[แปล] Wonder Girls มิน ซอนเย กับวันแรกที่มหาลัยดงกุก

ข้อมูลเบื้องต้น

เราชอบอ่านข้อความจากแฟนแอคเค้าท์มากเลย มันเหมือนได้รู้เรื่องจริงๆ ชีวิตจริงๆ ของศิลปิน เหมือนตัวเราไปอยู่ตรงนั้นด้วยแหละ 555 ตอนนี้เพื่อนเกาหลี (เขียนไทยได้ แต่ไม่ใช่ลูกครึ่งนะ) เรียนจบแล้วคะ ^__^ มันเลยว่างงงงงง ก็เลยให้แปลอันนี้มาให้อ่านคะ ^^ เก็บไว้อ่านคนเดียวก็ดูจะยังไงๆ เลยมาสมัครแล้วเอามาแชร์ให้อ่านกันคะ เราเป็นแฟนวอนเดอเกิล์ลนะ เป้นวอนเดอฟูลลล เวลาอัพๆก็อาจจะเป็นเรื่องของสมาชิกในวง ที่เกาหลีมีพวกบทความจากแฟนๆ ทั้งจากแฟนแอคเค้าท์ หรือจากวอนเดอฟูลเอง เยอะมาก หลายอันที่ยังไม่ถูกแปล ยังไงถ้าว่างๆ จะเอามาโพสให้อ่านกันในนี้นะคะ ฝากด้วยคะ ^^

 

เนื้อเรื่อง

อันนี้ล่าสุด เด็กม.ดงกุก มหาลัยเดียวกับซอนเยเป็นคนเขียนคะ เขียนไว้ในไซเวิร์ลเมื่อวาน (มั้ง) แต่วอนเดอฟูลไปเจอเลยเอามาโพสต์ในคาเฟ่ของดาอึม / ไรต์เตอร์เสียค่าแปลเป็นกาแฟสตาบัค 2 แก้ว เพราะเหตุที่ว่ามันยาว และเพื่อนคนนี้มัน “งก” คะ T_T (ทั้งๆ ที่เราต้องเอามาเรียบเรียงอีกที เพราะภาษาไทยมานไม่ค่อยแข็งเท่าไหร่)

