กว่าจะพูดว่ารักมันคงจะสายเกินไปแล้ว

เนื้อเรื่อง

>ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่งซึ่งก้อมีนิสัยเหมือนผู้ชายทั่วๆไปน่ะครับ
>ก้อคือ ค่อนข้างจะเจ้าชู้ (ก้อมากเลยแหละ)
>ผมเปลี่ยนผู้ห­ิงไม่ซ้ำหน้า เหมือนผู้ห­ิงเป็นเสื้อผ้าน่ะครับ
>แล้วก้อมาถึงวันนึง
เพื่อนผมเดินเข้ามาบอกผมว่า
>มีน้องคนหนึ่งที่คณะ เค้าชอบผมอยู่ แล้วผมก็รู้ว่าเธอเป็นใคร
>ผมก็เลยเล่นด้วยกับเธอ แต่ผมไม่เคยคิดที่จะจริงจังอะไรกับเธอเลย
>เพราะตอนแรกผมคิดว่า น้องเค้า (ชื่อแอร์) คงไม่จิงจังกับผม
>เหมือนผู้ห­ิงคนอื่นๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตผม
>แต่พอนานๆไป ผมรู้ได้เลยนะครับว่าเธอรักผมมาก
>มากจน ถ้าไม่มีผมบนโลกนี้ ก้อจะไม่มีแอร์เช่นกัน
>แต่ผมก้อไม่ได้รู้สึกอะไร เพราะผมไม่เคยรักเธอเลยครับ
>ผมมีเธอไว้ก้อแค่แก้เหงาเท่านั้น และก้อเป็นคนที่คอยช่วยเหลือผมยามเดือดร้อน
>เราคบกันมาปีกว่าๆได้แล้วครับ ทั้งๆที่ผมไม่เคยรักเธอเลยแม้สักนิด
>ผมมีผู้ห­ิงมากมายอีกหลายคน แต่เธอไม่เคยว่าอะไรให้ผมเลย
>เธอบอกว่า ถ้ามันเป็นความสุขของผมเธอจะไม่ว่าอะไร
>เธอขอแค่ อย่าทิ้งเธอไปก้อพอ -----------------
>ใครจะไปทิ้งล่ะครับ เพราะเธอดีกับผมอย่างนี้
>แล้วยังจะคอยช่วยเหลือผม ทุกเรื่อง โดนเฉพาะเรื่องเงินๆทองๆ
>ผมยังคิดว่าเธอโง่
เพราะทนอยู่กับผมได้ทั้งๆที่รู้ว่าผมไม่ได้รักเธอ
>ผมเคยพูดว่ารักเธอ แต่ก้อเป็นแค่ลมปากเท่านั้นแหละครับ
>ผมติดการพนันด้วย ทำให้ต้องเป็นหนี้คนอื่นอยู่มากมายหลายแห่ง
>ก้อได้เธอนี่แหละครับไว้คอยช่วยเหลือตลอด
>ฐานะทางบ้านเธอดีน่ะครับ จัดได้ว่าเป็นเศรษฐี เลยทีเดียว
>แต่ผมก้อแปลกใจนะครับว่าทำไมเธอถึงได้เงินเยอะขนาดนี้
>ถึงแม้ว่าพ่อแม่จะร่ำรวยก้อเถอะ เดือนนึงเป็นแสนๆ เค้าให้ลูกเยอะขนาดนี้เลยหรอ
>แต่เมื่อได้เงินมาผมก้อไม่ติดใจอะไรหรอก
>แอร์ เป็นคนที่สุขภาพไม่ค่อยดีน่ะครับ เป็นหวัดบ่อยๆ ปวดหัวบ้าง
>แต่พักนี้ก้อดูเธอซูบๆไป แต่ผมก้อไม่ได้สนใจอะไร
>หาความสุขให้ตัวเองไปวันๆ ไม่ได้สนใจเธอเลย ไม่เคยใส่ใจ
>ไม่เหมือนกับที่เธอทำให้ผมน่ะครับ พูดไปก้อเหมือนกับ
>เธอเดินตามผม แต่ผมเดินหนีเธอประมานนี้
>ในแต่ละเดือนผมใช้เงินเกือบแสนเลยนะครับ
>ทั้งเล่นพนัน เล่นยา แล้วยังจะเล่นสาวๆสวยๆ ก้อต้องแพงเป็นธรรมดา
>ผมต้องทำตัวเป็นผู้ดีมีตังค์
