นิยาย [FIC TaoKacha ] IF...ถ้า by Jibi_Babe : Dek-D.com

---------------

จากนักเขียนคนสวย : ออกตัวก่อนว่า…แต่งแบบฮาๆ ไม่มีสาระ แค่เอาความน่ารักของคู่นี้มาแต่งนะ มันน่ารักดี เมื่อวานเห็นเขางอนกันเฉยๆ!!!!!!!!

[SF AF8-1] ถ้าจะงอน!!!!!!!!!

“ตื่นได้แล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”เสียงลั่นๆ ทำให้คนที่นอนกองกันอยู่ต้องสะดุ้งเฮือกขึ้นมา เพียงแต่กลับลุกขึ้นมาไม่ได้เสียที

เจ้าตัวเลยได้แต่นอนมองแสงสีขาวที่ลอยเด่นอยู่เหนือหัว ถึงเวลาที่เขาควรจะลุกจากที่นอนแล้ว...เพียงแต่เขาไม่อยากลุกจากที่นอนในตอนนี้ ส่วนหนึ่งคงเพราะลุกไม่ได้มากกว่า แต่ที่จริงแล้วก็เพราะอ้อมแขนแข็งแรงที่พาดผ่านร่างกายอยู่ตอนนี้ มันทำให้เขาอยากซุกตัวอยู่ใต่ความอบอุ่นนี้ไม่อยากไปไหน

ดวงตาเรียวเล็กที่บ่งบอกความเป็นคนไทยเชื้อสายจีน มองไปยังที่นอนด้านข้างที่มีอีกคนจับจองอยู่น้อยๆ เสียวหน้าหล่อไสตล์ลูกครึ่งนั้นทำให้เขายิ้ม

"มองอะไร...คชา"เสียงทุ่มนุ่มมีเสน่ห์บอกน้อยๆ เจ้าตัวเลยได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ ยิ้มบางๆส่งไปให้ หากอีกคนกับกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น

"ป่าว...ลุกได้แล้ว..สายแล้ว เดี๋ยวคุณครูมา"คชาบอกน้อยๆ ด้วยความที่มีฉายาหน้าเดียวเขาจึงไม่ได้แสดงอารมณ์มากนัก หากอีกคนก็รู้ดี

“ปล่อยได้แล้ว เดี๋ยวครูมา กล้องก็ถ่ายอยู่ด้วย”คชาย้ำเบาๆอีกครั้ง เพราะเพิ่งตื่นเขาเลยยังไม่ได้ติดไวเรสที่ตัว การกระซิบกันทำให้คนอื่นไม่ได้ยินอะไรมากนัก

“ใครๆก็รู้ว่าเราสนิทกัน”คำพูดสั้นๆ เรียกรอยยิ้มบางๆให้ใบหน้าที่เรียบเฉยนั้น หากแขนเรียวบางก็พยายามแกะอีกคนออกจากตัว โดยไม่พูดอะไร

เต๋าทำหน้าเสียดายเล็กน้อย หากแต่เขาก็โอนอ่อนตาม ไม่อยากให้มีเรื่องต้องงอแงกันในตอนเช้าๆแบบนี้..คชาจึงได้ลุกขึ้นสมใจอยาก

แต่ไม่วายเจ้าตัวกลับเอาใจโดยขยับมือเล็กๆไปตบลงที่หลังขาวของคนขี้เซา แล้วจึงลุกออกไป เพียงให้แค่ชายหนุ่มมองตามเท่านั้น

ความอึดอัดที่มาพร้อมชื่อเสียง คือ..การที่เราต้องถูกจับจ้องอยู่ด้วยสายตาของคนนับล้าน จึงไม่สามารถแสดงความรักได้นอกจากเพื่อนสนิทเท่านั้น

……………………….

………………..

