คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1st Story:: My Love {KISS}
My Love…
Park Yuchun
Businessman/Actor
Age: 25 Status: in relationship
Q:คุณยูชอนชอบคนแบบไหน
YC: ชอบคนน่ารัก ตาโตๆ ไม่ดื้อ ว่าง่าย แล้วก็ทำอาหารเป็น
Q: อืม แล้วคนที่คบอยู่ตอนนี้ตรงตามนั้นมั้ย?
YC: ไม่เลย!!! ทั้งดื้อ เข้าใจยาก เอาแต่ใจ กินเก่งแต่ไม่ชอบทำอาหาร ตรงอยู่อย่างเดียวคือตาโต
Q: รักมั้ย?
YC: รักมากครับ (ยิ้ม)
“พรุ่งนี้ว่างรึเปล่ายูชอน?” เสียงทุ้มเอ่ยถาม ขณะที่สายตายังจ้องไอแพดในมือ ยูชอนเงยหน้าจากจานผลไม้ขึ้นมามองพี่ชายที่กำลังยุ่งอยู่กับตารางหุ้นในจอแอลซีดีแล้วตอบ
“ก็พอว่างนะ...ผมเคลียร์งานของสัปดาห์นี้หมดแล้ว”
“งั้นไปถ่ายแบบแทนพี่ที”
“ห๊ะ?!”
“พอดีไม่ว่าง จะพาแจจุงไปซื้อของ ช่วยทีละกัน” พูดจบก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากห้องนั่งเล่น ทิ้งพ่อน้องชายตัวดีให้นั่งหน้าเหวออยู่ที่เดิม ยูชอนทำหน้าเซ็งก่อนจะเก็บจานและถุงขนมบนโต๊ะไปไว้ในครัว เดินขึ้นห้องมาตั้งนาฬิกาปลุกแต่เช้าเผื่องานที่ต้องไปแทนยุนโฮจะมีตอนสายๆ
ตื่นเช้ามาอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ลงมาเจอพี่ชายกับพี่สะใภ้กำลังจะออกจากบ้าน ยูชอนเดินเข้าไปถามงานที่จะให้ไปทำแทน พอได้ข้อมูลสถานที่กับเวลาและคอนเซปต์ภาพมา ก็อวยพรให้คู่รักเดินทางดีๆ แจจุงยิ้มแล้วบอกยูชอนว่าขอให้โชคดีในการทำงาน เขาก็ได้แต่ยิ้มรับบางๆ แล้วขับรถออกไปยังสตูดิโอถ่ายถาพ
“สวัสดีครับ” พอเข้าไปถึงก็โค้งให้ทีมงาน ดูเหมือนทุกคนจะรู้แล้วว่าเขามาถ่ายแบบแทนพี่ยุนโฮ ยูชอนเดินไปแต่งตัว แต่งหน้าในห้องก่อนจะออกมานั่งรอตากล้อง คอนเซปต์วันนี้ออกแนวแฟชั่นฤดูหนาว ทำให้ยูชอนดูเป็นผู้ชายอบอุ่นขึ้นมาทันตา รออยู่ไม่ถึงสิบนาทีช่างภาพคนดังของวงการก็มาถึง ยูชอนหันไปมองตามเสียงทักทาย แล้วก็หยุดสายตาไว้ตรงนั้น
...น่ารัก...