เพื่อที่สาวๆจะได้ยอมรับในตัวผม
>แล้วเงินที่ผมได้มาก้อเป็นเงินของแอร์ทั้งนั้นเลยครับ
>คิดดูแล้ว มีหรือที่ผมจะทิ้งเธอไป
>แล้วในที่สุดพ่อแม่ของเธอก้อรู้ความจริงจนได้ครับ
>มาเอาตัวแอร์กลับไป ในช่วงนั้นเธอไม่สบายอยู่ด้วย
>ผมก้อเสียใจนิดๆแหละครับ เพราะเสียดายเงิน
>ผมคิดว่าจากนี้ผมก้อคงต้องทำงานหาเงินเอง
>และก้อต้องประหยัด เพราะไม่มีแอร์อยู่คอยให้เงินผมใช้
>แต่ว่า เธอก้อยังส่งเงินให้ผมอยู่ดีแหละครับ
>เธอรักผมขนาดนี้เชียวหรอ ส่งให้เป็นอาทิตย์แหละครับ
>อาทิตย์ละ 3 หมื่น เธอดีกับผมเหลือเกินครับ
>ผมจะเที่ยวดึกๆ เมาปลิ้น แล้วกลับห้องก้อเกือบเช้า
>ผมเห็นห้องที่ผมกับแอร์เคยอยุ่ด้วยกัน ตอนนี้สภาพมันไม่เหมือนเดิมแล้วครับ
>มันรกรุงรัง ไม่เหมือนตอนที่แอร์อยุ่ เสื้อผ้ากระจัดกระจายไม่มีใครคอยเก็บให้
>ไม่มีใครทำอาหารให้ผมกิน ผมเริ่มคิดถึงเธอแล้วครับ
>เพราะเสื้อผ้าผมที่ใส่ประจำมันไม่ได้ซัก
>ผมเลยต้องไปเอาเสื้อผ้าในตู้มาใส่
ผมหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวหนึ่งออกมา
>แล้วผมเหลือบไปเห็น ซีดี อยู่แผ่นหนึ่งครับ
>ผมก้อเลยเอามาเปิดดู เป็นวิดิโอ ของแอร์ที่บันทึกไว้ก่อนเธอจะไป
>เธอรู้ว่าไม่นานพ่อกับแม่เธอก้อคงจะมารับเธอกลับไป
>แอร์ในวิดิโอ สีหน้าเศร้าสร้อย เธอพูดว่า
>“พี่เอกคะ ถ้าแอร์ไปแล้วพี่เอกก้อคงจะเห็นซีดีแผ่นนี้
>แล้วเอามาเปิดดู แอร์รุ้สึกผิดที่ต้องหนีพ่อกับแม่มาอย่างนี้
>และตอนนี้ท่านก้อรู้แล้วว่าแอร์มาอยู่กับพี่ที่นี่ อีกไม่นาน
>ท่านคงมารับตัวแอร์กลับไป แต่พี่เอกไม่ต้องห่วงนะคะ
>แอร์จะส่งตังค์มาให้พี่เอกค่ะ แต่คงจะไม่มากเท่าไหร่นะคะ
>เพราะเด๋วคุณพ่อกับคุณแม่ท่านจะสงสัยได้
>เรื่องสุดท้ายที่แอร์อยากบอกให้พี่เอกรู้นะคะ แอร์รักพี่เอกมากนะ
>พี่เอกคือชีวิตของแอร์นะ แอร์รู้ว่าตลอดเวลาที่เอกไม่เคยรักแอร์เลย
>แต่แอร์ก้อมีความสุขนะคะ ที่ได้อยู่ใกล้ชิดพี่เอก กว่าผู้ห­ิงพวกนั้น
>แอร์โกหกตัวเองตลอดเวลาว่าพี่เอกรักแอร์
เหมือนที่แอร์รักพี่เอก
>แต่พี่เอกไม่รักแอร์เหมือนตอนนี้ก้อดีแล้วค่ะ เพราะไม่นาน
>แอร์ก้อคงต้องจากพี่เอกไปอยู่ในที่ของแอร์ จากนี้พี่เอกต้องดูแลตัวเองนะคะ
>อย่าดื่มมาก แล้วก้อเลิกเล่นการพนันเถอะค่ะ แอร์ขอร้อง
>หันหน้ามาตั้งใจเรียนหนังสือเถอะนะคะ จบมาแล้วพี่เอกจะได้มีงานมีการดีๆทำ
