อยากยหุดหัวใจไว้ที่เธอ 1

บทนำ

อ๊ากกก สายแล้ว แม่นะแม่ทำไมไม่ปลุกให้มันเร็วกว่านี้รถดันมาติดอีก วันแรกก็ต้องโดนเนรเทศน์แน่เลย แง แง ร้องไห้แปป มัวแต่บ่น สวัสดีค่ะฉันชื่อนางสาวอภิรญา อภิเชตน์วงศ์กุล ชื่อเล่นพาย ฉันอายุ 17 ปีตอนนี้กำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 เอ่อ…สายแล้วค่ะ

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง เสียงออดดังขึ้น

“สายแล้ว” ฉันพึมพำเบาๆขณะตั้งหน้าตั้งตาวิ่งไปเข้าแถว เอ๋…แถวม.5นี่มันอยู่ตรงไหนนะ “โอ๊ะ” เสียงฉันร้องเพราะฉันดันชนกับใครสักคนนี่สิ

“เป็นอะไรไหมครับ” ผู้ชายคนนั้นยื่นมือมาตรงหน้าของฉัน

“ไม่เป็นไรค่ะ” ฉันลุกขึ้นแล้วปัดเศษฝุ่นออกจากร่างกาย “โอ๊ย” ฉันร้อง

“เดี๋ยวล้มไปหรอกพาย” เชนค่อยๆพยุงฉัน เชน…

“ขอบคุณนะ ฉันไม่เป็นไรแล้ว” ฉันพยายามจะออกจากอ้อมแขนของเชนแต่ทำไมขามันไม่ขยับเลยนะ

“ขาเธอ ละละละเลือด” เชนชี้มาที่ขาฉันแล้วเขาก็…สลบไป