ซานหลง (Rewrite เนื้อหาใหม่)

พระเอกตายเพราะถูกรถเมย์ชน วิญญาณล่องลอยย้อนกาลเวลา กลับไปเกิดใหม่่ในร่างเด็กหนุ่ม ลูกชายผู้โชคร้ายของขุนนางตกอับ ครอบครัวของเด็กหนุ่มตกอับ ไร้ทรัพย์สินใดๆ ถูกเนรเทศออกจากเมืองหลวง กลับมายังชนบถบ้านเกิดของบิดดา

เมื่อครอบครัวที่สองของเขาตกอยู่ในสภาพนี้ เขาผู้กลับชาติมาเกิดใหม่จะดินรนเอาชีวิตรอดได้อย่างไร มาร่วมติดตามการเดินทางครั้งที่สองของเขากัน

  "ให้ตายเถอะเมื่อข้ามาอยู่ที่นี่แล้ว ข้าจะทำให้ครอบครัวของข้าสุขสบายให้ได้!!อ้ากสู้โว้ย!!"

     พีรพัฒน์ วัฒนวิกุล (พี่พัฒน์)เจ้าหน้าที่วิจัยและพัฒนาพันธุ์พืช ของบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ตายลงเพราะอุบัติเหตุ อันน่าหดหู่

     ดวงวิญญาณไม่ได้ไปสวรรค์ ไม่ได้ลงนรก แต่ดันโผล่มายังสถานที่แปลกๆคลายกับช่วงสมัยราชวงศ์เจี่ยว ในช่วงศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล หรือช่วงระหว่างปีพ.ศ. 344 ช่วงกำลังก่อนตั้งประเทศเวียดนาม หรือ หนานเยฺว่ แต่ ที่นี่จะใช่โลกยุกเก่าจริงหรือไม่ ไม่มีใครรู้

     หนานเยฺว่  เป็นอาณาจักรโบราณที่มีอาณาเขตปกคลุมบริเวณมณฑลทางตอนใต้ของจีน อันได้แก่ กวางตุ้ง, กว่างซี และยูนนาน  

     ราชวงค์เจี่ยวที่ก่อตั้งขึ้นใหม่ทำสงครามกับกองทัพฮั่นแทบจะตลอดเวลา อิทธิพลของกองทัพฮั่นแผ่ปกคลุมไปทั่วสรทิศ สงครามอันยาวนาน ของพวกเขาทำให้ประชาชน อดอยาก และหิวโหย การพัฒนาด้านต่างๆเป็นไปด้วยความล่าช้าเพราะสงคราม การปล้น การฆ่า เกิดขึ้นทุกที่ กฎหมายไม่แข็งแกร่งเท่ากฎหมู่

     เขามีบิดาชื่อซานหู่ เป็นขุนนางเล็กๆที่ซื่อสัตว์ ถูกใส่ร้ายป้ายสีว่ายักยอกภาษีของวังหลวง สุดท้ายถูกปลดออกจากตำแหน่ง และยึดทรัพย์สินทั้งหมดไป  ด้วยความดีที่เคยทำมาในอดีตของซานหู่ ทั้งครอบครัวจึงรอดพ้นจากโทษประหาร  

     โทษตายรอดมาได้แต่โทษเป็นยังคงอยู่ เขาและครอบครัวถูกเนรเทศออกจากเมืองหลวง ถูกไล่ล่าโดยขุนนางที่ใส่ร้ายตน จนต้องหนีตายด้วยความสิ้นหวัง โชคยังดีที่มีมิตรสหายบางคนสงสารยื่นมือเข้าช่วยเหลือ จึงพาครอบครัวหลบหนีมาได้อย่างหวุดหวิด

