นิยายสั้น :: ชีวิตที่ขาดเธอ (Someone)#Jinny Poppy - นิยายสั้น :: ชีวิตที่ขาดเธอ (Someone)#Jinny Poppy นิยาย นิยายสั้น :: ชีวิตที่ขาดเธอ (Someone)#Jinny Poppy : Dek-D.com - Writer

    นิยายสั้น :: ชีวิตที่ขาดเธอ (Someone)#Jinny Poppy

    ผู้เข้าชมรวม

    141

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    141

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  6 ก.ย. 56 / 14:14 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      เมื่อก่อนไม่เคยได้คิด ผิดอะไรไม่เคยจะรู้ ไม่ได้ดูว่าในสิ่งที่กระทำ ทำให้ใครบางคนเสียใจ

      "รำคาญโว้ย เลิกตอแยซักที!!"ป๊อปปี้ ชายหนุ่มตะโกนใส่หน้าจินนี่ แฟนสาวผู้น่ารัก
      "ป...ป๊อป...จินนี่ขอโทษนะ ถ้าจินนี่ทำอะให้ป๊อปไม่พอใจ"เธอพูดทั้งน้ำตา เพราะอยู่ๆแฟนหนุ่มก็โมโหใส่เธอ ทั้งที่เธอยังไม่ได้ทำอะไรเลยซักนิด
      "ออกไป...ฉันบอกให้ออกไป!!"ชายหนุ่มมองหน้าแล้วตะโกนพร้อมชี้ไปทางประตู เป็นอันบอกให้แฟนสาวรีบออกไปเดี๋ยวนี้
      "ป๊อป...ป๊อปเป็นอะไร บอกจินนี่ได้มั้ย?"แฟนสาวพยายามอ้อนเขา แต่เขาไม่ฟังอะไรทั้งนั้น
      "ออกไป!! เธอไม่ต้องมายุ่งกับฉัน ไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้าอีก!"เขาพูดแบบใส่อารมณ์
      "..."จินนี่ร้องไห้พร้อมวิ่งออกไปจากนอกห้อง
      "ป๊อปเป็นอะไร ทำไมทำกับจินนี่แบบนี้ จินนี่ยอมทำทุกอย่างให้ป๊อป แต่ทำไมไล่กันแบบไม่มีเยื่อใยแบบนี้"เธอวิ่งออกจากคอนโดของแฟนหนุ่ม แต่ไม่ได้มองซ้ายขวา รถเก๋งที่วิ่งมาด้วยความเร็ว ได้ชนร่างของเธอไปเต็มๆ



      "น่ารำคาญโว้ย!"เขาสถบออกมาดังๆ จริงๆแล้วเขาทะเลาะกับกิ๊ก...กิ๊กที่เขาก็รักไม่แพ้จินนี่ เขาไม่บอกจินนี่หรอกว่าเขามีใครอีกคน ป๊อปปี้เห็นกิ๊กสาวของตัวเองนัวเนียกับชายอื่นในผับ ทให้เขาไม่พอใจอย่างแรง เขาตะคอก ทะเลาะ แล้วกิ๊กคนนั้นก็บอกเลิกเขา...บอกแล้วไงล่ะ...ว่าเขาก็รักกิ๊กคนนั้นไม่แพ้จินนี่เลย
      ~นี่เรื่องของเรา ไม่ใช่ของใคร บอกเขาทำไมนะเธอ~
      {จินนี่}
      เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแล้วโยนมันไว้ที่เดิม
      ~นี่เรื่องของเรา ไม่ใช่ของใคร บอกเขาทำไมนะเธอ~
      เสียงโทรศัพท์ของชายหนุ่มเข้ามาเรื่อยๆ แต่เขาก็ไม่รับซักที...เขาจะรู้มั้ย ว่าแฟนสาวของเขาถูกรถชน! จนกระทั่งเสียงโทรศัพท์เงียบไป แต่มีMessageจากเพื่อนของจินนี่ส่งมาแทน เขาจึงเปิดดู
      [ป๊อป!ทำไมไม่รับโทรศัพท์ จินนี่โดนรถชน ตอนนี้อยู่ ICU อาการโคม่าน่าดู]
      เขารีบโทร.กลับหาเพื่อนจินนี่แล้วรีบไปโรงพยาบาลทันที


