เกิดเป็นนางร้าย! อย่าอยู่ให้สามีอยากหย่า

เหตุเกิดจากความเมา... เอิ๊ก!!

สามจอกสี่จอกกรอกเข้าปาก “มารี” เลขาสาวขี้เมานอนหลับไป

ตื่นมาอีกทีดันกลายเป็น “มาลี” นางร้ายในนิยายที่เพื่อนแต่ง

หลานพระยาผู้มีจุดจบไม่โสภา ถูก “พันแสง” คุณชายจอมเสเพลข่มเหง

จนต้องลงเอยแต่งงานกัน ชอกช้ำระกำใจอยู่ร่ำไป

ใช่ ต้นฉบับบอกไว้แบบนั้น ทว่าเหตุใดกันหนอ...

ชายมากรักผู้นั้นถึงได้ดูคลั่งรักเธอขนาดนี้

ซ้ำผลพวงจากสนธิสัญญาเบาว์ริง ทำให้สุราเถื่อนเกลื่อนเมือง

แบบนี้ “มารี” ควรเมาเหล้าหรือเมารักก่อนดีล่ะ

เมษานี้เกียมอ่านนิยายรัก คลอเพลง “ธารารัตน์” เมาเบาๆ

สืบคดีเล่นแร่แปรธาตุทั่วพระนครพร้อมกัน!

“น่าน้อยใจเสียจริง... ที่เจ้าจำไม่ได้ว่าคืนนั้นข้าและเจ้ามีความสุขกันเพียงใด” ชายหนุ่มโกหกกึ่งหนึ่ง คนที่สุขอาจมีแค่เขา... และยังไม่ถึงขั้นลุล่วงสำเร็จดี เขายกมืออีกข้างขึ้นลูบแก้มใส ซึ่งเธอพยายามขืนตัวออกห่างเล็กน้อย เนื้อตัวสั่นเทาไปหมด “ข้าจึงมาที่นี่เพื่อถามว่า... ในเมื่อข้าวสารกลายเป็นข้าวสุกไปแล้ว เจ้าคิดจะทำเยี่ยงไรต่อ...”

คนตรงหน้าปล่อยมือจากผ้าห่มแพรกลางอก ยกขึ้นปิดริมฝีปากของเขาแทน คล้ายไม่อยากได้ยินเรื่องอื่นใดอีก พริบตานั้นพันแสงดึงมือเรียวออก โน้มร่างลงนอนทาบทับตัวเธอ ตรึงข้อมือทั้งสองของเธอไว้ข้างกาย กระซิบถามเสียงแผ่วพลิ้วริมแผ่นหู “หรือว่าเจ้าจะอยากออกเรือนกับข้า”