บ้านแสนวุ่นวายกับสาวไข่ปิ้ง

เนื้อเรื่อง

ณ  สุวรรณเมธีย์มีพี่น้อง สาม  คน  คนแรกคือ  ภารวี ซึ่งเป็นพี่คนโต คนรองคือ  มารวี  คนที่สามคือ  มดแดงซึ่งเป็นน้องคนสุดท้อง  พี่น้องทั้งสามมีนิสัยแตกต่างอย่างสิ้นเชิง  เพราะภารวีและมารวีมีนิสัย ชอบกลั่นแกล้ง ส่วนมดแดงมีแต่จะช่วยเหลือผู้อื่น เช้าวันนี้ก็เช่นเดียวกัน  ‘’เฮ้อ...วันนี้ไม่เห็นมีอะไรทำเลย เบื่อจริง’’  มารวีพูด ขณะนั้นไข่ปิ้งก็กำลัง   ทำงานอยู่ มารวีจึงเดินเข้าไป ‘’เฮ้อ...พื้นบ้านสกปรกจริงๆ’’ ไข่ปิ้งบ่น โครม !มารวีได้เดินเตะถังน้ำของไข่ปิ้งหกจนหมด  ‘’คุณมีสิทธิ์อะไรคุณถึงทำแบบนี้’’  ไข่ปิ้งถาม ‘‘ฉันพอใจมีอะไรมั้ย’’  มารวีตอบ  ‘‘แล้วคุณเป็นใครค่ะ ถึงกล้าทำแบบนี้’’  ไข่ปิ้งถาม  ‘’แล้วแกล่ะเป็นใคร’’  มารวีถาม ‘‘ฉันเป็นคนรับใช้ของบ้านนี้’’   ไข่ปิ้งตอบ  ‘’งั้นเหรอแต่ฉันเป็นคุณหนูรองของบ้านนี้’’  มารวีตอบพร้อมกับกระแทกเสียง ซึ่งคำตอบนั้น ทำให้ไข่ปิ้งตกใจมากจึงทำไม้ถูพื้นหล่นใส่มารวี  ‘‘ ว้าย เจ็บนะ!  \"  มารวีร้อง ‘’ขอโทษค่ะ ขอโทษ’’   ไข่ปิ้งพูด มารวีโกรธมากจึงพูดจาหาเรื่องไข่ปิ้ง  ‘‘แกอย่านึกนะว่าเรื่องจะจบแค่นี้’’ มารวีพูด ‘’ดิฉันขอโทษคุณแล้ว คุณจะเอาอะไรอีก’’  ไข่ปิ้งพูด  เอาอะไรฉันก็จะเอาเลือดออกจากหัวแกน่ะสิ  มารวีพูด  ก่อนที่ไข่ปิ้งจะโดนทำร้ายก็มีเสียงหนึ่งพูดขึ้น  ‘‘นี่มันอะไรกันค่ะพี่มาค่ะมันเกิดอะไรขึ้น’’ มดแดงถาม  ‘‘ก็นังนี่มันทำไม้ถูพื้นหล่นใส่พี่น่ะสิ’’  มารวีพูด  ‘’พอเถอะค่ะพี่ มดแดงขอร้อง’’  มดแดงห้าม  ‘’เห็นแก่น้องฉัน ฉันจะยอมรามือ  ก็แล้วกัน เชอะ’’  มารวีงอน  หลังจากที่มารวีเดินกลับเข้าห้องตัวเอง  พอเข้าห้องไปแล้ว  มารวีก็โทรไปหาภารวี  ‘’ฮัลโหล...พี่ภารึเปล่า นี่มารวีเองนะ’’  มารวีพูด ‘’มีอะไรเหรอถึงโทรมาหาพี่น่ะ’’  ภารวีถาม  ‘’ตอนนี้มีคนที่ฉันไม่ชอบเลย’’  มารวีตอบ ‘’อยากแกล้งว่างั้นเถอะ’’  ภารวีพูดอย่างรู้ทัน  ‘’ใช่ค่ะ  เอาให้เจ็บน่ะ’’ มารวีพูดอย่างโกรธแค้น  ‘’ขอโทษด้วยนะจ๊ะ พี่คงกลับไปหาไม่ได้’’  ภารวีพูด  ‘’ทำไมล่ะไม่อยากช่วยน้องเหรอ’’ มารวีถาม ‘’ไม่ใช่หรอก  แต่ตอนนี้คุณแม่เขาให้พี่ไปเรียนต่อที่เยอรมันน่ะ  ขอโทษด้วยนะ’’  ภารวีตอบ   ‘’ไม่เป็นไรค่ะ งั้นก็แค่นี้นะคะ  สวัสดีค่ะ’’  มารวีพูดอำลาหลังจากนั้นมดแดงก็ได้มาหามารวีที่ห้อง  