………

หลังจากอาบน้ำเสร็จเหมือนเคยที่ทั้งคู่จะต้องนั่งทานข้าวคู่กัน และโจทก์เพลงของสัปดาห์นี้เป็นเพลงลูกทุ่งลูกกรุง และยังเป็นเพลงคู่ด้วย ใจก็หวัง..ว่ามันจะดีกว่านี้ ถ้าเราได้คู่กัน แต่มันก็พลาดที่คชาได้คู่กับเฟรม ใช่ว่ามันจะไม่ดี เพียงแต่มันคงไม่ดีเท่า ถ้าเขาจะได้คู่กับเต๋า

"คชา!!!!!! มาซ้อมเพลงกัน..."เสียงเรียกทำให้คนที่นั่งเกยกันนิดๆ ต้องหันมามอง และลุกออกไปแบบเงียบๆ ไม่วายชายตามองคนที่นั่งเกยเขานิดๆ

เต๋าเองก็ไม่ได้ว่าอะไร หากเพียงมองเขาแค่นิ่งๆ ด้วยใบหน้าที่แสนเหวี่ยงเท่านั้น แน่นอนเขาพูดอะไรไม่ได้ แม้ตอนนี้เขาอยากอยู่กับคชามากกว่าซ้อมเป็นไหนๆ

ไม่ใช่ว่าเจ้าตัวเล็กเองก็ไม่อยากอยู่ เพียงแต่เขาจะปฏิเสธอย่างไรได้ ยิ่งเห็นสายตาของเต๋าที่มองมา เขาเองก็ยิ่งไม่อยากลุกจากที่ตรงนี้ เลยได้แต่เอามือไปบีบนวดไหล่กว้างอย่างเอาใจ เพียงแต่คนที่เอาแต่ใจนั้นสะบัดออกเบาๆ ราวกับต้องการบอกว่าเขาไม่สบอารมณ์

นั้นทำให้คนเอาใจเขาหน้าตึงไปเล็กน้อย เขาจึงลองทำดูอีกซักครั้ง เผื่อว่าอีกคนจะดีขึ้น หากชายหนุ่มก็ยังคงทำเช่นเคยราวกับไม่ใส่ใจ จนเจ้าตัวได้แต่ทำหน้านิ่งมากกว่าเก่า

“ถ้าอย่างนั้นไปก่อนนะ”คชาบอกแค่เพียงสั้นๆเท่านั้นก่อนที่เขาจะเลือกเดินออกมา เขาตามอารมณ์เต๋าไม่ทันแม้แต่น้อย พาลคิดไปว่า เรื่องแบบนี้มันน่าจะเข้าใจได้ง่ายๆไม่ใช่หรืออย่างไร ว่าตอนนี้มีคนจับจ้องอยู่มากมาย

ที่เป็นอย่างนี้ยังลำบากไม่พอหรือยังไง..ถ้าต้องง้องอนกัน แล้วเขาจะง้ออย่างไร

คนตัวเล็กจึงเลือกเดินออกมาอย่างเงียบๆ และปล่อยให้สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นผ่านไป แม้ว่ามันจะเป็นตะกอนที่ตกอยู่ในหัวใจ ตอนนี้เขามีโอกาสเข้ามาในบ้านเพื่อศึกษาความฝันของตัวเอง เขาควรจะเลือกเก็บเกี่ยวมันเอาไว้ให้มากที่สุด ถึงแม้เรื่องเต๋าจะสำคัญมากแค่ไหนก็ตาม

ทิ้งให้ชายหนุ่มที่นั่งอยู่อารมณ์เสียอยู่คนเดียว เพราะอันที่จริง เขาก็ไม่ได้อยากทำแบบนั้น เพียงแต่…เขาแต่กลัว….กลัวว่าถ้าหากคชายังต้องทำตัวติดกับเฟรมแบบนี้ เหมือนที่เขาเคยทำก่อนหน้า แล้วอีกคนล่ะจะเปลี่ยนไปไหม รู้ว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ แต่ก็อดหงุดหงิดไม่ได้เลยจริงๆ

“เฮ้อ…ไปซ้อมบ้างดีกว่า..”เจ้าตัวเลยได้แต่คิดเอาว่าเขาควรจะไปหาอะไรทำโดยไม่ให้มันฟุ้งซ่านบ้างก็พอ..

…………………………

……………..

…….

