Love mission ภารกิจรักภารกิจร้ายป่วนหัวใจนายเจ้าเล่ห์

บทนำ

ว๊ากกกก~ ชีวิตฉันมันช่างหน้าอับเฉา จะมีอะไรเลวร้ายไป

กว่าการได้มาอยู่ในสถานที่แปลกหูแปลกตาแบบนี้อีกมั้ยเนี่ย โฮ~  

หิวก็หิว มองไปทางไหนก็ไม่มีคนรู้จักสักคน!! ฉันยอมเป็นยัยบ้า

เสียสติไปเลยดีกว่ามานั่งทรมาณหมดหนทางไปแบบนี้ TTOTT

พระเจ้าช่างไม่เข้าข้างสาวน้อยแสนบอบบางอย่างฉันเลย

โฮฮฮฮ... ปิดเทอมทั้งทีแทนที่ฉันจะได้นั่งๆนอนๆสบายใจเฉิบอยู่ที่

บ้านเหมือนเมื่อก่อน แต่กลับต้องมารับกรรมแสนหนักหน่วงทรมาณ

ใจคนสวยเยี่ยงนี้

สองวันก่อน...

“แกต้องไป!!”เสียงอันดังของผู้เป็นแม่ตวาดใส่ฉัน

“แม่ทำไมต้องเป็นฉันด้วยล่ะ ToT ใช้ซายด์สิวันๆไม่เห็นทำอะไร

เลย”ฉันเบ้หน้าไปทางพี่ชายตัวแสบที่นั่งนิ่งไม่รู้สึกรู้สาอะไรอย่าง

สบายใจเฉิบ เมื่อได้ยินว่าฉันโยนกรรมก้อนโตให้จึงหันมาแหวใส่

“แกนั่นแหละ ฉันไม่เกี่ยวสักหน่อย เรื่องแบบนี้ฉันไม่ถนัดหรอก
=o=; ”

“แล้วฉันบอกเมื่อไหร่กันว่าฉันถนัด >O< ”

“แต่แกเหมาะสมที่สุด!”แม่แทรกขึ้นมา

“โถ่แม่ ถ้าฉันเป็นอะไรไปขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ ฉันเป็นผู้หญิงนะ แม่


เชื่อไอ้อ้วนนั่นเหรอว่ามันจะให้ฉันไปสืบประวัติบ้าๆบอๆอะไรนั่น

จริงๆ ถ้ามันหรอกฉันไปขายขึ้นมาจะทำยังไง”

ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะที่จะเข้าไปล้วงข้อมูลจากบ้าน ‘นรักษ์

อมรินทร์ตระกูล’ บ้าบออะไรนั่นแค่ชื่อบ่งบอกแล้วว่าสูงส่งอะไร

ขนาดไหน ได้ข่าวมาว่าบ้านนั้นใหญ่โตโอ่อ่าใช่เล่นเลยนี่นา แค่

หัวหน้าแม่บ้านก็จบปริญญาตรีแล้ว

“ถ้าแกไม่ทำแล้วจะเอาอะไรกิน”

“แต่ก่อนยังมีเลย แม่ก็ทำแบบนั้นสิ”

“ตอนนี้บริษัทเรากำลังอยู่อยู่ในช่วงขาลงจะทำอะไรตามอำเภอใจ

แบบแต่ก่อนไม่ได้แล้วนะ เงินทั้งหมดพ่อแกก็เอาฟื้นฟูธุรกิจหมด

แล้ว ถ้าแกไม่รับงานจากคุณนัยเค้าฉันก็ไม่รู้นะว่าเปิดเทอมครั้งนี้

แกจะยังได้เรียนไอ้โรงเรียนไฮโซค่าเทอมขูดเลือดขูดเนื้อนั่นอยู่

หรือเปล่าเพราะฉันไม่มีเงินมากมายเหมือนตอนนั้นแล้ว...”แม่พูด

แบบลอยหน้าลอยตาไม่สนใจความรู้สึกฉันเลยแม้แต่น้อย ไม่

เป็นไรฉันยอมไปเรียนโรงเรียนรัฐบาลก็ได้ แต่ประโยคของแม่ก็

ทำให้ความโล่งใจของฉันหายไปภายในพริบตา “...หรือแม้แต่

โรงเรียนรัฐบาลก็ตาม”

“แม่ !! ”

“ถ้าฉันเป็นแกฉันทำไปนานแล้ว ค่าจ้างตั้งมากมายขนาดนั้น อ้อ!