///////////////////////////////////////////////////////////////////////

ตอนแรกฉันนั่งอยู่ที่สวนกับเพื่อน แล้วเพื่อนอีกคนมันก็วิ่งมาบอกว่าซอนเยมาเรียนวันนี้ ความรู้สึกฉันตอนนั้นคือ ทำอะไรไม่ถูก ตื่นเต้น ตกใจ ดีใจ ความรู้สึกมันผสมกันไปหมด วอนเดอเกิลล์ ซอนเย อยู่ในมหาลัยเดียวกับฉัน ไม่อยากจะเชื่อ! จากนั้นฉันกับเพื่อนๆ ไม่รอช้า พวกเราไม่ยอมพลาดโอกาสนี้แน่ๆ พวกเรารีบตรงไปยังตึกที่ซอนเยเรียนอย่างรวดเร็ว แต่พอก้าวเข้าไป แบบว่าไม่ต้องหาเลยว่าเรียนอยู่ห้องไหน นักศึกษาไปยืนอออยู่หน้าห้องๆ หนึ่งเยอะมากๆ เสียงงี้ดังวุ่นวายไปหมดเลย ฉันเลยหันไปพูดกับเพื่อนว่าไม่ต้องบอกก็รู้แล้ว ว่าซอนเยเรียนอยู่ห้องไหน ฉันพยายามเดินเข้าไปใกล้ๆ หวังจะแหวกกลุ่มคนเข้าไปดูหน้าซอนเยตอนนั่งเรียนบ้าง สักนิดก็ยังดี แต่ก็ไม่มีโอกาสเลย เข้าไม่ถึงจริงๆ TT TT เรารอหน้าห้องอยู่สักพัก เพราะตอนที่เรามานี่ คลาสเขาเริ่มเรียนไปนานแล้ว มันก็ใกล้จะเลิกแล้ว จะบอกว่าขนาดนี่หน้าหนาวนะ ฉันยังรู้สึกอึดอัดเลย มายืนอยู่แบบนี้ ฉันเป็นประเภทไม่ค่อยตามศิลปินเท่าไหร่ไง เลยไม่ค่อยชินกับเรื่องพวกนี้ ยืนรออยู่ สักพักก็มีเสียงฮือฮาขึ้นมา มีคนตะโกนว่า เลิกแล้วๆ แล้วอยู่ๆ จากกลุ่มคนที่ยืนๆ กันอยู่ก็กรูเบียดๆ กัน ไม่รู้ว่าจะเบียดกันทำไม เพราะมันเข้าไปในห้องไม่ได้หรอก เพื่อนของฉันคนหนึ่งได้หายเข้าไปในกลุ่มนี้ตั้งนานแล้ว (เข้าไปตั้งแต่แรกคนเดียวเลย) เพราะเราเห็นว่าเมื่อมีตัวแทนเข้าไปแล้ว ฉันกับเพื่อนที่เหลือเลยออกไปยืนอยู่ข้างนอกแทน เวลาผ่านไปพอสมควร...สักพักก็มีเสียงฮือฮาเกิดขึ้นอีกครั้ง ดังกว่าเก่าอีก ไม่ถึง 1 นาที ซอนเยเดินออกมา!!!!! เราเห็นซอนเยเดินออกมา สิ่งที่น่าเศร้าที่สุดคือเราหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายเธอไม่ทัน TT TT ซอนเยเดินออกมาพร้อมๆ กับกลุ่มนักศึกษาจำนวนมาก!!!!!!! เดินตามหลังเธอออกมา จากนั้นฉันก็ได้ยินคนตะโกนชื่อเธอ “มินซอนเย!!” เยอะมากๆ จากนั้นก็มีนักศึกษาที่ไม่รู้มาก่อนว่าซอนเยมาเรียนวันนี้ คือแบบโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ แห่เข้ามารุมซอนเยกันตรึมเลยแถมมีมือถือเปิดหน้ากล้องพร้อมถ่ายกันทุกคน น่ากลัวมากจริงๆ ขนาดพวกเรายังพยายามยืนอยู่ห่างๆเลย แล้วซอนเยอยู่กลางกลุ่มของพวกนี้จะเป็นยังไง ไม่อยากจะคิด ฉันเห็นเธอพยามเดินไปให้ถึงรถของเธอโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ พอถึงรถเธอก็ขับออกไปเลย (รถเธอสวยจริงๆๆๆๆๆๆๆ ฉันอยากได้บ้างงงง)

 

อันนี้เพื่อนฉันคนที่สามารถแทรกเข้าไปในกลุ่มตอนหน้าห้องเรียนได้เล่าให้ฟังหลังเลิกเรียน

