SF' KSSM & THE STAR

ลำดับตอนที่ #4 : ขนมหวาน Kangsom-Smile feat.NoteAppCan 2/2

"ถ้าสมมุติ...สมมุตินะ มันไม่ใช่เรื่องจริงนะ แบบว่าสมมุติ..."

 

"แกจะสมมุติอะไรนักหนาว๊ะไอ้แกง เล่ามาเร็ว!"

 

"คือ...ถ้าอีก 2 วันเป็นวันเกิดเพื่อนสนิทของแก แกจะทำอะไรให้เขาดี?"

 

"จากประสบการณ์ของฉันแล้วนั้น...ฉันไม่เคยทำหว่ะ"

 

"โว๊ะ! พึ่งไม่ได้จริงๆเล้ยเพื่อนคนนี้"

 

"ล้อเล่น! จะไปยากอะไร แกก็ทำสิ่งที่เขาชอบสิแค่นี้แหล่ะ จริงใจและได้ใจสุดๆ"

 

"เออหว่ะ! คนอย่างแกนี่ก็มีสาระกับคนอื่นเขาเหมือนกันเนอะ"

 

"อย่ามาๆ ว่าแต่แกเหอะทำไมอยู่ๆก็ถามเรื่องนี้ หรือว่า..."

 

"มะ...ไม่ใช่โว่ย ฉันก็แค่ถามเฉยๆเพื่อลูกค้าให้ทำเซอร์ไพรส์จะได้ทำถูกไง"

 

"มีพิรุธนะแก เออๆ ฉันกลับก่อนนะสต๊อปโทร.ตาม"

 

"เออๆ ไว้เจอกันใหม่"

 

     แล้วไอ้แคนก็เดินออกไปจากร้านผมเพราะสต๊อปแฟนมันคงจะโทร.ตามให้ไปรับที่ทำงาน ว่าแต่ผมจะทำอะไรให้สมายดีเนี่ย 'จริงใจและได้ใจสุดๆ' อะไรของมันก็ไม่รู้ ผมเดินเข้าครัวและคิดไปพรางๆ แต่สายตาของผมก็ดันเหลือบไปเห็นขนมหวานสีสวยสปีชีส์ต่างๆวางเรียงรายอยู่ในตู้หน้าร้านแล้วก็มีลูกค้าหลายคนเดินมาชี้ นู่น นี่ และยิ้มอย่างมีความสุข

 

    ใช่สิ...ขนมหวานไง 'จริงใจและได้ใจสุดๆ'

 

     กว่าที่ภาพขนมหวานอย่างคัพเค้กจะลอยเข้ามาในหัวของผมก็เป็นเวลาเย็นมากแล้ว พนักงานก็เริ่มทยอยกลับกันไปเรื่อยๆจนหมด 

 

     ไม่เคยคิดเลยว่าการทำเซอร์ไพรส์ให้ใครมันจะใช้เวลาคิดนานขนาดนี้ -..-

 

"คัพเค้กรสช็อกโกแล็ตหนูคงจะชอบนะ...สมาย"

 

     ผมหยิบคู่มือการทำขนมขึ้นมาดูถึงผมจะเป็นเจ้าของร้านเบเกอรี่แต่ก็ต้องพึ่งคู่มืออยู่ดี ส่วนผสมมากมายวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ และแล้วมันก็กลายเป็นคัพเค้กแสนน่ารับประทานในที่สุด

 

"ฮ้า! เสร็จแล้ว แต่งหน้ากันหน่อยดีกว่า"

 

     อย่าเข้าใจผิดนะครับ...แต่งหน้าเค้กไม่ใช่แต่งหน้าผม ฮ่าๆ

 

"โอเค! หนูต้องชอบแน่ๆสมาย"

.

 

.

 

.

 

     วันนี้แล้วครับ วันนี้เป็นวันเกิดสมาย ผมตื่นเต้นมากเพราะผมไม่เคยเซอร์ไพรส์วันเกิดใครมาก่อนเลย

 

"พี่แกง มายเอา..."

 

"โกโก้เย็นกับขนมปังเดี๋ยวพี่เอาไปให้นะ ไปนั่งรอที่โต๊ะเลย"

 

     ผมพูดแบบรัวๆ เล่นเอาสมายงงไปตามๆกัน โชคดีที่วันนี้สมายมาคนเดียวและร้านของผมช่วงนี้ลูกค้ายังไม่ค่อยเข้า บรรยากาศจึงเป็นส่วนตัวมากเลยทีเดียว

 

"เอ่อ พี่แกงมายไม่ได้...ว๊าย!"

 

"Happy birthday to you Happy birthday to you Happy birthday Happy birthday Happy birthday to you~"

 

     ผมเดินออกมาจากหลังร้านพร้อมเมนูแปลกประหลาดที่อยู่ในมือแทนที่จะเป็นโกโก้เย็นกับขนมปังแบบเดิมแต่กลับกลายเป็นคัพเค้กสีสวยที่ปักเทียนวันเกิดไว้

 

"สุขสันต์วันเกิดนะเด็กน้อย"

 

"..............."

 

"ขอให้หนูมีความสุขมากๆ เรียนเก่งๆ เขียนแบบได้แล้วก็ตีเส้นตรงๆ เป็นน้องที่น่ารักของพี่ต่อไป เรื่อยๆ สุขสันต์วันเกิดนะ"

 

"ฮึก..."

 

"เฮ่ย! เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม วันเกิดตัวเองนะอย่าพึ่งขี้แยสิ"

 

"นึกว่าจะจำวันเกิดไม่ได้ซะแล้ว"

 

"พี่จำได้อยู่แล้ว อ่ะ! อธิษฐานแล้วก็เป่าเทียนซะเดี๋ยวจะละลายซะก่อน"

 

"..............."