หรือว่าแกจะอยากจะกลายเป็นลูกอกตัญญูปล่อยให้ฉันอดตายก็ได้

นะ โซจิ”

“(..   ) ก็ได้ค่ะ”

“จริงเหรอครับคุณโซจิ!”ไอ้คุณอ้วนนัยที่นั่งรอลุ้นอยู่ที่โต๊ะรับแขก

ใกล้ๆเมื่อได้ยินคำตอบจากปากฉัน ตาก็ลุกวาวทันที เห็นแกแล้ว

ฉันอยากถอนตำพูดชะมัด

“แม่คิดอยู่แล้วว่าลูกต้องช่วยเราได้แน่ ^-^ ”อ้าว ไหงเป็นงี้อ่ะคะ

แม่เมื่อกี้ยังดราม่าใส่ลูกสาวอยู่เลย

“ให้ตายเถอะ เชื่อเค้าเลยว่านี่คือแม่ฉัน”ซายด์บ่นอุบหลังจากเห็น

ท่าทางของแม่ตอนแรกและตอนนี้ซึ่งต่างกันลิบลับ

“อะไรของแก ไอ้คนไม่มีคุณค่า เงียบซะพูดไม่เกิดประโยชน์”แม่

“ T[]T ใจร้าย!”ซายด์

เชอะ ! สมน้ำหน้าเมี่อกี้แม่เข้าข้างนายแต่ตอนนี้แม่เข้าข้างฉันแล้ว

ย่ะ โฮะๆๆ เฮ้อออ แต่นี่ไม่ใช่เวลาที่ฉันจะมาหัวเราะเรื่องนี้นะ เรื่อง

ใหญ่หนักอึ้งรอฉันอยู่ตรงหน้าแล้ว =*= เกิดมายังไม่เคยไปทำ

อะไรแบบนี้เลย TOT เรกรรมอะไรของฉันกันล่ะเนี่ย

และทั้งหมดนั่นเป็นเพียงอดีต เพราะตอนนี้ฉันจะตายอยู่แล้ว

ไอ้บ้านตระกูลบ้าบอชื่อยาวๆนั่นมันตั้งอยู่ส่วนไหนของโลกเนี่ย ฉัน

เดินหามาสองวันเต็มๆแล้วนะ ขอย้ำว่าฉันเดินมาจริงๆ ให้ตายเถอะ

! ชีวิตช่างอนาถยิ่งนัก ไม่มีแม้กระทั่งค่ารถเลยรึนี่เรา แน่นอนล่ะว่า

ถ้าฉันเอาเงินอันน้อยนิดนั่นไปนั่งรถไม่ว่าจะรถหรูหราอลังการงาน

สร้างหรือรถจอกงอกง่อยปานใด ฉันไม่มีวันได้อยู่รอดมาถึงวินาทีนี้

หรอกเพราะถึงตอนนั้นฉันก็จะไม่มีอะไรประทังชีวิตเลยน่ะสิ รู้อย่าง

นี้คืนแรกที่มาถึงฉันนอนข้างถนนดีกว่า จะได้ไม่มานั่งเสียดายเงิน

เก็บที่ฉันสะสมมาอย่างยากลำบาก(เพราะส่วนมากจะเกิดกิเลศเอา

ไปซื้อโน่นซื้อนี่จนหมดก่อน)เงินก้อนนี้ต้องทึ้งหัวตัวเองไม่ให้เอา

ไปใช้ แต่กลับต้องมาหลงกลพักไอ้โรงแรมหรูระดับห้าดาวน่ารักๆ

ราวกับหลุดมาจากการ์ตูนเมื่อคืนนี้ไปจนได้

ตอนนี้ฉันนั่งมองอาหารจานสุดท้าย จานสุดท้ายจริงๆเพราะหมด

จากนี้ฉันคงไม่มีปัญญาไปซื้ออะไรยาไส้ได้อีกแล้ว YOY ถ้าฉันไม่

ได้เจอเป้าหมายภายในวันนี้ล่ะก็รับรองว่าฉันอดตายแน่ๆล่ะงานนี้

หลังจากที่ฉันกินอาหารจานเกือบสุดท้าย(ถ้าไม่ตายก่อน)เรียบร้อย

ฉันก็ออกเดินทางหาบ้าน นรักษ์อมรินทร์ตระกูล ในรูปต่อ สาบาน

ว่าฉันเพิ่งจำชื่อมันได้ -_-^^

และหลังจากที่ฉันเดินตามหามานานแสนนานเป็นพันล้านปี (เว่อร์

ไป -_- )

ฉันก็มาสะดุดกึกที่บ้านหลังหนึ่ง อ๊ะ!ไม่สิมันคือวังหรือเปล่าเนี่ย

เมื่อฉันยืนเทียบวังตรงหน้ากับรูปในมือที่ถอดแบบกันออกมา ซึ่ง

แน่นอนว่าใช่แน่ สวรรค์เข้าข้างฉันเข้าแล้ว ฮู่เร่! ^O^
********************
To be continued

>>>>ฝากด้วยนะคะกับ Love mission ภารกิจรักภารกิจร้ายป่วนหัวใจนายเจ้าเล่ห์
>>>>ยังไงก็ฝากคอมเม้นท์กันหน่อยนะค้าาาาา~ ^O^