“ชิม ชางมินครับ ยินดีที่ได้ร่วมงานนะครับคุณยูชอน” เขาแนะนำตัว ยูชอนก็ยิ้มพร้อมทักทายกลับ ตอนเจอครั้งแรกดูเป็นคนน่ารักและสุภาพเป็นผู้ใหญ่พอตัว แต่พอเจอกันหลายๆครั้งเข้าก็ดูเหมือนจะไม่ใช่แบบนั้นซะแล้ว
หลังจากเสร็จงานถ่ายแบบ ก็คิดว่าคงไม่เจอชางมินอีก แต่ยูชอนก็บังเอิญไปเจอคนตัวผอมที่ห้างอีกจนได้ เขาได้ยินชางมินทะเลาะกับพี่ชายคนที่มาด้วย เถียงกันเหมือนเด็กๆ เพราะชางมินจะซื้อขนมเยอะๆ แต่ผู้ชายตัวเล็กๆอีกคนไม่ยอม แต่พอหันมาเห็นเขาเท่านั้นแหละ ปากเล็กหุบฉับแทบไม่ทัน ก่อนเจ้าตัวจะหันมาส่งยิ้มแหยๆให้
คิดว่าคงเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เจอ แต่พอวันนึงยูชอนนึกครึ้มออกไปกินกาแฟข้างนอก แล้วเผอิญร้านที่เข้าไปนั่งเป็นของพี่ชายตัวเล็กของชางมินให้พอดี เขาชื่อจุนซูเป็นพี่ชายแท้ๆของชางมิน หน้าตาน่ารักไม่หยอก แต่ถ้าถามยูชอนว่าใครน่ารักกว่ากัน ยูชอนขอตอบว่าชางมิน เพราะตาชางมินกลมเหมือนกวาง ดูๆไปแล้วน่ารักมาก
“คุณยูชอนจะไปดูแกลลอรี่ชางมินก็ได้นะครับ อยู่ฝั่งนู้น” จุนซูชี้มือไปฝั่งซ้ายของร้านกาแฟ ยูชอนมองตามแล้วพยักหน้าเบาๆ “ถ้าจะไปรบกวน เอาหนังสือนี่กับแซนวิชไปให้ชางมินด้วยนะครับ เขายังไม่ทานอะไรเลยตั้งแต่เช้า”
ยูชอนยิ้มแล้วรับถาดมา ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำ แต่ก็ทำลงไปแล้ว เขาสาวเท้าผ่านกรอบประตูเข้าไปในฝั่งแกลลอรี่ที่เต็มไปด้วยภาพถ่ายมากมายของเจ้าของ มีทั้งรูปวิวและรูปคน แต่ที่เยอะที่สุดก็เห็นจะเป็นรูปของกิน ยูชอนมองยิ้มๆเดินเข้าไปเรื่อยๆจนเจอชางมินนั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาตัวใหญ่
“จุนซูเหรอ? ตัวเข้ามาทำไมเนี่ยเดี๋ยวติดไข้นะ” เสียงหวานติดแหบเอ่ยพร้อมดวงตากลมโตที่เหลือบมามอง ปากอิ่มอ้ากว้างอย่างตกใจที่คนที่เข้ามาเป็นยูชอนไม่ใช่พี่ชายตัวเอง ชางมินรีบลุกขึ้นแล้วรับถาดแซนวิชกับหนังสือมาวางบนโต๊ะ ถามยูชอนว่ามาได้ไง แล้วเข้ามาทำไม ยูชอนไม่ตอบแต่ขมวดคิ้วเพราะเห็นหน้าแดงๆกับตาฉ่ำๆบวมๆของอีกคน
“ไม่สบายทำไม่กินข้าว พี่คุณบอกว่าคุณไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เช้า” ยูชอนถามแล้วก็บ่น “ทานยารึยัง?”