“~~~**”

เสียงร้องเพลงที่ดังอยู่รอบตัวนั้นบอกได้เป็นอย่างดีว่า เพื่อนสมาชิกภายในบ้านกำลังแยกย้ายไปตามจุดต่างๆของบ้านเพื่อหามุมของตัวเองในการซ้อมเช่นกัน

เพียงแต่คนที่ออกตัวเร็วอย่างคชาและเฟรมที่นำซ้อมไปจึงมีการพักเบรคเร็วกว่าคนอื่นเป็นเท่าตัว เสียงหัวเราะแว่วๆมาของคนสองคนทำให้คนที่กระหายน้ำอย่างคชาได้แต่คิดเอาว่าคู่ไหน ที่ใช้ตรงนี้เป็นที่ซ้อม

หากรอไม่นานเลย ภาพคำตอบก็วิ่งเข้าใส่

เต๋าและจอยกำลังนั่งซ้อมกันอย่างอารมณ์ดี ต่างจากเมื่อกี้ ตอนที่เฟรมวิ่งเขามาชวนเขา เมื่อกี้ยังอารมณ์เสียใส่เขา แต่ตอนนี้กลับยิ้มอารมณ์ดีที่จอยอยู่

“คชา…น้ำจะหกหมดแล้ว..”เฟรมที่เดินตามมาทักขึ้นทำให้เจ้าตัวที่กำลังเทน้ำใส่แก้วสะดุ้งเฮือก พร้อมกับทำหน้าแหยๆ

แต่เสียงที่เรียกนั้น ก็เรียกสายตาคนที่นั่งมองอยู่ได้เป็นอย่างดี เห็นเป็นเฟรมและเจ้าตัวเล็กของเขากำลังก้มๆเงยๆ ช่วยกันเช็ดน้ำที่หกอยู่นั้นเอง เจ้าตัวเลยคิดเอาว่าจะเดินเข้าไปช่วยเสีย

หากยังไม่ทันก้าวถึงตัว..อีกคนที่เงยหน้าขึ้นมองมากลับรีบเช็ดน้ำที่นองเต็มพื้นอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเดินหนีไปทันทีทันใด จะเรียกว่าเดินเบียดไหล่ออกไปเลยก็ว่าได้

แต่เรื่องนั้นคงไม่ใช่เรื่องที่เจ้าชายหนุ่มจะตกใจขนาดนั้น แต่เรื่องที่ทำให้เขาตกใจ คงเป็นสายตาตัดพ้อที่แสดงความรู้สึกของคชาต่างหาก

ส่วนคนที่เดินหนีออกมาก่อนก็ได้แต่น้อยใจกับตัวเอง เดินหงุดหงิดเข้าไปใน…ห้องน้ำ ใช่..มันต้องเป็นห้องน้ำนี่ล่ะ เพราะใครล่ะจะมาซ้อมร้องเพลงในห้องน้ำเวลาแบบนี้

เจ้าตัวเล็กได้แต่นั่งคิดเอาเองเงียบๆ ใครเขาจะกล้าโวยวายให้โลกรับรู้ไปด้วยว่าเขาน้อยใจเต๋า เดี๋ยวงานนี้ได้เป็นข่าวใหญ่ดังไปทั่ว

เพราแค่นี้ก็พอจะรู้ว่าคนข้างนอกกำลังระแคะระคายความสัมพันธ์เกินเพื่อนที่อยู่ในบ้านแล้วตอนนี้

แต่แล้วมันน่าน้อยใจจริงๆไหมล่ะ ไม่ว่าอะไรๆ สำหรับเต๋า คชาคนนี้ก็ทำให้ จะกินน้ำ จะกินขนม หิวข้าว จะเอาโน้น จะเอานี้ คชาก็จะหามาให้ คชาทำอะไรกิน เต๋าอยากกินด้วย คชาก็เดินกลับไปหา ไปเอามาให้ เต๋านั่งอ่านหนังสือหิวน้ำ คชาก็เอามาวางตั้งตรงหน้าให้

แล้วมันน่าเสียใจไหมที่มาเหวี่ยงใส่เขา แต่ไปหัวเราะระริกระรี้กับคนอื่น!!!!!

