คอยฝัน...วันรักคืนใจ

เนื้อเรื่อง อัปเดต 11 ก.พ. 47 / 18:51

“ แม่จ๋าาา ฝุ่นกลับมาแล้วจ๊ะ “ เสียงวิ่งตึงตังวิ่งขึ้นบ้านมา ฝุ่น เป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านนี้นี่เอง ฝุ่นเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนึง แต่หมัดหนักชะมัด..ยาก เลย
“ เงียบบๆหน่อยสิลูก แม่กำลังมีแขกน่ะ” เสียงแม่ดุมา
เสียงเงียยบบไปทันที ฝุ่นชะเง้อมองไปที่ห้องรับแขก ไม่เห็นมีแขกซะหน่อยน่ะ มีแค่คนที่ท่าทางอายุรุ่นราวคราวเดียวกับพ่อ และก็เด็กผู้ชายหน้าตาตี๋ๆคนนึงเท่านั้น ฝุ่นกำลังจะหดคอกลับไป แต่เผอิญนายหน้าตี๋คนนั้นหันมาเจอเธอเข้าพอดี ฝุ่นขู่ฝ่อ แต่นายนั้นไม่ยักกลัวแฮะ แถมยังยกกำปั้นมาทางเธออีก  “ ซวยแล้วมั้ยล่ะ ไอ้ฝุ่น “
“ ฝุ่น มาทำอะไรน่ะลูก เข้ามาสิ เพื่อนแม่เองแหละจ๊ะ “
ฝุ่นเดินเข้าไปด้วยท่าทางกล้าๆกลัวๆ เธอไปแอบหลบอยุ่ข้างหลังแม่
“ โรงเรียนเพิ่งเลิกเหรอจ๊ะ “ เพื่อนแม่ถาม
“ เลิกตั้งแต่สามโมงครึ่งเเล้วค่ะ..” ฝุ่นเงียยบไปเมื่อเห็นนายคนนั้นมีท่าทีสนใจ
“ ฝุ่นไปซ้อมวิ่งน่ะค่ะ แกหวังว่าจะไห้ได้เหรียญทองเลย กีฬาครั้งนี้ “ แม่ตอบให้แทนซะแล้ว
“ ตัวแค่นี้ วิ่งทันเค้าเหรอ “ เอ๊ะ นายเป็นใครกันนี้ สบประมาทชั้น ฮึ่ม
“ อ๋อ งั้นวันหลังมาวิ่งแข่งกันมั้ยล่ะ “  ฝุ่นท้า
“ พอเถอะลูก ไปอาบน้ำไป “
“ ค่ะ แม่ “ ฝุ่นพูดพลางแยกเขี้ยวใส่นายคนนั้น
แหม เนี่ย ฝุ่นออกมาเร็วไปหน่อยนะเนี่ย ไม่งั้นก็จะได้รู้แล้ว ว่านายน่าตี๋คนนั้นน่ะ จะมาอยู๋ที่บ้านเธอ แถมยังต้องเรียนห้องเดียวกันอีกนะเนี่ยย
รุ่งขึ้น ฝุ่นเป็นอันงงเต๊ก เมื่อเห็นนายหน้าตี๋นั้น นั่งทานข้าวอยู่กับแม่ของเธอ ดูเหมือนแม่จะชอบหมอนี่มาก ตักนู่นตักนี่ให้อยู๋เรื่อย หนอย ! จะมาแย่งความรักจากแม่เราไปเหรอ
“ นี่ นาย ทำไม..นี่ นาย หันหน้ามาเดี๋ยววนี้นะ “ ฝุ่นเรียก
แต่ … เมื่อเขาหันมา เธอก็กัดเขาไม่ออก เพราะดูจากนัยน์ตาที่แดงๆแล้ว
“ ฝุ่น เค้าชื่อ ต่อ นะลูก เรียกเค้าดีๆหน่อย “
“ ค่ะ แม่ “ โถ่ โอ๋กันอีกแล้วเหรอนี่

ที่ ร.ร.
“ นี่ นายราเชนทร์ นั่งดีๆหน่อยสิ เอาขาลง “ อ. ดุ
“ ก็ผมสูงนี่ครับ มันเมื่อย “ นายต่อพูด แล้วทำท่าบิดขี้เกียจไปด้วย
“ ที่นายโย่งเค้ายังไม่เป็นเหมือนนายเลยนี่ “ อาจารย์พูดพลางพยักพเยิดไปทางโย่ง ซึ่งยืดเป็นพิเศษ
แต่ นายต่อ นิ่งเฉย แล้วเดินออกจากห้องไปซะยังงั้นน่ะ
“ ฮึ่ม ถ้าชั้นไม่เห็นแก่พ่อเธอน่ะนะ “ อาจารย์บ่น
“ อะไรของเค้านี่ “ ฝุ่นได้แต่บ่นอยู๋ในใจ
  