ชางมินส่ายหน้า
“ทานแซนวิชซะ เดี๋ยวผมจะไปเอายามาให้” ยูชอนบอกแล้วเดินออกไปกลับมาอีกทีแซนวิชสามชิ้นก็หมดไปแล้ว เขาส่งยาให้คนป่วยรอดูอีกคนทานยาและดื่มน้ำจนเสร็จ ซักพักจุนซูก็เดินมาบอกให้เขาช่วยไปส่งชางมินที่บ้านจะได้นอนพัก คนป่วยงอแงไม่ยอมไป เดือดร้อนยูชอนต้องมัดตัวไปขึ้นรถ พอไปส่งถึงบ้านก็เจอคุณแม่ของชางมินวิ่งมารับแล้วช่วยประคองลูกชายคนเล็กเข้าไป
“เดือดร้อนแย่เลยนะคะ ขอโทษแทนจุนซูกับชางมินด้วยนะคะ ทั้งๆที่ไม่ได้สนิทสนมมากมายแท้ๆ แต่กลับรบกวนคุณขนาดนี้” คุณแม่ว่า แต่ยูชอนก็ส่ายหน้าแล้วบอกไปว่าไม่เป็นไรยังไงก็เคยร่วมงานกัน เขาขอคุณแม่อยู่ที่บ้านต่อเพราะไม่รู้จะกลับบ้านไปทำอะไร พอเจ้าบ้านอนุญาตเจ้าตัวก็ขอนั่งเล่นในห้องชางมิน หยิบหนังสือในห้องมาอ่านเล่นฆ่าเวลา ได้ดูแลคนป่วยเป็นพักๆ ถึงได้รู้ว่าชางมินดื้อแล้วก็เด็กกว่าที่คิดไว้มาก
ช่วงบ่ายๆคุณแม่ชวนเขามานั่งเล่นข้างล่างแล้วเล่าเรื่องสองพี่น้องให้ฟัง บอกว่าชางมินน่ะแสบที่สุดในบ้าน ทำตัวแทบจะเป็นพี่ของจุนซูทั้งๆที่เป็นน้องแท้ๆ ยูชอนหัวเราะเมื่อได้ยินแบบนั้น คุณแม่ก็บอกต่อว่าชางมินน่ะดื้อ นิสัยเหมือนเด็กไม่รู้จักโต อยากให้มีคนมาดูแลชางมินซักคน ตอนนั้นยูชอนก็นั่งฟังแล้วยิ้ม พร้อมคิดว่าคงยากหน่อยที่ใครจะรับมือชางมินได้เพราะขนาดเขาที่เจอฤทธิ์คนเก่งไปครึ่งวันก็แทบจะหมดแรง
Shim Changmin
Photographer
Age: 23 Status: In relationship
Q:คุณชางมินชอบคนแบบไหน?
CM: คนดี...(เงียบแล้วหัวเราะ) อืม ต้องเอาใจเก่ง มีเวลาให้ เป็นผู้ใหญ่ ไม่ดุ แล้วก็รวยด้วย (หัวเราะตาหยี)
Q:คนที่คบอยู่ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?
CM: ก็เป็นคนดีนะครับ เอาใจเก่ง เป็นผู้ใหญ่ดี รวยแต่ชอบดุ
Q: รักกันได้ยังไง?
CM: ไปถ่ายแบบให้เขาแล้วบังเอิญเจอกันอีกหลายครั้ง พอเจอกันหลายครั้งเข้า เขาก็จีบตอนไหนไม่รู้ จีบได้ไม่กี่เดือนก็ยอมเป็นแฟนเลย (หัวเราะ)
Q: ทำไมถึงยอมคบด้วย?