ก๊อก ก๊อก ก๊อก ‘’ พี่ค่ะนี่มดแดงเองนะค่ะ  หนูเข้าไปได้ไหมค่ะ’’    มดแดงถาม  ‘’เข้ามาสิมีอะไรเหรอ’’   มารวีตอบ  ‘’พี่แกล้งไข่ปิ้งทำไมค่ะ’’  มดแดงถาม  ‘’มันเป็นอุบัติเหตุ’’  มารวีตอบ  ‘’ถ้าอย่างนั้นพี่ต้องสัญญานะว่าพี่จะไม่ไปแกล้งไข่ปิ้งอีก’’  มดแดงถาม  ตกลง ‘’แต่พี่ไม่สัญญาหรอกนะ’’  มารวีตอบ  อ้าว ‘’ไหงเป็นอย่างงั้นล่ะ’’  มดแดงถามอย่างงงมาก  ‘’อ้าวไม่ได้เหรอ’’  มารวีก็ตอบแบบงง  เปล่าค่ะ  ‘’งั้นหนูไปนอนก่อนนะ ราตรีสวัสดิ์’’  มดแดงพูดอย่างอำลา‘’จ๊ะ  ราตรีสวัสดิ์จ๊ะ’’  หลังจากนั้นมารวีและมดแดงก็ต่างแยกย้ายกันเข้านอน เช้าวันรุ่งขึ้น  ไข่ปิ้งกำลังเช็ดแจกันอยู่ที่ห้องรับแขกอยู่นั้น  มารวีก็ได้เดินมาชนไข่ปิ้ง  จึงทำให้แจกันใบนั้นแตก  ‘’ตายแล้ว ! แจกันแตก’’  ไข่ปิ้งร้องอย่างตกใจ  “นี่แกทำอะไรเนี่ยแจกันนี่น่ะ ราคาตั้ง 500,000 บาทนะ( ความจริงน่ะตัดศูนย์ไป 4 ตัว )’’มารวีพูด  ‘’ดิฉันขอโทษจริงๆค่ะ แต่ฉันชดใช้ให้ค่ะ’’ ไข่ปิ้งพูดอย่างเสียใจ  ‘’นังหน้าโง่น้ำหน้าอย่างแกน่ะหาทั้งชาติยังหาไม่ได้เลย’’  มารวีพูดอย่างดูถูกและเพราะคำเหยียดหยามนี้ทำให้ไข่ปิ้งถึงกับตะโกนออกมา  ‘’ข้อยสิทนบ่ไหวแล้ว’’  ไข่ปิ้งพูดพร้อมกับชูกำปั้นทั้ง 2 ไว้เหนือหัว  ทนไม่ไหวเหรอ นี่แนะ มารวีพูดพร้อมทั้งตบหน้าไข่ปิ้งเข้าหลายฉาด  ‘’คุณพี่ค่ะ อย่าค่ะ พอแล้ว’’  มดแดงห้าม  ‘’นี่ท่าทางแกกับฉันต้องคุยกันแล้วนะ  โอ๊ย พี่มามดแดงเจ็บ  พี่มาบีบแขนมดแดง ทำไม มดแดงเจ็บนะ’’  มดแดงพูด  ‘’นี่แกฟังนะ อย่ามายุ่งเรื่องของฉัน ถ้ามายุ่งมากกว่านี้ล่ะก็แกเตรียมตัวเป็นเหมือนนังไข่ปิ้งได้เลย’’  มารวีพูด  พอคุยกันจนจบก็ได้เวลาทานอาหารเย็นในขณะที่มารวีกำลังทานอาหารอยู่นั้น  ก้างปลาทูก็ได้ติดคอมารวี  ‘’โอ๊ยเจ็บ ! เหลือเกิน’’  มารวีครวญ‘’คุณหนูรองดื่มน้ำก่อนนะค่ะ’’  ไข่ปิ้งพูด  ‘’เป็นอย่างไรบ้างค่ะ พี่มา’’  มดแดงถาม  ‘’ไม่เป็นไรแล้วขอบใจนะ’’  มารวีตอบ  ‘’ก้างปลาติดคอคุณหนูรองหรือค่ะ’’  ไข่ปิ้งถาม  ‘’ใช่ ขอบใจนะที่ช่วย’’  มารวีพูด  ‘’ไม่เป็นไรค่ะ’’ ไข่ปิ้งตอบ  ‘’เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะ’’  มารวีถาม  ‘’ค่ะ ได้อยู่แล้วค่ะ’’ ไข่ปิ้งตอบ  ‘’ขอบใจนะ  มารวีพูด  แล้วตระกูลนี้มีความสุขอีกครั้งหนึ่ง