“  นี่น้ำเทอมีความรักครั้งแรก ตั้งแต่อายุเท่าไหร่ล่ะ “  เสียงหญิงสาวที่คุยกันในระหว่างงานสังสรรค์รำลึกวัยเด็ก
“  ไม่ร็สิ  มันไม่ค่อยสำคัญสำหรับฉันมากนักหรอก  “  หญิงสาวตอบพลางยิ้มเจื่อนๆ
15 ปี ก่อน
.
“  น้ำ  วี รักน้ำนะ  เราต้องสัญญาว่าเมื่อเราสองคนอายุครบ 15  เราจะมาพบกันอีกครั้งให้ได้ ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นก็ตาม “  เด็กชายวัย 7 ขวบเศษเอ่ยขอคำสัญญาก่อนที่เค้าจะย้ายไปภูเก็ตตาม พ่อแม่
“  วีอย่าลืมนะ    น้ำรอวีเสมอ    แต่
.เราจะรอที่ไหนดีล่ะ  เอาตรงสะพานที่เราชอบไปเล่นบ่อยๆๆ แล้วกันนะ น้ำชอบ“ 
“  อืม
..ได้สิ    “  เด็กชายจะมือเด็กหญิงเหมือนกับเป็นการสัญญา
8 ปีต่อมา
“ น้ำ จะไปไหนน่ะลูก “     
“  ไปตามสัญญาค่ะแม่  หญิงสาวอายุราวๆๆ  15 กล่าว”
ระหว่างเดินไปที่สะพานน้ำ คิดเรื่องต่างๆๆ  เกี่ยวกับวี  เทอจะจำวีได้ไหม  ซึ้งเทอก้อไม่ค่อยแน่ใจ 
เมื่อถึงเทอก็ยิ้มออกมาพร้อมกับตะโกนว่า  “  วี  นั่น วี  จริงๆๆ ใช่ไหม  น้ำดีใจที่สุดเลย  แต่วีไม่เปลี่ยนเลยนะ“
“  น้ำ 
..  น้ำ  สวยขึ้นมากเลยนะ รู้ไหม  “
เสียงของชายหนุ่มที่เอ่ยทำให้หญิงสาวยิ้มแก้วปริ  “ ขอบใจ  วีก็ดูดีมากเลยนะ ”
“น้ำ  วีย้ายมาอยู่ กรุงเทพแล้วนะ  วีสอบ รร.  ในกรุงเทพได้    “ 
ทั้งคู่กลายเป็นคู่รักที่ใครๆๆ  ก็อิจฉา  ในเมื่อสาวหน้าหวานขวัญใจหนุ่มๆๆ  กะหนุ่มเท่  เป็นแฟนกัน 
น้ำ  จะเป็นที่นิยมในหมู่หนุ่มๆๆ
วี ก็เป็นที่นิยมในหมู่สาวๆๆ เช่นเดียวกัน
ผ่านไป 3 ปี  ทั้งคู่ยังรักกันดีอยู่  และต่างเตรียมตัวสอบเข้า มหาวิทยาลัย
“ น้ำ  วันนี้น้ำกลับก่อนนะ  วี จะไปติวกะเพื่อน น่ะ  “
“อืม ได้สิ  “  หญิงสาวตอบ
“  ไปนะวี  “   
“ น้ำ  บอกวีรึยัง    ว่าเทอจะไปเที่ยวกะพวกชั้น เด๋ว วีมันจะเอาเรื่องพวกเราจะแย่ “
“ บ้าน่ะ  ช่างเหอะ ไม่ต้องบอกหรอก แค่นี่  “
“ว้าว  ดูซิ ยัย น้ำ ของพวกเรามีหนุ่ม มาขอเบอร์ด้วย  แกให้เค้าไปรึป่าว”
“ ไม่อ่ะ  ไม่รู้ จัก “
“รักเดียวใจเดียวจิงนะเทอ”  เสียงประชดของ เกด  ทำให้ทุกคนหัวเราะ
ระหว่างเดินเที่ยวกับเพื่อนๆๆ  น้ำ แอบเห็น คนลักษณะคล้ายๆๆ  วี 
“ ไม่ใช่หรอก วี เค้าไปติวนี่  แร้วไม่มีทางแน่ๆๆ  ที่จะมาเดินกับผู้หญิง อย่างนี้  “  น้ำคิด
ระหว่างรอเพื่อนๆๆ  เข้าห้องน้ำ  น้ำก้อเจอผู้หญิงกับคนที่ลักษณะ  คล้ายๆๆ วี  แต่เทอก็ไม่ได้คิดอะไร
พวกเทอหิวจึงไปกินข้าวกันต่อ
. “งานนี้ใครเป็นเจ้ามือ
..แกแล้วกัน ยัยเกด พูดมากนัก“  พิมพูด
“ช้านเลี้ยงแต่พวกแกจ่ายนะ  เกดพูด
เพื่อนๆๆ  ได้แต่โห่    “มุขสมัยไหนของแกว่ะ  ได้ยินแล้วจะอ้วก  “
หลังจากินข้าวเสร็จทุกคนจึงแยกย้ายกันกลับบ้าน
ขอคาไว้ก่อนนะคะ    ^_^
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น