“ เฮ้ยย ฝุ่นเว้ยย ฝุ่น “ ไอ้หยีวิ่งหน้าตั้งเข้ามา
“ ไอ้ต่อมันไปตีกะเดกนักเรียนต่าง ร.ร ว่ะ อาจารย์เรียกผู้ปกครองไปพบ งั้นแม่แกก็ซวยดิ “
“ ห๊า อะไรนะ “ ฝุ่นอุทานอย่างหัวเสียและหมั่นไส้นายต่อนี่ ทำไมต้องทำตัวให้เกิดเรื่องอย่างนี้ด้วยนะ หาเรื่องลำบากให้แม่เธออยู่เรื่อยเลย
ที่บ้าน
“  นี่ ถามหน่อยเหอะ ที่ ออกจาก ร.ร. เก่ามาเนี่ย เพราะเรื่องชกต่อยล่ะสิ ใช่มั้ย “ ฝุ่นถามนายต่อที่นั่งดีดกีต้าร์ตาบวมอยู๋
“ ไม่ใช่เรื่องของตัว จะมายุ่งอะไรด้วย อย่ารู้มากไปหน่อยเลย “
“ นี่ นาย แต่ชั้นเป็นเจ้าของบ้านนะ ทำตัวดีๆหน่อยสิ บ้านขาดความอบอุ่นรึไง “
นายต่อจ้องมองเธอมาด้วยสายตาที่หน้ากลัว
“ นี่ อย่ามายุ่งนะ จะมาทำอะไรนะ ชั้นร้องจริงๆนะ “ ฝุ่นเริ่มปอดๆ
แต่นายต่อเดินกลับเข้าห้องไป ฝุ่นเลยรู้สึกว่าเธอพูดแรงไป  เธอจึงลงไปข้างล่าง ถามแม่ดู เเละสิ่งที่เธอว่าเค้าไปนั้น เป็นจริงซะด้วยสิ เนื่องจาก พ่อของเค้าต้องแยกกันอยู๋กับแม่ เนื่องจากทำงานกันไกลมาก
“ ขอโทษจริงๆนะ ขอโทษมากๆ ที่เราพูดแรงไปหน่อย  …ฝุ่น “   “ เอาล่ะ เขียนเท่านี้ก็พอแล้วล่ะ
ว่าแล้วฝุ่นก็เอากระดาษที่เขียนไปสอดใต้ประตูห้องของต่อ แสงไฟยังเปิดอยู่นี่ ยังไม่หลับหรอกมั้ง แต่เมื่อเธอสอดเข้าไป แสงไฟก็ดับมืดลง  
“ เฮ้อ สงสัยเค้าคงโกรธเราเเน่เลย “
“ เอาล่ะ แล้วชั้นจะแน่ใจได้ยังไง ว่านายจะไม่ทำเรื่องยุ่งอก ห๊า “ เสียงอาจารย์ฝ่ายปกครองถามมา
“ เอ่อ อาจารย์คะ หนูรับประกันได้ค่ะ ในฐานะของนักเรียนที่เรียนที่นี่คะ “
“อืม งั้นเอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น ถ้ามีอีกครั้งล่ะก็ ชั้นเรียนผู้ปกครองจริงๆนะ”
ด้าน ต่อ ก็ได้แต่ประหลาดใจว่า ทำไมเพื่อนคนนี้ของเธอถึงได้ช่วยเหลือนะ ทั้งๆที่เคยเกลียดขี้หน้าเขา
“ นี่ ทำไมเธอถึงช่วยเหลือเราล่ะ “ ต่อถามขณะที่ทั้งสองเดินกลับบ้านด้วยกัน
“ ก็ ไม่งั้น แม่เราก็ซวยดิ ถ้าเกิดอาจารย์เรียกผู้ปกครองจริงๆน่ะ “
“ เอ่อ นี่ นาย เรามาเป็นพี่น้องกันมั้ย เดี๋ยวเราจะถือว่านายเป็นน้องอีกคนนึงล่ะกันนะ ได้มั้ย “
“เกิดเมื่อไหร่ล่ะ เราน่ะ “
“ มีนา”
“งั้นเสียใจ เราเกิดมิถุนา เราเป็นพี่ “
  ฮึ่ม ชนะอีกจนได้นะ แต่ช่างเถอะ ครั้งนี้ ยกให้ก็ได้
“ ฝุ่นๆๆๆๆๆๆ มาดูดาวด้วยกันมั้ย ฝุ่น “
“ อืม ก็ได้ คืนนี้ฟ้าสวยดีนี่ “