CM: เขาคอยอยู่ด้วยในวันที่ต้องการกำลังใจมากๆ ดูแลตลอดเลย ถึงผมจะดื้อแต่เขาก็ยังอยู่ ประทับใจเขาตรงนี้
“ชางมินไม่เป็นไรหรอก” ยูชอนลูบผมนุ่มของคนที่ซบหน้าอยู่กับท่อนแขนเบาๆ ชางมินร้องไห้เพราะกล้องตัวเก่งหาย แล้วภาพที่ต้องใช้ส่งไปให้นิตยสารภายในสุดสัปดาห์ก็หายไปด้วย ทำเอาคนเก่งเครียดใหญ่ ยูชอนที่เข้ามาดื่มกาแฟอย่างที่ทำทุกวันรู้มาจากจุนซู พอรู้ก็เลยต้องเดินมาปลอบ ตอนนี้รู้จักกับชางมินมาจะสองเดือนแล้ว สนิทกันในระดับนึงแล้วก็รู้อะไรเกี่ยวกับชางมินเยอะแยะไปหมด “อย่าร้องสิ”
“ใครร้อง!!” เสียงสั่นๆเถียง จนยูชอนยิ้มขำ...ชิม ชางมินดื้อมาก ยูชอนบอกได้เลย ชอบเถียง ชอบเอาชนะ ทำตัวเหมือนเด็กๆ พูดอะไรก็ไม่ค่อยฟัง เรื่องกล้องก็เหมือนกันบอกแล้วให้ดูแลดีๆ พูดไม่ทันพ้นสามวัน หายไปแล้ว ไม่อยากซ้ำเติมแต่ก็ต้องดุบ้าง เขาบอกว่าทีหลังให้ใส่ใจทุกอย่างมากกว่านี้อย่าขี้ลืม พูดๆจนชางมินสะอื้นหนัก จนในที่สุดก็ยอมแพ้ต้องดึงเด็กดื้อขึ้นมากอด
“เดี๋ยวช่วยหา” ยูชอนบอก แต่ไม่ทันลงมือทำอะไรก็มีคนเจอกล้องของชางมินถูกทิ้งไว้ข้างต้นไม้ในสวนสาธารณะ โชคดีที่คนที่เจอรู้จักร้านในกล้องที่มีรูปอยู่เยอะกว่ารูปอื่นก็เลยเอามาคืน ชางมินดีใจมาก ขอบคุณคนที่เจอกล้องไปหลายทีแถมยังให้ขนมไปอีกสองสามกล่อง จนยูชอนได้แต่มองด้วยความเอ็นดู
“พี่ยูชอนไปกินขนมกันเดี๋ยวเลี้ยง” เจ้าตัวว่างั้น ยูชอนก็พยักหน้าแล้วเดินนำไปขึ้นรถ พาตัวเองและอีกคนไปยังร้านที่ชางมินบอก ระหว่างนั่งกินก็ยังต้องทะเลาะกับชางมินอีกเพราะเรื่องเล็กๆน้อยๆอย่างน้ำดื่ม ชางิมนจะดื่มน้ำอัดลมแต่เขาไม่ให้ ชางมินเลยฮึดฮัดใหญ่ แต่ยอมได้ไง ชางมินเป็นโรคกระเพาะถ้าดื่มน้ำอัดลมมากๆมันไม่ดี เขาเถียงไปแบบนั้นแต่ชางมินก็ไม่ยอม
“ก็จะกินอ่ะ”
“อย่าดื้อสิ”
“ไม่ดื้อ!” เถียงเสียงแข็ง
“ถ้าพูดอีกจะไม่พาไปถ่ายรูปที่ไหนอีกเลย!!” ขู่พร้อมจ้องด้วยสายตาดุๆ ชางมินสะบัดหน้าแล้วก้มลงทานข้าวต่อด้วยใบหน้างอง้ำ ตลอดเวลาที่รู้จักกันมาหลายครั้งเวลาชางมินต้องไปถ่ายรูปต่างจังหวัดยูชอนจะเป็นคนพาไป เพราะคุณแม่กับจุนซูไว้ใจ ชางมินเองก็จะไม่ต้องลำบากไปหาที่พักหรือนั่งรถไฟไปเอง ถ้ายูชอนขู่แบบนี้ก็มีแต่ยอมกับยอม
พอกลับถึงบ้าน เจอคุณแม่กับจุนซูนั่งรออยู่ พอสองคนนั้นเห้นยูชอนกับชางมินไม่คุยกันก็ถามชางมินว่าดื้ออีกแล้วใช่มั้ย จนคนตัวผอมงอนหนัก โทษฐานเข้าข้างคนอื่น คุณแม่ถามไถ่ยูชอนจนรู้เรื่องแล้วก็สอนว่าที่ยูชอนห้ามมันถูกแล้วชางมินต้องเข้าใจ ร่างโปร่งเบะปากแล้วพยักหน้ารับแกนๆ ยูชอนเห็นแล้วก็หนักใจรีบขอตัวกลับบ้านมาก่อน
พอตกดึกกำลังจะล้มตัวลงนอน เสียงเมสเสจก็ดังขึ้นซะก่อน...