คนตัวเล็กแสร้งหยิบเนื้อเพลงที่ติดตัวมาขึ้นมาอ่าน เขารู้ว่าตอนนี้กล้องยังคงจับเขาอยู่ตลอด ไม่มุมไหนก็มุมไหน เขาไม่รู้หรอกว่ากล้องมุมไหนจะถ่ายอยู่ เพียงแต่เนื้อเพลงนั้นไม่ได้เรียกสมาธิเขาซักนิด

สมาธิของเขาอยู่ที่ คนชื่อ เศรษฐพงษ์ หมดแล้ว

……………………..

……………….

…………

และวันทั้งวัน บรรยากาศอึมครึมของสองคนที่เคยทำตัวติดกันก็เข้าสู่ช่วงวิกฤตมากขึ้น เมื่อคชาเริ่มตีตัวออกห่างไปเกาะติดอยู่กับคู่ร้องเพลงประจำสัปดาห์นี้มากขึ้น นั้นคือ เฟรม ผู้ซึ่งไม่รู้ตัวเลยว่าถูกดึงเข้ามาในอาณาจักรเต๋าคชาอย่างสมบูรณ์แบบ ในฐานะกันชนของคชาเสียด้วย

เพราะไม่ว่าเต๋าจะเดินเข้าใกล้ คชาก็จะเลือกเดินหนี ถ้าเต๋าเข้ามาทางซ้าย คชาก็แทบจะเดินหนีไปจนสุดมุมห้องเลยก็ว่าได้ เล่นเอาคนตามง้อ เพราะความผิดตัวเองถึงกับเครียดเลยทีเดียวเชียว

แต่ก็อีก…ความผิดของคชามาตั้งแต่แรกหรือก็ไม่ใช่

“เฟรม เราว่านะตรงนี้มันแปลกๆ”คชาที่กำลังซ้อมร้องอยู่เอามือเอื้อมไปชี้ตรงเนื้อเพลงท่อนที่ต้องประสานกันนิดๆ ก่อนจะกลับมามองของตัวเอง

“อ้าวหรอ…เดี๋ยวเราลองดีดใหม่ละกัน”เจ้าของสำเนียงติดเหน่อบอกน้อยๆ ก่อนจะกรีดนิ้วไปตามสายกีตาร์อย่างที่อีกคนแนะนำซึ่งเห็นว่ามันผิดจริง

“ตอนได้โจทก์เพลง เรานึกว่าคชาต้องแต่งหญิงซะแล้วดิ”เฟรมพูดติดตลกเล็กน้อยก่อนมองใบหน้าหวานใสน้อยๆ ด้วยรอยยิ้มขำ

“ก็อยากอยู่หรอก ท่าทางจะฮาดีนะ ท้าทายดีนะ..ไหนๆพี่แพรวก็ แต่งสาวมาแล้ว ถ้าเราแต่งหญิงบ้างน่าจะเป็นสีสันสุดๆอะ”คชาทำหน้าตายบอกนิ่งๆ แต่คนฟังนี่ซิฮาครืน นึกภาพตามแล้วท่าทางมันจะออกมาสวยพิลึก

แต่มีหรือคนที่มองอยู่ไกลๆจะพอใจ แน่นอน…พ่อเศรษฐพงษ์ ไม่พอใจอยู่แล้ว แต่สถานการณ์ตอนนี้ไม่น่าชักชวนให้เขาทำตัวไม่ดีใส่คชารอบสอง เขารู้ดีว่าการโกรธของคชามีสามระดับ ระดับแรกโวยวายแบบพองาม ระดับสองคือคชาจะเริ่มเงียบ และระดับอันตรายคือ คชาจะไม่คุย ไม่มองหน้าเต๋า

ซึ่งปัจจุบัน เข้าขั้นสามแล้ว เขาจึงไม่อยากกวนน้ำให้ขุ่นขึ้นไปอีก

“อ้าว พี่เต๋า..มายืนทำอะไรตรงนี้ล่ะ”เสียงแหลมๆของแพรวาเรียกเอาคนทั้งห้องหันมองอย่างสน รวมไปถึงคู่ซ้อมที่แอบแยกตัวออกมาซ้อมที่ Hall ด้วย