เพื่อนฉันเขาความสามารถสูงมาก สามารถเบียดเข้าไปถึงข้างในได้ ติดกระจกเลยแหละ เล่าว่าเขายืนมองซอนเยนั่งเรียนอย่างเดียว ขณะที่คนอื่นๆ ข้างๆ เขาที่ยืนอยู่ก็พยายามทั้งอัดวีดีโอ ถ่ายรูป ตะโกน เขารู้สึกสงสารคนในห้องจริงๆ รวมทั้งซอนเยด้วย เพราะว่ากำแพงกับกระจกมันก็ไม่ได้กันเสียงเท่าไหร่เลย ข้างนอกเสียงดังกันขนาดนี้ ข้างในได้ยินแน่ๆ แต่ทุกคนก็ยังตั้งใจเรียนได้ เขานับถือเด็กคลาสนี้จริงๆ ซอนเยกลายเป็นเด็กหลังห้อง เขาไม่รู้ว่าผู้ชายที่นั่งข้างๆ ซอนเยเป็นใคร เห็นมีคุยกันบ้างเป็นครั้งคราว ตอนนั่งเรียนดูเหมือนซอนเยจะหลับเลย เหมือนไม่มีแรง เหมือนเหนื่อยมาก แล้วพอถึงเวลาเลิกคลาสซอนเยก็เก็บของแล้วเดินไปหาอาจารย์ที่หน้าห้อง คงคุยอะไรกันแหละ สักพักนักศึกษาที่นั่งกันแบบเรียบร้อยๆ ในห้องตอนเรียน ก็กรูเข้ามารุมเธอ แบบระยะประชิดเลย พร้อมหยิบมือถือออกมาชูใส่หน้าเธอ หลังเธอ ด้านข้าง เต็มไปหมดทั้งผู้ชายผู้หญิง (ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชาย) เขามองไม่เห็นตอนนี้ว่าเกิดอะไรขึ้นในนั้น เพราะพวกนั้นยืนล้อมซอนเย บังมิดเลย หลังจากนั้นซอนเยก็เดินออกมาพร้อมกับอาจารย์ พวกนั้นในห้องก็ยังเดินตามกันมาเป็นขบวน แถมออกมาจากห้องก็ยังต้องมาเจอพวกเราที่ยืนรอหน้าห้องกันเยอะขนาดนี้อีก สีหน้าซอนเยดูจะตกใจนิด แต่หน้าเธอดูเหนื่อยๆจริงๆ หน้าซีดมาก ขอบตาก็ดำ ท่าทางเหมือนคนไม่มีแรงเลย (เขาว่าหน้าเธอตอนไม่แต่งหน้าดูน่ารักมากๆ แถมหน้าเด็กมากๆๆ) อาจารย์ก็แยกไปอีกทาง ซอนเยเดินออกมาคนเดียว เขาก็ยังตามอยู่ ถึงแม้ในมือจะไม่มีมือถือเหมือนคนอื่นๆก็เถอะ ที่ตามซอนเยก็มีทั้งเพื่อนในห้องกลุ่มหนึ่ง พวกที่รออยู่หน้าห้อง แล้วก็พวกที่มาจากไหนไม่รู้ ซอนเยถูกรุมด้วยคนเยอะมากๆ เห็นท่าทางของซอนเยแล้วเขากลัวจริงๆ ว่าจะเป็นลมลงไปตรงนั้น หน้าซีดๆเหมือนคนป่วยท่ามกลางคนที่มารุมถ่ายรูปขนาดนั้น เหมือนตรงนั้นแทบจะไม่มีอากาศหายใจเลย ตอนที่เดินลงบันไดเขาเห็นมีผู้ชายคนหนึ่ง มันเป็นช่วงที่พวกกลุ่มที่ตามชุลมุนนิดหน่อย แล้วเหมือนข้อศอกของเขาไปกระทุ้งที่หลังของซอนเย เห็นเธอเซนิดนึง แต่ซอนเยก็ไม่ได้หันมาหรือว่าอะไรนะ ก็ยังคงเดินต่อไป แต่เท่าที่เห็นรู้สึกว่ามันค่อนข้างแรงนะ เหมือนเบียดๆกัน แล้วผู้ชายคนนั้นโดนกระแทกมาอีกที แล้วศอกของเขาก็เลยไปโดนหลังซอนเย พอซอนเยเดินถึงรถ สักพักก็ขับออกไป

 

เขาแปลกใจเหมือนกันที่ซอนเยมาคนเดียว ทั้งๆ ที่วันนี้เป็นวันแรกที่ซอนเยเข้าคลาส คือทางบริษัทเขาก็น่าจะรู้อยู่แล้วว่าเหตุการณ์เหล่านี้จะเกิดขึ้น เขาอ่านมาจาก wgworld ที่นั่นก็มีการพูดคุยกัน เหมือนจะรู้ล่วงหน้าว่าซอนเยจะมาเรียนวันนี้ ที่นั่นยังพูดๆ กันอยู่เลยว่าซอนเยไม่สบายยังจะไปเรียนอีก แล้วไหนจะคอนเสิร์ตที่จะมีอีกไม่กี่วัน ซอนเยน่าจะเริ่มไปเรียนหลังจากคอนเสิร์ตได้พักผ่อนหลังคอนเสิร์ตเสาร์นี้จบมากกว่า ถึงอย่างนั้นซอนเยก็ยังดื้อที่จะไป แถมขับรถไปเองคนเดียวทั้งๆ ที่สภาพร่างกายเป็นแบบนั้น ชาววอนเดอฟูลนับถือซอนเยกันมากจริงๆ


credit:  Cyworld + http://cafe.daum.net/wondercuty/RONx/479
แปลเป็นไทยโดย: ShinSungWon 


///////////////////////////////////////////////////////////////////////

คนแปลมันใช้คำมึนๆ มา คนเรียบเรียงก็มึนๆไป ฮ่าๆๆ
ยังไงเอาออกไปใส่เครดิตให้ด้วยนะคะ ขอบคุณคะ ^^