 

"ขออะไรบ้างเนี่ย? นานเชียว"

 

"ขอให้คุณปู่ คุณย่า คุณตา คุณยาย คุณพ่อ คุณแม่ คุณลุง คุณป้า คุณน้า คุณอา เพื่อน รุ่นน้อง รุ่นพี่ แล้วก็น้องหมาในบ้านค่ะ :P"

 

"ขอให้พี่รึเปล่า?"

 

"เรื่องอะไรจะบอกหล่ะ กินขนมดีกว่า!"

 

"เด็กแสบเอ๊ย! นี่พี่ทำเองนะเนี่ย"

 

"กินได้รึเปล่าไม่รู้!"

 

"งั้นก็ไม่ต้องกิน"

 

"งื้ออออ~ TT ไม่เอาๆ มายจะกิน เมื่อกี้ล้อเล่นหน่า นะๆขอกินนะ"

 

"ล้อเล่น! พี่อุตส่าห์ทำให้เราจะไม่ให้กินได้ไง"

 

"รักพี่แกงที่สู๊ดดดดดดดดดดด"

 

"เออ! พี่ก็รักเราเหมือนกัน"

 

"อย่ามาซึ้งหน่า กินขนมกันดีกว่า เนอะๆๆ"

 

"..............."

 

"อร่อยๆ พี่แกงก็เก่งเหมือนกันนะเนี่ย ทำไมถึงนึกอยากทำขนมให้มายอ่ะ?"

 

"ก็...เราเหมือนขนมหวานไง"

 

"คนบ้าอะไรเหมือนขนมหวาน"

 

"ก็เราไง...แล้วเราอ่ะรู้รึเปล่าว่าพี่ชอบขนมหวาน"

 

"ก็แหงสิ! ถ้าไม่ชอบแล้วจะมาเปิด...เอ๊ะ?!"

 

     อยู่สมายก็ชะงักระหว่างพูด เธอคงพึ่งเรียบเรียงได้หล่ะมั้งว่าผมต้องการจะสื่ออะไร

 

     'ก็...เราเหมือนขนมหวานไง'

 

     'ก็เราไง...แล้วเราอ่ะรู้รึเปล่าว่าพี่ชอบขนมหวาน'

 

     และเธอคงจะเข้าใจอย่างถ่องแท้เพราะตอนนี้สมายหน้าแดงจนรามไปถึงหูแล้ว เห็นอย่างงี้แล้วผมก็อดยกมือไปยีหัวสมายไม่ได้ 

 

     หมั่นไส้...ใครใช้ให้น่ารักหล่ะ :P

 

โครม!

 

     ผมและสมายหันไปหลังร้านตรงจุดกำเนิดเสียงก็พบกับ นท แอปเปิ้ลและไอ้แคนที่ยืนยิ้มกันแหยๆเหมือนโดนครูจับได้ว่าแกล้งเพื่อนในห้อง

 

"พวกแกมาตั้งแต่เมื่อไหร่? ยัยนท ยัยแอป"

 

"ตั้งแต่ ตั้งแต่ ตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะนท?"

 

"ก็...ตั้งแต่เริ่มต้นเลยอ่ะ แฮะๆ แต่ตอนแอบดูนี่พี่แคนบอกนะ"

 

"อ้าว! ทำไมโบ้ยกันอย่างงี้อ่ะ ก็ตัดสินใจแอบดูด้วยกันไม่ใช่หรอ? แต่แหม...แกนี่ก็มีมุมแบบนี้ด้วยหรอว๊ะไอ้แกง? อิจฉา! กลับไปหาหวานใจดีกว่า"

 

"ว้า! นั่นสิ...น่าอิจฉาแกจังสมาย ถึงหนูจะไม่ใช่ขนมหวานขนานคัพเค้กแบบสมายแต่ถ้าไอ้มายมันไม่สนใจพี่แกงเมื่อไหร่อย่าลืมติดต่อสลิมอย่างนทนะคะ กระซิกๆ ไปกันยัยแอป"

 

"ฮ่าๆๆๆๆ"

 

     แล้วผมกับสมายก็ระเบิดหัวเราะกันออกมาอย่างบ้าคลั่งหลังจากที่แคน นท และแอปเปิ้ลเดินออกไปจากร้าน

 

"ว่าไงหล่ะเรา?"

 

"อะไร?"

 

"คิดว่าตัวเองเหมือนขนมหวานมั้ยหล่ะ?"

 

"..............."

 

"..............."

 

"มีคนเคยบอกว่ามายหน้าตาเหมือนคนนู้น คนนี้มาเยอะแล้ว ลองเป็นขนมหวานดูสักครั้งคงไม่เสียหาย :)"

 

โอเคครับ! แผนนี้ผ่าน...จริงใจและได้ใจสุดๆ :)
____________________

Talk with writer : ฮ้าาาา จบแล้วสำหรับ SF' ขนมหวานของเรา เป็นไงบ้างๆ วันนี้ไรท์มาต่อให้ช่วงบ่ายๆ หวังว่าจะมีคนอ่าน พิมพ์ผิดตรงไหนก็ขออภัยด้วย ไรท์รู้สึกว่าคอมเม้นท์มันน้อยลงเรื่อยๆอ่ะ TT อ่านแล้วคอมเม้นท์หน่อยนะคะ ติชมได้หมดแต่งดคำหยาบนะจ๊ะ! อ่านแล้วอย่าลืมเม้นท์นะซักหน่อยก็ยังดี เป็นกำลังใจเล็กๆน้อยๆ อย่าลืมติดตามตอนต่อไปด้วยนะ ^^
 

:) Shalunla