คนที่เลือกออกมาตรงนี้คือ คชาเอง เพราะเขาคิดว่าอย่างน้อยก็ปลีกวิเวกและไม่ต้องเจอหน้าเต๋าซักพัก

ชายหนุ่มจึงได้แต่เงียบ เขาไม่มีคำตอบของคำถาม ที่แพรววาถามมา ส่วนคนถามที่ถูกเจ้าจอยใช้ให้มาตามหาเต๋าเลยได้แต่ทำหน้างงๆก่อนจะเดินกลับเข้าบ้านไปอีกครั้ง โดยไม่ลืมบอกเจ้าตัวเขาก่อนไป

“เออ..พี่จอยให้มาตามบอกว่าจะซ้อมร้องประสานน่ะ”แพรววาว่าพลางตบบ่ากว้างเบาๆ หลังจากทำหน้าที่ของเองเสร็จสิ้น

คชาที่มองอยู่ห่างๆ จ้องตรงไปที่ดวงตาคมของอีกฝ่ายนิ่งๆ ก่อนที่จะเบือนหน้าหนีไปที่อื่น ถ้าหากเขาลุกหนีไปตอนนี้แล้วล่ะก็ ทุกอย่างมันจะเป็นพิรุธอย่างมากแน่ๆ

“คชา…”เสียงทุ้มเรียกเบา เพื่อให้คนที่หันหนีหันมามอง

“มีอะไร..”อีกคนที่เสียงติดนิ่งๆ ตอบไปเบาๆ วันนี้เขาแทบไม่ได้มองหน้าของเจ้าของเสียงเลยตั้งแต่เข้าสายๆของวัน จนตอนนี้ก็เกือบห้าทุ่มกว่าแล้ว

“อยากเข้าห้องน้ำ ไปอาบน้ำ เหนียวตัว ไปด้วยกันไหม”เต๋าพูดช้าๆเนิบๆ หากคนฟังก็ได้แต่นิ่งไป ไม่มีคำตอบ

คนกลางอย่างเฟรมที่เริ่มเห็นบรรยากาศมาคุ เลยไม่อยากจะเป็นตัวสร้างความร้าวฉานเท่าไหร่นัก และที่แน่ๆ เขาเองก็ถูกคชาเกาะมาทั้งวัน จนเริ่มรู้สึกว่าตัวเองอาจโดนรังสีทำลายร้างจากคนมาใหม่เอาได้ง่ายๆ เลยนึกอยากช่วยบ้าง

“เมื่อกี้เห็นบ่นอยากอาบน้ำไม่ใช่หรอ พอดีเลยเนี่ยจะได้มีเพื่อน คชาก็ไปซิ เราอยากซ้อมต่อีกนิดเดียวตามไป”เฟรมว่าเอามือสะกิดอย่างรู้งาน ในขณะที่เจ้าคนตีมึนนั้น หันมามองดังขวับ

กูบอกตอนไหนเฟรมว่ากูอยากไป

แต่ถ้าหากปฎิเสธต่อไปดูท่าทางจะเป็นการต่อความยาวสาวความยืด และดูท่าทางของคนที่เดินโต้งๆมาชวนเขาไปอาบน้ำก็ท่าทางจะไม่ยอมลงให้ด้วยเหมือนกัน

“รอแป่บ..”สั้นๆ เซ็งๆ แบบไม่เต็มใจนี่ล่ะ ครบองค์ของการงอนอย่างสมบูรณ์แบบ เจ้ากระต่ายขี้งอนเลยเก็บข้าวของของตัวเองบางส่วน ก่อนจะเดินตามอีกคนออกไปอย่างแกนๆ

……………………

…………….

…….