     สองสามีภรรยา พาลูกชายที่ถูกลูกขุนนางใหญ่ซ้อมจนปางตาย หลบหนีออกจากเมืองหลวง รอนแรมเดินทางมาร่วมเดือน เพื่อกลับมายังบ้านเกิดของสามี การเดินทางที่ยาวไกลทำให้เด็กน้อย ซานหลง เสียชีวิตลง จนดวงวิญญาณของนักวิจัยพันธุ์พืชจากศตวรรษที่ 21 ทะลุห่วงกาลเวลามาจุติในร่างที่ไร้ลมหายใจของเด็กน้อย นี้คือจุดเริ่มต้นของ ซานหลง จักรพรรดิไร้บัลลังก์

     "ข้าไม่คิดจะเป็นขุนนาง บิดาข้าก็ไม่ใช่ขุนนาง ฮ่องเต้ข้าก็ไม่อยากเป็น จักรพรรดิข้าก็ไม่เอา เมื่อข้ามชาติภพมาแล้ว ข้าก็หวังเพียงแต่ให้ข้าและครอบครัว จะอยู่สุขสบาย  เป็นแค่สามัญชนคนธรรมดาเท่านั้น แต่พวกบัดซบนี่ มันชอบหาเรื่องข้าเสียจริง คิดว่าคนบ้านข้าเป็นลูกพลับอ่อนนุ่มให้พวกมันเคี้ยวเล่นหรืออย่างไร เอาระเบิดนิวเครียข้าไปกินซะเจ้าพวกบ้า!!"

     "คนของข้าที่ยิงแม่ทัพของเจ้าตายด้วยศรดอกเดียว ก็แค่นายพรานล่าสัตว์ แต่วันข้างหน้าคนของข้าจะมีปืน!!เอาไว้ยิงหัวพวกเอ็งพวกบัดซบ!!" 

     "คนที่กุดหัวทหารหาญของเจ้าในดาบเดียวก็แค่คนแล่เนื้อหมูของบ้านข้า เอาไว้คราวหน้าข้าในให้พวกมันใช้ดาบเลเซอร์"

     "คนที่ใช้ขวานฟันโล่อันแข็งแกร่ง ของเจ้าขาดครึ่ง ก็แค่คนตัดไม้ผ่าฟืนของข้า ครั้งหน้าหากพวกเจ้ากลับมาอีกอาจจะเจอ RPG แน่นอน"

     "ข้าจะไปซ่องสุมกองกำลัง เพื่อโค่นผ่านมาล้มอาณาจักรได้อย่างไร เจ้าจะใส่ร้ายครอบครัวข้าไปถึงไหน จะเอาก็มาดิว๊ะ!!ไม่ต้องพูดมาก!!" 

     "ถ้าใครมันพูดมากใส่ร้ายครอบครัวของข้าอีก รับรองได้ข้าจะให้คนแทงปลาของบ้านข้า เอาหลาวแทงปลาเสียบปากของพวกเจ้าให้ทะลุท้ายทอยทุกตัว ถ้าไม่ยากตายก็ไปให้พ้นหน้าบ้านข้าให้หมด"

     นิยายเรื่องนี้ เป็นนิยายการใช้ชีวิตอีกมุมมองหนึ่ง ชีวิตที่เต็มไปด้วยความเรียบง่าย สบายๆ ไม่เร่งรีบ ไม่ต้องการแก่งแย่งชิงดี ปลูกผัก ทำสวน เลี้ยงสัตว์ นอนกลางวัน เป็นนิยายการใช้ชีวิตโดยแท้ และหวังจะให้เป็นเช่นนั้น แต่พวกชั่วๆมันไม่ยอมให้ พระเอกอยู่สบายๆ เขาใช้ความรู้ความสามารถของตัวเอง พัฒนาชีวิตความเป็นอยู่ของตัวเอง และครอบครัวให้ดีขึ้น จะทำอย่างไร ให้ครอบครับและตัวเขาเองรอดพ้นจากสงครามและการกดขี่ของผู้มีอำนาจ

     นักวิจัยพันธุ์พืชจากศตวรรษที่ 21 จะใช้ชีวิตที่ยากลำบากอยู่ในโลกใบนี้ได้อย่างไร มาร่วมติดตามไปด้วยกัน