[FIC EXO] คริสยโสธรกอดหมอนนอนหนาว (krisyeol) ft.เอ็กโซ่ยโสธร

ลำดับตอนที่ #2 : 0.5 : จงกระถินบุรุษผู้ห้าวหาญ

จงกระถินบุรุษผู้ห้าวหาญ

นานมาแล้วนับตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้น สมคิดทำได้เพียงกอดหมอนนอนระทมทุกค่ำคืนที่ชาญยรนอนเคียงข้าง ทว่าไปๆมาๆเขากลับต้องร้องครวญครางแข่งกับจิ้งหรีดเรไรในทุ่งข้าวสาลีข้างบ้านอยู่ร่ำไป

ชายหนุ่มอารัมภบทถึงชีวิตที่แสนเศร้าของเขาขณะขี่โรเจอร์ข้ามยุ้งฉาง..

“บักหอกหักเอ๊ยยยย !” เสียงหนึ่งดังขึ้นก่อนที่ร่างสูงจะทันรู้ตัว..

แหมะ..

.

.

เขารู้สึกได้ถึงอณูของบางสิ่งที่กระทบเข้ากับใบหน้า..

อยากจิครายเหลือทน..TT[]TT

“ผู้ได๋ปาขี้!!!!” สมคิดโหยหวน

“กูนี่ล่ะ จงกระถิน!” จงกระถินหนุ่มอีสานผิวดำแดดเจ้าของนาแห่งนั้นตะโกนก้อง ด้วยเหตุที่ไอ้หอกหักกระเหรี่ยงมูเซอสมคิดบังอาจขี่ควายเหยียบต้นข้าวที่เขาปลูกเองทำให้จงกระถินเลือดขึ้นหน้าถึงขั้นต้องเก็บขี้ของดากานดากรือบือตัวโปรดปาใส่เหง้าหน้าอันหล่อเหลาของสมคิด

“มึงนี่มันบักหน้าซั่ว!!” ร่างสูงตะโดนด่าพลางยกมือขึ้นปาดขี้เปื้อนน้ำตาออกจากใบหน้าแล้วเก็บมันลงย่ามสีแปร๋นใบโปรดเพื่อจะนำไปทำปุ๋ย

“มึงสิหน้าชั่ว บักหัวหลิม บักจิ๋มหมา” จงกระถินต่อความอย่างไม่ลดละโดยไม่สนใจเลยสักนิดว่าคนผ่านร้อนผ่านหนาวผ่านความร้าวรานมามากอย่างสมคิดนั้นจะรู้สึกอย่างไร

พระแม่มารี..นอกจากเรื่องนี้กูจะไม่มีอะไรดีแล้วยังโดนด่าราวกับเพิ่งไปปาขี้ใส่เหง้าหน้าใครอย่างไรอย่างนั้น : สมคิดกล่าว(ในใจ)

TBC.