>แล้วจะได้เจอผู้ห­ิงที่เค้ารักพี่เอกเหมือนอย่างแอร์นะคะ
>แอร์ทำทุกอย่างได้เพื่อพี่เอก แอร์รักพี่เอกค่ะ”
>แล้วเธอก้อร้องไห้ออกมาอย่างไม่หยุด
>
>ผมได้เห็นและได้ฟังเธอพูด น้ำตาผมมันเริ่มไหลออกมา
>ผมรู้สึกเสียใจเลยจริงๆครับ ที่ทำร้ายผู้ห­ิงคนหนึ่งที่รักผมมากได้ขนาดนี้
>ผมรู้ตัวว่าผมมันเลว และในที่สุดผมก้อรู้ใจตัวเองแล้วว่า
>ชีวิตผมก้อขาดเธอไปไม่ได้เหมือนกัน “ผมรักเธอ”
>ผมจะต้องไปตามตัวเธอกลับมาครับ เพราะผมขาดเธอไม่ได้อีกแล้ว
>ผมรวบรวมความกล้านานเป็นอาทิตย์
>แต่ผมก้อแปลกใจว่าทำไม เธอไม่ส่งเงินให้ผมเหมือนอาทิตย์ที่ผ่านๆมา
>แต่ผมก้อคิดว่าไม่เป็นไร
ผมจะไปตามเธอกลับมา
>เราจะกลับมาอยู่ด้วยกัน เริ่มต้นกันใหม่เป็นคนรักกัน
>ผมไปหาเธอที่บ้าน บ้านเธอให­่และกว้างมากครับ
>ผมเดินไปตรงหน้าประตูทางเข้าบ้าน แล้วก้อมียามออกมาหา
>เค้าถามผมว่า มาทำไม ผมก้อตอบว่า มาหาแอร์
>ยามคนนั้นบอกกับผมว่า ตอนนี้คุณแอร์ ไม่สบายอยู่ที่โรงพยาบาล
>ผมก้อเลยไปหาเธอที่โรงพยาบาลทันทีครับ
>พอไปถึง หน้าห้องที่เธอนอนอยุ่ พ่อเธอเดินเข้ามาต่อยผมอย่างเต็มแรง
>แต่แม่เธอก้อห้ามไว้ พ่อกับแม่เธอด่าผม ว่า ทำไมทำกับลูกสาวเค้าอย่างนี้
>ทำไมไม่ดูแลแอร์ ทำไมปล่อยให้เธอป่วยหนักซะขนาดนี้
>ผมไม่ทราบว่าเธอป่วยเป็นอะไร ผมเลยได้ถามพ่อเธอไป
>แล้วผมก้อรู้ ว่าแอร์เป็นโรคเลือด และจะต้องฟอกเลือดทุกเดือน
>แต่ตอนที่เธออยุ่กับผม ผมไม่เห็นเธอไปโรงพยาบาลเลยครับ
>แน่นอนครับ เงินที่เธอให้ผม เพื่อให้ผมได้ทำเรื่องเลวๆเช่นนี้
>เป็นเงินที่เธอต้องนำไปฟอกเลือดของเธอครับ
แต่เมื่อเธอเอาให้ผม
>เธอก้อไม่มีเงินไปรักษาตัวเอง
>ผมรู้สึกว่าผมเลวยิ่งกว่าเดิมอีก ผมเป็นคนฆ่าเธอ
>ผมอยากเข้าไปหาแอร์เป็นครั้งสุดท้าย เพราะตอนนี้เธออยู่ในสภาพที่ใกล้จะไป
>แต่พ่อเธอไม่ให้ผมเข้าไปครับ ผมจึงก้มลงกราบเท้าพ่อเธอ
>ขอให้ผมเข้าไปหาเธอหน่อยเถอะครับ
>แล้วในที่สุดพ่อของเธอก้อใจอ่อน
>ตอนนี้สภาพของเธอ เหมือนหนังหุ้มกระดูก เธอผมมาก
>หายใจระรวยต้องใช้เครื่องช่วยหายใจตลอด ผมรับสภาพเธอไม่ได้
>ผมผิดเอง ผมทำให้เธอเป็นอย่างนี้
>เธอตื่นขึ้นมา แล้วก้อเห็นผมอยู่ข้างๆเธอ
>เธอยิ้มแล้วก้อร้องไห้ออกมา ผมไม่รู้ว่าร่างกายเธอผอมขนาดนี้
>แล้วเธอเอาน้ำตามาจากไหนกันตั้งมากมาย
>เธอจับมือผมไว้แน่น เหมือนเธอรู้ว่าอีกไม่นานเธอก้อจะจากไป