...ขอโทษนะ ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันวันนั้น แล้วก็พาไปกินข้าววันนี้ ชางมินขอโทษที่ดื้อ ดีกันนะพี่ยูชอน...
Bambi
ยูชอนส่งข้อความตอบกลับไปก่อนล้มตัวนอนอย่างมีความสุข เหมือนกับอีกคนที่นอนหลับไปพร้อมโทรศัพท์ในมือ...
...ไม่โกรธก็ได้ แต่ทีหลังพูดอะไรก็ต้องฟังบ้าง พรุ่งนี้จะพาไปเที่ยว เจอกันที่ร้าน...
Gentle Mickey
Park Yuchun ♥ Shim Changmin
In relationship
Q: คบกันมานานเท่าไหร่แล้ว?
YC/CM: 4 ปี 6 เดือน
Q: รักกันอยู่มั้ย?
YC: รักมากครับ รักเพิ่มขึ้นทุกวัน
CM: เขาเลี่ยนตลอด (หัวเราะ)
YC: แล้วรักมั้ย?
CM: รักดิ
Q: ยูชอนบอกว่าชางมินดื้อ จริงรึเปล่า?
YC: จริงครับ!! ดื้อมาก (เน้นเสียง)
CM: ไม่ดื้อ! ป๊ายังบอกเลยชางมินน่ารัก
YC: ดื้อจริงๆนะครับ พูดอะไรเถียงตลอดเลย ไม่เคยเชื่อฟังด้วย
CM: ไม่จริง! (ทุบแขนยูชอนใหญ่เลย)
Q: คบกันมานานขนาดนี้ อะไรที่คิดว่าประทับใจในตัวคนรักมากที่สุด?
YC: เขาหัดทำเค้กมาให้ตอนวันครบรอบน่ะ ทั้งๆที่ทำไม่ค่อยเก่งแต่ก็อุตส่าห์ทำ ผมเป็นคนแรกเลยที่เขาทำให้ รักมาก (หัวเราะ)
CM: วันเกิดปีแรกที่คบกัน เขาพาไปเที่ยวฝรั่งเศส เพราะรู้ว่าอยากไปมากๆ หลอกว่าจะพาไปอเมริกา พอตื่นขึ้นมาอีกทีอยู่บนโรงแรมที่ปารีสเฉยเลย เซอร์ไพรส์สุดๆ เขาน่ารักมาก (ยิ้มหวาน)
“ชางมิน...” ยูชอนเรียกพร้อมกระชับผ้าพันคออีกคนให้แน่นขึ้น “คริสมาสต์แล้วนะ เจอกันจะครบปีแล้ว”
ชางมินหันมามองแล้วยิ้ม มือเรียวก็ยกกล้องมาบันทึกภาพความงามของกรุงโซลยามค่ำคืนวันคริสมาสต์ไว้ ยูชอนมองคนที่กำลังมีความสุขกับการถ่ายรูปแล้วยิ้มออกมาบางๆ มือหนาเอื้อมไปกุมมือเรียวไว้
“เป็นแฟนกันมั้ย?” ถามเรียบๆด้วยรอยยิ้มอบอุ่น ชางมินเลิกคิ้วน้อยๆ แล้วยิ้มจนตาหยี
“ชางมินดื้อนะ”
“แล้วไง?”
“ไม่ชอบคนดื้อไม่ใช่เหรอ?”
“ตอนนี้ชอบแล้ว...” ตอบเสียงนุ่ม ชางมินหัวเราะคิก แล้วกระชับมือตอบ “พี่ยูชอนสายตาเหมือนตอนเราเจอกันวันแรกเลย”
ยูชอนขมวดคิ้ว “ยังไง?”
