แผนที่บนโลกนี้อยู่ที่คุณ - นิยาย แผนที่บนโลกนี้อยู่ที่คุณ : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    แผนที่บนโลกนี้อยู่ที่คุณ

    เจ็บกว่าการที่ผมต้องตายไปแล้วก็คือการที่ผมไม่เคยรู้เลยว่าพี่นอกใจผมได้ยังไง พี่ธีร์

    ผู้เข้าชมรวม

    356

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    46

    ผู้เข้าชมรวม


    356

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    11
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  20 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  10 ก.ย. 67 / 05:51 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

             บทนำ

     

     

    "รายงานข่าว ถนนกรุงเทพ-นนทบุรี เวลา 00.00 เบนซ์ขาวชนเข้ากับ10 ล้อ คาดว่าเหตุเกิดจาก10ล้อหลับใน เจ้าของรถเบนซ์บาดเจ็บสาหัส ซี่โครงหักทั้งร่าง ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลใกล้เคียงอย่างเร็วที่สุด ในเวลาต่อมาทราบว่าเจ้าของเบนซ์คือ 'นาย ปุณนกรณ์ หัตบดีเทพ”

     

    เสียงรถแอมบูแลนซ์ดังลั่นมาตามทางยาว ฝ่าเข้ามากลางวงล้อม ผู้คนมุงล้อมทั่วพื้นที่เกิดเหตุ ตัวชายร่างสูงโปร่ง นัยน์ตาสีทมิฬเองก็ถูกดึงความสนใจเช่นเดียวกัน เขาเดิน'ผ่าน'กลุ่มคนที่ยืนมุงราวกับตนเป็นเพียงอากาศ ก่อนจะพบเข้ากับบุรุษที่นอนแผ่อยู่กลางพื้นถนน สภาพไม่อาจรู้ถึงรูปพรรณสันฐานทว่าดูๆแล้วคงสูงประมาณ175ได้ ทั่วทั้งร่างถูกเคลือบด้วยโลหิต เขารู้สึกสะเทือนใจกับภาพตรงหน้าอย่างยิ่ง จึงได้แต่ภาวนาให้ตนอย่าได้ตายทรมานคล้ายถูกประจานเช่นนี้ ในบรรดาผู้คนที่มุงดู มีชายหน้าตาดูดี พุ่งเข้ามายังที่เกิดเหตุ ก่อนตาทั้งสองจะเบิกโพลง สายน้ำไหลทะลักทั่วไปหน้า เขาถลาเข้าไปหาผู้ที่นอนแผ่กลางพื้นถนน กรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะถูกเจ้าหน้าที่กันตัวไว้ไม่ให้เข้าใกล้ ผู้บาดเจ็บถูกนำตัวออกไป ชายคนนั้นทรุดลง เข่าสองข้างกระแทกอย่างแรงเข้ากับพื้น 

     

    " 'ปุณ' ฮือ ปุณ 'ธีร์'ขอโทษ ขอโทษ" 

     

    เขาเอาแต่พูดว่าขอโทษซ้ำไปซ้ำไปอย่างกับคนบ้า ชายร่างโปร่งนัยน์ตาน้ำตาลรู้สึกสงสารอย่างจับใจ อุบัติเหตุย่อมมากับภาพน่าสะเทือนใจเช่นนี้เสมอ เขาเดินเพื่อจะไปปลอบใจชายผู้น่าเวทนาคนนั้น วินาทีที่มือเรียวแตะเข้าไปที่ไหล่กลับทะลุผ่านอย่างน่าฉงนใจ ใบหน้าสวยคล้ายตะลึงกับภาพตรงหน้า เขาเอื้อมมือคว้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า เดินเข้าไปหาฟูงชน มือเรียวปัดป่ายทั่วทิศ ทว่าก็ไม่สามารถแตะต้องใครได้เลย ดวงใจวูบไหว ใบหน้าพลันไร้สี

     

    เกิดอะไรขึ้นกับตัวผม บ้าน !ใช่ ต้องกลับบ้าน 

     

    .

    .

    .

     

    แล้วบ้านมันคือที่ไหน

    ผมเป็นใครกัน

    หรือผมตายแล้วเหรอ

    ผู้ชายที่ถูกรถชนเมื่อกี้คือผมเหรอ

    แล้วถ้าอย่างนั้นผมควรไปที่ไหนต่อ

    แล้ว แล้ว แล้ว แล้ว แล้ว แล้ว แล้ว แล้ว 

     

    คำเดิมๆผุดซ้ำๆขึ้นมาในหัวของเขา สองแก้มเปื้อนไปด้วยน้ำตาโดยไม่รู้แน่ชัดว่าทำไม 

     

    ภาพตรงหน้าเริ่มเลือนรางก่อนวิญญาณคล้ายจะถูกดูดไปที่ห่างไกล ภาพสุดท้ายที่เห็นคือชายที่นั่งร้องไห้ฟูมฟายกลางรอยเลือด 

     

    เจ็บปวดหัวใจจัง....

     

    อย่าร้อง

     

    อย่าร้องเลย

     

    ช่วงไรท์พูด : บอกเลยวายเรื่องที่สองของไรท์ อืมมาร้องไห้กันเถอะ ใครอยากร้องก็มาชิมดูเด้อ สงสารแต่ก็ทำเขาเองอะโอ๊ยไรท์จะบ้า เอาเป็นว่าเชิญชิมเลยจ้า บาย แล้วพบกัน บายๆๆเดดพูล

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น