาจิงๆเหรอ\"กาโนะเอ่ยขึ้น
\"อืม ใช่สิยังไงๆก็ต้องส่ง...\"
\"เซสึโกะกลับด้วยกันนะ....\"เสียงเคจิดังมา...ทำให้เธอตื่นจากภวังค์
\"นั้นไง มาแล้ว พ่อตัวดี...เอ้า ให้เขาไปสิเซสึโกะ\"
\"มีอะไรกัน...เหรอ???\"
\"เออ....คือ...นี้จ๊ะ\"เซสึโกะพูดพร้อมยื่นจดหมายให้
\"อะไรอ่ะ...จดหมายรกจาก รุอิ ใครกัน\"
\"น้อง ม.1 ย่ะ\"กาโนะตอบแทนฉัน
\"เออ....ฉันกลับบ้านก่อนนะ ไปละ...\"เซสึโกะพูดและวิ่งออกไป น้ำตาของเธอเอ้อล้นขึ้นมา ทำไมเธอจึงต้องทำแบบนี้ด้วย...ถ้าเคจิชอบน้องเขา...แล้วเราก็ไม่เห็นเป็นไรเลย ไม่เกี่ยวกับเราอยู่แล้วนี้ เราก้อแค่คำว่าเพื่อนนี้
ติ้งต่องๆๆๆ
เสียงออดดังถี่ เซสึโกะรีบปาดน้ำตาและเปิดประตูกาโนะนั้นเอง
\"เป็นไรหรือเปล่า\"กาโนะถามด้วยความเป็นห่วง
\"กาโนะ ชั้นรักเค้า ชั้นรักเคจิคุง ฉันไม่รุจะทำยังไง ฉันรักเขา...ฮือๆๆๆๆ\"ฉันปล่อยออกมาหมด
\"ไม่เป็นไรๆ ถ้ารักเขาก็บอกไปเลยสิว่าชอบเค้า จะมาร้องไห้อยู่ได้ยังไง เผลอๆเขาอาจจะชอบเธอด้วยซ้ำ น้องรุอิก็ไม่เห็นเป็นไรเลยยย อย่าคิดมากเลยเมื่อเธอพร้อม เธก็บอกเขาสิ...\"
\"ฉัน...ไม่กล้า ชั้นกลัวคำตอบออกมาเป็น - ฉันควรจะทำยังไง\"
\"ถ้าเป็นแบบนั้น เธอต้องยอมรับความจิง มันไม่เป็นอะไรหรอก...เธอยังมีฉันนะ...\"จิงสิ ยังมีกาโนะที่ยังคอบปลอบนี้....ฉันจะไปบอกเขาในวันนี้ ใช่...จะต้องไม่มีใครแย่งเคจิไปจากฉันไดหรอก
ตึกๆๆๆๆ \"เคจิ เคจิ\"
\"มีอะไรหรือเปล่า เซสึโกะ ทำไมเธอร้องไห้ ใครทำเธอบอกฉัน...\"เคจิพูดพลางปาดน้ำตา
\"ไม่มีไรหรอก เคจิ ฉันมาในวันนี้ เพื่อ บอกเธอว่า ฉันรักเธอ ไม่ว่าคำตอบจะเป็นยังไง ฉันก็ยังรักเธอไม่เปลี่ยนแปลงนะเคจิ ลาก่อน...\"
\"เดียว เซสึโกะ ฉันก็รักเธอเหมือนกัน...\"คำพูดนี้ทำให้เซสึโกะหยุดชะงัก หันกลับมามอง น้ำตานอง
\"ฉันไม่เคยรู้เลยว่า เธอรักฉัน จนเธอมาบอกทำให้ฉันแน่ใจ และกล้าที่จะบอกว่า รักเธอนะ\"เคจิเดินเข้าไปกอดเซสึโกะ\"ฉันรักเธอตั้งแต่ที่เราคุยกันดีๆเป็นครั้งแรกนะ รู้ไว้ด้วยละ\"
\"จิงๆเหรอ\"เซสึโกะพูดด้วยความไม่อยากเชื่อหูตัวเอง
\"จิงซิ เซสึโกะ เมื่อจบแล้ว เราแต่งงานกันนะ เธอรักฉัน ฉันรักเธอ ไม่มีอุปสรรคใดมาขว้างเราไว้ได้นะเซสึโกะ
\"จ๊ะ...เราจะแต่งงานกัน\"

และแล้วทั้ง 2 พาอีกฝ่ายไปให้พ่อแม่ดูตัว พ่อแม่ทั้ง 2 ฝ่ายต่างยอมรับกันและกันทำให้เรื่องนี้จบลงด้วยความรัก....