“อบอุ่นมากเลย” ยูชอนยิ้ม ชางมินก็ยิ้ม คนตัวสูงเงยหน้ามองหิมะที่เริ่มโปรยลงมาอีกครั้งแล้วหันมาถาม ด้วยคำถามเดิมอีกรอบ
“เป็นแฟนกันมั้ย?”
“...”
“ชางมินจะดื้อแค่ไหนพี่ก็ยอม ไม่อยากเหงาเวลาอากาศหนาว แล้วก็ไม่อยากไปไหนคนเดียวแล้วนะครับ”
“ถ้าชางมินดื้อมากๆ ต้องพูดดีๆนะ อย่าดุบ่อยด้วย” เงียบพร้อมก้มหน้าต่ำ แก้มใสแดงปลั่งจนยูชอนนึกเอ็นดูในใจ “แล้วก็ถ้าตกลงแล้ว ต้องรักแค่ชางมินคนเดียวนะ”
“ครับ”
“งั้น...”
“....”
“ตกลง” ยูชอนยิ้มอีกครั้ง ชางมินก็เหมือนกัน มือหนาประคองใบหน้าใสให้เข้ามาใกล้ๆก่อนกดจูบลงบนหน้าผากมน ทั้งคู่ส่งยิ้มให้แก่กันก่อนจะจูงมือกันเดินต่อไปท่ามกลางหิมะที่โปรยปรายลงมา แม้อากาศภายนอกจะหนาวเหน็บแค่ไหน แต่แค่มีมือที่กุมกันอยู่ พวกเขาก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว
Q: จะแต่งงานเมื่อไหร่?
YC: ขอไปแล้วครับ แต่วันแต่งงานยังไม่ชัวร์ (โชว์แหวน)
CM: (ยิ้ม)
Q: รักกันขนาดนี้มีอะไรจะบอกกันมั้ย?
YC: ถึงชางมินจะดื้อมาก แต่ก็น่ารักที่สุดสำหรับพี่ ขอบคุณที่อยู่ข้างกันมากตลอด แล้วก็ขอบคุณที่รักกัน พี่รักชางมินนะ (ยิ้ม)
CM: เลี่ยนจัง (หัวเราะ) ล้อเล่นครับ พี่ยูชอนเป็นคนโรแมนติก พี่เขาชอบเล่นเปียโนเพลงหวานๆให้ฟัง ทุกครั้งที่ผมบอกว่าเลี่ยนคือเขินน่ะ (ยิ้มแก้มแดง) ก็ขอบคุณสำหรับทุกอย่างเหมือนกันครับ จะดื้อกับพี่ยูชอนคนเดียวด้วย รักพี่ยูชอน (หัวเราะเพราะโดนยูชอนดึงไปกอด)
Q: มีอะไรฝากถึงคนอื่นมั้ย?
YC: ก็ถ้ารักใครก็พยายามให้เต็มที่นะครับ อ้อ ขอให้พี่ยุนโฮหายเจ็บขาไวๆแล้วไปช่วยพี่แจจุงเลี้ยงลูกล่ะ (ยิ้ม)
CM: ม๊ากับป๊ารักษาสุขภาพด้วยครับ แล้วก็จุนย๊า!!! หาแฟนได้แล้วนะ อย่ามาทำตัวระรานคนอื่นเขา!!
“พี่ยูชอน...ไปแต่งงานกันที่เชจูนะ”
“แต่งในไร้ส้มเหรอ?”
“เปล่า แต่งที่ฟาร์มม้าอ่ะ”
“ชอบ?”
“แปลกดี ฮ่าๆๆๆ”
The end
Ps. คือฟิคป่วงที่อยากให้คิสสึละมุนละไมมั้ง งื้ออออออ จิตายยยยย อยากแต่งยาวๆ เป็นซีรี่ย์ละมุน แต่ต้องหาแรงบันดาลใจก่อน อันนี้ได้มาจากชางมินแบ๊วๆในคอนกับรายการที่นางทำอยู่ ฮรืออออ พี่กี้ดูแลเมียด่วน
:) Shalunla
ความคิดเห็น