      จนเมื่อจบตรงการแยกทาง ทุกๆ อย่างที่เคยทำไว้ ก็ได้กลับมาเตือนย้ำใจให้คิด ว่าฉันนั้นโง่แค่ไหน
      ณ โรงพยาบาล
      "มีน จินนี่เป็นไงบ้าง"ชายหนุ่มรีบวิ่งไปถามเพื่อนของจินนี่
      "หมอยังไม่ออกมาเลย"มีน เพื่อนสาวจินนี่พูดแล้วเริ่มร้องไห้
      "เป็นเพราะฉันเอง ฉันไม่น่าไปพาลใส่จินนี่"น้ำตาลูกผู้ชายเริ่มไหลออกมา
      "เอาน่าป๊อป อุบัติเหตุมันเกิดขึ้นได้ตลอด อย่าโทษตัวเองเลย"มีนนั่งปลอบป๊อปปี้ จนกระทั่งหมอออกมา
      "หมอ แฟนผมเป็นยังไงบ้าง"ป๊อปี้รีบลุกขึ้นถามหมอทันที
      "ตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้วคับ แต่จากการที่เธอถูกรถชน หัวของเธอกระแทกกับพื้นอย่างแรง หมอว่าจึงอาจทำให้เธอ...ความจำเสื่อมครับ...หมอขอตัวก่อนนะครับ"แล้วหมอก็เดินกลับเข้าห้อง
      ป๊อปปี้ทิ้งตัวนั่งลงเหมือนคนไร้วิญญาณ เขาช็อคมากเขาทำให้คนที่เขารักต้องเจ็บถึงขนาดนี้เลยหรอ


      อยากจะหมุนเวลาให้กลับยังไง ก็ไม่ย้อนมันคืนได้แล้ว ได้แต่ขอให้เธอได้โปรดอภัยให้กัน สักครั้งจะยอมได้ไหม
      ตอนนี้หมอได้ย้ายจินนี่มายังห้องพัก ตอนนี้จินนี่ยังไม่ได้สติ มีนกลับไปเอาเสื้อผ้ามานอนเฝ้าจินนี่
      "จินนี่ ตื่นมาคุยกับป๊อปนะ ป๊อปขอโทษ ป๊อปรักจินนี่นะ รักมาก"เขาจับมือแฟนสาวขึ้นมาจับแล้วร้องไห้ออกมา
      "ไหนจินนี่บอกว่าจะอยู่กับป๊อปตลอดไปไง ตอนนี้จินนี่ก็ตื่นขึ้นมาอยู่กับป๊อปเร็วๆสิ"ป๊อปปี้พูดแล้วเอามือไปจับหน้าจินนี่อย่างเบามือ ก่อนจะวิ่งออกไปจากห้อง เขาทำมจไม่ได้ เขาวิ่งไปที่สวนของโรงพยาบาลเพื่อสงบสติอารมณ์