“ อืม ช่าย เห็นนั่นมั้ย นั่เค้าเรียกว่า ดาวลูกไก่ ส่วนโน่น ดาวเหนือนะ เห็นมั้ย แล้วนั่น ก็ดาวสิงโตล่ะ “
“ อืม นายเก่งจัง สอนเราหน่อยดิ ดูไม่เห๋นรู้เรื่องเลย” ฝุ่นพูดพลางชี้ดูแผนที่ดาว
“ อืม “ ว่าแล้วต่อก็สอนฝุ่นเรื่องการดูดาว
“ แล้วเก็บแผนที่นี่ไว้ดีๆล่ะ “
ค่ำคืนนี้ ทำให้ทั้งสองมีความรู้สึกดีๆต่อกันมากขึ้น ( อ๊ะๆ อย่าคิดลึก ยังไม่มีอะไรกันนะคะ )
  รุ่งเช้า ฝุ่นเดินลงมาเห็นต่อกะกองของอยู๋ข้างๆ
“ หวัดดีจ๊ะ ทำไมตื่นเช้าจังล่ะ “
“ฝุ่น เราต้องไปแล้วนะ พ่อกะแม่เราย้ายไปทำงานที่แคนาดา เราต้องไปด้วย “
“ อะไร แหม ล้อเล่นแต่เช้าเชียวนะ “
“ จริงๆ ฝุ่น “
  อะไร ทำไม ฝุ่นคิด นัยน์ตาเริ่มรื้น น้ำตามันพาลจะไหล
“ คนอะไรน่ะ จะมาก็มาแล้วจะไปก็ไปงั้นเหรอ นายเห็นบ้านเราเป็นอะไรน่ะ แล้วทำไมนายไม่บอกเราก่อน ทำไม อยู่ดีๆก็จะไปงั้นเหรอ “
“ ฝุ่น ใจเย็นๆสิลูก มีเหตุผลหน่อย”
“ แต่แม่คะ… “
“ เอาล่ะ คุยกันไปก่อนนะลูก แม่ไปคุยกับพ่อของต่อก่อนนะลูก “
“ ฝุ่น เรารักฝุ่นนะ “
ฝุ่นร้องให้ แล้วงัยอ่ะ นายมมาบอกเราตอนนี้เนี่ยนะ ตาบ้าเอ๊ยย
“ ฮือออออ แล้วนายจะได้กลับมาอีกเมื่อไหร่อ่ะ “
“ โถ่ อย่าร้องนะครับ คนดี ผมก็ยังไม่แน่ใจอ่ะครับ ว่าผมจะได้กลับเมื่อไหร่ มันขึ้นอยู๋กับคุณพ่อน่ะครับ “
“ แต่… ฮือออ “
“ ผมไปก่อนนะครับ ฝุ่น “
\" แล้วเราจะรอนะ รอนายกลับมา นายต่อ ฮือออ \"
**************** หนึ่งอาทิตย์ถัดมา
ท่ามกลางค่ำคืนที่เงียยบสงบ โดยมีเสียงฝนตกพรำๆอย่างต่อเนื่อง ที่ระเบียงชั้นสองของบ้านหลังหนึ่ง เด็กผู้หญิงคนนึงนั่งอยู๋คนเดียว ที่นั่น
“ ป่านนี้ นายยทำอะไรอยู๋ที่นั่นนะ นายต่อ เอาล่ะ ฉันจะฝากความคิดถึงของฉัน ฝากดวงดาว ไปให้นายละกันนะ เอาล่ะ เตรียมรับล่ะ นายต่อ ฮิฮิ “ ฝุ่นว่า พลางหลับตา ส่งความคิดถึงไปให้
“ เฮ้อ หวังว่านายคงจะได้รับแล้วล่ะนะ ฉันคิดถึงนายจัง “
“ ฝุ่นเอ๊ยยย ฝุ่นนน มี อี –เมล เข้ามาน่ะลูก เนี่ย แม่กำลังพิมงานอยู่เลย เนี่ย แต่ เอ๊อ แม่เสร็ตพอดี ไปล่ะนะลูก “
“ ค๊าาา แม่ เอ๊ะ ใครเมลมานะ “
    ท่ามกลางคืนหนาวที่ฝนกพรำๆอยู๋อย่างนี้ ภายในห้องนอนในบ้านหลังเล็ก ฝุ่น กำลังนั่งตอบอีเมลล์ที่ต่อเขียนมาให้ด้วยหัวใจที่เปี่ยมล้น ไปด้วยความสุข และความรักที่มีต่อเขามากมายย

เอาล่ะ ก็จบแล้วนะคะ ยังงัยช่วยคอมเม้นไห้ด้วยนะค๊า และจาพยายามปรับปรุงค่ะ
ช่อชมพู