>น้ำตาผมไหลออกมาครับ ผมได้แต่พูดว่า พี่ขอโทดนะแอร์พี่ผิดเอง
>พี่ทำให้แอร์ต้องเป็นอย่างนี้ ผมพูดเป็นพันครั้งได้ครับ
>เธอตอบด้วยน้ำเสียงเอื่อยๆ ว่า
>“ไม่ใช่ความผิดของพี่เอกหรอกค่ะ
แอร์ผิดเอง แอร์ไม่รักตัวเองเอง
>แต่สิ่งที่แอร์ทำไปทั้งหมด เพราะแอร์รักพี่เอกนะคะ แอร์ไม่อยากเห็นพี่เอกเป็นทุกข์
>พี่เอกอย่าร้องไห้สิคะ แอร์อยากเห็นพี่เอกยิ้ม”
>ผมได้ฟังมันยิ่งทำให้ผมร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก ผมต้องรีบบอกเธอไป
>ก่อนที่ผมจะทำใจไม่ได้ไปกว่านี้
>“แอร์ พี่ขอโทดในสิ่งที่พี่ทำทั้งหมด พี่ พี่ พี่ พี่รักแอร์นะ
>พี่ไม่เคยรู้เลยว่าพี่รักแอร์ตอนไหน แต่ตอนนี้ พี่รักแอร์
>รักแอร์มากนะ เรากลับมาอยู่ด้วยกันนะแอร์ เราต้องกลับมาอยู่ด้วยกัน”
>เธอฟังแล้วเธอร้องไห้ น้ำตาแทบเป็นสายเลือด แล้วพูดกับผม
>“พี่เอกรู้มั๊ยคะ แอร์เกิดมาเพื่อจะฟังคำนี้ แอร์ดีใจเหลือเกินที่ได้ฟัง
>แอร์มีความสุขจังเลยค่ะ จากนี้พี่เอกต้องดูแลตัวเองนะคะ
>แอร์คงกลับไปอยู่กับพี่ไม่ได้อีกแล้ว แอร์กลับไปอยู่กลับใครไม่ได้อีกแล้ว
>แอร์รู้ดีว่าแอร์ต้องไป แอร์บอกไว้แล้วไง ว่าพี่เอกอย่ารักแอร์เลย
>เพราะไม่นานแอร์ก้อจะไป แอร์รัก…….พี่ …….เอก……..นะคะ”
>พูดจบเธอก้อหลับตา
น้ำตาเธอก้อไหลออกเป็นหยดสุดท้าย
>มือเธอที่จับมือผมไว้แน่นก้อหลุดไป เธอหยุดหายใจ
>ในวินาทีนั้น หัวใจผมเหมือนถูกบดขยี้อย่างแรง ผมแทบหยุดหายใจ
>แอร์จากผมไปแล้ว
>พ่อกับแม่เธอเสียใจมาก แต่ก้อไม่ต่างไปจากผมหรอก
>ผมยิ่งกว่าพ่อกับแม่ของเธอด้วยซ้ำ ผมเป็นคนที่ทำให้เธอตาย
>ถ้าผมไม่ติดพนัน ไม่ติดสาว แอร์ก้อคงไม่ต้องเอาเงินให้ผมใช้
>เธอควรจะเอาเงินนั้นไปฟอกเลือด แล้วเธอจะยังไม่ตายในตอนนี้
>ผมมันเลว ผมมันเป็นผู้ชายที่เลวที่สุด
>ผมไม่เคยเห็นค่าผู้ห­ิงคนที่รักผมเลย ผมมันโง่
>ผมดูแลคนที่รักผมมากกว่าชีวิตของเค้าไม่ได้
>ทุกวันนี้ผมได้แต่เสียใจกับการกระทำชั่วๆของผม
>ผมไม่เคยยกโทดให้ตัวเองเลย ผมเสียใจกับอดีตที่ผ่านมาตลอดเวลา
>ผมอยากจะเตือนผู้ชายทุกคนไว้ ว่า รักษาดูแลผู้ห­ิงที่ขึ้นชื่อว่าเค้ารักคุณให้ดี
>สักวันหนึ่งถ้าคุณไม่มีเธอคุณก้อจะรู้สึกอย่างผม
>และเวลามันไม่ย้อนกลับ เอาผมไว้เป็นตัวอย่างเถอะคุณป
>รักคนที่เค้ารักคุณให้มากๆ
คุณจะไม่ได้ต้องมาเสียใจอย่างผม
>ด้วยความหวังดี
>ผู้ชายที่แสนเลว และ X ทำร้ายแม้กระทั่งคนที่รัก