      ช่วงชีวิตฉันที่ขาดเธอเหมือนจะตาย หัวใจมันทนไม่ไหว มันเคยแต่มองร้องหาว่าเธอ อยู่ไหนและเป็นอย่างไร
      ตอนนี้ป๊อปปี้และมีนอยู่ที่ห้องพักจินนี่ จินนี่ก็ยังไม่ได้สติอยู่ดี
      "ป๊อปกินอะไรมั้ย มีนจะลงไปซื้อข้าว"มีนเดินมาถามป๊อปปี้ที่นั่งข้างเตียงจินนี่
      "ไม่เป็นไร ขอบใจนะ"ป๊อปปี้พูดทั้งที่ยังมองหน้าจินนี่
      "จินนี่รู้มั้ย ไม่มีจินนี่ตอนนี้ป๊อปเหงามาก ป๊อปอยากกินเค้กฝีมือจินนี่อีก"เขาพูดแล้วเริ่มน้ำตาไหล แล้วนิ้วจินนี่ก็เริ่มขยับ เธอค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ ก่อนจะมองผู้ชายที่อยู่ข้างเตียงเธอ
      "...คุณเป็นใครค่ะ"เธอมองหน้าป๊อปปี้อย่าง'งงๆแล้วถามป๊อปปี้
      "จินนี่...นี่ฉันป๊อปปี้นะ แฟนเธอไง"ป๊อปปี้พยายามพูดทั้งที่น้ำตาจะไหล
      "แฟน...แฟนหรอ นายเป็นแฟนฉันหรอ?"เธอถามป๊อปปี้
      "ใช่ เรารักกันมากนะ"ป๊อปปี้พยายามพูดเพื่อทำให้จินนี่จำเขาได้


      กลับมาหาฉัน ได้โปรดเถอะนะคนดี ต่อจากนี้ที่เคยร้องไห้ จะไม่ทำให้เธอต้องช้ำและเสียน้ำตา กลับมาเป็นอย่างเดิมได้ไหม รักกันอย่างเก่า
      ป๊อปปี้เดินออกมาคุยกับหมอหน้าห้อง
      "หมอครับ...ต้องทำยังไงบ้าง ที่จะทำให้จินนี่จำความได้"เขาก้มหน้าพูดกับหมอ
      "สถานที่ที่เขาเคยไปแล้วมีความสุข...คุณลองพาเขาไปยังสถานที่ที่เขาชอบหรืออยู่แล้วรู้สึกดีดูนะครับ"
      "...ครับ"ป๊อปปี้พูดแล้วเดินกลับเข้าห้อง ก่อนจะทำหน้าเป็นปกติ
      "จินนี่ เดี๋ยวถ้าจินนี่หายแล้วเราไปทะเลกันนะ^^"เขาพูดแล้วยิ้มให้จินนี่
      "ทะเลหรอ ไปสิ จินนี่อยากไปทะเล"เธอพูดแล้วกินผลไม้ที่มีนปอกให้อีก


      แต่ก่อนไม่เป็นอย่างนี้ อยู่ดีๆ น้ำตาก็ไหล อยากให้เธอได้ฟังว่าฉันละอาย ที่ทำให้เธอเสียใจ ทำให้จบตรงการแยกทาง ทุกๆ อย่างที่เคยทำไว้ คงไม่กลับมาเตือนย้ำใจให้คิด ว่าฉันนั้นโง่แค่ไหนอยากจะหมุนเวลาให้กลับยังไง ก็ไม่ย้อนมันคืนได้แล้ว
      ได้แต่ขอให้เธอได้โปรดอภัยให้กัน สักครั้งจะยอมได้ไหม
      ช่วงชีวิตฉันที่ขาดเธอเหมือนจะตาย หัวใจแทบทนไม่ไหว มันเคยแต่มองร้องหาว่าเธอ อยู่ไหนและเป็นอย่างไร กลับมาหาฉัน ได้โปรดเถอะนะคนดี ต่อจากนี้ที่เคยร้องไห้ จะไม่ทำให้เธอต้องช้ำและเสียน้ำตา กลับมาเป็นอย่างเดิมได้ไหม รักกันอย่างเก่า

      3อาทิตย์ต่อมา ตอนนี้ป๊อปปี้และมีนพาจินนี่มายังทะเล ที่ที่ป๊อปปี้ขอจินนี่เป็นแฟน เธอมีความสุขมาก

