ใจหนึ่งแค่คิดถึง แต่อีกใจหนึ่งริรักเธอ คนมันเผลอห้ามใจไม่เก่ง เธอมาใกล้ทีไร ใจก็คอยแต่เคลิ้มไปเอง ว่าได้เป็นคนนั้น คนที่เดินอยู่เคียงข้างเธอ
"ขอบใจนะจองแบที่มาส่ง"หญิงสาวยิ้มให้จองเบอย่างเป็นมิตร
"อื้อ ไม่เป็นไร เราเต็มใจอยู่แล้ว แจมรีบเข้าบ้านเถอะ"จองเบบอกกับแจม เพราะตอนนี้เหมือนฝนจะตกลงมาแล้ว
"โอเค พรุ่งนี้เจอกันนะ"แจมพูดแล้วเดินเข้าบ้านไป จองเบขับรถกลับบ้านด้วยสีหน้าอารมณ์ดี
"ถ้าซักวันฉันได้เป็นแฟนเธอคงดีนะแจม อยากให้เธอรู้ว่าฉันรักเธอมานานแล้ว แต่ก็ไม่กล้าที่จะบอกเธอซักที"จองเขพูดกับตัวเองแล้วยิ้มเอง
แต่เปล่าเลย เปล่าเลย ก็ไม่ได้เคยจะหวังให้เธอเห็นใจ ขอแค่ปล่อยให้ฉันรักเธอ .. ได้ไหม
รุ่งเช้า
"ฮัลโหลแจม เรามารับแล้วอยู่บ้านบ้านอ่ะ
[อ่าวหรอ โอเคๆ ลงไปเดี๋ยวนี้แหละ]จองเบหลงรักแจมตั้งแต่แรกเห็น จองเบเป็นนักเรียนใหม่ที่อยู่ห้องเดียวกับแจม
"รอนานมั้ยจองเบ"แจมพูดแล้วปิดประต฿รถ
"ไม่หรอก ให้นานแค่ไหนก็จะรอ"จองเบมองหน้าแจมแล้วพูดก่อนจะหันไปขับรถ ตลอดทางทั้งคู่นั่งเงียบ...
My Girl ฉันจะมีแต่เธอจากนี้ไป เธอจะเป็นคนแรกที่ฉันนั้นรัก และก็คงไม่มีใคร จะอยู่ในใจของฉันเหมือนเธอ
"แจม จองเบมีอะไรจะให้"จองเบหันไปคุยกับแจมที่นั่งข้างๆ พร้อมยื่นกล่องเล็กๆให้แจม
"อะไรอ่ะ ให้ในโอกาสอะไรหรอ?"แจมพูดแล้วหยิบกล่องขึ้นมาดู
"อยากให้อ่ะ อยากรู้ก็เปิดดูสิ"จองเขพูดแล้วยิ้มให้ แจมกำลังจะเปิดแต่มีเสียงหยึ่งเรียกชื่อแจมจากประตูหน้าห้อง...
"แจม!"เขาตะโกนก่อนจะเดินมายังโต๊ะแจม..."กั้ง"แฟนเก่าแจม เขาพยายามที่จะขอคืนดี แต่แจมปฏิเสธ
"กั้ง มาทำไม"แจมหันไปดูแล้วหันกลับมาทางจองเบ
"ขอคุยด้วยหน่อยสิ"
"ไม่!เราไม่มีอะไรต้องคุยกัน"แจมพูดแล้วหันมามองหน้าผม ก่อนที่น้ำใสๆจะร่วงหล่นมาจากดวงตา
"แต่กังรักแจมนะ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ"กั้งพูดเสียงอ่อนลง
"แจมบอกแล้วไง เรื่องของเรามันจบแล้ว แจมเกลียดกั้ง!"แจมตะโกนออกแล้วไปร้องไห้
"เห้ยพอเหอะ นายกลับไปได้แล้ว อย่ามายุ่งกับแจมอีก"จองเบยืนขึ้นอย่างเร็วแล้วว่ากั้ง
"นายเกี่ยวไรด้วย"
"แจมเป็นแฟนฉะนแล้ว นายลับไปได้แล้ว อย่ามายุ่งกับแฟนฉันอีก"จองเบตะคอกใส่กั้ง แล้วกั้งก็เดินออกไปอย่างหัวเสีย
"จองเบ..."แจมมองหน้าจองเบ
"เอ่อ...แจม จองเบขอโทษนะ อย่าโกธรเราเลย"จองเบก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิด
"ขอบใจนะ^^"แจมยิ้มให้จองเบพร้อมเช็ดน้ำตา จองเบมองหน้าแจมอย่างสงสัย
"อ่อ ไม่เป็นไร"จองเบกอดตอบแจม
ขอแค่ได้มองตา ในเวลาเธอไม่มองใคร มันจะดูมากไปหรือเปล่า ในมือถือของฉัน หากว่ามันมีรูปของเรา ก่อนนอนและตอนเช้าก็จะยิ้มให้เธอทุกวัน
"กลับบ้านดีๆนะจองเบ ขอบคุณสำหรับสร้อยนี้ด้วย"แจมพูดแล้วชูสร้อยที่ห้อยไว้
"อื้ม ไม่เป็นไร^^"จองเบพูดแล้วขับรถออกมา พร้อมกดดูรูปหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเอง มันคือรูปที่แจมกับจองเบถ่ายแล้วทำมือรูปหัวใจด้วยกัน
"ได้แค่นี้ก็พอแล้ว...ขอให้เธอจะสัญญาที่ให้กับฉันแล้วกันนะ"จองเบพูดแล้วยิ้ม สัญญาน่ะหรอ...ก็แจมสัญญาว่าถ้าจบม.6ปีนี้แล้วจะเอ็นให้ติดมหาลัยก่อนแล้วจะตอบตกลงเป็นแฟนจองเบ ตอนนี้ต่างคนต่างสัญญาว่าจะไม่มีใคร
"ฉันรักเธอนะ/ฉันรักเธอนะ"จองเบพูดในขณะที่แจมก็พูดกับตัวเอง ^^
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น