คชาเดินตามเข้ามาในห้องน้ำ อีกครั้งที่ห้องน้ำมีประโยชน์ ทั้งๆที่ชวนมาด้วยกัน แต่ในห้องน้ำกลับเงียบราวกับไม่มีสิ่งมีชีวิตอาศัย

คชาที่กำลังง่วนอยู่กับการเก็บของเข้าล๊อคเกอร์พร้อมกับเตรียมหยิบชุดนอนออกมาจากตู้ ในขณะที่เต๋าน่ะถอดเสื้ออกเตรียมเข้าห้องอาบน้ำแล้ว

และแน่นอนไวเรสถูกถอดออกไปเป็นที่เรียบร้อยเช่นกัน

นายลิงเผือกเต๋าที่ทำอะไรรวดเร็วอยู่แล้วจึงเดินนำเข้าก่อนเป็นคนแรก ในขณะที่คชาเองก็ยังอยู่ครบดีเกือบทุกอย่าง ถอนหายใจแรงๆอยู่หน้าล๊อคเกอร์ของตัวเอง ฟังเสียงสายน้ำไหลแล้วก็หนักใจขึ้นมาอีก

จะเดาให้ถูก..ไม่ซิ ไม่ต้องเดาเลยก็รู้ว่าที่ตามมาอาบน้ำด้วยกันคือจะเรียกเคลียร์ และไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นไหม..เพราะฉะนั้น

ก็ใส่เสื้อผ้าไปถอดในห้องอาบน้ำนี่ล่ะปลอดภัยสุด…

คชาหยิบเอาผ้าเช็ดตัวติดมือเข้าไปด้วยกัน ทำทีเป็นว่าจะอาบน้ำต่อหน้ากล้อง จนกระทั้งถึงจุดสิ้นสุดที่สายตาอิเล็คทรอนิคนั้นจะจับได้

หมับ!!!!

แรงคว้าเข้าที่ต้นแขนทำให้เขาเข้าไปอยู่ห้องอาบน้ำห้องสองที่เขาเดินผ่านเข้ามา จนแทบทันที่กำแพงมนุษย์สีขาวที่เปียกไปด้วยหยาดน้ำ นั้นล้อมรอบเขาไว้

“จะอาบน้ำ ทำไมไม่ถอดเสื้อผ้า..”อีกคนว่าพลางเอาหน้าเข้าใกล้ หากคนฟังได้แต่เบือนหน้าหนี แน่นอน ทั้งจุดลับตา และเสียงสายน้ำกลบคำพูดของพวกเขาไปหมดแล้ว

“ถามทำไมไม่ตอบล่ะ..”ชายหนุ่มว่าพลางกดจูบที่หน้าผากมนเบาๆ ราวปลอบเด็กดื้อ

“แล้วทำไมต้องตอบ”คชาที่พยายามเอาหน้าหนี ทั้งๆที่รู้ว่าใจกำลังอ่อนยวบไปกับการกระทำของอีกคน

“โกรธอะไร”เจ้าของใบหน้าหล่อถามเล็กน้อย เอามือแตะใบหน้านิ่งๆของอีกฝ่ายให้หันมามองหน้า

“แล้วโกรธอะไรก่อนอะ..”คชาถามกลับบ้างมองหน้าคนพูดอย่างหาเรื่อง หากพอสบสายตาพราวของอีกคนก็ชักคิดผิดแล้วที่จะสู้ตา

“โกรธ..ที่ไปซ้อมกับเฟรม อยากอยู่ด้วย แค่นั้น”เต๋าเลือกที่จะตอบความเป็นจริง เพื่อรอดูคำตอบของอีกคนเช่นกัน

“แล้วมาเหวี่ยงใส่ทำไม ไม่มีเหตุผลก่อนเองนะ”เจ้าตัวเล็กว่า ปากบางเริ่มเบะขึ้นราวกับเตรียมพร้อมรบ เปิดศึก

“ก็มันทำอะไรไม่ได้นี่ อยากทำ..แต่ทำไม่ได้”

“เหวี่ยงใส่แล้วไปหัวเราะมีความสุขกับคนอื่น..แล้วจะให้ยังไงอะ..”คชาว่าอย่างหาเรื่อง ในเมื่ออีกคนพูดตรงๆ ตัวเขาเองก็ไทชม่เห็นเหตุผลที่จะปิดบังเช่นกัน

