Fic Conan หรอ.. งั้นหรอ? (Morofushi Hiromitsu X OC)

" ไม่เป็นไรพอลล์ อองรี ฉันว่าฉันโอเคขึ้นแล้วหละ ..ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็ขอตัวก่อนนะ "

' จะไม่มีอีกแล้วสินะชื่อโอริอาน่าเนี่ย.. '

' ..นึกแล้วก็หน่วงหน้าอกเอาเรื่องเลยแฮะ '

นั่นคือสิ่งเล็กๆสิ่งหนึ่งที่เธอไม่อยากจะให้มันเลือนหายไปจากชีวิตเอาซะเลย

.

.

.

 " ผมคงไม่มีทางได้รู้สินะว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันคืออะไร แต่อยากให้คุณจำไว้.. ไม่ว่าจะในฐานะไหนผมก็จะรักคุณเสมอโรเซลิน "

" ซีลีนค่ะ... ช่วยเรียกฉันด้วยชื่อนี้สักครั้งได้มั้ยที่รัก "

นั่นคือรอยยิ้มครั้งสุดท้ายพร้อมหยาดน้ำตา ก่อนที่เธอจะจากไป

.

.

.

" ไม่เลยคีรัน นี่มันเป็นเพราะฉันเชื่อใจเธอ ..ว่าไง? สนใจมาทำงานกับฉันมั้ยหละ "

" ผมว่าชื่อนั่นมันคงค่อยไม่เหมาะสมเท่าไหร่.. " 

" เรียกยูริเถอะครับ ยังไงต่อจากนี้ก็ขอฝากตัวด้วยนะครับ.. "

นั่นคือจุดเริ่มในโอกาสครั้งใหม่ ที่เขาจะไม่ทำให้มันสูญเปล่า

.

.

.

.

.

.

.

.

ฉันรู้ดี.. ว่าเป็นฉันเองที่เลือกจะกระโดดกลับลงไปในหุบเหวนั่น

แต่ในเมื่อมีโอกาสได้พรที่แสนวิเศษนี้มาแล้ว..

ไม่ใช่แค่เพียงเพื่อในการปกป้องเท่านั้น ..แต่ฉันจะทำให้เจ้านั่นมันต้องได้ชดใช้อย่างสาสมด้วยเช่นกัน

ต่อให้จะต้องแลกด้วยชีวิตที่กลับมามีความสุขนี้ ..ของตัวเองก็ตาม

ปั้ง!!

(?)

 .

.

.

ติ๊ด..

นี่ว่าไงคนเก่งของพี่... ตอนนี้เธอคงกำลังยุ่งกับงานอยู่หละซินะ

ไม่เป็นไร.. ไม่เป็นไรเลยจริงๆ อย่าโทษมัน อย่าเกลียดมัน และขอร้องอย่าโทษตัวเองเลย

ไม่แน่พี่อาจจะรู้สึกไปเองคนเดียวก็ได้.. แต่เธอรู้อะไรมั้ย ไม่ว่าจะตอนที่อยู่บนรันเวย์หรือบนนิตยาสาร เธอดูเป็นอิสระมากเลยนะที่รัก ทั้งสง่างามและมั่นใจในสิ่งที่ตัวเองกำลังทำ ..หึๆ ถ้าไม่นับตอนที่ต้องทำหน้านิ่งหรือท่าทางแปลกๆในบางครั้งหละก็นะ

ขอแค่เธอได้มีชีวิตอยู่ต่อไปด้วยความสุข ไม่ต้องกังวลกับอะไรทั้งนั้น.. สำหรับพี่แค่นั้นมันก็เพียงพอแล้วหละ

ใช้ชีวิตที่เป็นของเธอนี้ให้เต็มที่นะ โอริอาน่า..

ตุบ!

(?)

.

.

.

เรื่องนี้มันเริ่มต้นยังไงกันแน่นะ..

แล้วทุกอย่างมันมาถึงจุดนี้ได้ยังไงกันนะ...

อ่า.. จำได้แล้ว คืนนั้นนี้เอง..

..แล้วนี่ฉันควรจะมีชีวิตอยู่ต่อไปจริงๆรึเปล่านะ

Rrrr

" ฮัลโหล.. "

" ... "

" งั้นหรอ.. เข้าใจแล้วหละ "

" ไม่เลย พวกคุณทำเต็มที่แล้วนี่นา.. ขอบคุณมากจริงๆนะสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา "

ตุบ!

(?)

สารจากไรท์

สวัสดีค่ะ นี่ไรท์เอง สำหรับใครที่รู้สึกเหมือนมีมันมีชื่อตัวละครหืออะไรบางอย่างมันคุ้นแปลกๆเหมือนฟิคโคนันสักเรื่องในเด็กดี ไรท์อยากจะสารภาพตรงๆเลยว่าก็เค้าเองแหละเธอออออ???????? แอบรู้สึกเสียดาย(มากๆๆๆ)อยู่เหมือนกันที่ลบทิ้งไป แต่มันแบบรู้สึกว่ามันตันมากแล้วทุกอย่างเหมือนมันพันกันยู่ยี่ไปหมด ลองพยายามหาวิธีแก้ดูแล้วมันก็ยังรู้สึกว่าไม่ใช่ในสิ่งที่เราต้องการอะฮื่อๆๆๆ???????? อาจจะเป็นเพราะวิธีการนำเสนอและตัวโครงเรื่องของเราด้วยที่ไม่ได้วางแผนมาให้ดีพอ

ดังนั้นไรท์จะพยายามนำความผิดพลาดที่ผ่านมามาใช้เป็นบทเรียนและทำเรื่องนี้ออกมาให้ดีที่สุดนะคะ????????????

ฝากติดตามด้วยเน้ออออออออออ!!?