      "จินนี่ จินนี่จำได้มั้ย...ป๊อปขอจินนี่เป็นแฟนที่ทะเลนี้ไง"
      "ป๊อปเคยขอจินนี่เป็นแฟนหรอ"เธอมองไปรอบๆตัวของเธอ ก่อนที่จะเริ่มปวดหัว เพราะภาพที่เธออยู่ทะเลกับป๊อปเริ่มแทรกเข้ามาในหัว
      "จินนี่เป็นอะไร"มีนรีบวิ่งเข้ามาจับตัวจินนี่ไว้เพื่อไม่ให้ล้มลง
      "จินนี่เหมือนเห็น...เห็นภาพจินนี่กับป๊อป"เธอพูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้
      "จินนี่ จินนี่จำป๊อปได้แล้วใช่มั้ย"ป๊อปปี้พูดแบบดีใจแล้วจับมือจินนี่
      "ยังหรอก..."จินนี่พูดแล้วทำหน้าเศร้า
      "ไม่เป็นไรนะ ค่อยๆคิดก็ได้"ป๊อปปี้ทำหน้าดศร้าทันที แล้วก้มหน้าพูด


      รู้ว่าแผลที่ฉันนั้นได้ฝากยากจะลบมันไปจากใจ แต่ว่าขอได้ไหม ให้เป็นฉันได้ไหม ให้ฉันรักษาเธอเอง ช่วงชีวิตฉันที่ขาดเธอเหมือนจะตาย หัวใจมันทนไม่ไหว มันเคยแต่มองร้องหาว่าเธอ อยู่ไหนและเป็นอย่างไร กลับมาหาฉัน ได้โปรดเถอะนะคนดี ต่อจากนี้ที่เคยร้องไห้ จะไม่ทำให้เธอต้องช้ำและเสียน้ำตา กลับมาเป็นอย่างเดิมได้ไหม รักกันอย่างเก่า
      คอนโดป๊อปปี้
      "จินนี่ นี่ไง จินนี่ซื้อไอ่ตัวนี้ให้ป๊อปตอนวันเกิด ป๊อปรักมากเลยนะ"ป๊อปปี้จับตุ๊กตาหมีพูขึ้นมาให้จินนี่ดู
      "น่ารักจัง"จินนี่พูดแล้วเดินไปหยิบตุุ๊กตาที่ป๊อปปี้ถือ เธอดูตุ๊กตาตัวนี้แล้วยิ้ม
      "น่ารักมากเลยละ ป๊อปรักและหวงตัวนี้ที่สุด"ป๊อปพูดและเดินมานั่งข้างจินนี่ จินนี่มองหน้าป๊อปปี้และยิ้มให้ ก่อนจะหันไปสนใจตุ๊กตาต่อ
      "ต่อไปนี้ป๊อปจะดูแลจินนี่เองนะ"ป๊อปปี้พูดแล้วมองหน้าจินนี่
      "ขอบใจนะป๊อป^^"เธอพูดและยิ้มให้ป๊อปปี้


      อยากจะพูดให้รู้ว่า...รักเพียงเธอ
      "ป๊อปรักจินนี่นะ"ป๊อปปี้ที่อุ้มจินนี่ที่หลับหน้าทีวีมาไว้ในห้องของจินนี่ ก่อนจะจูบหน้าผากอย่างเบาๆ ป๊อปปี้เดินออกมาจากห้องจินนี่ ก่อนจะเก็บข้าวของของจินนี่ที่วางอยู่หน้าทีวีให้เรียบร้อย
      "ป๊อปจะดูแลจินนี่เองนะ ไม่ีต้องห่วง ต่อจากนี้ไป ป๊อปจะรักจินนี่เพียงคนเดียว"ป๊อปปี้เดินไปหยินรูปปที่จินนี่ที่ถ่ายกับเขาบนทีวีมาดูแล้วพูดพร้อมยิ้มให้

      ________________________________________________________________________________
      "ความรัก"ต่อให้จะดีหรือร้าย ถ้าเขารักคุณจริง ต่อให้คุณจะกัดก้อนเกลือ เขาก็พร้อมที่จะอยู่เคียงข้างคุณเสมอ...นี่สิที่เรียกว่า "รักแท้"


      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×