“หึง??”เต๋ามองใบหน้านิ่งเหวี่ยงนั้นอย่างชอบใจ อยากบอกว่า เวลาที่คชาโวยวายเขาชอบมองนะ มันน่ารักดี ไม่ใช่แบบนิ่งๆที่เป็นเมื่อเช้านะ แต่ตอนโวยวายนี่ล่ะ มันน่ามอง

“ไม่ได้บอกเลย..เรื่องนี้ใครเริ่มก่อนล่ะ แล้วมันน่าไหมอะ”คชาว่าพลางมองอีกคนด้วยสายตาถูกกล่าวหาและไม่พอใจ

“ โอเค…เต๋าผิด..เต๋าขอโทษ เต๋าไม่มีเหตุผลเอง..”เต๋าบอกออกมาเสียงอ่อน และยอมรับมันออกมาแบบง่ายๆจนคนฟังเกือบหลุดยิ้มขำออกมา

หากคชาเองก็เลือกที่จะเงียบ..เขาไม่รู้จะตอบอีกคนว่าอะไรเหมือนกันนี่ซิ

“คชา..เต๋าขอโทษ…หายงอนเถอะนะ..”เต๋าว่าพลางโน้มตัวเข้าไปใกล้กว่าเก่ากระซิบที่ข้างหูอีกคนเบาๆ พอให้สายน้ำที่ดังอยู่แล้วช่วยกลบมันจนมิด..

“คชา..แค่นี้ก็หลงจนจะแย่อยู่แล้ว..อย่าให้ถึงขนาดต้องจับปล้ำง้อเลยนะ…มันทำลำบาก..”เท่านั้นล่ะ.. พ่อคชา นนทนันท์ อัญชุลีประดิษฐ์ แทบดีดตัวผึง ประมาณว่า…โดนของร้อนเลยก็ไม่ปาน

“ไอ้ทะลึ่ง..ลามปาม ปล่อยเลย จะไปอาบน้ำแล้ว เดี๋ยวคนดูเขาจะหาว่ามาตายในห้องน้ำหรือยังไง…”คชารีบผลักอีกคนออกก่อนจะเดินหูแดง ไปห้องน้ำข้างๆ พร้อมปิดประตูล๊อคอย่างแน่นหนาเลยทีเดียวเชียว

“อ้าว…ยังไม่ตอบเลยว่าหายยัง..”อีกคนตะโกนข้ามมา ทำเอาเจ้าตัวอยากจะยื่นมือไปตบกระโหลกหล่อๆของเจ้าตัวเหลือเกิน!!!

“หายแล้วโว้ย!!!!!!!!!!!!!!”

เชื่อเถอะ…หลังจากออกจากห้องน้ำไปครั้งนี้ คุณผู้ชมขาทั้งหลายคงได้เห็นพ่อสองหน่อนี้เซอร์วิส พร้อมกับตัวติบหนับมากกว่าเก่าอีกเชื่อเถอะค่ะคุณขาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

********************************************************************

ตอนด้านบนเป็นแค่ตอนแรกใน9ตอนที่ออกมาตอนนี้นะคะเอามาลงเป็นแซมเปิ้ลไว้
ถ้าใครอยากอ่านตอนที่เหลือรบกวนตามไปขอในทวิตเตอร์นะคะ
หรือสำหรับคนที่ไม่ได้เล่นทวิตเตอร์ก็ทิ้งเมล์ไว้ก็ได้คะแล้วจะส่งลิงค์ให้
เพราะบางตอนค่อนข้างไม่เหมาะสมที่จะเอามาลงคะ
ขอฟิคให้ขอที่ทวิตพี่บิ(ไรเตอร์) เองนะคะ Twitter : @Jibi_Babe
ถ้าสอบถามเรื่องรวมเล่มถามกล้วยที่ Twitter : @KKhankluay
ขอบคุณคะ

nu eng

[FIC TaoKacha ] IF...ถ้า by Jibi_Babe

ผลงานอื่นๆ ของ KKhankluay ดูทั้งหมด

ผลงานอื่นๆ ของ KKhankluay

นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

คำนิยม Top

คำนิยมล่าสุด

ความคิดเห็น